He smiled at her when she raised her eyebrow on him and that made Adelaide frown even more. Baka akala ni Daniel ay natutuwa siya sa bisita nito, nagkakamali ito. Una sa lahat, napagkamalan siya nitong katulong ng lalaki, pangalawa, hindi maunawaan ni Adelaide kung bakit tila umaakto itong may-ari ng bahay. She heard it, she’s Bea’s sister, but she’s not Bea to act like one. Kahit na masama ang loob niya ay nagtimpla siya ng juice para sa bisita ni Daniel. Inayos na rin niya ang sarili dahil hindi niya nasuot ang bra kanina nang dumating ito. Matapos ilagay sa tray ang lahat ng kailangan ay nagpunta na siya sa may sala kung saan nakaupo ito sa pang-isahang silya. Naupo naman na rin siya sa tabi ni Daniel pagtapos. “It’s been long since the last time I was here, ‘no?” sabi ni Julianna kay Daniel habang nakatitig sa lalaki. Tumango naman ang lalaki rito at inabot ang kamay niya at marahang pinisil. Adelaide was still pissed so she pulled her hand back and glared at Daniel. She saw
Naunang nagising si Adelaide kaysa kay Daniel kaya naman ginamit ng una ang pagkakataon upang pagmasdan ang lalaki habang mahimbing ang pagtulog nito. Nakaunan siya sa braso ng lalaki habang nakayakap ito sa kanya. They’re both naked underneath the blanket. She could feel his warm body against her frame and it’s impossible for her not to feel him. She tried to divert her attention by caressing his jaw. May mga tumutubo ng mumunting balbas doon kaya hindi na nagtataka si Adelaide kung bakit nakikiliti siya sa tuwing hinahalikan siya ng nobyo. Bahagya namang kumunot ang noo ni Daniel na marahil ay naramdaman ang haplos niya. Hindi niya mapigilang mapangiti rito. Huminga siya ng malalim bago marahang nagtangka na bumangon upang makapag handa ng almusal. Maingat niyang inangat ang kamay ni Daniel na nakayakap sa kanya ngunit mas niyakap siya ng lalaki at sinapo pa ang dibdib niya at hinila siyang papalapit dito. “Daniel…” She looked at him to see if he’s already awake but his eyes wer
Kanina pa nakatayo si Adelaide sa may pinto papunta sa may swimming pool habang may hawak na baso ng gatas. Daniel is doing his work-out while she’s watching him. Nakahubad ang damit ng lalaki kaya naman kitang-kita ni Adelaide ang katawan nito. Pinagmamasdan niya ito habang nakikita niya rin ang pagtulo ng pawis sa katawan nito. Kung noon tatanungin si Adelaide kung ano ang tingin niya sa mga gano’ng view, malamang ay sasabihin niyang ayaw niyang nakakakita ng gano’n dahil parang hindi sila malinis tignan, ngunit ngayon, hindi niya mapigilang hindi humanga kay Daniel… at sa katawan nitong talaga namang maganda. From his broad shoulder to his chest, down to his abs… walang maipipintas sa lalaki. She smiled when Daniel looked at her. Inalis nito ang suot na earbuds para kung sakaling may sasabihin siya ay maririnig nito. Inaya siya nito kanina na samahan siya ngunit talagang hindi siya nagwowork-out, kaya siguro napakahina ng katawan niya, sinubukan niya dati na sumali sa mga taekwo
Nakatingin lang si Adelaide sa mga bulaklak na ibinigay ni Wesley habang nasa may pool area silang dalawa at nag-uusap. Hinayaan naman siya na muna ni Daniel na makipag-usap sa kababata dahil siguro ay naisip nito na kailangan niyang makausap din ang kaibigan. She needs to talk to him about her family. Kung nakakauwi sa Davao si Wesley ay makakakuha siya ng impormasyon tungkol sa kanyang ina. Kung may malalaman ba siyang bago o kung may progress na ba roon, para malaman niya kung ano ang possible niyang sunod na gagawin. “Hindi ako pinapayagan na makapasok sa bahay niyo dahil galit pa rin ang amahin mo, Adelaide,” sabi ni Wesley sa kanya nang lingunin siya nito. “He suspects you’re with me, that dumb man thought that when I was always asking the guards if you’re home,” napailing pa ito. Hindi naman na nagtaka si Adelaide na iniisip iyon ni Fernando dahil malapit siya kay Wesley. Iniisip nito na itinatago siya ni Wesley pero hindi niya gustong idamay ang lalaki sa problema ng pamilya
Adelaide’s head was on Daniel’s chest while they’re still in bed. After the hot lovemaking they did, they opted to just lay down now, both naked under the blanket. Hinahaplos ng nobyo niya ang buhok niya habang nilalaro-laro naman niya ang kamay nito. Sinusukat niya iyon at hindi niya mapigilan na hindi matawa kapag nakikita niya kung gaano kalaki ang kamay nito kumpara sa kanya. “Hmm…?” Daniel hummed when he noticed she’s giggling again. Nilingon niya naman ang lalaki at ngumiti ng matamis dito. Pinagsaklop niya rin ang kamay nilang dalawa at tinignan iyon. “You really have big hands,” kumento niya habang nakatingin sa mga daliri ni Daniel. Ito naman ang natawa dahil sa sinabi niya. Hinigit siyang papalapit ng lalaki at hinalikan ang ulo niya. “My hands and fingers are talented, too,” sabi nito sa kanya na ikinakunot niya ng noo kaya nilingon niya ang lalaki. “What…?” she asked him, confused. Pinagmasdan siya ng lalaki at ngumiti bago inilapit ang bibig sa tainga niya at may binu
She was watching him sleep when she caressed his cheek. She told him the things she tried keeping to herself. Ang nasa isip kasi niya ay hindi naman dapat na malaman ni Daniel ang mga bagay na iyon pero sa palagay niya ay mali siya ng inaakala dahil na rin kung tutuusin, ito lang ang nag-iisang kakampi niya ngayon. Ito lang ang taong mapagkakatiwalaan niya. She’s pretty confident that she could rely on Daniel. Ngumiti siya nang bahagyang nalukot ang sa may bandang ilong ni Daniel nang galawin niya iyon. She traced his nose down to his lips. Ilang beses na niyang nasabi na maswerte siya pero hindi yata magbabago ang pananaw niya na napaka swerte niya talaga kay Daniel dahil bukod naman talaga sa pag-aalaga at pagkalinga na ginagawa nito sa kanya, napaka gwapo nito. Alam ni Adelaide na marami ang may gusto sa lalaki. Sadyang pinalad lang siya na siya ang nagustuhan ng lalaki. Lumapit siya sa lalaki at nagtanim ng mumunting halik sa mga labi nito. Ngumiti siya nang marinig ang munting
She’s almost finished watering the plants when she receives a call from Wesley. Matapos patayin ni Adelaide ang gripo ay agad na sinagot niya ang tawag ng kababata upang alamin kung may balita ba ito sa kanyang ina sa Davao. Daniel knows that she’s talking to Wesley and she’s been very open about it. Sinasabi niya naman din ang lahat ng napag-uusapan nila ng lalaki sa kasintahan upang hindi ito mag-isip ng kung ano tungkol sa kanya at kay Wesley. “Hello, Wesley?” sagot ni Adelaide sa lalaki. Naupo na rin muna siya sa silyang nasa may garden. Nasa may isang sulok ang mga ginamit niya kanina na panglinis at pangtanggal sa mga patay na dahon sa mga halaman na naroon. Natutuwa nga siya na namumukadkad ang mga bulaklak na naroon kahit na noong una niyang pinakialaman ang mga iyon ay natatakot siya na masira niya ang mga tanim na halaman doon. “Hey, Adelaide, how are you?” tanong naman ng binata sa kabilang linya. Napangiti siya ng tipid dahil kahit naman papaano ay masaya siyang may nak
Nang magmulat ng mata si Adelaide ay napansin niyang nasa kama na siya ngayon at nakahiga. Hindi niya alam kung gaano siya katagal na nawalan ng malay, ang huling naaalala niya lang ay sumakit ang ulo niya at nahilo siya, pagkatapos ay nawalan na siya ng malay at tuluyang nabuwal. She looked around the room, she’s alone. It’s possible that Daniel’s home and he saw her on the floor and he carried her to their bed. Maingat siyang bumangon para makaupo, napalingon naman siya sa may pinto nang bumukas ito at iluwa si Daniel na may dalang tray na may kung anong umuusok doon. Kumunot ang noo niya sa lalaki. “Baby, you’re awake,” agad na lumapit sa kanya si Daniel matapos nitong ilapag sa may lamesa ang dalang tray. Naupo ito sa may gilid ng kama at hinawakan ang magkabilang kamay niya. “You scared the shit out of me, what happened?” he asked her. He squeezed her hand while his eyes were on hers. Pinagmasdan siya ni Adelaide at napailing. “I don’t know… nahilo lang ako kaya ako natumba,”
“Everything’s ready!”Parang mas kinabahan si Adelaide nang marinig ang boses ni Zyline nang sabihin iyon. Natapos na ang photoshoot nila para sa kasal at aayusan naman na sila ngayon dahil alas diyes ng umaga ang seremonya ng kasal nila ni Daniel. Halos hindi nakatulog si Adelaide kagabi sa pag-iisip ng mga mangyayari. Alam niya naman na wala na si Fernando sa buhay nila, si Julianna ay kasalukuyang nakakulong pero hindi niya maiwasan na kabahan. May takot sa dibdib niya na namumuhay na paano kung may hindi magandang mangyari sa araw na iyon? Ano ang gagawin nilang dalawa ni Daniel?“Are you okay?” hinawakan ni Rain ang balikat niya at nginitian siya nito. Ang buong pamilya ng Dela Cruz ang nagpunta sa Davao para roon sila ikasal ni Daniel. Noong una ay hindi siya makapaniwala nang sabihin ni Daniel sa kanya na walang problema sa mga ito na roon na lamang sila ikasal, akala niya ay maiinis sa kanya ang mga ito dahil sa perwisyo na dala niya dahil lahat ng ito ay sa Maynila naninira
Nagising si Adelaide nang nakarinig ng ingay sa labas ng mansion at nang silipin niya ang orasan sa lamesa sa tabi ng kama ay nalaman niyang pasado alas nueve na rin ng umaga. She frowned a little and hugged the pillow tight. Simula nang malaman na buntis siya at tila mas naging antukin siya kaysa noong hindi niya pa alam ang bagay na iyon. Mas gusto niyang matulog sa kwarto kaysa lumabas at makipag-usap sa mga tao. It has been a week already since they were discharged from the hospital. Sa mansion sila bumalik at habang nasa ospital silang dalawa ng Mommy niya ay si Daniel ang nag-asikaso ng lahat sa bahay nila. Ipinaayos nito ang lahat ng kailangan na ipaayos. Ipinalinis nito ang lahat at siniguradong walang naiwan na bakas ni Fernando roon. Kung paanong nagawa lahat ni Daniel ang lahat ng iyon ay hindi niya rin mawari. Ang sapantaha niya ay kumuha ito ng maraming tao upang mapagtulungan ang lahat ng iyon. Lahat naman din ng tauhan nila ay masaya sa pagdating ni Daniel at ang mga
“Why… why are you doing this to me…?” nangingilid ang luha sa mga mata ni Adelaide habang nakatingin kay Fernando. Nakatutok pa rin ang baril sa ulo niya at hindi nawawala ang takot na nararamdaman niya na anumang segundo, maaari nitong iputok ang baril sa kanya.Maaaring iyon na ang katapusan ng buhay niya. Akala niya ay magiging ayos na ang lahat… akala niya ay kahit papaano, makakahinga na sila ng mommy niya ng maluwag dahil wala na si Fernando sa buhay nila…Hindi pa rin pala…He’s still here, and he’s here to kill her.“Why?” Fernando chuckled. Nakakakilabot ang tawang pinakawalan nito habang nakatingin sa kanya. Mahigpit na hinawakan nito ang baba niya at pinisil iyon. Sinubukan niyang iiwas ang mukha ngunit pilit siyang pinahaharap ng lalaki rito. “Your money should be mine! I took care of your fucking mother when your dad died and–”“You killed my dad!” malakas na sabi niya na dahilan bakit muling dumapo ang palad nito sa mukha niya.Nakaramdam siya ng kirot mula sa pagkakasa
She could feel Daniel’s tight hug on her while the gunshot continued. He was covering her and protecting her. Ang dalawang lalaking humila sa kanya kanina ay nakahandusay na ngayon at hindi niya malaman kung wala na bang buhay ang mga iyon o mayroon pa. “Daniel…” tawag niya sa lalaki na pilit niyang nililingon. “I’m here, baby. I’m here…” sabi nito sa kanya bago siya inalalayan na tumayo at hinila upang tumakbo para muling magtago. Sa tuwina ng makakarinig siya putok ng baril ay napapapitlag siya sa takot. She didn’t grow up in that environment, ngunit simula nang dumating si Fernando sa buhay nilang mag-ina, sa buhay nila noong naroon pa ang daddy niya, nagkaroon na siya ng ideya sa karahasan. “Hurry up, baby. You need to hide,” sabi ni Daniel sa kanya at pilit na binuksan ang isang pinto na nasa dulo ng mansion. Nabuksan nito ang pinto ng walang kahirap-hirap at hinila siyang papasok doon. “Just stay here, okay? I need to help them,” hinawakan ni Daniel ang magkabilang pisngi n
“Adelaide, there’s no time, baby. You have to come with me…” hinawakan ni Daniel ang magkabilang pisngi niya habang pilit siyang hinihila nito mula sa pagkakaupo. He’s stronger than her, that's why it was so easy for him to carry her. “Daniel, no…” humihikbi pa rin na sabi niya sa lalaki. Bakas ang pagtataka sa mukha nito kung bakit siya tumatanggi sa pagsama rito. Kung siya lang ang masusunod, sasama siya… sasama siya sa lalaki kahit saan pa sila magpunta. Aalis siya roon, hindi siya magdadalawang-isip… pero hindi maaari. “Baby… what’s going on?” Daniel asked her before looking at the door. Hindi niya rin alam kung ilang minuto pa ang mayroon siya para maitakas si Adelaide sa lugar na iyon. Natitiyak niyang babalik ang isang lalaki at malalaman nito na naroon siya sa loob ng kwarto ni Adelaide. Humihikbi si Adelaide habang nakatingin sa lalaki. Kanina ay iniisip niyang panaginip lang ang lahat nang makita niya ito. Iniisip niyang panaginip lang na muli niyang nahawakan ang lalaki
Nagmamadali siyang nagpunta sa banyo nang maramdaman ulit ang pangangasim ng sikmura niya. Pakiramdam ni Adelaide ay lahat ng kaunting kinain niya ay isinusuka niya rin. Halos wala na siyang kinakain dahil sa kawalan niya ng gana ngunit hindi pa rin nawawala ang pagsusuka niya sa umaga, kung minsan ay kahit sa gabi. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman niya.She feels tired all the time, she’s dizzy and she feels like she’s getting heavy, too. Hindi niya rin sinasabi ang nangyayari sa kanya sa kahit na sinong pumapasok sa kwarto niya. Ayaw niyang malaman ni Fernando kung ano ang nangyayari sa kanya at alam niyang ikatutuwa lang ng lalaking iyon na makita siyang nahihirapan. Naupo siya sa malamig na tiles habang nakahawak sa may toilet bowl at pinapakiramdaman ang sarili. Hindi niya maalala na nangyari ang ganito sa kanya kahit noon pa. Kung nagkakasakit naman siya ay kahit na walang gamot ay gumagaling siya… pero iba ngayon. She looked down and sighed heavily. Marahan siyang tum
He could smell the familiar scent of alcohol all over the room. He tried moving his hand but he instantly felt the pain from it. Iminulat niya ang mga mata at hindi siya nagkamali nang iniisip. He’s in the hospital room, and he’s probably sedated with drugs since he’s still feeling groggy. Sumasakit din ang ulo niya at mas gusto niyang ipikit ang mga iyon. “Daniel?” He heard his cousin’s voice. Iminulat niyang muli ang mga mata at bumaling sa pinanggalingan ng boses na iyon. Nakita niyang naroon si Hunter habang nakatingin sa kanya. Nasa may likuran naman nito si Thunder na nakatingin sa labas at may kausap sa telepono nito. “Why are you here?” he asked them, his voice was rough and hoarse. Inabot naman ni Hunter ang tubig na nasa may gilid na lamesa bago inalalayan siya na makaupo para makainom. “Akala namin patay ka na, e. Tatlong araw ka ng hindi gumagalaw,” sabi ni Hunter sa kanya. Kumunot ang noo niya dahil doon. He was out for that long?Damn. Thunder looked at him and shov
Hindi masikmura ni Adelaide na kumain kahit pa noong isang gabi pa siya huling kumain. Hindi pa rin siya hinahayaan na makalabas ng kwarto niya kahit anong pakiusap niya kay Fernando, he locked her up and the only person she sees is the maid who’s bringing her food. Pilit siyang humihingi ng tulong dito pero bakas din ang takot sa mukha nito kaya wala rin itong nagagawa para sa kanya. She felt like her head was being hammered. Masakit iyon na makirot kaya naman nananatili lang siya sa kama. Kaninang umaga pa rin siya nagsusuka na akala niya noon ay natapos na noong nasa Maynila pa siya. She often feels bad the past weeks. Hindi naman siya umiinom ng gamot dahil hindi niya rin tiyak kung ano ba ang dapat na inumin niya. Isang katok ang nagpamulat sa mga mata niya. Lumingon siya sa pinto at naghintay ng pagbukas nito at ilang sandali lamang, bumukas iyon at bumungad sa kanya ang ina. That was the second time she saw her… nagkakausap lang sila ng ina sa pagitan ng pinto niya hindi n
Nanakit ang ulo na nagmulat ng mga mata si Adelaide. Sobrang sakit ng ulo niya na tila ba’y may pumupukpok roon kaya naman sapo niya ang noo nang bumangon siya. Halos ayaw niya ring imulat ang mga mata dahil sa nararamdamang sakit ng ulo. She stayed still for a moment and immediately opened her eyes. Agad siyang natigilan nang naalala ang nangyari kaya mabilis niyang inilibot ang paningin sa kwartong kinaroroon niya. “No… no… no…” she’s in her room… in their house!Tinignan niya ang damit niya at nakita niyang napalitan na iyon ng isa sa mga damit niyang alam niyang iniwan niya sa bahay nilang iyon. Mabilis siyang nagtungo sa pinto at binuksan iyon pero bigo siya nang mapagtanto na nakakandado iyon mula sa labas. Bumibilis ang tibok ng puso niya dahil sa takot na nararamdaman habang pilit na binubuksan iyon. Malakas niyang kinatok ang pinto habang pilit na binubuksan ito at itinutulak. “Hello? May tao ba diyan? Palabasin niyo ako rito!” malakas na sigaw niya, umaasang may tao sa