Nobela ni Astherielle

Hindi alam ni Selene kung bakit bigla na lang nagwawala si Davron. Naipit siya sa sofa at halos hindi na makagalaw.Ang mga mata ni Davron ay kasing lamig ng yelo, parang mga pako na nakabaon sa kanyang mukha. Sinuri niya ang kanyang mukha, pulgada por pulgada, hindi binibitawan ang kahit na anong bakas. Nang makita niyang tahimik lang siya, nagkaroon ng kaunting galit sa kanyang mga mata.Medyo natatakot si Selene sa kanya kapag ganito. Ang pagtakas ay mas nagdulot ng hindi pagsang-ayon sa lalaki. Hinila nito ang buhok niya at marahas na hinila siya pabalik. "Magsalita ka." saad nito. Hindi sigurado si Selene kung ang "lalaki" na tinutukoy ni Davron ay ang kanyang tiyuhin o si Attorney Sanchez.Ayaw niyang malaman ni Davron na nakakulong ang kanyang tiyuhin, at mas lalong ayaw din niyang malaman nito ang tungkol kay Attorney Sanchez.Kahit na wala namang nararamdaman si Davron sa kanya ay medyo sensitibo siya sa bagay na ito.Ayaw niyang masyadong lumapit siya sa mga lalaking hin

Akala ni Selene na dinala siya ni Davron sa Iloilo dahil kailangan siya sa trabaho, pero sa pagkakataong ito, pinatira lang siya sa hotel. Hindi niya kailangan ihanda ang mga dokumento, at hindi rin siya dinala sa meeting.Nag-enjoy naman si Selene sa kanyang bakasyon at hindi nababagot.Napakaaga nagising ni Davron kinaumagahan. Parang may pampatulog ang gamot para sa sakit na ininom niya kagabi. Parang hindi siya makapunta sa umaga. Nanginginig ang kanyang ulo. Parang naramdaman niyang tumayo ito, pero hindi niya maimulat ang kanyang mga mata.Bago umalis, parang yumuko ang lalaki at hinalikan ang kanyang mga labi, at bumulong sa kanyang tainga, na hilingin sa kanya na manatili sa hotel at huwag maglakad-lakad.Hindi naman ganun kamasunurin si Selene, at wala talagang pakialam si Davron sa ginagawa niya araw-araw.Ang tiyuhin ni Selene ay nagsisilbi pa rin ng kanyang sentensya at isang taon na lang ang natitira.Nag-set siya ng appointment sa abogado na namamahala sa kaso ng kanya

Hindi matanggap ni Selene na sinabi ni Davron kay Tiara ang tungkol sa kanyang sugat. Para bang wala lang sa kanya ang nararamdaman niya. Pinigilan ni Selene ang kanyang hininga at hindi makapaglabas ng sama ng loob. Kinuyom niya ang kanyang mga ngipin at piniling manahimik. Isang makapal na usok ang tumaas sa kotse, at ang amoy ng tabako ay mapait. Inilahad ni Davron ang kanyang kamay, pinindot ang kanyang hinlalaki sa balat ni Selene, at pinihit ang kanyang mukha gamit ang isang puwersang hindi gaanong gaanong o mabigat. Parang pinipilit niyang tingnan siya at harapin. Nakita niya ang pulang mata at maputlang kutis ni Selene, at tahimik niyang nilunok ang masasakit na salitang nasa bibig niya. "Secretary Averilla, ayaw mo ba talaga kay Tiara?" "Hindi naman," sagot ni Selene. Pakiramdam niya ay sayang lang na gugugulin ang kanyang emosyon sa isang taong hindi naman karapat-dapat. "Pero ayaw ko talaga siyang makita. Sa tingin ko, makikita naman ni Mr. Zalderriagaiyon. Siguro

Hindi matanggap ni Selene na sinabi ni Davron kay Tiara ang tungkol sa kanyang sugat. Para bang wala lang sa kanya ang nararamdaman niya.Pinigilan ni Selene ang kanyang hininga at hindi makapaglabas ng sama ng loob. Kinuyom niya ang kanyang mga ngipin at piniling manahimik.Isang makapal na usok ang tumaas sa kotse, at ang amoy ng tabako ay mapait.Inilahad ni Davron ang kanyang kamay, pinindot ang kanyang hinlalaki sa balat ni Selene, at pinihit ang kanyang mukha gamit ang isang puwersang hindi gaanong gaanong o mabigat. Parang pinipilit niyang tingnan siya at harapin. Nakita niya ang pulang mata at maputlang kutis ni Selene, at tahimik niyang nilunok ang masasakit na salitang nasa bibig niya."Secretary Averilla, ayaw mo ba talaga kay Tiara?""Hindi naman," sagot ni Selene. Pakiramdam niya ay sayang lang na gugugulin ang kanyang emosyon sa isang taong hindi naman karapat-dapat. "Pero ayaw ko talaga siyang makita. Sa tingin ko, makikita naman ni Mr. Zalderriagaiyon. Siguro ayaw

Malamig ang naging reaksiyon ni Selene. Walang emosyon na nakita sa mukha niya nang marinig niya ang tungkol kay Tiara.Pero ayaw niya talagang makita ito. "Mr. Zalderriaga, kaya mo bang pumunta mag-isa sa airport? Mukhang walang silbi kung sumama pa ako."Hinawakan ni Davron ang kamay niya ng walang sinabi. "Magkasama tayong pupunta. Sakto lang para sa hapunan."Magkalapit sila. Hindi siya gumagamit ng pabango, at may mahinang amoy ng damo at kahoy sa katawan niya, medyo mapait at medyo matapang.Karamihan sa oras, mahina siyang nagsasalita, walang gaanong pataas-baba.Habang nasa biyahe, nakatingin si Selene sa langit na unti-unting nagdidilim sa labas ng bintana. Inalis niya ang lahat sa isip niya at hindi na nag-abalang mag-isip ng kahit ano.Dinala siya ni Davron sa isang restaurant na hindi kalayuan sa airport.Hindi ito mukhang isang restaurant na bukas sa publiko.Tahimik na luho, pribadong piging.Nasa daan pa rin sina Adam at Tiara. Nagsalin ng isang baso ng maligamgam na

Hind nai nagulat si Davron. Kahit na napakaganda ni Selene, masyadong mahiyain siya at parang isang napakamasunuring babae. Hindi niya magawang sabihin nang malakas kahit na may gusto siyang tao, at itinatago lang ito sa kanyang puso.Hinila niya ang sulok ng kanyang bibig, "Sayang naman." basta na lang niyang sabi. Mahigpit na hinawakan ni Selene ang sticky note sa kanyang kamay. Ang dilaw na papel ay puno ng mga iniisip ng isang batang babae na nagmamahal. Ngayon, nagagalak lang siya na hindi niya magawang isulat ang pangalan niya dito, at maingat lang na pinalitan ito ng isang abbreviation.——DVZ.Pati ang abbreviation niya ay nakatago sa ilalim ng papel.Ibinaba ni Selene ang kanyang ulo, medyo nalulungkot ang kanyang boses, "Wala namang dapat pagsisihan."Tiningnan siya ni Davron. Pinisil ng dalaga ang kanyang mga labi at ibinaba ang kanyang mga pilikmata. Parang malungkot siya. Hindi mahirap hulaan na sigurado siyang gusto niya ang batang lalaki. Maraming taon na ang l