Sarina“Anong ibig sabihin nito? Bakit kailangang may kasal?” ang nagtatakang tanong ko. Oo at natanong ko ang aking sarili kung kaya ko bang makipag chukchakan sa hindi ko asawa, pero hindi din sumagi sa isipan ko na sasamahan niya ng salitang kasal ang aming kasunduan.“Nakita at nabasa mo na, bak
SarinaIsang Linggo na kaming nagsasama ni Maximus pero hindi pa rin niya naman ako pinapakialamanan. Medyo nagulat ako dahil kahit na magkatabi kami sa pagtulog ay ni hindi niya ako niyayakap. Naka process na ang aming kasal at hindi ko alam kung nasa matino pa ba siyang pag-iisip o ano. Dahil sa k
SarinaHala, ano itong nararamdaman ko? Ganito ba talaga ang pakiramdam?Hindi naman ako inosente at nakaranas na rin akong maging intimate sa dati kong nobyo hindi nga lang all the way, pero iba ang pakiramdam na ibinibigay sa akin ng kamay ni Maximus. “You were saying, love?” ang tanong niya. Nakap
SarinaAng damuho! Heto ako sa isang bakanteng table sa coffeeshop na pinagbilhan ko ng kape ng manyakol na si Maximus at pinapanood siya at ang babaeng sakang na Midori ang pangalan habang nag-uusap. Nakikita kong manaka naka ang naging pagpahid nito ng kanyang mata na akala mo may luha na invisibl
MATURE CONTENT!!Sarina“Subukan mo Sarina na iwan ako ulit, malalaman mo ang hinahanap mo,” galit na sabi ni Maximus pero hindi ko naman siya pinansin at sige lang ang pag scroll ko sa aking cellphone. “Nakikinig ka ba?” tanong niya pero ganun pa rin, wapakels ako. Bakit ko naman iintindihin ang is
Sarina“Love, I need to go to the office,” sabi ni Maximus. Monday morning at kasalukuyan kaming nagbe-breakfast. Ako ang naghanda dahil wala si Manang Lisa, may importante daw itong kailangang attend-an para sa anak niya. Okay lang naman dahil marunong naman ako sa gawaing bahay.“Okay,” ang maikli
Sarina“Grandma,” ang bati ni Maximus. Nasa condo kami at kakarating lang ng kanyang lola. Ilang na ilang ako at hindi ko malaman ang gagawin dahil nakatingin ito sa akin at sa kamay kong hawak hawak ng apo niya. “Good morning po,” Syempre ay bumati na rin ako, baka sabihin ay wala akong galang. Tu
Sarina“Congratulations Mr. Lardizabal!” sabi ng therapist niya dahil finally, pwede na siyang maglakad ng normal. Masaya ako para kay Maximus dahil talaga namang mahirap ang nakaupo lang sa wheelchair tapos ay hindi pa magawa ang mga bagay na gustong gawin. Hindi na rin ako makapaghintay sa nalalap
“Bakit ho?” tanong ko.“Ako si Ramiro Antonio, ang dati niyang amo.” Sa sinabi niya ay namilog ang aking mga mata. Hindi ko akalain na makakaharap ko ang lalaking ito. “Base on your expression, may palagay akong kilala mo na kung sino ako.”May katagalan pa akong nanatiling nakatingin sa kanya bago
NinaNasa silid ako at inip na inip na kaya naman nagdesisyon akong lumabas ng silid. Pwede naman na dahil hindi naman ako magkikikilos ng husto. Sa may bandang taniman ko ako pumwesto dahil may klase si Riz sa lanai. Hindi naman mainit at may simoy pa rin ng hangin kaya okay lang.Gusto ni Chase na
Chase“Hi, Daddy!!” masiglang bati ng aking anak na sumalubong sa akin kaya naman ibinuka ko ang aking mga kamay para makarga ko agad siya.“Kamusta ang sweetheart ko?” tanong ko.“Mabuti po, binabantayan ko rin po si Mama!” nagmamalaking tugon niya. Ang maganda lang sa batang ito ay napakadali niya
Chase“Paanong naging ang Sising na ‘yon ang may pakana ng lahat?” tanong ko. “Last time na magkausap kami ni Lakeisha ay mukhang wala naman siyang balak na kahit na ano.”“Are you sure?” naninigurong tanong ni Channing. Tumango ako sa kanya at sinabi ko sa kanila kung bakit ayaw kong maniwala na m
ChaseIsang linggo pa ang lumipas at tuluyan ng pinauwi ng doktor si Nina pero kailangan pa rin niya ang complete bed rest dahil nga sa natamo niyang pinsala. Medyo nalagay sa alanganin ang buhay ni Kapatid kaya kahit siya ay hindi na rin tumanggi“Pumasok ka na, love. Pahinga lang talaga ako at hin
ChaseLooking forward ako sa result ng imbestigasyon nila Channing. Sana nga lang ay matagpuan na ang sino man na nasa likod nang panggigipit sa aming mag-asawa ng lalaking iyon kung meron man. Hindi pa muna umalis si Channing at sinamahan ako na maghintay na matapos ang pag-uusap nila Red at Nina
Nina Umalis si Chase at iniwan kami. Pagtingin ko sa may pintuan ay napansin kong nandoon nga lang siya kaya nakahinga ako ng maluwag bago nagbaling ng tingin sa lalaking mataman ng nakatingin sa akin ngayon. “Red,” sabi ko. “Nina,” tugon din naman niya. “Kamusta ka na?” “Okay naman, medyo hindi
Chase Nagising ako na masakit ang aking leeg. Nakayungyong ako magdamag sa kama ni Nina at hindi ko na nagawang lumipat sa sofa. Hindi ko rin naman kasi maatim na bitawan ang kanyang kamay kaya hindi na talaga ako umalis sa tabi niya. Isa pa, pumapasok din ang nurse at chinecheck siya kaya mas gust
Chase Bakit ba napakaraming tao ang kasiyahan ng makita ang kapwa nila na nahihirapan? Hindi ba pwedeng maging masaya na lang sila sa kung anuman ang meron ang iba? Bakit ba napakabilis nilang mainggit sa isang taong bago nakaranas ng kaligayahan ay sandamakmak namang hirap at pasakit ang pinagdaa