Mugto ang mata ni Tati, matagal rin bago siya kumalma. Hiyang-hiya sa matapos kumalas sa pagkakayakap sa asawa. Namumula ang pisngi at ilong nito. Napatitig siya kay Raphael. “Sorry…” mahinang sambit niya saka bahagyang umatras. “Is there anything wrong? Why are you crying? Did someone hurt you?” he paused and sighed. “O, may naalala ka na.” Something flickered on his eyes. Mabilis na umiling si Tati, “Hindi ganun pa rin. Wala pa rin akong maalala. I just suddenly felt like crying.” Umawang ang labi ni Raphael sa gulat, “Hindi ka basta-bastabg umiiyak. You rarely cry! You didn’t even cry when you —” he shook his head. “Never mind. Kumain na tayo. You are calmed now.” Marahan siyang tumango, “Yeah. I am sorry kung pinag-aalala kita.” “Hindi ako nag-aalala sa ‘yo,” maagap na wika ni Raphael. “Don’t jump into conclusions.” Nagkibit balikat siya, “Okay. Sabi mo, e.” Matapos ng tagpong iyon ay kumain sila ng lunch. Tahimik lang silang pareho. Walang imikan, napagod si Tati s
“Max?” pag-uulit at paglilinaw ni Tati. Ginalaw-galaw pa nito ang kilay nito, “Yeah. The one and only Maximillian Lorenzo.Tila naumid ang dila ni Tati. Hindi niya alam kung ano ba dapat ang ikilos niya o sabihin niya. Kung anu-ano na ang pumapasok sa isipan niya. Nangangatal ang mga kamay niya sa kaba. She blinked rapidly as hear her heart breathing like crazy.“Tati,” he called out.Huminga siya ng malalim nang makabawi na siya, “I had an accident.”Napasinghap ang lalaki sa gulat, “What do you mean? Wala kaming nabalitaan na naaksidente ka! We just thought na nangibang bansa ka.”“Yeah,” tumikhim si Tati para maagaw ang atensyon ni Max dahil hindi ito mapakali. “I ha dan accident months ago, I-I lost my memories…”“Oh, God! That’s terrible!” he exclaimed.“Yeah. Kaya didiretsuhin kita. Are you my boyfriend?” halos pabulong niyang tanong.Kumunot ang noo ng lalaki, “What boyfriend are you asking? As in boy, space, friend, or boyfriend without space?”“Tha last one!” agap na wika ni
Nakarating sa bahay si Tati, mabilis siyang tumakbo papasok. Banas na banas siya sa asawa, matapos siya nitong pahiyain sa maraming tao, he had the audacity to chase after her! Hindi man lang siya nito binigyan ng kahihiyan. Ito pa ang may ganang mamahiya, matapos nitong mambabae ng maraming beses kahit na kasal sila! “Magandang hapon, Ma’am!” salubong sa kanya ni Lali, mukhang papaalis ito, babalik ng ospital. “Walang maganda sa hapon, Lali!” asik niya saka nilampasan ang kasambahay, nagmartsa siya paakyat ng hagdan. “Ay! Badtrip ka, Ma’am?” sigaw ni Lali nang nasa may gitnang bahagi na siya ng hagdanan. Nilingon niya ang kasambahay, “Yeah. Pasensya ka na.” Sinserong wika ni Tati, napagbuntungan pa niya tuloy ang pobreng kasambahay. Bahagya siyang ngumiti nang ngumiti si Lali sa kanya saka itinaas ang kamay, sabay pakita ng hinlalaki nito. “Ayos lang, Ma’am.” Bumungisngis pa ito. “Alam ko naman na kulang kayo sa dilig!” “Lali, ha!” naiiskandalo na saway ni Tati. Kumindat si La
Pabagsak na umupo si Raphael sa swivel chair niya. Umagang-umaga pa lang pero gusto na niyang magpakalunod sa alak. Gusto niyang maliwanagan ang pag-iisip niya dahil nagkanda buhol-buhol na.Napahawak siya sa sintedo niya, “This is crazy!”Napapikit si Raphael at hinilot-hilot ang sintedo niya gamit ang hinlalaki niya. Bumukas ang pinto ngunit hindi niya iyon pinagtuunan ng pansin.Hindi mawala sa isipan niya ang asawang si Athalia. Sa loob ng limang taon ay halos ‘di niya ito pinagtutuunan ng pansin pero ngayon ay hindi ito halos mawala sa isipan niya.“Fuck!” mahinang mura niya. “Right… I was wrong too. Kaya ko siya iniisip.”Tumango-tango pa siya, habang kinukumbinsi ang sarili. Alam naman niya na may mali rin siya, unang gumalaw ang kamay at bibig niya kaysa sa utak niya. Hindi niya napigilan dahil agad na nagdilim ang paningin niya ng makita halos magkadikit na ang mukha ni Tati at ng lalaking iyon!Oo, gago siya. Malandi siyang lalaki pero mali ba ba siya kung ayaw niyang makita
Ang mansyon kung saan nagmula ang pamilyang Yapchengco, ang bahay kung saan lahat nagtitipon-tipon. Hindi lubos maisip ni Tati na nag-iexist ang gano’n kalaking bahay. Akala niya sa mga kwento lag at pelikula niya makikita. Ngayon ay tanaw na tanaw niya.Nakasakay siya sa kotse ng asawa, tinatahak pa nila ang daan patungo sa main mansion kung saan gaganapin ang pagtitipon, pero tanaw na tanaw ni Tati kung gaano kalaki iyon. Napalingon tuloy siya sa asawa.Nangangati ang dila niya na tanungin si Raphael kung gaano ba talaga sila kayaman. Malaki ang bahay nilang mag-asawa at mas malaki ro’n ang mansyon ng mga magulang ni Raphael. But heck! Mas malaki pa pala ang mansyon ng Lolo nito.Lumingon si Raphael sa kanya. Napamaang ito, “What?”Umiling si Tati at nag-iwas ng tingin. Ilang araw na silang hindi nagpapansinan, kaya hindi niya magawang kausapin ito ng hindi sinusungitan ito. What Raphael did, hurt her. Masakit sa kanya na gano’n kababaw ang tingin nito sa kanya. Na gano’n ang trato n
Bored na bored na si Tati sa buong durasyon ng party. Buong durasyon ng selebrasyon ay nakahawak sa kamay niya ang asawa na animo’y mawawala siya. Pero alam naman niya ang katotohanan na ayaw siya nitong bitawan ay baka dahil magkalat siya.Nangangawit na ang panga ni Tati kakangiti sa mga taong panay ang tingin sa kanya. Gusto na nga niyang sungalngalin ang mga ito para tigilan na siya. Kaso hindi, binati siya ng mga tao, daig niya pa ang may birthday sa araw a ‘to. Tuwang-tuwa naman ang biyenan niya, ipinagmamalaki siya nito na matalino, mabait at higit sa lahat maganda. Alam naman ni Tati na pawang walang katotohanan ang mga iyon, talino lang ang meron siya. Kabaitan? Siguro kapag tulog. Kagandahan? Beauty is subjective. Kaya sa pananaw ng biyenan niya ay maganda siya. Samantalang ang asawa naman niya ay diring-diri sa kanya.Panay sulyap si Tati kung nasaan ang Angkong ni Raphael. May mga kausap pa itong mga bigating tao. Ano nga ba ini-expect ni Tati? Isang malaking angkan ang Y
Matapos niyang maglinis ni Tati ng katawan ay nakaupo siya sa kama, nakasandal ang likod sa may head board. Suot ang salamin at prenteng nagbabasa. She is trying to regain her knowleadge in medicine. Gusto na niyang bumalik sa trabaho. Bukod sa nababagot na siya sa bahay ay gusto na niyang kumita ng sariling pera. Ayaw niyang iasa lahat kay Raphael.“Are you really serious on getting back to work?” wika ni Raphael, kakalabas lang nito sa banyo.Nag-angat ng tingin si Tati at agad na ibinalik ang tingin sa librong binabasa nang makita ang asawa naka-tuwalya lang. Tumulo ang tubig mula sa basa nitong buhok. She swallowed hard when she saw his broad chest. She shook her head, kung ano-ano na naman ang pumapasok sa isipan niya.Tumikhim si Tati bago sumagot, “Yeah. I need to have a work. Mahirap na at baka masabihan na naman ako ng mukhang pera.”“Athalia,” saway ni Raphael sa kanya.Nanatili ang mga mara niya sa librong hawak, “Saka ayaw kong iasa lahat sa ‘yo. I need to get back on my
Hindi mawaglit sa isipan ni Tati ang napag-usapan nila ng Patriyarka ng mga Yapchengco. Kahit na hindi nila mahal ang isa’t-isa ni Raphael, kailangan ba talaga nilang magkaanak. Napaisip nga siya na baka, hindi talaga sila para sa isa’t-isa dahil namatayan na sila ng anak noon. Tapos ngayon ay hinihingan siya ng apo. Mabuti sana kung pupulutin niya lang ang bata at tapos na.Tumunog ang cellphone ni Tati kay kinuha niyabiyon sa ibabaw ng drawer. Pinindot niya ang screen nito. Ang babaeng biyenan niya ang tumatawag. Agad niya iyong sinagot.“Mom?” tawag niya sa biyenan.“Darling!” masiglang wika ng ginang sa kabilang linya. “I missed you, Darling! Hindi kita masyadong nakausap kagabi. Alam mo naman at maraming tao ang kailangan kausapin. Anyway how is the married life, Darling?”“Po?” naguguluhang tanong ni Tati.“I am asking if ano ang takbo ng relasyon niyong mag-asawa?” bakas sa boses nh biyenan ang tuwa. “If you two are having fun or fighting?”Napasandal si Tati sa head board, “Ma
“What do you mean, anak?” nalilitong tanong ni Gabriella kay Raphael. “A-Anong kasal Raphael? Don’t tell me?”Ngumisi si Raphael, “Yeah.” “Oh, God!” Bumuhos na ang luha ni Gabriella, halos ngumawa na siya sa tuwa. Niyakap niya si Raphael, “Oh, God! You don’t know how hard I prayed to God na magkabalikan kayo.” Bumaling ito kay Tati. “Oh, my daughter-in-law!” At niyakap si Tati. “Mommy,” anas ni Tati ay niyakap panalik ang biyenan. “So, did Raphael propose again? Magpapakasal na ba kayo ulit? Oh my God! We should hire the best wedding coordinator in the country–” “Mommy, kalma. Hindi pa namin na pag-uusapan, okay? But we’re okay now,” agap ni Tati sa biyenan. “Oh,” malungkot na sambit ng biyenan.“Pero we’re not closing that idea, Mommy. Isa pa, kakabalikan lang namin.” “Well, tama ka naman d’yan anak. Ito ang pinaka magandang regalo ngayong birthday ko! Hindi niyo alam kung gaano ako kasaya na malaman na ayos na kayong dalawa. Simula noon ay pinagdarasal ko na kayo na sana ang ma
Nagtitipon ang lahat sa baybayin, maliban kay Raphael at Athalia. May mahabang mesa at mga upuan. May maliit na entablado na nasa harapan. Na napapalibutan ng mga balloons at bulaklak. Masayang nagtitipon ang lahat para sa kaarawan ng nag-iisang Gabriella Yapchengco.Saglit pa ay dumating na si Tati at Raphael, hawak-hawak ang mga anak nila. Naluluha naman si Gabriella nang makita ang tagpong iyon. Sa tinagal-tagal ng panahon, isa siya sa naniniwala na balang araw ay magiging maayos ang pagsasama ni Raphael at Tati. At noon pa man ay alam na niyang mahal ni Raphael si Tati. Nang ipinakilala ng anak si Tati sa kanya ay ramdam niya agad na may kakaiba sa pagitan ng mga ito. Saksi siya sa paghihirap ni Athalia, saksi rin siya sa paghihirap ni Raphael nang iwan ito ni Tati. Kaya isa siya sa pinaka nasasaktan sa tuwing may pagsubok na naman sa pag-iibigan ng mga ito. Ilang insenso na ang sinindihan niya kakadasal na balang araw ay magkakatuluyan ang mga ito. Kaya hindi niya mapigilang mapa
Thirteen years ago… “Hiwalay na ba kayo ni Athalia?” Biglang tanong ng kasamahan ni Raphael sa soccer team. Kumunot ang noo ni Raphael. Napahinto siya sa pag-iinat ng katawan.“What are you talking about?” “Hindi ko na kasi kayo madalas makitang magkasama. That’s why I am asking you if the two of you are still together. Kasi kapag hindi, ayos lang ba sa ‘yong ligawan ko si Athalia?” “What the fuck is your problem?!” Napatayo si Raphael sa ginagawa niya. Hindi niya nobya si Athalia o mas kilala bilang Tati. Magkaibigan lang sila ng mahigit dalawang taon na rin. Tinuturing ni Raphael ang babae bilang best friend niya. Maasahan ito at higit sa lahat mabait. Kahit ang mga magulang niya ay gustong-gusto ito. But they’re just friends…Ngunit ayaw na ayaw ni Raphael na lumapit ang kahit sino kay Tati. Ni mga kaibigan niya ay hindi pinapalapit rito. Hindi niya gusto ang ideya na may lalaking umaaligid kay Tati kahit pa mismo kaibigan niya. Para kay Raphael, parang nakababatang kapatid ni
Hindi mapakali si Raphael. Palakad lakad lang siya sa labas ng silid ni Athalia. Para siyang hayop na hindi maire. Kinakabanahan siya, hinihintay niya kasi si Tati na lumabas sa silid nito. Ngayong gabi ay lalabas sila nang wala ang mga bata. Napapayag niya rin kasi sa wakas si Tati na mag-date kasama siya. Hindi tuloy mapakali si Raphael habang hinihintay si Tati. Daig niya pa ang high school student habang hinihintay ang babaeng una niyang i-di-date. Ang mga nangyari kahapon ay naging daan para makamit niya ang matamis na “oo” ni Tati para sa isang date. Masama rin kasi ang titig ng mga kapatid ni Tati sa kanya, parang kakalasin ng mga ito ang bawat buto sa katawan niya. Inaakala siguro ng mga ito na ginagamit niya lang ang amnesia niya para mas makalapit kay Tati at maayos ang kung anumang maaari pa nilang ayusin. Hindi naman sa ginagamit ni Raphael ang nangyari sa kanya pero wala naman siyang magagawa kung may amnesia siya. Pero nais niyang bigyan siya ni Tati ng pagkakataon na m
“Are you guys ready?” Tanong ni Gabriella sa lahat. Nasa lobby sila ng hotel at hinihintay ang tour guide. “Yes, Lola!” Sigaw ng mga bata. “That’s greta. ‘Wag niyo kalilimutan maglagay ng sunscreen, okay? Mainit pa naman,” paalala ni Gabriella. Dahil marami sila ay dalawa na small yatch ang inarkila nila para sa island hopping. Medyo hindi pa masakit ang sikat ng araw dahil alas siete pa lang ng umaga. Ang mga bata ay tuwang-tuwa. Habang ang mga matatanda naman ay tahimik, dahil masasakit ang ulo. Abala si Tati sa paglalagay ng sunscreen sa mga anak niya. Katabi niya sa magkabilang gilid ang mga kapatid niya. Walang kamalay-malay si Tati na masama ang titig ng mga ito kay Raphael. Nasa isang sulok lang si Raphael, pinagmamasdan ang mag-iina niya habang naglalambingan. Nais man niyang makisali ay bugbog sarado siya sa mga titig nina Archer at Austin. Hindi niya alam kung ano ang nagawa niyang mali sa mga ito dahilan upang tapunan siya ng mga masasamang tingin. “Are they mad becaus
Nagising si Tati dahil sa matinding uhaw. Ngunit agad na nawala ang uhaw niya nang may maramdamang mabigat sa tiyan niya. Nanigas ang buong katawan niya sa takot. Unti-unti siyang nagmulat ng mata at napasinghap siya nang makitang nakapulupot sa kanya ang isang kamay. Nang lumingon siya ay nakita nuya ang tulog na tulog na si Raphael.Nakahinga siya nang maluwag na ito ang katabi niya at hindi isang estranghero. Pero bakit niya katabi ito? May ginawa na naman ba siyang katangahan? Biglang sumakit ang ulo niya nang isipin iyon. Dahan-dahan na inalis ni Tati ang kamay ni Raphael sa tiyan niya pero bgla nitong binalik ang kamay nito sa tiyan ni Tati. Kumunot ang noo ni Tati at sinulyapan ang nakapikit pa rin na lalaki. Muli niyang inalis ang kamay nito at muli rin naman binalik ni Raphael ang kamay niya.“Alam kong gising ka Raphael. Tigil-tigilan mo ako sa pag-arte mo. Why are we in the same bed?” Humalakhak si Raphael at unti-unting nagdilat ng mata. “Mukhang hindi ako pasado bilan
“Daddy! Mommy!”Magkapanabay na sigaw ng tatlo nang mamataan ang mga magulang nila sa pool area. Ngunit hindi sila narinig ng mga magaulang nila na abala sa pag-uusap. Nagkatinginan an tatlong bata at magkasabay na ngumisi.Umahon kasi muna sila sa pool para kumain. Iniwan nila kasama ng lola at lolo nila ang anak ng Tita Mimi at Tito ZD nila na si Laura. Seryoso ang ekspresyon ni Tati at Raphael habang nag-uusap, ngunit sa mga mata ng bata ay iba. Nagmamadaling tumakbo ang tatlo bata at yumakap sa mga magulang nila. Napaigtad si Tati at Raphael sa gulat. Bumungisngis ang tatlong bata at sa hindi inaasahan ay malakas na tinulak ang mga magulang nila sa pool. Kung saan bumagsak si Tati at Raphael sa pool.“Kids!” saway ni Tati sa mga anak niya. Si Raphael naman ay natawa. “Bye, Mommy, Bye Daddy!” Sigaw ng tatlong bata at muling kumaripas ng takbo. Napabuntong hininga na lang si Tati. Napaigtad siya nang bigla siyang yakapin ni Raphael. Ni lingon niya ito. “Bitiwan mo nga ako!” asi
Tulala lang si Tati habang pinagmamasdan ang karagatan, nakatambay sila sa restaurant, magkasama silang lahat sa isang mahabang mesa. Hindi mga pagkain ang nasa mesa kundi mga alak. Ang mga bata naman ay nasa mga magulang ni Raphael kaya kampante lang si Tati. “Huy!” “What the!” gulat na sigaw ni Tati, napaigtad pa siya sa gulat. Bigla kasi sinundot ni ZD si Tati sa tagiliran. Sinamaan ni Tati ng tingin ang kaibigan niya. Nakangisi lang si ZD, halatang inaasar siya nito. “What is your problem?” asik ni Tati. “Tulala ka kasi, Teh! Kanina pa kita tinatanong ‘di ka naman sumasagot. Saan na naman ba lumilipad ang utak mo, Aber?” tinaasan pa ni ZD ng kilay si Tati. Umirap si Tati, “Wala. Namimiss ko lang magtrabaho.” “Kung iba pa ‘yan! Ayaw na magtrabaho. Hindi ko sinasabing si ZD ‘yan ha,” pabirong sambit ni Jean.“Teh, sino naman ang gustong mapagod? Nakakapagod kayang magtrabaho. Pero kailangan kumayod para sa pamilya,” saad pa ni ZD. “Itong si Tati naman, iba ang hulma! Workaholi
“Kids! Careful!”Paalala ni Gabriella sa mga bata na nakapila sa kiddie slide. Nakaupo lang sila sa pool lounge chair. Tinatanaw ang apat na bata na naglalaro sa kiddie pool. Mababaw lang naman ang tubig kaya ‘di sila natatakot na malunod ang mga bata. At mayroon ring lifeguard ngunit hindi maiwasan ni Gabriella na mag-alala lalo pa’t mga apo niya iyon. “We’re okay Lola!” Sigaw ni Ryder habang kumakaway nasa dulo ito ng pila. Humahagikgik naman si Laura, Ryker at Ryler. Nagkakasundo ang mga ito sa kalokohan habang si Ryder naman ang designated leader ng tatlo. Ang siyang taga saway sa mga ito. “Ready?” Tanong noong taga-bantay sa gilid ng slide kay Ryler.Ngunit bago pa makasagot si Ryler ay tinulak na siya nang tumatawang si Ryker. Hindi naman umiyak si Ryler kundi bumungisngis lang rin. Hindi naman mahaba ang slide, maiksi lang iyon kaya kampante rin ang guide na nakatayo sa gilid. Tanaw na tanaw ng mag-asawang Yapchengco ang mga bata. Namutla si Gabriella sa nangyari, hinawakan