"Biglaan itong nangyari kina Benj at Krisha kaya nakakaawa ang kalagayan ng naiwan nilang anak. Kaya napagdesisyunan namin na ibigay ang tiwala sa mga matalik na kaibigan nila upang akuhin iyong responsibilidad na kanilang iniwan." Mangiyak-iyak ako dahil sa nangyari kina Benj at Krisha na parehas konh matalik na kaibigan. Sa sobrang bilis ng pangyayari, hindi ko na halos matanggap na naiwan ng mag-isa ang kanilang anak na walang kaalam-alam sa nangyari. Hindi halos magsink-in sa utak ko ang napala ng dalawa matapos ang malagim na aksidente na kanilang kinahantungan. "Buong puso ko po na tinatanggap si Cleo, aakuhin ko po ang responsibilidad na iniwan ng mga magulang niya. Hindi ibang tao si Cleo sa akin kaya gagawin ko ang lahat para hindi niya maramdaman na nag-iisa siya." Napatingin ako sa batang babae na naroon sa sofa, naglalaro sa barbie nitong hawak habang abala kami ni Attorney na pinag-uusapan ang tungkol sa pang-ampon ko kay Cleo. Mukhang alam na nina Benj at Krisha na may
Alona's POV "Sa akin mapupunta ang bata dahil mas makakaya ko siyang bigyan ng magandang pamumuhay. Bukod sa oras, alam kong kapos ka sa pinansyal, Alona. Huwag mo ng subukan na umangal pa dahil masasayang lang ang laway mo." Nakita ko kung paano tumaas ang gilid ng labi ni Kenneth matapos ipamukha na walang magandang kinabukasan na mararanasan si Cleo sa akin kapag sa akin ito mapupunta. Ang yabang ng lalaking 'to. Hindi naman siya magiging mayaman kung hindi siya umutang ng puhunan sa kaibigan nitong CEO. Napakakapal ng mukha niyang magyabang. "Excuse me lang po, attorney." Kinuha ko ang atensyon ng abogado. " Alam ko po na kapos po ako sa pinansyal atleast po kaya ko pong pagtrabahuan ang mga pangangailangan ni Cleo kapag nagkataon nang hindi umuutang." Pagpaparinig ko, nang balingan ko siya ng tingin ay napansin ko na uusok na ang ilong nito sa galit. "Tsk!" Napailing-iling si Kenneth. "Attorney, wala siyang stable na source of income, malaking rason po iyon para masabi
Kenneth’s POV “Excuse me, Sir.” Pagkuha ng aking sekretarya ng atensyon ko. Sumingit siya bigla habang nagsasalita ako. “Sorry to disturb you, Sir, pero kanina pa daw kayo inaantay ni Attorney Robles. He need to discuss with you a very important thing daw, Sir.” Napatango-tango ako. Kung hindi pa niya ipinaalala ay talagang makakalimutan ko na. Ganito talaga siguro kapag busy na tao, hindi na halos mapansin ang ibang bagay-bagay. “Okay, just give me a minute.” Tumango ang sekretarya ko saka marahan na umalis sa tabi ko. Ibinalik ko sa aking mga kameeting ang tingin ko. “Uhm, I think, we already discussed the important matter we should pay attention. I’m sorry but I need to end now this meeting. Thank you for coming. Have a good day. Meeting’s over.” Anunsyo ko kaya nagsitayuan na ang mga kameeting ko at isa-isa na nakipagkamay bago sila nagsilabasan paalis ng office. Inayos ko na ang sarili ko lalong-lalo na ang suot ko dahil bahagya iyon na nagusot. May meeting pa akong dadaluha
"E ano ng balak mo ngayon? Paano ang aregluhan niyo ngayon ni Kenneth nyan? Panigurado ako, hindi 'yon magpapatalo sa'yo." Tanong ng kaibigan ko na si Clariza. Nasa tapat kami ng kumpanya na pinagtratrabahuan namin na abalang kumakain ng tusok-tusok kagaya ng fishball at kikiam dahil breaktime namin. "Aba! Hindi rin ako magpapatalo no. Wala akong tiwala sa lalaking 'yon. Psh! Ano naman ang alam non sa pag-aalaga ng bata." Umikot ang mga mata ko sa inis. Naalala ko na naman ang kayabangan ni Kenneth noong huli na nakapag-usap kami patungkol sa pag-aalaga kay Cleo. "Malay mo naman marunong talaga." Depensa ni Klariza. Nakakunot-noo ako na tumitig sa kaibigan ko. "Sus! Bes, huwag ka magpapaniwala sa Kenneth na 'yon, gumagawa lang 'yon ng paraan para magpapansin dahil gusto niyang makipag-ayos sa akin. As if naman tanga ako at papayag ako sa gusto non. Yuck!" Patutsada ko, nandiri pa ako nong maalala ang pag-uusap namin ni Kenneth. "Bes, ang tagal naman na kasi non e. Hindi kaya time
Kenneth's POV “Akala ko ba sa bilihan ng sapatos tayo pupunta? E ba’t nandito tayo sa toy’s store?” Iritableng usal ni Luis habang nakasunod silang tatlo sa akin. Nabudol ko silang tatlo dahil alam kong matutulungan nila ako. Idinahilan ko talagang magpapasama ako sa kanilang bumili ng sapatos ko at ililibre ko sila pero ang totoo ay magpapatulong ako sa kanila na bumili ng laruan para kay Cleo. “Walanghiya ka! Pinacancel ko pa lahat ng meeting ko para lang makasama sa inyo tapos dito mo kami dadalhin?” Hindi na rin nakapagpigil si Rhaiven at muntik pa akong mabatukan dahil sa kalokohan ko. “Ano bang ginagawa natin dito, Ken?” Sumasabog na rin sa galit si Chris. “Wala silang tinda na sapatos dito kaya ba’t nandito tayo?” “Bibili tayo ng laruan syempre. Toy’s store nga e.” Sagot ko, sinimulan ko na ring magtingin-tingin ng mga nakadisplay na barbie doll sa paligid na alam kong magugustuhan ni Cleo. “Tulungan niyo ‘kong pumili ng magandang barbie doll.” utos ko sa kanila pero mal
Alona's POV "Anong ginagawa mo dito? Tsaka, paano ka nakapasok?" Tanong ko na puno ng pagtataka sa mukha na tanging si Kenneth lamang ang makakapagbigay ng kasagutan sa akin. Ngiting aso ang iginawad ni Kenneth sa akin na gulat na gulat pagkakita sa kanya. "Binuksan ko yong pinto syempre." Piloposong sagot ni Kenneth kaya naman nakatanggap ito ng malakas na hampas sa braso mula sa akin. "Aray naman! Ba't nanghahampas ka dyan." Reklamo nito, hinimas-himas niya ang braso na bahagyang namula. "Nagtatanong ako ng maayos kaya huwag mo 'kong dinadaan sa kanal humor mo." Singhal ko. "Eto naman highblood agad e, ang aga-aga. Kumain ka kaya muna. Sigurado ako pagod ka lang galing work. Tara, saktong-sakto nakapagluto na 'ko." Anyaya ni Kenneth sa akin, mayabang na itinuro ang kanyang mga nilutong pagkain na noon ay nakahain na sa may lamesa. "Maupo ka na dito.." Ipinaghila pa ako ni Kenneth ng upuan habang nakasuot ng sobrang tamis na ngiti sa labi nito. Hindi ko magawang matuwa dahil mas
"Yes! Out na naman. Thank you, Lord." Nag-inat ako ng braso dahil tapos na naman ang duty ko dito sa may call center. Matapos mag-inat ng braso ay inalis ko na ang head phone na nakasalpak sa teinga ko. Woah! Nakakarelax! Inayos ko ang mga kalat sa desk ko. Nagspray ako ng alcohol sa ibabaw nito pagkatapos ay inilagay sa basurahan na nakapwesto sa ilalim ng desk ko ang mga pinagbalatan ko ng candy. Pagkatapos ay kinuha ko ang tasa na ginamit ko kaninang madaling araw na pinagtimplahan ko ng kape pampawala ng antok. Pumunta ako sa sariling kusina ng opisina namin at hinugasan iyong tasa at iba pang kubyertos na ginamit ko. After kong maghugas ay bumalik na ako sa desk ko. Inilabas ko ang mga kolorete ko sa bag at sinimulang magretouch. Haggard akong tignan sa salamin kaya naglagay ako ng kaunting foundatin sa mukha ko, konting liptint sa bibig ko at pinasadahan ko din ng mascara ang mga pilikmata ko para maganda kung tignan. After ng pareretouch, hindi ko nakaligtaan na maglagay ng
Alona's POV "Anong ginagawa mo dito? Tsaka, paano ka nakapasok?" Tanong ko na puno ng pagtataka sa mukha na tanging si Kenneth lamang ang makakapagbigay ng kasagutan sa akin. Ngiting aso ang iginawad ni Kenneth sa akin na gulat na gulat pagkakita sa kanya. "Binuksan ko yong pinto syempre." Piloposong sagot ni Kenneth kaya naman nakatanggap ito ng malakas na hampas sa braso mula sa akin. "Aray naman! Ba't nanghahampas ka dyan." Reklamo nito, hinimas-himas niya ang braso na bahagyang namula. "Nagtatanong ako ng maayos kaya huwag mo 'kong dinadaan sa kanal humor mo." Singhal ko. "Eto naman highblood agad e, ang aga-aga. Kumain ka kaya muna. Sigurado ako pagod ka lang galing work. Tara, saktong-sakto nakapagluto na 'ko." Anyaya ni Kenneth sa akin, mayabang na itinuro ang kanyang mga nilutong pagkain na noon ay nakahain na sa may lamesa. "Maupo ka na dito.." Ipinaghila pa ako ni Kenneth ng upuan habang nakasuot ng sobrang tamis na ngiti sa labi nito. Hindi ko magawang matuwa dahil mas
Kenneth's POV “Akala ko ba sa bilihan ng sapatos tayo pupunta? E ba’t nandito tayo sa toy’s store?” Iritableng usal ni Luis habang nakasunod silang tatlo sa akin. Nabudol ko silang tatlo dahil alam kong matutulungan nila ako. Idinahilan ko talagang magpapasama ako sa kanilang bumili ng sapatos ko at ililibre ko sila pero ang totoo ay magpapatulong ako sa kanila na bumili ng laruan para kay Cleo. “Walanghiya ka! Pinacancel ko pa lahat ng meeting ko para lang makasama sa inyo tapos dito mo kami dadalhin?” Hindi na rin nakapagpigil si Rhaiven at muntik pa akong mabatukan dahil sa kalokohan ko. “Ano bang ginagawa natin dito, Ken?” Sumasabog na rin sa galit si Chris. “Wala silang tinda na sapatos dito kaya ba’t nandito tayo?” “Bibili tayo ng laruan syempre. Toy’s store nga e.” Sagot ko, sinimulan ko na ring magtingin-tingin ng mga nakadisplay na barbie doll sa paligid na alam kong magugustuhan ni Cleo. “Tulungan niyo ‘kong pumili ng magandang barbie doll.” utos ko sa kanila pero mal
"E ano ng balak mo ngayon? Paano ang aregluhan niyo ngayon ni Kenneth nyan? Panigurado ako, hindi 'yon magpapatalo sa'yo." Tanong ng kaibigan ko na si Clariza. Nasa tapat kami ng kumpanya na pinagtratrabahuan namin na abalang kumakain ng tusok-tusok kagaya ng fishball at kikiam dahil breaktime namin. "Aba! Hindi rin ako magpapatalo no. Wala akong tiwala sa lalaking 'yon. Psh! Ano naman ang alam non sa pag-aalaga ng bata." Umikot ang mga mata ko sa inis. Naalala ko na naman ang kayabangan ni Kenneth noong huli na nakapag-usap kami patungkol sa pag-aalaga kay Cleo. "Malay mo naman marunong talaga." Depensa ni Klariza. Nakakunot-noo ako na tumitig sa kaibigan ko. "Sus! Bes, huwag ka magpapaniwala sa Kenneth na 'yon, gumagawa lang 'yon ng paraan para magpapansin dahil gusto niyang makipag-ayos sa akin. As if naman tanga ako at papayag ako sa gusto non. Yuck!" Patutsada ko, nandiri pa ako nong maalala ang pag-uusap namin ni Kenneth. "Bes, ang tagal naman na kasi non e. Hindi kaya time
Kenneth’s POV “Excuse me, Sir.” Pagkuha ng aking sekretarya ng atensyon ko. Sumingit siya bigla habang nagsasalita ako. “Sorry to disturb you, Sir, pero kanina pa daw kayo inaantay ni Attorney Robles. He need to discuss with you a very important thing daw, Sir.” Napatango-tango ako. Kung hindi pa niya ipinaalala ay talagang makakalimutan ko na. Ganito talaga siguro kapag busy na tao, hindi na halos mapansin ang ibang bagay-bagay. “Okay, just give me a minute.” Tumango ang sekretarya ko saka marahan na umalis sa tabi ko. Ibinalik ko sa aking mga kameeting ang tingin ko. “Uhm, I think, we already discussed the important matter we should pay attention. I’m sorry but I need to end now this meeting. Thank you for coming. Have a good day. Meeting’s over.” Anunsyo ko kaya nagsitayuan na ang mga kameeting ko at isa-isa na nakipagkamay bago sila nagsilabasan paalis ng office. Inayos ko na ang sarili ko lalong-lalo na ang suot ko dahil bahagya iyon na nagusot. May meeting pa akong dadaluha
Alona's POV "Sa akin mapupunta ang bata dahil mas makakaya ko siyang bigyan ng magandang pamumuhay. Bukod sa oras, alam kong kapos ka sa pinansyal, Alona. Huwag mo ng subukan na umangal pa dahil masasayang lang ang laway mo." Nakita ko kung paano tumaas ang gilid ng labi ni Kenneth matapos ipamukha na walang magandang kinabukasan na mararanasan si Cleo sa akin kapag sa akin ito mapupunta. Ang yabang ng lalaking 'to. Hindi naman siya magiging mayaman kung hindi siya umutang ng puhunan sa kaibigan nitong CEO. Napakakapal ng mukha niyang magyabang. "Excuse me lang po, attorney." Kinuha ko ang atensyon ng abogado. " Alam ko po na kapos po ako sa pinansyal atleast po kaya ko pong pagtrabahuan ang mga pangangailangan ni Cleo kapag nagkataon nang hindi umuutang." Pagpaparinig ko, nang balingan ko siya ng tingin ay napansin ko na uusok na ang ilong nito sa galit. "Tsk!" Napailing-iling si Kenneth. "Attorney, wala siyang stable na source of income, malaking rason po iyon para masabi
"Biglaan itong nangyari kina Benj at Krisha kaya nakakaawa ang kalagayan ng naiwan nilang anak. Kaya napagdesisyunan namin na ibigay ang tiwala sa mga matalik na kaibigan nila upang akuhin iyong responsibilidad na kanilang iniwan." Mangiyak-iyak ako dahil sa nangyari kina Benj at Krisha na parehas konh matalik na kaibigan. Sa sobrang bilis ng pangyayari, hindi ko na halos matanggap na naiwan ng mag-isa ang kanilang anak na walang kaalam-alam sa nangyari. Hindi halos magsink-in sa utak ko ang napala ng dalawa matapos ang malagim na aksidente na kanilang kinahantungan. "Buong puso ko po na tinatanggap si Cleo, aakuhin ko po ang responsibilidad na iniwan ng mga magulang niya. Hindi ibang tao si Cleo sa akin kaya gagawin ko ang lahat para hindi niya maramdaman na nag-iisa siya." Napatingin ako sa batang babae na naroon sa sofa, naglalaro sa barbie nitong hawak habang abala kami ni Attorney na pinag-uusapan ang tungkol sa pang-ampon ko kay Cleo. Mukhang alam na nina Benj at Krisha na may