SABAY na nilingon ng dalawa ang hospital bed kung saan ay natutulog si Cain, na tila walang natamong pinsala sa katawan.Payapa at napakaamo ng mukha na animo ay hindi marunong magalit."Sige, maiwan na muna kita. Kung may kailangan ka o gustong kainin ay tumawag ka lang," ani Levi.Pag-alis nito ay lumapit si Katherine sa kama at pinagmasdan ang gwapong mukha ng asawa."Mabuti na lang at hindi ka napuruhan sa mukha," aniyang kinakausap ito kahit tulog. "Kung nagkataon, sayang. Pero kahit siguro puro sugat at pasa ang mukha mo'y gwapo ka pa rin sa paningin ko," aniyang malakas ang loob sabihin ang mga ganoong salita dahil wala itong malay.Dahil kung nagkataong gising ito? Nunca'ng magsasalita siya. Ilang sandali pa ay mas lalong lumakas ang loob niya at dahan-dahang nilapit ang kamay sa mukha nito. Marahang hinaplos ang pisngi lalo na ang matangos nitong ilong pababa hanggang sa labi at adam's apple na unang beses niyang nahawakan.Kahit noon pa man kasi ay hindi siya nangahas na haw
KUNG wala pa marahil iniindang sakit sa katawan ay baka nakagawa na sina Cain at Katherine ng milagro sa ospital. Mabuti na lamang at sa kondisyon ng katawan ng dalawa ay hindi na nila kayang gawin iyon.Makailang-beses na hinawakan ni Katherine ang pisngi upang maibsan ang pamumula. Hiyang-hiya siya matapos dahil nabalewala lang ang sinabi niya kaninang kondisyon.Kahit anong pilit ay hindi niya mahindian si Cain. Sobrang rupok niya pagdating sa asawa.Inayos niya ang suot na damit at baka may pumasok na Doctor o hindi kaya ay si Levi, na mahilig manukso.Si Cain naman, matapos ang kanilang pinagsaluhang halik ay gumanda ang mood. Sayang nga lang at hindi niya pa kayang igalaw ang tagiliran. Sa dami ng pwedeng mapuruhan ay iyong malapit pa sa pelvic. Gustuhin niya man gumalaw ay mahihirapan lang siya. Ayaw niya namang madismaya si Katherine kung magkataon dahil hindi lang mukha at katawan ang kaya niyang ipagmalaki.Maging ang nasa ibaba at ang skills niya pagdating sa romansa."Ayos
MARAHAN at walang tunog na sinara ni Katherine ang pinto ng banyo saka napatingin kay Levi."Ano, lalabas muna kami para makapag-usap kayo," aniya saka naglakad patungo sa pinto."Dito ka lang," ani Cain na nasa kama. Yakap man ni Margaret ay hindi niya naman ito hinawakan. Tiningnan niya ang dalaga saka kinausap, "Ang mas mabuti pa ay umuwi ka na. Wala kang dapat ipag-alala sa'kin dahil bumubuti na ang lagay ko." Tapos ay tiningnan ang kaibigan. "Pakihatid siya sa sarili niyang kwarto."Napakamot naman sa likod ng ulo si Levi. Sa lahat ng inutos nito ay ngayon lang siya hindi natuwa. Hindi madadaan sa biro ang nangyayari at ramdam niya ang bigat ng atmosphere. Maaliwalas naman ang panahon pero parang kumukulimlim naman sa kwarto."Ayokong umalis, Cain! Dito lang ako." Pagmamatigas ni Margaret."Bumalik ka na't may naka-schedule kang check-up ngayon," ani Cain."Pero gusto kitang samahan," anito saka tiningnan ng kakaiba si Katherine.Nagpalipat-lipat ang tingin ni Levi sa tatlo hangg
IBINALIK ni Cain si Margaret sa kwarto nito at nagpatawag ng doctor upang matingnan. Dahil panay ang daing ng dalaga na may masakit sa katawan.Umiiyak pa nga ito habang hawak siya sa kamay.Matapos masuri ng Doctor ay hindi pa rin ito tumitigil."Sobrang sakit talaga, Cain.""Alin ba ang masakit? Gusto mo'ng ipatawag ko na si Levi para siya na ang tumingin sa'yo?"Mabilis ang pag-iling ni Margaret sa narinig. Kapag ito ang sumuri ay siguradong mabibisto nitong nagkukunwari lang siya."M-May makirot lang pero okay na 'ko. 'Di mo na siya kailangan pang tawagin at baka makaabala pa ako."Hinaplo-haplos naman ni Cain ang likod nito. "'Wag ka ng umiyak, bubuti rin ang pakiramdam mo mamaya."Sa ganoong tagpo dumating si Lyn. Nang makitang umiiyak ang alaga ay bigla siyang nag-alala. "Sa'n ka ba nagpunta? Kanina pa kita hinahanap, anong nangyari sa'yo?""May masakit lang sa katawan ko," ani Margaret."At bakit? Ano bang nangyari?"Pasimple namang tumingin si Margaret kay Cain. Ayaw niyang m
MABILIS ang paglalakad ni Cain na animo ay may susugurin habang nakasunod naman si Levi.Nang nasa may entrance na sila ng hospital ay bigla siyang humarang, "Sandali nga lang, Cain. Ito bang lalakeng nagngangalang Luke, ay alam mo kung saan hahanapin?"Matalim ang tingin ni Cain nang balingan ang kaibigan. "Mahalaga pa ba kung alam ko o hindi? Ang importante rito ay ang mabawi si Katherine." Saka ito hinawi palayo at muling naglakad patungo sa nakaparada nitong sasakyan."Kung kilala mo 'yung tao, I'm sure na magkakilala rin ang dalawa. Ano bang relasyon meron sila?""Wala silang relasyon!"Awtomatikong tumigil si Levi nang tumaas ang boses ng kaibigan. "Chillax, nagtatanong lang naman. Ang init agad ng ulo mo." Saka ito muling sinundan.Pagkasakay sa kotse ay napakamot siya sa ulo. "Seryosong usapin, Cain. Kailangan natin ng direksyon kung sa'n pupunta. Alam mo ba kung ga'no kamahal ang gasolina ngayon?""Magmaneho ka na lang kaysa dada ka nang dada."Sa huli ay wala rin nagawa si L
NANG malayo na ang kotse ay marahas na binawi ni Katherine ang kamay mula sa asawa at galit itong tiningnan.Pero higit na mas mapanganib ang matalim na tingin ni Cain. "Bakit, gusto mo bang sa kanya na sumama?" mapang-akusa niyang tanong."Nasisiraan ka na nga! Anong kasalanan sa'yo ni Luke para gawin mo 'yun sa kotse niya?!""At talagang pinagtatanggol mo siya?!" balik tanong ni Cain."Kasi ikaw 'tong mali!""Anong mali sa ginawa ko? Mali bang bawiin ang asawa ko sa ibang lalake?"Napakunot-noo at hindi makapaniwala si Katherine sa naririnig. Parang lahat na lang ng sabihin at gawin niya ay binibigyan nito ng ibang kahulugan."Sa totoo lang, Cain, hindi na kita maintindihan. Kailan mo pa ako tinuring na asawa? Sa simula't sapul ay contractual lang ang relasyon natin, paulit-ulit mo 'yang sinasabi.""Oopss!" si Levi na hindi napigilan ang sariling mag-react. Natutuwa siya sa nangyayari, para siyang nanunuod ng pelikula. Pero nang balingan at tingnan nang masama ni Cain ay bigla siyan
PAGAK na natawa si Cain saka napatiim-bagang. Nanginginig ang kamay niya sa galit dahil sa sinabi ng asawa."Ulitin mo nga 'yung sinabi mo?!" aniya. "Ayaw mo na ngayong magpahawak sa'kin na dati namang hindi. Bakit, dahil ba sa Luke na 'yun? Sa'kin nandidiri ka pero sa kanya ay nagpapahalik ka pa?"Napakunot-noo si Katherine. "Anong pinagsasasabi mo? Ako, nagpapahalik sa kanya?! Kailan 'yun nangyari? Kahit na kailan ay hindi aabot sa gano'n ang pagkakaibigan namin. 'Wag mo'ng bahiran ng kung ano-anong ideya ang samahan naming dalawa.""Alam ko kung anong nakita ko, Katherine. 'Wag ka nang magmaang-maangan pa."Nanliit ang tingin ni Katherine saka napakagat-labi sa inis. Sa halip na makipagtalo ay mas mabuti pa sigurong lumabas na siya. Masiyado ng masikip para sa kanilang dalawa ang kotse."Sa'n ka pupunta?" Pigil agad ni Cain sabay hawak sa braso ng asawa."Bitawan mo 'ko, ayaw kitang kausap.""Hindi ka pwedeng umalis!"Nagpumiglas si Katherine pero wala siyang panama sa lakas ni Cai
NATAWA si Levi sa komento ni Jared. "Sinabi mo pa. Alam mo bang do'n sa ospital, para talaga silang mag-asawa na nag-aalala sa isa't isa. Tapos, boom! Dumating si Margaret at nagkagulo na ang lahat," kuwento pa niya. "At ito ang malupit--" Sabay hampas sa sariling hita dahil sa excitement. "May lalakeng bigla na lang kinuha si Katherine sa ospital tapos naabutan namin na--" bago pa man niya matapos ang sasabihin ay mabilis na siyang sinupalpal ni Cain sa bibig."Ang daldal mo talaga kahit na kailan!"Nagpalipat-lipat naman ang tingin ni Jared sa dalawa saka natawa. "Hindi ko alam na nagpapakalasing ka na ng dahil sa babae?" aniya kay Cain.Inalis naman ni Levi ang kamay nito sa kanyang bibig. "E, kung si Katherine lang din naman ang dahilan, why not?!""Anong sabi mo?!" react ni Cain."Ba't ko uulitin, narinig mo naman," ani Levi sabay pakita ng dila, senyales ng pang-aasar.Binato naman ni Jared si Levi ng takip ng bote ng alak. "Hindi mo ba alam ang kasabihan?" Saka umiling-iling. "
SA SINABING iyon ng asawa ay naglahong bigla ang ngiti sa labi ni Cain.Pinakatitigan niya nang mabuti ang mukha ni Katherine. Hindi ito nabigla sa ibinalita niya at base na rin sa reaksyon ay walang dudang alam nito."Hindi ka nagulat? Matagal mo na bang alam na nagdadalang-tao ka?""Malamang, katawan ko 'to kaya alam ko kung anong nangyayari," sarkasmong tugon ni Katherine."At hindi mo man lang sinabi sa'kin sa dami ng mga nangyari? Ba't mo nagawang ilihim?!" Saka huminga nang malalim. "'Yung nangyaring masama sa'yo no'ng minsan mong tinulungan si Mommy mula ro'n sa nag-snatch ng bag niya. Do'n sa birthday celebration ni Lolo Max na hanggang ngayon ay may bakas pa rin ng sugat mo sa likod. Iyong nahimatay ka sa ospital nang magtalo tayo at dinala ka ni Luke sa kung sa'ng lugar at ngayon, 'tong araw na ito ay dahil buntis ka?! Hindi mo ba naisip ang anak natin sa ginagawa mo?" mahaba niyang litanya."Kaya kong sarili ko, Cain.""Talaga? Kung kaya mo naman pala ang sarili mo, ba't na
TILA pinipiga ang puso ni Cain sa inaakto ng asawa. Ni minsan ay hindi niya nakitang magalit ng ganito si Katherine."Tama na, 'wag mong gawin 'to," bulong niya pa habang mahigpit itong yakap mula sa likod.Lumuwag ang pagkakahawak ni Katherine sa leeg ni Jean kaya ito umubo-ubo. Kumilos naman agad ang mga tauhan na inilayo ang dalaga upang hindi na muling manganib ang buhay.Agad naman tinakbo ni Belinda ang anak saka ito niyakap. Matapos ay tiningnan nang masama si Katherine. "Walang hiya ka, pagbabayaran mong ginawa mo sa anak ko!""Bagay lang sa kanya 'yun. Kulang pa nga kung tutuusin."Sa sinabi ni Katherine ay napasinghap si Belinda. Pero nang humagulgol ang anak ay ito na ang binigyan niya ng pansin."Mommy! Akala ko mamamat*y na 'ko," iyak ni Jean.Nagngitngit ang bagang ni Belinda saka nanlilisik ang mga matang tiningnan si Katherine. "Humanda ka, hindi ko palalampasin ang ginawa mong 'to!""Subukan niyo lang at ako ang makakaharap niyo," anas ni Cain saka ito tiningnan. "Sa
TATLONG ARAW ng napapansin ni Belinda na madalas ang pagkukulong sa kwarto ng anak na si Jean.Labis na siyang nababahala kaya sinadya niya ito. "Anak, pwede ba 'kong pumasok?" aniyang kinakatok ang pinto.Nang walang sumagot mula sa loob ay pinihit niya ang doorknob pero naka-lock naman. "Kung hindi mo 'to bubuksan ay mapipilitan akong pasukin ka sa loob," babala niya pa."'Wag!" hiyaw ni Jean mula sa kabilang dako ng pinto.Ilang sandali pa ay binuksan nito ang pinto saka tiningnan ang Ina na naluluha."Anong nangyayari, ba't ka umiiyak?" kinakabahang tanong ni Belinda. "Magsabi ka para alam ko ang gagawin."Sinabi naman ni Jean ang nangyari tatlong araw na ang nakakalipas."A-Ano?! Bakit mo naman 'yun ginawa?" react ni Belinda sa inamin ng anak."Gusto ko lang naman--" Saka kinagat ang ibabang labi. Hindi niya pwedeng sabihin na ginawa niya ang bagay na iyon ay upang malagl*g ang batang dinadala ni Katherine. Mas lalo siyang mapapahamak kapag nagkataon. "G-Gusto ko lang naman makag
MAGKASABAY na nagtungo sa emergency room sina Katherine at Yohan.Nang maiwan si Jean ay dali-dali naman itong naglakad palayo habang kagat-kagat ang sariling kuko. Kabado sa maaaring mangyari sa matanda."Bu*eset, ang simple-simple lang ng utos ko'y 'di pa nila magawa nang maayos. Ano nang gagawin ko?" Nababahala siyang baka mamatay ang Abuela ni Katherine.Hindi siya pwedeng malagay ulit sa alanganin at baka sa susunod ay hindi na siya tulungan ng sariling pamilya.Samantalang si Katherine at Yohan naman ay narating na ang emergency room ngunit sinalubong ng Nurse upang pigilan. "Pasensya na, Ma'am pero hindi kayo pwedeng lumapit.""P-Pero kailangan kong makita si Lola!" pakiusap ni Katherine."Hindi niyo po talaga pwedeng makita ang pasiyente, kritikal po ang kondisyon niya at pilit na nire-revive ng Doctor."Si Yohan naman na nakaalalay ay kinukumbinsi na itong huminahon, "'Wag mo na lang pilitin. Hayaan natin sila. Ang mas mabuti pa ay maghintay na lamang tayo rito."Sa huli ay h
PANDIDIRI ang makikita sa mukha ng mga babaeng naroon nang tingnan ang mga nagkalat na litrato."Huy, babae! Kung inaakala mong madadaan mo kami sa paiyak-iyak mo. Ba't hindi mo kaya muna tingnan ang itsura mo rito sa litrato?""Ano ba 'yan, nakakadiri!" komento ng isa."Jusko! Mahabaging langit.""Ang baboy naman nito!"Hanggang sa hindi na matigil ang mga ito sa pagkomento. Pagsasabi ng kung ano-anong masasamang salita habang si Katherine ay iiling-iling lang.Alam niya sa sariling gawa-gawa lang ang litrato, edited at imposibleng siya iyon dahil hindi niya magagawang maghubad sa harap ng camera. Mahiga sa kama kasama ang ibang lalakeng na ni sa panaginip ay hindi niya pa nakita."Totoo ba 'to, apo?"Umiling-iling si Katherine. "Hindi, 'La. Kahit na kailan ay hindi ko magagawa ang mga bagay na 'yan.""Sinungaling!" saad ng mga babae sa grupo saka muling pinagtulungan si Katherine.Hinawakan sa magkabilang braso upang hindi makapalag."Ano ba, bitawan niyo 'ko!" sigaw ni Katherine.H
NALUKOT ang mukha ni Katherine sa pagpipigil ng emosyon. Hindi niya gustong umiyak at marinig pa ni Cain mula sa kabilang linya.Kaya mariin na lamang niyang kinagat ang ibabang labi. Mas gugustuhin niya pang masugatan, magdugo ang bibig kaysa malaman nito ang totoo."K-Kung gano'n ay magpakasaya kayo riyan, alagaan mo siya habang buhay, 'wag ka nang bumalik at maghiwalay na tayo!" aniyang ang boses ay nanginginig dahil sa sobrang galit. "Katherine!" hiyaw pang muli ni Cain. "Ano pa bang hindi mo maintindihan sa sinabi ko?""E, ako ba, inintindi mo? Ako ang asawa mo pero ni minsan ay hindi mo man lang ako napagbigyan sa kahilingan ko. Pero isang salita lang ni Margaret ay nagkukumahog ka na!""Wala nang sense 'yang sinasabi mo!"Sa inis at sama ng loob ni Katherine ay pinatayan niya ito ng tawag.Magsasalita pa naman sana si Cain pero 'beep' na lamang ang maririnig mula sa kabilang linya. Sa sobrang inis ay hindi niya napigilan ang sarili at binato ang cellphone na tumama sa pader.S
PUMATAK ang luha ni Katherine sa medical record ng kanyang Abuela."Ang totoo ay hindi na umi-epekto ang gamot na binibigay namin sa kanya," saad pa ng Doctor. "Pini-prevent na lamang na mas lalo pang lumala ang kanyang kondisyon.""K-Kung bigyan niyo po siya ng iba pang gamot? 'Yung epektibo. Pakiusap, Dok. Gawin niyo po ang lahat para sa Lola ko. Hindi ko po siya kayang mawala," humihikbing saad ni Katherine.Mabigat na napabuntong-hininga ang Doctor. Bakas ang lungkot at pakikisimpatya para sa nag-iisang pamilya ng pasiyente pero hindi niya nais na paasahin ito."Ang gamot na binibigay namin ang pinaka-best option. Ilang buwan na kong naghahanap ng gamot na pwedeng ipalit sa binibigay namin pero--" Saka umiling. "Mahirap man para sa'king sabihin ito pero... mas mabuti siguro kung iuwi mo na siya. Sulitin ang nalalabing oras niya rito sa mundo."Ang pigil na hikbi ni Katherine ay tuluyan nang lumakas. Wala na siyang pakialam kung para na siyang batang ngumangawa. Maingay at nakakair
PAG-UWI ni Katherine sa mansion ay dire-diretso lang siya sa kwarto. Matapos ma-lock ang pinto ay saka niya tinawagan si Cain. Gusto niya itong makausap para maitanong kung bakit hindi sinabi na kasama nito si Margaret. Pero nakakailang tawag na siya ay hindi pa rin ito sumasagot. Dalawang oras lang naman ang gap sa Pilipinas at sa bansang pinuntahan ni Cain. Sa madaling salita ay hapon pa lang doon, pero bakit hindi nito sinasagot ang kanyang tawag? Samo't saring ideya tuloy ang pumapasok sa utak ni Katherine, na kahit anong pigil at saway sa sarili ay hindi niya mapigilang mag-isip ng kung ano-ano. Hanggang sa nakatulugan niya ang pag-iisip. Tuwing hapon pa naman umaatake ang antok niya. Nagising na lamang siya nang may kumatok sa pinto. Pagtingin sa bintana ay madilim na ang kalangitan. Pagod niyang binuksan ang pinto para harapin ang kasambahay na gumambala sa kanyang tulog. "Ma'am, nakahanda na po ang hapunan," anito. Tumango lang si Katherine habang kinukusot ang mata. "Si
NAGSISI si Lian nang ipaalam niya kay Katherine ang tungkol kay Margaret at Cain. Tuloy nawalan ito ng ganang kumain at nagpasiya na lamang na umuwi."Ihahatid na kita," alok niya bilang pampalubag loob sa nagawa."Hindi na kailangan, tapusin mo na lang ang pagkain. Ako na rin ang bahalang magbayad.""Pero sagot ko 'to." Mas lalo tuloy nakokonsensya si Lian pero hindi na ito nagpapigil pa.Sa huli ay wala na rin siyang nagawa at hinayaan si Katherine. Mag-isa niyang in-enjoy ang pagkain kahit medyo nagi-guilty.Paalis na sana si Lian nang makita si Jared na papasok sa restaurant. Bigla siyang pumihit patalikod dahil kung ang binata lang naman ay kaya niya itong harapin pero may kasama, si Sheena.Kahit nasisiguro naman niyang hindi siya nito makikilala ay hindi niya pa rin maiwasang kabahan.Nagpalinga-linga siya sa paligid, nag-iisip ng paraan kung paano lalabas. Sa huli ay napili na lamang niyang magtungo sa restroom at doon magpalipas ng ilang sandali.Naghugas siya ng kamay saka n