Chapter 13 – He doesn't have a heart

“Where do you think you’re going, Bella?” she heard a conceited voice of a man mula sa kanyang likuran, inis niyang hinarap ang lalaki. Kinalma ni Bella ang sarili at nagpanggap na walang pakialam sa pagdating nito, “siguro sa bahay?” 

“I’m afraid na hindi mo na magagawang umuwi,” sabi nito.

“at bakit naman??” reklamo ni Bella. 

“Dahil marami ka pang trabahong dapat tapusin,” paliwanag niya., she chuckles after hearing a lame reason, “mukhang mas malinaw pa ang isipan ko sa’yo, sir dahil sa pagkakaalala ko ay nagsumite ako ng limang araw na bakasyon sa admin,” she proudly informs him. 

Nakita niya ang pag-abot ni Luke ng papel kay Kiel at ipinakita sa kanya ang nakasaad doon, nanlaki ang mga mata niya nang makita ang request letter niya na may red stamp na ‘DENIED.’

Napatigil si Amanda sa kinatatayuan nang makita si Bella na matagal nakatuon ang atensyon sa papel habang si Mr. Wright ay nakatayo kasama ang assistant nito kaya naisip niyang narito ito upang sunduin ang kanyang lady boss, “bayad na ang bill ni Ms. Chen dahil si Mr.—”

“Mr. Kiel is here to fetch her up,” singit ni Luke kaya napatingin na lamang si Amanda at tumango sa sinabi nito, “then I'll leave Miss Chen to Mr. Kiel.” Tinitigan ni Bella ang secretarya ng may halong inis dahil sa nakakaloko nitong pagngisi.

“Let's go,” Mr. Wright said as he walked away. ‘He even charmed my secretary; mukhang walang matitira sakin kung siya ang magiging teammate ko. Tila bumaliktad na rin itong si Amanda,” inis niyang buolong sa sarili.

Nilingon ni Kiel si Bella nang maramdaman niyang hindi ito sumusunod sa kanya, “anong tinatayo-tayo mo dyan? Sasakay ka ba ng iyo o baka naman gusto mong buhatin pa kita papasok ng sasakyan? Pwede kang mamili, willing naman akong buhatin ka if option 2 ang gusto mo,” pang-aasar niya. Nagdadabog papasok sa loob ng kotse si Bella sa inis sa binata.

She texted Amanda asking, “did you say anything about me to him?”

From Amanda:

I didn’t say anything to him, Miss Chen.

She replied saying, ‘then good. Tell me why are you suddenly look comfortable with Kiel, did you like him?’

From Amanda:

To be honest, he’s handsome but you know that I’m taken, Ms. Chen. Mr. Kiel has a lot of admirers but he ignored all of it so you can rest assured that he will not like any other girl other than you.

“Anong problema mo, Amanda?” napabuntong hininga si Bella na umagaw naman ng atensyon nina Kiel kaya napatingin sa kanya ang dalawa.

When Luke abruptly brakes, she leisurely lays back at the backrest, folding her arms. She collapses on Mr. Wright's lap and unintentionally clutches his suit firmly. 

Walang tigil sa pagkabog ang dibdib niya nang mapatingin siya sa makisig na mukha ng binata, naramdaman niya ang pag-init ng kanyang mukha at hinawakan niya ang pisngi niya to check ang temperature ng pisngi niya.

“Mag-ingat ka sa pagmamaneho!” sigaw ni Mr. Wright.

“I’m sorry, sir. Biglang nag-overtake ang sasakyan sa hulihan,” kinakabahang paliwanag niya.

Ibinaling naman ni Kiel ang tingin niya kay Bella na mukhang nag-eenjoy sa paghiga sa hita niya, “kailan mo balak umupo? Tila enjoy na ejoy ka sa position mong yan,” nakangisi na sambit nito.

“Dream on,” masungit na tugon ni Bella habang tumatayo at tinutulak ang mukha nito palayo sa kanya.

Her stomach groans since she hasn't eaten breakfast, prompting them to gaze at her and grin,

“hindi ka ba kumain bago ka umalis ng ospital?” tanong ng binata habang nagpipiit ng pagtawa ngunit hindi siya pinansin ng dalaga at hindi na umimik pa dahil alam niyang mang-iinis lamang ito kaya naman kinuha ni Kiel ang paper bag na may lamang pagkain at iniabot sa kanya, “eto, kainin mo habang mainit pa,” utos niya saka lumingon ang binata sa bintana.

Maligaya naman iyong tinanggap ni Bella at nagpasalamat sa kanya, “pwede ba kong kumain dito?” tanong niya.

“No… Luke, ihinto mo ang sasakyan. Kakain si Ms. Chen,” utos niya. Napanguso si Bella at pinaikot ang mga mata dahil mas nais siya nitong pakainin sa labas.

Gayunpaman, masaya pa rin siya dahil may puso rin naman pala ito upang magbigay sa kanya ang pagkain ngunit mas matimbang ang inis niya rito dahil simula ng makilala niya ito ay gumulo na ang masaya niyang mundo dahil sa mga pagpapahirap na ginawa nito sa kanya.

“Drive the car, hindi na ko kakain. Hindi na ko gutom,” mariing utos niya nang huminto ang sasakyan. 

Hinintay ni Luke ang utos ni Mr.Wright bago siya gumawa ng aksyon hanggang sa magsalita na ito, “gawin mo ang gusto niya.

She was furious when nang marinig niya ang utos ng binata at nais na niyang ibalik ang pagkain nito ngunit muling kumulo ang kanyang tiyan ng mas malakas sa nauna.

She turns to Mr. Wright pitifully, embraces his arm firmly, and pleads, "Please, Mr. Kiel, let me eat here."

“Sagutin mo muna ang tanong ko,” pagpapatuloy nito.

“What is it?” she inquires, Luke simply grinned as he saw the two having fun together in the rearview mirror. 

“Bakit ayaw mong kumain sa labas ng sasakyan ko?” tanong nito habang nakatingin sa malayo.

“Dahil yun ang nakalakihan ko na itinuro sakin ng mga magulang ko at sa culture namin ay hindi tamang kumakain kami sa tabi ng kalsada,” pag-amin niya.

“Paanong sinusunod mo pa rin ang utos ng magulang mo gayong binigo mo sila at tumakas sa gitna ng problema nila?”

Bella stares at him, astonished and perplexed, and asks, "How did you know na tumakas ako?”

“I just guess… matigas kasi ang ulo mo kaya nakikita ko sa aksyon mo na ikaw ang tipo ng babaeng hindi susunod sa magulang,” he teased, “you can eat now,” he adds.

---

They reached the studio and went directly to the CEO’s office, the designing team was happy to see Bella back.

“Si Miss Chen ba yun?” masayang sigaw ni Rosie habang nakamasid sa dalawa na sabay naglalakad sa corridor, nagtinginan naman ang lahat sa direksyon ng mga ito, “siguro ay sinundo siya ni sir sa bahay nila,” hula ni Angeline habang nag-aayos ng mukha.

Clarisse turns her swivel chair to them and answered, “tingin ko rin.”

“That’s enough, let get back to our work. We still need to create new designs,” anunsyo ni Ian.

Bella has been standing for almost half an hour at Mr. Wright’s office, he didn’t offer her to sit down instead he makes her wait which makes her annoyed by him again.

“Kung hindi lang ako pinakain ng mokong na ‘to mas minabuti ko na lang siguro na hindi sumama sa kanya para magtrabaho total naman nakabakasyon pa rin ako,” bulong niya.

She was nervous when he raised his head, she thought that he heard what she says and he’s planning to avenge her.

“Miss Chen, I want you to read these articles and made a report for this. I want you to pass it today,” inilapag niya ang isang makapal na magazine at pinakita sa kanya.

“Pero paanong matatapos ko ang lahat ng ito ngayon?” reklamo niya.

“Problema mo na yan,” sarkastikong sagot ng binata.

Kinuha niya ang magasin at palabas na ng opisina ng binata ngunit nagsalita ito, “sandali! Saan mo balak pumunta?”

“Sa designing department. Saan pa ba?” tugon niya nang tanungin siya nito.

“No. Stay here at dito mo tapusin yan.” Napanguso si Bella habang naglalakad pabalik ng opisina nito, inis niyang sinunod ang utos ni Kiel at naupo sa couch.

Nakafocus si Mr. Wright sa mga files sa table niya, binabasa niyang mabuti ang mga proposal bago pirmahan ang mga ito habang si Bella ay walang imik na binabasa rin ang bawat pages ng magasin nang hindi niya namamalayan ay nakatitig na pala ng matagal si Kiel sa kanya.  

She plays, taps, and even bites the tip of the ball pen, inilapag niya ang magasin sa kaliwang parte ng mesa pagkatapos basahin ito at gawan ng report. She stretches her arms, back, and head and went back to work. Hindi niya namalayang lumabas pala si Kiel para kumuha ng dalawang boxes ng lunch for them.

“Sir Ian, here are the files that your team required,” Jeremy said as he walked to the designing department to give them the plan they worked on.

 “Thank you, engineer Jeremy,” he replied, “hey, I observed Mr. Wright is in a terrific mood today.” “What happened?” Jeremy asks. The whole department was lively when they talking about the two.

“Bumalik na kasi si Ms. Chen at kasalukuyang nagtatrabaho sa loob ng opisina ni sir. Hindi man lang niya hinayaan si Miss Chen na batiin tayo,” usisa ni Angeline.

“How did you guys know?” he innocently queried, and they all pointed across their office to the CEO's office. Jeremy shook his head, “but how did you guys know that he didn't allow her to leave the office?” he questioned suspiciously.

Napansin kasi namin siya kaninang palabas na ng opisina kaya lang bumalik uli siya kasi may sinabi si Mr. Wright at mula nun hindi pa siya nakakalabas doon,” paliwanag ni Rosie.

“Oh,” he replied as he exited their office. He goes along the corridor, passing Mr. Wright's office.

In the meantime, Mr. Wright has returned to the office with a lunch for the two of them. “I got lunch outside; let's eat together,” he whispered, but when he didn't hear her respond, he turned in her way and saw that she was asleep. 

He sets the food on his table and adjusts her body so she can lie down comfortably on the bed, then removes his jacket suit and drapes it over her shoulder. He took the paper she was holding and closed the magazine; he checked the paper and was astonished to find out that she had completed the assignment; he said, "silly." 

---