Sarina“Love, I need to go to the office,” sabi ni Maximus. Monday morning at kasalukuyan kaming nagbe-breakfast. Ako ang naghanda dahil wala si Manang Lisa, may importante daw itong kailangang attend-an para sa anak niya. Okay lang naman dahil marunong naman ako sa gawaing bahay.“Okay,” ang maikli
Sarina“Grandma,” ang bati ni Maximus. Nasa condo kami at kakarating lang ng kanyang lola. Ilang na ilang ako at hindi ko malaman ang gagawin dahil nakatingin ito sa akin at sa kamay kong hawak hawak ng apo niya. “Good morning po,” Syempre ay bumati na rin ako, baka sabihin ay wala akong galang. Tu
Sarina“Congratulations Mr. Lardizabal!” sabi ng therapist niya dahil finally, pwede na siyang maglakad ng normal. Masaya ako para kay Maximus dahil talaga namang mahirap ang nakaupo lang sa wheelchair tapos ay hindi pa magawa ang mga bagay na gustong gawin. Hindi na rin ako makapaghintay sa nalalap
SarinaPumunta na ako sa room ni Maximus pagkatapos naming mag-usap ni Jason at wala na ang dalawang bruha doon. Saan kaya sila na nagpunta. “Tapos ka na?” ang tanong ko sa asawa ko na nakaupo sa wheelchair niya habang hawak ang kanyang cellphone na mukhang may hinihintay at galit? Bakit? Kanino? Hu
WARNING!! MATURE CONTENT!!SarinaIniangat niya ang suot kong damit at dahil parang nagmamadali ito ay inangat ko na rin ang aking mga kamay upang tuluyan na niyang mahubad iyon kasunod ang pagdakma niya sa aking maliit na dibdib na nagpaungol sa akin dahil sa paglalaro ng daliri niya sa aking munti
SarinaMatapos ang unang pagsasanib ng aming katawan ay naging possessive na si Maximus. Lagi na lang niya akong tinatawag at gusto na nasa tabi niya ako. Ang nakakainis nga lang ay present pa rin ang lola niya kasama ang babaeng sakang na si Midori na kung minsan ay talagang sinasadya pang mag stay
Sarina3 days later ay nagpunta na ako sa aming Bayan sa isla ng Catanduanes. Kung may maganda mang nabago sa buhay ko ang pagpapakasal kay Maximus, iyon ay and nag eroplano na ako pauwi kaya naman isang oras lang ay nandoon na ako. Hindi kagaya kapag by land ay aabutin ako ng mga 18 hours lalo na k
SarinaKinabukasan ay maaga akong nagising kagaya ng dati. Nang dito pa ako nakatira ay sanay na sanay ang aking katawan na natutulog ng maaga at gumigising ng maaga. Kaya hindi na katakataka sa pamilya ko kung lumabas na ako ng aking silid hindi pa man tumitilaok ang manok.Nasa hapag na sila at na
ChandenKakapasok lang ni Noelle sa restroom nang lumabas mula sa men’s room ang isang lalaki. Agad ko siyang nakilala dahil siya lang naman ang anak ng matandang nais ipakasal ng tiyuhin ni Noelle sa kanya.Tumabi siya sa akin sandali, at kahit hindi ako ang kinakausap niya, dinig na dinig ko ang b
NoellePaglabas ko ng restroom, agad akong natigilan nang makita ko si Chanden. Hindi ko alam kung guni-guni ko lang o talagang bumigat ang paligid dahil sa nag-aapoy niyang tingin. Para bang may unos na nagbabadya sa kanyang mga mata. Lalapitan ko na sana siya para batiin, pero biglang lumabas din
Noelle"Ulitin mo nga ang sinabi mo!" mariing sabi ni Chessa, halatang nanggigigil na siya sa galit. Kumuyom ang kanyang mga kamay, at kitang-kita ko kung paano nanginig ang kanyang mga labi sa pagpipigil ng emosyon. Kahit galit ay gusto pa rin niyang poise siya.Juicemiyo Marimar, kung magkakasabun
NoelleMasayang kaming nagkukwentuhan tungkol sa pamilya hanggang ng maramdaman kong hindi ko na kayang pigilan ang tawag ng kalikasan. Pinipilit ko sanang tiisin hanggang sa matapos ang usapan, pero talagang hindi ko na kaya.“Restroom lang ako, Dovey,” sabi ko kay Chanden, pilit na hindi nagpapaha
NoelleKinaumagahan, sa restaurant ng Empire kami nag-almusal ni Chanden kasama ang kanyang mga magulang. Hindi ko maiwasang mapahanga sa engrandeng disenyo ng lugar, mula sa eleganteng chandeliers hanggang sa malalambot na upuan na tila niyayakap ang sinumang mauupo. Hindi na nakapagtataka, dahil p
NoelleNakaalis na si Atty. Santander at naiwan kaming mag-asawa sa loob ng kwarto. Tahimik ang paligid, pero hindi ang namumuong tensyon sa pagitan namin ni Chanden.Titig na titig sa akin ang asawa ko na tila ba may hinahanap sa aking mukha na malamang ay kumpirmasyon ng kasiguraduhan na ayos lang
Noelle“Nakakainis eh!” bulalas ko habang ibinagsak ang sarili sa upuan, ramdam ko pa rin ang inis sa nangyari. Napatingin ako kay Atty. Santander, na halatang pinipigil ang kanyang tawa, habang si Chanden naman ay nakakunot-noo, halatang wala siyang ideya sa nangyari.“Stop laughing, Daryl. Mas maa
Continuation...Noelle“Anong sinabi mo? Mawala ang natitirang meron ako?” galit na sigaw ni Tito Vergel, halos nanginginig ang buong katawan sa tindi ng emosyon. Kitang-kita ko ang pamumula ng kanyang mukha, ang pag-igting ng kanyang panga, at ang nagbabagang apoy sa kanyang mga mata. Alam kong sa
NoelleFlashback“Wala po akong obligasyon sa inyo, Tito Vergel.” Ramdam ko ang pag-init ng aking dibdib, at kahit pilitin kong pakalmahin ang sarili ko, hindi ko na napigilan ang bahagyang pagtaas ng aking boses. “Gusto kong linawin ang bagay na ‘yan. Nagpapasalamat ako sa pagtanggap niyo sa akin s