Chapter 3 – Crush turns into a clash

Bella’s POV

My name is Chen Xiu Ying, and my English name is Bella Chen. I am 23 years old, a mixed-race, and an athlete. My dad wants me to train in business, therefore I was forced to finish the course pero ang passion ko ay para lamang sa fashion designing kaya lang anong minsan naiisip ko kung anong magagawa ko pero I ended up na sundin ang gusto ng puso ko.

Nang magtapos ako ng kolehiyo ay naipatayo ko na ang La Bella Fashion Threads Co., in Manhattan, New York City sa pamamagitan ng naipon kong pera sa mga napanalunang kong award nung kolehiyo pa lamang ako.

 Ang aking ina ay nagmula sa Estados, Unidos habang si dad naman ay nagmula sa Tsina at ako ang nag-iisang bunga ng kanilang pag-iibigan. Ipinanganak ako sa New York, City at roon ako nagbabakasyon simula bata pero sa bansang Tsina ako lumaki. 

Sa twing magpupunta kami ng New York, palagi akong dinadala ni mom sa bahay ng kaibigan niya at pinapalaro ako sa mga anak nitong lalaki. I can't remember anything other than that kahit pa ang mga pangalan ng kanyang mga anak.

Hindi sumagi sa isip kong ipagpapalit ng aking ina ang aking kalayaan para lang sa pagkakaibigan nila ni Mrs. Wright; inakala kong makakatakas na ako sa mga kamay ng aking mga magulang pagkatapos kong piliin na manirahan sa NewYork pero mukhang mali a ng aking desisyon.

Sinamahan ako ng aking ina pabalik ng NewYork, at huli ko na nalaman na plano pala niyang isama ako sa pagkikita ng kaibigan niya roon at mag-organize ng wedding…

Our wedding to be precise…

But I, Chen Xiu Ying will not let that happen, hindi ko hahayaang makulong sa isang kasal na hindi ko pinangarap. For me, marriage is something no one can force because I believe that love will bind two people together at hindi ko hahayaang ipilit nila sakin ang hindi ko gusto.

Kaya naman ng makakita na ako ng pagkakataong makatakas ay nanakbo ako palabas ng kwarto at kinuha ang aking mga gamit.

Mabuti na lang, may kaibigan ako sa city at pinahiram ako ng sasakyan na mamamaneho, “Good day, Ms. I'd want to retrieve the key sent here by a friend under my name, Bella Chen. Here is my identification card,” binigay ko sa kanya ang aking card at matapos ma-confirm ang aking pagkatao ay nakuha ko na agad ang susi.

I walk with an upright stance and a smile on my face habang pinaiikot ang susi sa aking daliri; it feels like I won a large jackpot after successfully escaping from my mother hanggang sa marinig ko ang malakas na boses ng aking ina sa corridor at tinatawag ang aking pangalan.

Sudden panic attacks my entire system, I dash away from my mother without looking at her, mabilis akong sumakay ng sasakyan at matulin kong pinaandar it; Nasaksihan ko ang paghabol ng aking ina sa rear-view at huminto rin siya matapos mapagod.

 Nakahinga na ako ng maluwag nang makalayo na ako ng lubusan sa kanya.

Habang nagmamaneho nang sasakyan, manghang nakamasid ako sa aking nadadaanan ngunit isang billboard sa ibabaw ang gumulat sa akin nang makita ko ang pangalan na ‘Wright’ sa poster nito. 

“...Zachary Cyrax Wright... Tingin ko isa siya sa mga babaerong lalaki dito, tatandaan ko ang mukha niya dahil siya ang lalaking kailangan kong iwasan,” nag-iba ako ng lane na tinatahak nang biglang nagpula ang street light na naging sanhi ng pagbangga ko sa sasakyan na nasa unahan.

“Oh, hindi!” hinila ko ang buhok ko dahil sa kahihiyan, isang mamahaling sasakyan ang aking nabangga! Lumabas ako ng puno ng kaba ang aking dibdib para makipagnegosasyon sa driver ng nabangga kong sasakyan. 

I approach a man in his mid-thirties na nakatayo sa tabi ng sasakyan at tila hinihintay na talaga niya akong bumaba. Mas lalo akong nagdeliryo sa takot at nalaglag ang aking panga ng makita ko ang brand ng sasakyan ay Ford GT.

“Sir, I’m sorry. I will com..pen…sate for your car,” nautal-utal ako ng akuin kong babayaran ko na lang ang danyos kahit pa hindi ko kayang bayaran ito ng buo dahil hindi ko alam kung saan ako kukuha.

“Good! Let me calculate how much it will cost,” sabi pa nito habang inilalabas ang kanyang telepono para magcompute, maya-maya ay pinakita niya sa akin ang calculation ng halagang aking kailangang bayaran.

Nanginig ang aking mga tuhod nang makita ko ang halaga ng aking bayarin sa pagpapagawa lamang ng nasirang sasakyan. Buti na lamang at naalala ko ang perang ibinigay sakin ni Dad bago ako pumunta rito, kinuha ko ang aking telepono at binuksan ang wechat application para i-transfer na ang pera at ng matapos na ito ngunit laking gulat ko ng makita kong nakahold ang perang bigay niya!

“H—huh… I’m really sorry, sir p—ero hindi ko maibibigay ng buo ang pera sayo kasi nakahold pala ang pera ko, and the only cash I have right now is $500. P-wede bang bigyan mo ako ng ilang linggo para mabayaran kita?” pagmamakaawa ko sa kanya.

 “Pagpasensyahan mo na rin ako, ma’am. Nagmamadali ang boss ko kaya kailangan na nating tapusin ito o tatawag na lang ako ng pulis para ma-settle ito,” pananakot niya. I'm panicking right now after hearing the word 'cops.' Hindi ako makapaniwalang sa unang araw ko na paninirahan rito ay makukulong agad ako. Oh God, help me!

What a cruel world!

“Sandali, teka lang. May tatawagan lamang ako,” lumayo ako sa kanya at dinayal ang numero ni Claire, inilagay ko ito sa aking tainga at nagbabakasakaling sasagutin niya ang tawag.

“Bakit ang tagal mo, Luke?” Lumingon agad ako sa lalaking kausap ko matapos marinig ang inis na tinig ng isa pang lalaki. Pinilig ko ang aking katawan at bigla kong napindot ang end call at napatulala sa napakagwapong lalaking nakatayo sa aking harapan habang nag-iimagine ng mga kung ano-ano kasama siya.

Mayroon siyang deep blue eyes, matangos na ilong, kissable lips, hugis diamond na mukha, maputi ang balat, and black shiny fringe up hair. He's dressed in a black suit that flatters his muscular frame.

“Sir, please accept my apologies. We have a problem, this lady can't pay the cost of your car's repair; she's asking if she can pay you within a month,” nakatitig lang ako habang nag-uusap silang dalawa, nakita kong umalis ang lalaki matapos makipag-usap sa kanya. Tingin ko ay ligtas na ako, buti na lang maganda ako kung hindi tiyak sa bilangguan ang bagsak ko.

Ang boss niya ay naglakad papalapit sa akin habang ang mga mata niya ay nakatitig sa aking mga mata, he cornered me on the wall, isinandal niya ang kanyang magkabilang braso sa pader at inilapit ang mukha sa akin na siyang nagpakabog ng dibdib ko dahil sa taglay niyang kagwapuhan at ang tangi ko na lang nagawa ay ipikit ang aking mga mata.

“If you sleep with me for one night, hindi mo na kailangang bayaran pa ang danyos ng aking sasakyan, I heard his seductive whisper na nagpamulat sa aking mga mata at nagpakaba.

Ang aking mga imahinasyon ay biglang naglaho at maganda niyang mukha ay nag-iba na para bang naging demonyo siya sa aking paningin. Nag-igting ang aking panga sa pangbabastos niya sa akin, itinaas ko ang aking kamay para sampalin sana ang maamo nitong mukha ngunit naunahan niya ako at napigilan ang aking plano.

He cautioned me, “You better think carefully before hurting me, or you will regret it.”

“Tingin mo ba ay natatakot ako sa’yo?!” Galit kong sabi sa kanya. Tinitigan niya ako ng mariin ngunit nginitian ko lamang siya. Anong akala niya matatakot niya ako sa pagtitig niyang yun? I whacked his ass with my knee na naging dahilan upang mabitawan niya ang aking mga kamay.

Mabilis akong lumayo sa nakakatakot na lalaking ito habang siya ay nagsisisigaw sa sakit at panay ang talon. “You!” inis niya akong dinuro at tinitigan ako na para bang gusto niya akong mawala sa mundo.

Oh no!

“You asked for it, so I'm giving it to you." I made fun of him even though I was extremely nervous ngunit tumayo siya ng tuwid at naglakad palapit sa aking, “I will offer you two options for this matter,” itinuro niya ang sasakyan niya may gasgas, “I will not compel you to pay for the repair since you can't afford to pay me in cash if you sleep with me or serve me for months until you can pay it. It's your call,” dagdag nito. Talaga namang manyak ang lalaking ito!

Inis na inis ako sa lalaking ito sa pagbibigay ng mga choices sa akin pero wala akong magagawa at napagpasiyahan kong mas gugustuhin kong maging utusan niya kaysa mawala sakin ang virginity ko ng isang gabing pagsiping sa kanya! 

“Do you have a preference? Have you made up your mind about staying with me tonight?” I rolled my eyes and replied sarcastically, "You think too much, I'd rather be your servant than..." tumalikod agad ako sa kanya dahil naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko. My God! Bakit ko nararamdaman ito?!

“Than to what? Would you mind sharing it with me, Ms.?” I sighed and crossed my arms in front of him, "I have no time for playing sentence completion with you, let's get down to business." I demand.

 “Okay, ibigay mo sakin ang numero mo,” sabi pa nito. Napansin ko ang kanyang drayber ay kumukuha ng mga larawan ko at ng aking dalang kotse. 

“Why do you want my phone number at bakit kinukuhaan niya ako ng larawan?” I protested irritably.

 “Para kapag sinubukan mo akong lokohin, pwede kitang kasuhan at ipakulong,” sabi nito habang hawak ang telepono ng kanyang drayber at pinakikita ang aking larawan.

“Don't worry, I won't get away from my responsibilities,” I replied with a grin. “You can reach me in here,” I said. Naglakad ako palayo matapos ibigay ang aking business card.

Yes... I should have the confidence to leave first because I won't do it, I MIGHT DIE in nervousness.

 ---