Kabanata 7

Pakiramdam ni Selene na ang kanyang paulit-ulit na mga rejections ay maaaring talagang nakasira sa kanyang kalooban.

Inutusan ni Davron sa driver na ihatid siya pabalik sa villa, at hindi ito nanatili.

Pagkatapos maligo, kumain ng cake si Selene sa sala. Ang nakakasakal na tamis ng cake ay tila hindi niya malasahan sa kaniyang bibig.

Tumulo ang mga patak ng luha sa likod ng kanyang palad.

Marahil ay dahil ito sa kanyang pagbubuntis.  Nagiging sensitibo ang emosyon ng mga tao.

Hindi niya gustong umiyak, ngunit hindi niya mapigilan ang paglipat ng glandula ng kanyang mga luha.

Pinalis ni Selene ang mga luha na umagos sa kaniyang mga pisngi at naupo ng sandali sa sala, hinihintay na unti-unting kumqlma ang kanyang mood.

Nang tuluyan siyang kumalma, naglakad siya patungo sa itaas. Kahit na mabigat ang talukap ng kanyang mga mata, hindi pa rin niya magawang matulog.

Inillabas ni Selene ang  telepono na nasa gilid ng unan, pinindot ang contact na naka-pin sa unahan at nagtipa.

[Davron, buntis ako.]

Matagal na nanatili ang kanyang mga daliri sa screen ng telepono, at wala siyang lakas loob na pindutin ang send button.

Hayaan mo na.

Ano pa bang silbi ng pagsasabi nito.

Wala namang magbabago.

Nagdesisyon si Selene na magtungo sa ospital nitong sabado para sa isang operasyon.

Ipinikit niya ang kaniyang mga mata at pinilit ang sarili na matulog.

Napanaginipan ni Selene ang panahon ng kabataan ni Davron, nakatali ng alambre ang mga kamay at paa nito, nakatakip ng itim na tela ang mga mata, at ang paghinga nito ay mahina na tila isang nag-aagaw buhay na.

Nakawala si Selene sa mga lubid na nakatali din sa kanya. Nanghihina na siya at sobrang dami ng sugat sa kaniyang mga daliri na natatakpan na ito ng maraming dugo. Sa huli ay tinulungan niya si Davron na kalasin ang alambre na nakatali sa kamay at paa nito.

Hanggang sa bumalik ang lalaki na dumukot sa kanila.

Sinampal nito ng malakas ang kanyang mga tainga na nagsanhi ng isang tunog na hindi kaaya aya sa pandinig.

Sa mga oras na iyon ay nag-agaw buhay si Davron, at mahigpit siyang idinidiin ng mga pulis. Naging kasangkapan din siya ng mga armadong lalaki para  ibulalas ang kanilang galit.

Natakot si Selene na baka tuluyang mamatay si Davron, kaya kinausap niya ito ng kinausap araw-araw. Walang hanggan ang kaniyang imahinasyon, at mayroon pang iba't ibang klase ng magugulong fairytales.

Sinabihan ni Selene si Davron na pilitin ang sarili na mabuhay.

Biglang nagising si Selene mula sa pagkakatulog. Sa katunayan, matagal na panahon na siyang hindi nananaginip ng anumang bagay na may kaugnayan tungkol sa kaso ng pagdukot.

Tila may epekto pa rin ang mga pinsala ng kanyang kabataan.

Nanatiling mahina sa pagtanggap ng tunog ang kanyang kaliwang tainga, maging ang tinnitus ay nagpapatuloy pa rin.

Nag-iwan ng  marka ang mga hiwa sa kaniyang daliri na hindi na kayang gumaling.

Pagkatapos ng simpleng pagligo ay nagtungo si Selene sa ospital. Nasa loob pa rin ng intensive care unit ang kanyang ina, mahimbing pa rin ang tulog.

Sikretong inilipat ni Edmund Averilla ang mga ari-arian ng pamilya Dizon at sinakop maging ang negosyo ng mga Dizon habang may sakit ang kanyang ina. Tila kakaiba rin ang nangyaring  aksidente sa kaniyang mga lolo at lola.

At ang kanyang ina, ang panganay na anak ng pamilya Dizon, ay nakulong sa loob ng isang mental na ospital pagkatapos ilipat ng asawa nito ang kanilang mga asset.

Mula sa Cebu ay lumipat si Edmund sa lungsod ng Iloilo, at ang ina ni Tiara na si Veronica Flores ay naging tunay nitong asawa, at si Tiara naman ang naging panganay na anak na babae ng mayamang pamilya na iyon.

Siya ang hindi lehitimong anak na babae ni Edmund na ayaw nitong makilala ng lahat.

Hinawakan ni Selene ang kamay ng kanyang ina, "Mama, hintayin mo ako." marahan niyang sabi.

Ano nga kaya ang sinabi ni Veronica Flores sa kaniyang ina sa simula palang para mapilitan itong tumalon mula sa ika-sampung palapag ng gusali?

Mayroon pang isang aksidente na kasama ang kanyang lolo at lola.

Kahit wala siyang hawak na ebidensya, alam niya na sangkot  ang kanyang ama dito panigurado.

Pagkatapos maaksidente ng sinasakyang kotse, naikulong ang kanyang lolo at lola sa loob at nasunog ang mga ito hanggang sa mamatay.

Mabilis na nalinis ang pamilya Dizon, at hindi sapat para sa kanyang ama na angkinin ang lahat ng mag-isa kaya ibinigay niya ang kalahati kay Veronica.

Ang mga mangangalunya ay pumasok sa bahay at pinatay.

Nanlamig ang buong pakiramdam ni Jiang Zhi nang maisip niya ang mga bagay na iyon, at nakaramdam pa rin siya ng sakit hanggang ngayon.

Hanggang sa pinasok ng mga adulterer ang bahay at napatay.

Parang binubuhusan ng malamig na tubig ang buong katawan ni Selene sa tuwing naiisip niya ang mga bagay na iyon, at hindi pa rin maganda ang pakiramdam niya kahit sa araw na iyob.

*

Nang madalaw na niya ang kaniyang ina, nagtungo naman si Selene sa obstetrics at gynecology department. Pagkatapos ng pqg-konsulta sa kaniya, doon niya nalaman na kailangan pa pala ng appointment at ilang examination bago siya operahan.

Nang matapos ni Selene lahat ng physical examination, bigla siyang nakaramdam ng hindi maisiwalat na pagod.

Nakatakda ang kanyang operasyon sa umaga ng susunod na linggo.

Mag-isa siyang naupo sa bangko na nasa koridor ng ospital. Mahigpit niyang hinahawakan ang bayarin para sa  kanyang operasyon.

Huminga ng malalim si Selene at itinapon anv hawak na bayarin para sa operasyon.

Hindi niya alam kung ilusyon nga lang ba iyon pero maya't maya ang pagsakit ng kaniyang tiyan, pero kaya pa rin naman niya iyong tiisin.

Pagkatapos ng ilang sandali, pumara si Selene ng isang taxi pabalik sa kumpanya. Pagkarating ay agad siyang hinaklit ni Myla na tila nakakita ng isang tagapagtanggol.

"Secretary Averilla."

Madiin na itinikom ni Selene ang kanyang labi, "Anong problema?" tanong niya.

Pumait ang mukha ni Myla, "Inutusan kami ni Mr. Zalderriaga na magpunta sa Human Resources Department para kuhanin ang resignation namin."

Nagulat si Selene.

"Hindi namin inasahan na biglang susugod si Venice Romualdez papasok sa meeting room ngayon. Talagang hindi iyon maganda na nangyari at isang kapabayaan sa mga trabaho natin, pero.." patuloy ni Myla.

Isang trabaho na may magandang pagtrato at mga prospect kaya nag-aatubili silang sumuko.

Sa biglaang pag-walang kibo ni Selene, bigla niyang naalala ang eksensa na nakita niya sa isang piging noon, nang hinayaan ni Davron si Venuce na ipalibot ang mga braso nito sa kaniyang leeg at tumingkayad oara halikan siya.

Bukas na ang mga butones ng suot ni Davron na puting suit. Bahagyang nakakurba ang mga labi nito, na may mahinang ngiti sa mukha at kaswal na tumitingin sa mga babae na lalapit sa kanya.

Hindi siya tumanggi o gumawa ng anumang may pagkukusa.

Kitang-kita ang pagiging magalang ng mga babae habang papalapit sa pintuan nito. Hinding-hindi maikakaila ang kasikatan, talagang maraming tao ang nagkakagusto sa kanya.

"Secretary Averilla, pwede mo bang puntahan si President Zalderriaga at tanungin para sa amin?" pakiusap ni Myla sa kanya.

Hindi makatanggi si Selene habang nakatingin sa nakakaawang mga mata ni Myla, "Susubukan ko." aniya.

Inayos ni Selene ang kanyang sarili at kumatok ng dalawang beses sa pinto.

Pagkalipas ng tatlong segundo, tinulak niya pabukas ang pinto at naglakad papasok.

Inikot ni Davron ang ballpen sa kaniyang kamay nang hindi inaangat ang kanyang tingin o nagsasalita.

Nakakasakal ang katahimikan sa buong opisina.

Kinuha ni Selene ang pagkakataon na iyon na putulin ang katahimikan. "Mr. Zalderriaga, sa totoo lang ay ang problema ni Miss Romualdez ay isang pribafong bagay. Hindi kaya ay masyado namang hindi makatao para gawin mo ito?"

Inilapag ni Davron ang ballpen na nasa kamay niya, inangat nito ang tingin at tinignan siya, umangat ang sulok ng mga labi at humagikhik," Kung hindi ka nasisiyahan, Secretary Averilla, pwede ka ring magounta sa Human Resources Department para mag-resign." aniya sa mahinang boses.

Tila may bukol na nakabara sa lalamunan ni Selene at nanatiling tahimik.

Tinitigan siya nj Davron ng ilang sandali," Halika rito. "

Pagkatapos magdalawang-isip ng ilang sandali, dahan-dahang humakbang si Selene patungo sa harap nito, at sa sandaling tumayo siya ng tuwid, hinila naman siya nito at ikinulong sa mga bisig.

Iniyuko ni Selene ang kanyang ulo at hindi umimik. Nininerbyos ang kanyang maganda at malamig na mukha.

Nangingibabaw ang braso ni Davron na nakadiin sa kaniyang baywang, "Palagi mo bang hinihiling sa mga tao na gawin ang mga bagay sa ganitong paraan?"

Bahagyang nalukot ang suot na professional suit ni Selene, namula ang kanyang pisngi at iniwas ang kanyang mukha, alam na niya kung ano ang intensyon ni Davron.

*

Nang lumipas ang kalahating oras, nakita ni Myla si Secretary Averilla na palabas sa opisina ni Mr. Zalderriaga, at mukhang namumula ng bahagya ang bibig nito.

Hindi pa niya naitanong kung ako ang resulta ng pakikipag-usap kay Mr. Zalderriaga. Nakita niyang nagpunta ulit sa banyo si Secretary Averilla.

Maagang umalis sa trabaho si Selene at dumiretso pauwi. Sa sumunod na mga araw, hindi niya nakita kahit anino ni Davron.

Ngunit hindi sinasadya na nakita niya ang isang pares ng pamilyar na mga kamay sa bagong circle of friends ni Tiara.

Manipis at balingkinitan ang hinlalaki ng lalaki, lalo na't maganda at hindi ito nakasuot ng singsing na pangkasal sa hinlalaki.

Hinarang ni Selene ang mga dynamics ni Tiara na parang walang nangyari.

Tumunog ang telepono, ito ang nakapirming buwanang paalala sa kaniyang matatanggap na sahod.

Sinulyapan ito ni Selene at nalaman na ngayong buwan ay may dagdag na halaga dito kumpara sa mga nakaraan. Akala niya na ito ay isang pagkakamali lang, kaya nagpadala siya ng isang mensahe sa general assistant na nasa tabi ni Davron para sabihin sa kanya ang tungkol dito.

Pagkalipas ng ilang sandali.

Nakatanggap agad siya ng mensahe mula kay General Assistant Ramos.

[Inutusan lang ako ni General Manager Zalderriaga na ilipat sa account mo ang ganitong kalaking halaga.]

Biglang naalala ni Selene na pagkatapos ng madamdamin na pag-ibig sa opisina noong araw na iyon, h******n ni Davron ang kanyang baywang, at pagkakita sa pag-iwas niya, bahagya nitong kinagat ang sariling mga labi at bumulong sa kanyang tainga, "Secretary Averilla, kung magpalit tayo ng posisyon, hindi ka mawawalan ng pera."

Naaalala pa rin ni Davron ang pagkakataon na tinanggihan siya ni Selene sa loob ng kotse.

Sa pagkakataong ito ay sadyang dinagdagan na nito ang pera.