Si author ang magde-decide kung kayo ang endgame đ€đ€. Napapaisip tuloy ako đ€
Third POVHabang nasa sasakyan ay hindi mapakali si Emerald dahil sa kabang nararamdaman niya. Papunta na sila ngayon sa bahay ng kaniyang papa. Magkasama sila sa sasakyan ni Trevor habang ang magulang ni Trevor ay nasa kabilang sasakyan. Tahimik lang din si Trevor na waring kinakabahan din sa mga mangyayari.Makalipas ang isang oras ay nasa tapat na sila ng bahay. Huminga pa ng malalim si Emerald bago bumaba ng sasakyan."Are you ready?" tanong sa kaniya ni Trevor.Marahan naman siyang tumango. Malaki ang tiwala niya na totoo ang sinabi sa kaniya ng ama na suportado na nito ang kasal. Ngunit hindi pa rin niya maiwasan ang kabahan dahil baka kung anong gulo na naman ang gawin ni Brenna."Don't worry. Hindi ko hahayaan na masaktan ka nila," seryosong sabi ni Trevor na hinalikan pa siya sa noo niya.Ilang saglit pa ay bumaba na rin ng sasakyan ang buong pamilya ni Trevor. Kasama dito si Lola Mirasol dahil sisiguraduhin daw nito na magiging maayos ang usapan ng dalawang pamilya, at matutu
Emerald's POVMabilis na lumipas ang mga araw na hindi ko na namalayan. Naging abala kasi ako sa opisina dahil malapit na ang month-end. Si Trevor ay abala rin sa kumpanya nila kaya ipinaubaya na namin sa organizer ang kasal namin. Wala naman daw dapat akong isipin pa dahil ang kinuha ni Trevor ay ang pinakamagaling na event organizer sa buong bansa.Tuwang tuwa nga sa akin si Chloe dahil ako lang daw ang nakita niyang bride na hindi stress sa pag-aasikaso. Ang totoo ay wala akong ideya sa magiging itsura ng kasal namin ni Trevor. Never ko kasing na-meet ang organizer. Nahihiya naman akong magtanong kay Trevor dahil nang minsan ko siyang tinanong ay sinabi niya lang na pinaka-engrandeng kasal ang mangyayari.Naging usap-usapan din sa buong bansa ang kasal namin ni Trevor. Naging viral kasi ang video ng proposal niya sa akin kaya inaabangan na talaga ng lahat ang kasal. Dumagdag pa na ipinakilala na ng TAC Group of Companies sina Trevor at Audrey bilang mga tagapagmana ng malaking kumpa
Emerald's POVHabang nasa sasakyan kami ni Trevor ay tahimik lang ako. Nakatanaw lang ako sa labas ng sasakyan habang siya naman ay seryosong nagmamaneho lang. Naririnig ko pa ang mga buntong hininga niya at pakiramdam ko ay palingon-lingon siya sa akin. Hindi ko naman siya nililingon dahil ayoko munang makausap siya."About the pictures, sinabihan ko na ang tao ko na ipaalis sa lahat ng site 'yon," pagbasag ni Trevor sa katahimikan."Okay," maiksing sabi ko."Look, Emerald. Ang mga pictures na 'yon ay noong mga panahon na pinapunta niya ako sa bar. Kung naaalala mo, iyon din 'yong unang beses na nagpakita ka sa kaniya bilang girlfriend ko," paliwanag pa niya.Mariin kong ipinikit ang mga mata ko habang nakapaling pa rin sa may bintana ng sasakyan. "Hindi mo kailangang ipaliwanag ang lahat, Trevor. Hindi naman tayo totoong magkarelasyon."Pinilit kong huwag maging tonong bitter ang boses ko. Pinilit kong huwag maglabas ng kahit na anong emosyon dahil ayokong malito siya sa iniaakto ko.
THIRD POVNagising si Emerald dahil sa ring ng kaniyang cellphone. Pikit mata niyang kinuha ito sa may bedside table. "Chloe, ang aga mo naman," tamad niyang sagot sa tawag ng kaibigan."Maaga? Alas dose na po ng tanghali. At saka hindi ba ngayon ang araw ng kasal mo?" sagot naman sa kaniya ni Chloe.Mabilis na napabangon si Emerald. Wala na sa tabi niya si Trevor at may suot na rin siyang damit. Dahil sa mga pinaggagawa nila ni Trevor kagabi ay hindi na niya namalayan ang oras. At tinanghali pa siya ng gising."Bumangon ka na d'yan. Papunta na kami ni Audrey sa condo. See you."Ibinaba ni Chloe ang tawag kaya naman napakunot ang noo ni Emerald. Bumangon siya upang hanapin si Trevor. Ngunit tanging sulat lamang na nakadikit sa ref ang naabutan niya.Baby,I will see you in church, okay? I love you.--TrevorHindi napigilan ni Emerald ang mapangiti. Ngayong araw na ang kasal nilang dalawa. Tuluyan siyang nagtagumpay laban kay Brenna at hindi na siya makahintay na makitang nasasaktan an
Emerald's POV Panay ang buntong hininga ko habang nakasakay sa bridal car. Nasa unahan namin ang sasakyan nina Audrey at Chloe kaya medyo panatag ako. Hindi ko lang maiwasan ang kabahan dahil sa hindi ko maipaliwanag na nararamdaman. Ang phone ko pa ay na kay Chloe at hindi ko ito nakuha sa kaniya kanina. Dahil sa pagkatuwa ko sa wedding gown ko ay nawala na sa isipin kong kunin iyon kanina bago siya sumakay sa sasakyan nila ni Audrey. "Ma'am, huwag po kayong kabahan. Napakaganda niyo po," puna sa akin ng driver ko na napansin yata ang sunod-sunod kong pagbuntong hininga. Kilala ko siya dahil ilang beses na rin niyang ipinag-drive si Trevor. Family driver siya ng pamilya Carter. "Salamat po, Kuya. Matagal pa po ba tayo?" hindi ko napigilang itanong sa kaniya. Nagulat ako nang biglang lumiko si Kuya sa kanan habang ang sasakyan nina Audrey ay dere-deretso lamang. Nagtatakang tumingin ako kay Kuya kasabay ng lalong pagbilis ng tibok ng puso ko. "Naku, Ma'am Emerald. Bilin po kasi ni
Emerald's POV Pagkatapos ng wedding ceremony ay magkasama na kami sa bridal car ni Trevor. Papunta na kami ngayon sa wedding reception na wala rin akong ideya kung saan. Mahigpit ang pagkakahawak sa akin ni Trevor na parang sinasabi niyang hinding hindi na niya ako pakakawalan pa. Hindi ko naman mapigilan ang mapangiti sa isipin na iyon. Nagsimula lang naman ang lahat sa kagustuhan kong makaganti sa kapatid ko at sa kagustuhan niyang huwag maikasal kay Brenna. Ngunit ngayon ay hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Para talaga akong isang bride na masayang masaya dahil natupad ang matagal ko nang pinapangarap na kasal. Kung nandito nga lang si Mama ay mas lalong masaya sana. Habang ikinakasal ako kay Trevor ay nagawa kong isantabi ang galit na nararamdaman ko at ang kagustuhan kong makapaghiganti. Naka-focus lang ako kay Trevor katulad ng sinabi sa akin ni Audrey. Hindi iyon isang obligasyon para sa akin dahil kusa ko iyong naramdaman. Ayoko mang mag-conclude sa ngayon ngunit til
Emerald's POV Alas onse na natapos ang wedding reception at halos lahat ng bisita ay nakaalis na. Ang nandito na lang ay ang pamilya ni Trevor at sina Papa. Kasalukuyang nag-uusap ang mga pamilya namin ngunit mahahalata na si Papa lamang ang nakikipag-usap. Napansin ko rin na hindi masyadong nagsasalita ang stepmother ni Trevor. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit iba ang pakiramdam ko sa kaniya. Marahil ay dahil hindi ko pa nararamdaman na tanggap niya ako bilang asawa ni Trevor. "Anong oras kaya sila matatapos sa pag-uusap? Gusto na kitang masolo," bulong sa akin ni Trevor na halos nakapagpatindig sa mga balahibo ko. "Tumigil ka nga, nakarami ka na kagabi," mahinang sabi ko naman sa kaniya. "Hindi pa kita asawa kagabi kaya hindi counted 'yon," nakangusong sabi naman niya. Bahagya naman akong napatawa at napailing na lamang. Ang totoo ay kinakabahan ako na matapos ang selebrasyon ng kasal namin. Hindi ko alam kung paano gagampanan ng buo ang pagiging asawa ko kay Trevor. Ibin
Emerald's POV Ala una na ng madaling na kami nakaakyat sa isang kwarto dito sa event's place nina Trevor. Napailing na lamang ako dahil maski dito sa mga kwarto ay sunod pa rin sa theme nila na pang-princess o royal. Kaya hindi na talaga nakakapagtaka na isa ang White Castle sa mga pinakasikat na event places sa buong bansa. "You're tired, Baby. Maligo ka na muna? May mga damit dyan sa cabinet," seryosong sabi sa akin ni Trevor habang may tinitingnan siya sa cellphone niya. Napatingin naman ako sa paperbag na hawak ko. Bigay ito sa akin ni Audrey at kabilin-bilinan niya na ito raw ang isuot ko ngayong gabi. Hindi ko pa ito natitingnan ngunit malakas ang kutob kong nighties ito dahil sinabi pa niya sa akin na excited na siya na magkaroon ng pamangkin. Kapag naaalala ko iyon ay pakiramdam ko'y namumula ang buong mukha ko. Sinabi pa niya na kasama niya si Lola Mirasol sa pagbili nito. Pumasok na lamang ako sa CR para maligo dahil nalalagkitan na ako sa katawan ko. Napangiti naman ako