Kabanata 4

Hindi makontrol na nanginginig ang mga kamay ni Selene, at ang mga patak ng tubig na nahulog mula sa kaniyang mga mata ay tumama sa papel, dinudungisan ang tinta. 

Inangat niya ang kaniyang kamay upang punasan ang mga luha mula sa gilid ng kanyang mga mata, itinikom ng mariin ang mga labi, pinunit ang sulat, at itinapon ito sa basurahan. 

Kilala ni Selene si Davron. 

Siya ang tipo ng tao na hindi kailanman nais ang paglabag sa kaniyang mga utos. 

Kung hindi mo siya napapasaya, gagawin ka niyang hindi masyadong komportable. 

Hinawakan ni Selene ang tseke na nasa kanyang kamay, nilulukot ito. Nang tuluyan siyang kumalma, inilagay niya ang tseke sa loob ng kanyang bag. 

Wala siyang karapatan na maging mapagpanggap. 

Kailangan niya ng pera higit pa sa sinuman. 

Nagtungo si Selene sa ibaba at kumain ng umagahan. 

Tinawagan siya ng Assistant General Manager sa takdang oras, pinaaalalahanan siyang pumunta para sa pisikal na examination. 

Pinatay ni Selene ang telepono at kumuha ng taxi patungong ospital. 

Sa kalagitnaan ng pisikal na examination, nagbayad siya ng isang tao para umupo sa kaniyang lugar. 

Naghintay hanggang sa lumabas ang tao na iyon. 

Kumuha muli ng taxi si Selene patungo sa ibang ospital para sa checkup, at ang report ay hindi makukuha ng ilang araw. 

Hinawakan ng doktor ang kanyang tyan at sinabi sa kaniya na 90% siyang nagdadalang tao. Hindi na kailangan na magkaroon pa ng mentalidad ng pagkakataon. 

Sa sandaling naglakad palabas si Selene patungo sa gate ng ospital, tumawag si Davron, "Nakapagpa-checkup ka na ba?" 

"Oo." sambit ni Selene. 

Hindi na nagtanong pa si Davron kung ano ang sinabi ng doktor, at may magdadala na lamang ng report ng pisikal na examination niya sa lamesa nito sa tinakdang oras. 

Pagkatapos ng maikling pagbati, ibababa na sana ni Davron ang telepono. 

"Mr. Zalderriaga." tinawag ito ni Selene. 

Inangat ni Davron ang kanyang mga kilay. "Secretary Averilla, may iba pa ba?" 

Alam ni Selene na dapat ay hindi na siya nagtanong ngunit hindi niya maiwasan. "Ang tseke ay..." may paghihirap na sinabi niya ang ilang huling mga kataga. "Ano ang ibig mong sabihin?" 

Magaan ang boses ni Davron, "Hindi ko ba ito sapat na naisulat ng malinaw?" sambit nito sa kaniya sa isang propesyunal na tono. 

Tinigil nito ang panulat na nasa kanyang kamay, "Karapat-dapat sa 'yo ang pabuya." kaswal nitong sabi. 

Ikinuyom ni Selene ang kanyang mga kamao at nanatiling tahimik sa loob ng mahabang oras. 

"Sobra akong nasiyahan sa serbisyo ni Secretary Averilla kagabi." pagpapatuloy ni Davron. 

Sinabi niya ito ng napaka-kalmado.

Ni walang kahihiyan sa kaniyang kalmadong tono. 

Ngunit tila isa itong matalim na karayon na tumutusok sa kaniyang puso, pinipiga ito ng mahigpit at tinutusok ang hindi mabilang na madugong mga sugat. 

Sa mga mata ni Davron, isa lamang siyang miyembro ng industriya ng serbisyo. 

Walang kaibahan sa ibang mga waiter.

Kung ipipilit mo, siya ay nakikipagtalik dito. 

Minsan ay gustong tanungin ni Selene si Davron kung maaari siya nitong bigyan ng kaunting awa. 

Ngunit si Davron ay isang hayop na walang puso at hindi nakakaramdam ng awa para sa mga taong hindi masyadong mahalaga. Tulad ng hindi niya gagawin ang negosyo ng walang pakinanang. 

Huminga ng malalim si Selene, "Ibababa ko na muna." 

Maaalalahanin na tumingin si Davron sa itim na screen ng kanyang telepono. Sa hapon, inutusan niya ang kaniyang assistant na i-print ang report ng pisikal na examination mula sa ospital at ilapag ito sa kaniyang lamesa. 

Nanginginig ang general assistant nang may takot. 

Mabilis lang itong natapos. 

"Wala namang mali sa report ng pisikal na examination ni madam. Nasa mabuti siyang kalusugan at ayos lang ang lahat." 

Tamad na binaliktad ni Davron ang dalawang pahina at tumigil sa internal medicine examination. Pagkatapos basahin ang report ng pisikal na examination, humuni siya at inutusan ang assistant na umalis. 

Isnag araw pagkatapos ng bakasyon ni Selene, natanggap niya ang report mula sa ospital. 

Nakumpirma niya ang katotohanan na siya ay nagdadalang tao, at nakita rin ang larawan ng ultrasound ng bata. 

Masyado itong maliit at hindi kayang makita ang hugis. 

Tiniklop ni Selene ang report at inilagay ito sa kaniyang bag, nalilito na naman ang kanyang pag-uugali. Isa lamang ang maaari niyang gawing hakbang sa isang pagkakataon. 

Pagkatapos ng maikling bakasyon. 

Bumalik si Selene sa trabaho sa group, at hinaklit siya ni Myla para magreklamo, "Pinuna ni President Zalderriaga ang lahat ng tao sa opisina para sa wala lang nitong mga araw. Napakababa ng presyon na halos mamatay na kami."

Nakaramdam ng kakaiba si Selene. "Bad mood ba siya?" 

"Narinig ko na bumalik na sa Pilipinas ang white moonlight ni Mr. Zalderriaga, pero mukhang mahina ang kalusugan nito." misteryosong bulong ni Myla sa tainga ni Selene. 

Natigilan si Selene ng dalawang segundo. 

Bumalik na si Tiara sa Pilipinas? Hindi pa niya narinig ang tungkol dito. 

Ngunit totoo na nasa mahinang kalusugan si Tiara. 

Hindi gusto ni Selene si Tiara, at mas lalong hindi niya gusto ang ina ni Tiara. 

Dating nakatira si Tiara sa bahay ng kanyang ina. Napilitan ang kanyang ina na tumalon sa gusali at kitilin ang sariling buhay dahil sa sa ina ni Tiara. 

Maaaring maging isang kaginhawaan ang kamatayan. 

Ang pinaka-kinatatakutan ay ang hindi buhay o patay.

Naisip ni Selene ang tungkol dito. Kung siya ay niloko ng lalaking minahal niya sa buong buhay niya at nawalan ng lahat, at pinapahirapan ng kabit na pumasok sa bahay, malamang ay hindi niya kakayaning makaligtas.

Masyadong walang pakialam si Selene. "Ah." 

Sa pag-agaw ng dilim sa kulay kahel na kalangitan, kinailangan ni Selene na samahan si Davron na umattend sa hapunan ng isang charity. Nakaupo sa loob ng kotse, napansin niya ma masama ang mood ni Davron. 

Malamig ang kaniyang pag-uugali. 

Mayroong malakas na pakiramdam ng pang-aapi.

Nang malapit na silang makarating sa hotel, naalala ni Selene na sabihin, "Mr. Zalderriaga, maaari ba akong hindi uminom ngayong gabi? Medyo hindi kasi komportable para sa akin." 

Kung ang bata ay maaaring ipanganak o hindi ay isang bagay.

Ngayon, kailangan niyang protektahan ang kanyang anak. 

Inangat ni Davron ang mga mata niya, walang emosyon ang madilim nitong mga mata, marahil ay dahil masama ang kanyang mood, "Secretary Averilla, hiniling ko ba sa 'yo na pumunta bilang isang dekorasyon para magmukhang maganda?" ang mga salita nito ay tatlong puntos na matalim at malupit. 

Itinikom ni Selene ang kanyang mga labi. "Hindi talaga maayos ang pakiramdam ko nitong mga araw, at hinabilin sa akin ng doktor na huwag uminom." 

Kahit na pigilan ni Davron ang kanyang galit, hangga't hindi siya nagngingitngit, hindi magiging halata ng masyado ang galit na ito. 

Hindi nito pinayagan ang kanyang sarili na mawalan ng kontrol sa kaniyang mga emosyon. 

"Nabasa ko ang report ng pisikal na examination mo, wala namang mali doon." malamig na savi ng lalaki. 

Tumigil ang kotse sa bukana ng hotel. 

Hindi naman nagmamadali na lumabas si Davron sa sasakyan. Bigla nitong kinurot ang kaniyang baba, "O gusto lang taasan ni Secretary Averilla ang kanyang katayuan, at ang sustento na daan-daang libong piso kada buwan ay hindi ka kayang bayaran ng isang bote ng alak."

Bahagyang masakit ang baba ni Selene nang kurutin niya ito. Madalang itong mawalan ng kontrol tulad nito. 

Tahimik niyang inisip na marahil ay lumala ulit ang kondisyon ni Tiara. Ang apoy na ito ay nasunog sa kanyang ulo.

Tiniis ni Selene ang sakit," Walang pagtaas ng presyo." 

Humuni si Davron, nakatingin sa mamasa-masa niyang mga mata, "Sa kaso na ito, dapat ay hindi umaarte si Secretary Averilla na para siyang nagsusuka at hindi kayang uminom, na para siyang nagdadalang tao." 

Namutla ang mukha ni Selene at walang malay na tumanggi. "Hindi ako buntis." 

"Naniniwala ako na si Secretary Averilla ay isang taong tumutupad sa kanyang salita at hindi lalabag sa mga patakaran." sambit ni Davron. 

Kinagat ni Selene ang kanyang labi. "Oo." 

Pagkatapos bumaba sa sasakyan, kinuha ni Selene ang braso nito at pumasok. 

Ang mga bisita sa hapunan ng charity ay mga mayaman o marangal.

Alinman sila sa mga mayayamang pamilya na nangingibabaw sa mundo ng negosyo o mga makapangyarihang mga tao na maaaring magpabago.

Hindi lamang isang tycoon si Davron, ngunit isa rin itong makapangyarihan na tao na may kilalang karanasan ng pamilya. Maraming tao ang pumupunta para humingi ng pabor dito.

Hindi kailanman inanunsyo sa publiko ang naging kasal sa pagitan nina Selene at Davron. 

Samakatuwid, walang sinuman ang nakakaalam na si Selene Averilla ay asawa nito, at itinuring pa rin nila siya bilang isang hindi malinaw na sekretarya.

Itatapon siya palayo pagkatapos siyang paglaruan. 

Ang kaibahan ay wala na pagkatapos makipagtalik sa kanya. 

Pagkatapos ng ilang buwan, may magiging bagong tao sa tabi nito. 

Alam din ni Selene na hindi siya sineryoso ni Davron. 

Sa kalagitnaan ng piging, tinanong ulit ng kaibigan ni Davron si Selene sa harapan niya mismo. "Sinasabi ng ibang tao na ang maganda mong sekretarya ay ang iyong asawa? Totoo ba iyon?" 

"Ako ang pinansyal na sponsor niya." tugon ni Davron nang hindi nagpapakita ng interes pagkatapos ng ilang segundong katahimikan. 

Malinaw na narinig ni Selene ang bawat salita na isinagot nito. 

Sadyang ngumiti si Hendrix Cojuancgo at tinitigan ang maganda at kaakit-akit na mukha ni Selene, "Sa kaso na iyan, Mr. Zalderriaga, pwede mo ba siyang ipahiram sa akin ng dalawang araw?"