Matapos ang halos isang oras na pakikipag talastasan sa sarili ay lumabas ng opisina Nicolas at nagsulat ng mahalagang Announcent sa Memo Board. Halos hindi naman magkandaugaga si Kaye sa pagaasikaso sa kusina.Bilang isa sa mga nag apply ng program para maging regular employee isa sa requirements ay dapat nilang maranasan ang lahat ng gawain sa bawat department ng restaurant kabilang pa ang hotel. Ang restaurant kasing pinagtatrabahuhan niya ay may kanugnog na Hotel at Resort sa likod.Kaya pagkatapos mag assist at kabisaduhin ang mga bagay sa restaurant ay Hotel naman ang kasunod.Kanina pa siyang umaga nahihilo at namumutla marahil dahil sa pagod at puyat. Bukod kase sa halos naging sunod sunod ang overtime niya at kung minsan sinasalo pa niya ang mga gustong mag day off.Hindi kase kumukuh ng day Off si Kaye para makadagdag sasahod.Nagaaral ng management si Kaye.Nagenroll siya nitong semester lamang. Kahit paano kase ay nakaipon na siya ng sapat para makapag enroll yun mga lamang k
Magandang babae ang prenteng natutulog ang nakita ni Nicolas.Tulo laway pa ito. Dahan dahang lumapit si Nicolas paharap sa babaeng walang iba kundi si Kaye."Ay sir si ano po yan, gigisingin....."Sumenyas ng Quiet si Nicolas sa empleyadang palapit saka niya tinaboy palayo.Sumenyas ito ng coffee sa babae na naunawaan naman nito. Umupo si Nicolas sa katabing Devan sa tabi ng asawa at doon payapa at malayang pinagmasdan si Kaye.Impis talaga ang pisnge nito nawala na ang tambok na noon ay gustong gusto niyang pisilin at paghahalikan pero taglay pa rin ni Kaye ang maamong mukha na taliwas sa mala tigre nitong karakter at ang labing miss na miss niya pero hindi man lang nagawang pagsawaan.Heto ang babaeng halos dumurog sa pagkatao niya, babaeng nagdulot ngatinding kahihiyan at kalbaryo sa kanya sa loob ng dalawang taon. At isinusumpa ni Nicolas na hindi niya palalagpasin ang isang araw na hindi niya naibabalik ang hirap niya noon sa babaeng ito."Ipalalasap niya ang sakit na dinulot nito
Sa tindi ng hinanakit at galit sa puso ni Nicolas inaamin niyang pumasok sa isipan niyang singilin ito doon mismo kahit nasa ganoong kalagayan.Sumagi sa isip niyang angkinin ang bagay na dapat ay sa kanya noon pa man. Pero ng umumgol at nakita ni Nicolas ang pagpatak ng munting luha sa mata ni Kaye. Natauhan si Nicolas at nagsisi sa mga naiisip. Pero ang pagiging likas na lalaki ay hindi niya na makontrol.Ang pananabik sa asawa ay unti unti ng lumulukob sa pagkatao niya kaya nakita na lamang ni Nicolas ay sariling yakap ang pawisang asawa.Isang masuyong halik sa labi ang ginawa nNicolas pagkatapis ay libo libong kontrol ang gonawa upang awatin ang sariling laliman ang halik na iyon.Saka madalian niyang sinuotan ng hotel robe si Kaye at kinumutan saka ikinulong ng binata ang sarili sa Cr. Nagtagal si Nicolas sa banyo, nanglunoy nga sa shower kung ilang oras ay hindi niya alam.Matapos mahimasmasan ay nagbihis ulit ng dating suot saka patalilis na lumabas ng kanyang silid at muling bu
Hirap si Kaye ng araw na iyon dahil All around siya sa araw na iyon. Pero dahil sa magandang balitang nakita ay ginanahan na lang niya imbes na makaramdam ng pagod. Palabas na si Kaye ng kitchen ng masalubong niya sa labas si Dior ang manager ng Resto. As usual, maganda na naman ang ngiti nito sa kanya. Minsan naiisip niya na nagpapa cute ito sa kanya. Pansin niya kase na siya lamang ang nginingitiian nito na abot hanggang tenga, ang ilang babaeng staff kapag binabati ito ay tango lamang ang sagot pero kapag siya ang bumati ay may sagot na may ngiti pa. Tulad ngayon. "Good afternoon po Sir Dior" Bati ni Kaye. "Hi Kaye, papunta ka na ba sa meeting?"tanong nito. "Ah yes sir natapos ko na po ang lahat ng gawain sa kitchen" Sabi ni Kaye. "Sa kitchen? you mean sa kitchen ka pa din naka assign. Oh my God! let me talk to Merna, para mailipat ka agad sa dapat mong department. Gusto mo ba sa hotel na lang?" Sabi ni Dior. "Okay lang sir sabi naman sa HR ngayong araw lang dahil biglaan
Malapad ang ngiti ni Kaye ng bumalik ang among si Dior at magkasabay na nga silang nagtungo sa silid kung saan gaganapin ang pagpupulong.Lingid sa dalawa, dalawang kamao ang gigil na nakakuyom at halos mag apoy an mga mata sa tindi ng selos. Kitang kita kase nito ang mga ngiti ng babae sa CCtv. Mga ngiting dapat ay kanya lang, mga ngiting pagaari niya.Nag igtingan ang mga bagang ni Nicolas, hindi niya kayang makitang makipagngitian at mabutihan sa iba ang asawa. Inaamin ni Nicolas na matindi ang selos na nararamdaman niya.Sa pagkakalayo nila ni Kaye ng halos dalawang taon ay hindj na niya alam ang mga pagbabago sa sawa. Noon ay hindi niya naranasan ang magselos. Kahit kase napakasungit ni Kaye noon sa kanya ay wala itong inentertain na ibang manliligaw.Pero iba na ngayon at hindi niya gusto ang nakikita. Magandang lalaki rin si Dior at mayaman din ang pamilya. Kung baga sa class ay ka level niya. Lalong nanlisik ang mata ni Nicolas sa monitor kahit wala na doon ang binabantayan.H
Nakalabas na ang lahat pero nanatiling nakaupo sa silya si Kaye. Hindi siya makapaniwalang tama ang kutob niya. Hindi siya namamalik mata lamang.Si Nicolas nga… si Nicolas nga ang may ari ng pinapasukan niya. Sa malas naman talaga. Sa dinami dami ng mapapasukan, sa ilang ulit niyang paglipat ng trabaho sa mga kamay din pala ng isang Buencamino siya babagsak. Napakamalas naman niya, kung kailan kakapirma pa lamang niya ng kontrata bilang regular, kung kailan nagkaroon na siya ng liwanag at pagasawa sa kanyang kinabukasan ay saka naman sumulpot si Nicolas."Ano ng gagawin niya? paano na? magreresign na ba siya? Kailangan na ba niyang lisanin ang trabaho?" Agam agam ni Kaye na biglang nabahala sa darating na mga sandali. Naging lamang ng isipan ni kaye ang tapogng iyon ng pagkikita nila ni Nicolas kaa halos tulala siya. Si Nilo pa ang nagpaalala sa kanya na kailangan ng umalis.Tulalang lumabas ng building si Kaye habang abala ap rin ang utak sa hindi halos kapani paniwlang pangyayari.
Kinabukasan ay nagaalangan si Kaye sa pagpasok pinakiramdaman niya ang paligid. Bagamat hindi siya makapaniwala na sa kusina pa rin and distinasyun niya ay ipinagpatuloy lamang ni Kaye ang gawain, ang mahalaga ay may trabaho siya.Pinakamahirap na parte at trabaho ay sa kusina lalo na pagkatapos ng rush hour at lunch time kaya kanda ugaga si Kase sa pagliligpit ng maruruming kitchen items. Kailangan palaging ilabas ang mga basang basura at mga left over para maiwasan ang langaw kaya naman nakailang ulit labas pasok si Kaye sa kusina at naglalabas ng black bag gamit ang exit door.At sa ilang ulit na paglabas pasok niya ay nakikita niya si Nicolas na nagmamando sa ilan staff na naglilinis ng glass na dinding ng restaurant. At nakahinga ng maluwag si Kaye dahil hindi siya nakikilala ni Nicolasat hindi man lang sulyapan. bagamt nakakaramdam ng kirot at sakit sa damdamin ay ipinangkibit balikat na lamang ni Kaye.Naging atease na siya ng sumunod pang sandali. Matrabaho at marumi ang kitch
Sinundan ni Nicolas ang sasakyan ni Dior hanggang sa bahay ni Kaye. Nagpupuyos sa galit si Nicolas ng alalayan ni Dior ang asawa. Nasipa ni Nicolas ang gulong at nasuntok ang side mirror ng makitang ininvite pa ni Kaye ang lalaki para pumasok sa bahay nito ng dis oras ng gabi."D*mn It! Kaye, pagsisisihan mo ang pagtataksil na ito sa akin" Sabi ni Nicolas.Habang nanantili sa labas at nagmamanman ay kung anu-ano ang pumasok sa isipan ni Nicolas. Naisip niyang baka matagal ng nagtatagpo ang dalawa, baka kaya mabilis na nakapasa si Kaye sa promotion, o baka may kapalit ang lahat.Baka bulod kay Dior ay nagkaroon pa ng ibang mga karelasyun si Kaye sa loob ng dalawang taon."Aaah., damn you Kaye!!" Halos sigaw ni Nicolas.Masakit sa damdamin at sa pride niya na masaya at maligaya ang asawa aa iba santalang siya ay nagdurusa ng dalawang taon, samantalang siya sa kabilan ng galit at poot ay nanatiling tapat. Mas lalong tila nabaliw sa galit ni Nicolasdahil sa napagtantong katotohanan, Katot
"Papa..!papa!! Sigaw ni Nicolas mula pa lamang sa Veranda. "Papa!Papa!.."patuloy na sigaw ni Nicolas ng makapasok na sa kabahayan.Nadatnan ni Nicolas ang ama na hirap na huminga at kalong ito ni Nigel, samantalang hindi naman magkamayaw ang ama ni Kaye kakapaypay dito.Namumutla na ang ama at tika hindi na makahinga. Umiyak na si Nigel habang kinukumbinsi ang ama na magpadala na sa hospital pero panay ang iling ng kanyang ama. "Papa!!" Malakas na sigaw ni Nicolas damadagondong ito kaya napalingo ang lahat ng naroon. "Anong nangyari?!?" Tanong agad ni Nicolas na agad lumapit sa ama at kay Nigel. "Kanina kuya nahihilo siya at parang nanghihina.Tapos bigla na lang tumirik ang mata kaya tinawagan na kita kahit kabilin bilinan mong wag kang kokontakin.Tapos saglit lang naman ang pagtirik at ganyang na hapos namumutla na at hindi makahigna" Sabi ni Nigel. "Eh bakit hindi mo agad itinakbo sa hospital ha Nigel kahit ayaw niya. matigas ang ulo niyang noon pa dapat binuhat mo na" Sabi ni
Pagod man sa buong maghapon si Kaye dahil sa gawain at mga bagay na ginagawa na hindi naman na niya gawain pero mas pinipilit niyang gawin para malibang. Hanggat maaai ay ayaw niyang umuwi ng mansion dahil ayaw niyang nakikita si Nigel na tisoy version ni Nicolas. Palangiti si Nigel palibhasa may easy go lucky na awra pero kapag seryoso ito ay parang kakambal ni Nicolas at kapag nakikita ito ni Kaye lalo lamang bumibigat ang paki ramdam niya.Matuling lumipas ang dalawang buwan at hindi iyon namalayan ni Kaye dahil sa pagiging abala. Nitong huling linggo kase ay nadadals siyang mahapo at mahilo dahil na rin sa puyat, at pagkawalang ganang kumain. Madalas kakaiwas niyang umuwi ay hind na siyang nakakapag hapunan at nitong mga huling araw ay sunod sunod siyang nagigising ng alanganin dahil sa napapanaginipan niya si Nicolas. Miss na miss na inya ito kaya siguro ganun.Lingid kay Kaye, masid pala siya ni Don Alfonso mula pa noon at nagpapalitan pala ng kuro kuro ang magbalae. “Mukhang
Sising sisi talaga siya sa pagpadalos dalos na ugali niya.Noon pa napakarami na niyang sinasayang na panahon."Kung hindi siya lumayo noon. Kung imbes na tumayo sa kama ay sumiksik na lang siya kay Nicolas at ipinaubaya sa tadhana ang bukas mas maayos siguro. Mas masaya siguro. Pero hindi siya mawawalanng pagasa. Kung galit nga sa kanya ang asawa ay pagdudusahan niya iyon.Maghihntay siya sa Mansion at gagampanan ang obligasyun habang hinihintay na uuwi si Nicolas. Paglabas ni Kaye silid ay napalingon siya sa kanyang kaliwa.Tila kase may kausap si Don Alfonso.Kinabahan si Kaye at umakyat sa ulo ang tuwa. Para siyang biglang lumutang sa alapaap. Humakbang palapit ng silid ng beyanan si Kaye.Papalapit na siya sa pintuan ng marinig niya ang malakas ng tawa ni Don Alfonso sa pagitan ng pagkukuwento at ang malakas din na tawa ng lalaking kausap nito at hindi siya makapaniwala... "Nicolas....!?"Lumuha na lamang si Kaye ng marinig ang boses ng lalaki sa loob.Hindi niya malaman kung kakat
"P-atawad po Don Alfonso hindi na po mauulit at babawi na po ako pangako yan magiging pinaka karapat dapat po akong asawa ni Nicolas.Gagawin ko po ang lahat Patawad po ulit sa pagkakstaon at pangunawa.Maraming salamat po Don Alfonso" Sabi ni Kaye na yukong yuko at maga na ang mata at nguso kaka hagolhol ng iyak. Hindi na niya alam ang tamang sasabihin sa sobrang tuwa."Wala ka namang kasalanan iha nagsabi ka lang ng totoong bigat ng kalooban mo.Hayaan mong tulungan ka naming maghilom.Mas mabilis ang paghilom kung magkatuwang sana kayong parehas na sugatan""Pagibig ang pinakamabisang gamot iha dahil pagibig din ang pinakamalalang sakit""Ayusin mo na ang sarili mo at gutom na ako.Doon tayo mag almusal sa Villa ng ama mo sigurado sarat na ang ilong noon sa gutom. Huwag kang magalala pinainit ko na at ipinahatid ko na doon ang hipon na niluto mo at doon ko na kakainin" Sabi ng Don."Salamat po.. salamat po Don Alfonso""Isa pang Don Alfonso ang marinig ko sa bibig mo, ipakukulong ko ang
Lumuha si Kaye sa lahat ng katotohanan namalas ng sandaling iyon.Sa kagipitan ay naisanla niya ang kaisa isang alaala ng ina. At sa kabugsuan ng kanyang damdamin at pagiging makasarili heto ngayon tulad ng nagawa niya sa ama ay nakalimutan na rin niya pati ang pangakong babalikan ang kuwintas ng ina."Unang una iha patawarin mo ako, totoong ako ang nagpasara ng palaisdaan, pumakyaw ng hipon at nagsabi sa resto na itago ang frozen prawns para hindi ka makahanap, iyon ay para mahirapan ka para malaman at marealized mo na mahirap ibalik ang mga bagay na mawawala" Sabi ng Don habang nakatitig sa kuwintas niya."Gusto kung maintindihan mo na kapag nawalan ng bisa ang kasal ay mahirap ng ibalik ito pati na ang paghilumin ang mga pusong masasktan dahil sa mga padalos dalos na desisyun mo.Gusto ko sanang sabihin sayo na wala akong balak gawin ang request mo pero sinadya kong umoo at hamunin ka para matauhan ka"dagdag ng matanda."Gawa ko rin ang lahat ng nasa silid mo.Ang batang nakausap mo s
"Mag ama nga sila..." Bulong ni Don Alfonso sa sarili habang titig na titig sa magandang manungang na medyo pumayat ata at tila maputla kesa ng nakaraan."M-may kinalaman po ba kayo kung bakit hindi ako makabili sa palengke, kaya po ba parang nakapagtatakang biglang mabilis na naubos ang mga hipon sa palengke gayung maaga pa naman kanina?" kung tutuusin ay hinala na iyon ni Kaye dahil nakakagualt na parang napakamalas naman niya at kung pagbabasihan ang kapanyarihan at koneksiyon ng mga ito ay posible nga.Lalong umiyak sa Kaye sa naisip niyang marahil nga ganun kamuhi sa kanya ang beyanan kaya ginamit pa nito ang kapangyarihan para lamang hindi siya makakuha ng hipon. Pinipigilan ba siya nitong magawa ang kondisyun nito para tuluyan ng mapawalang bisa ang pagiging asawa niya sa anak nitong si Nicolas.Kung sabagay may karapatan naman itong magalit dahil sa hiniling niya ang nakakahiyang bagay na iyon. Hindi siya karapatdapat sa anak nito sa totoo lang.Masyado siyang naging makasarili
Aaminin ni Nicolas na naiintindihan niya si Kaye pero hindi maiwasan ng puso niya ang magdamdam sa asawa. Pakiramdam niya kase sarili lamang ni Kaye ang iniisip nito.Ang sariling sugat, ang sariling guilt Paano siya? may guilt din naman siya dahil hindi niya sinabi ang mga nangyari kay Kaye.Sa takot niyang magbago ang isip ni Kaye noon balak niyang sabihin sana pagkasal na sila"Siya rin naman ay nilalamon ng guilt dahil hindi niya nahanap si Kaye aa loob ng dalawang taon at hindi naging sapat ang pagpapakita niya ng pagmamahal dito noon kaya nag doubt ito sa kanya. Napabayaan niyang naghirap ang asawa sa loob ng dalawang taon.Yyn mabigat din sa konsensya yun. Pero mas lamang ang pagmamahal at pagkamiss ni Nicolas sa asawa at tulad ng payo niya kay Nigel mas dapat lamang ang pagmamahal sa lahat ng bagay"At tulad ni Kaye habang inuunawa niya ang asawa ay paghihilumin din niya ang sarili sa lahat ng sakit at takot na meron siya. Gustuhin man niyang sumugod sa mansion at daanin na lang
"Hoy, Ano iha convincing ba acting ko? tingin mo nakahalata ba ang anak ko?" tanogn ni mang Felix sa batang maid na inilaan sa kanya ng mga Buencamino na palaging bibisita sa kanya para maghatid ng pagkain at umalalay sa kanya."Pwede na rin medyo kulang lang sa luha" sabi ng lalaking biglang lumabas ng kabilang silid."Don Alfonso nariyan po kayo?kanina pa po?" gulat na tanong ng katulong. Hindi niya alam na nakabalik pala ang Don agad."Pero bakit hindi ito nagpakita kay senyorita Kaye? " Naguguluhang tanong ni Lovely pero hindi naisatinig."Oo, bumalik ako kanina lang bago ka maghatid ng hapunan" Sabi ng Don."Ipagtimpla mo muna kami ng kape at may laro pa kaming tatapusin" Sabi ng Don."P-pero sir..kase si Senyorita po ay hinihintay kayo sa mansion kase yung ano po kase.." Nauutal na sabi ng katulong."Ako ng bahala doon.Wag kang magsasalita. Sige linisin mo ung kalat ni Tandang Fidel at baka matuluyang atakihin yan" sabi ng Don."Aatake na talaga ako balae, atat na akong ma che
Hindi naman nakaidlip ng matagal si Kaye, pagdilat niya ay muling napabalikwas ito at agad na bumaba para alamin kung nakauwi na ang biyenan. Nasa dulo na ng baitang si Kaye ng masulyapan niya ang lamesa sa dinning area at kitang kita niyang naroon pa rin ang ulam na hipon at hindi pa nagagalaw. Isa lamang ang kahulugan niyon, hindi pa nakakauwi ang kanyang biyenan.Tumingala si Kaye sa mga silid sa itaas sat sarado naman ang silid ng matanda. Hindi malaman ni Kaye kung naroon na ba ang matanda at sinadyang inabin ang luto niya at ipahiwatig sa kanya na hinid nito tinatanggap ang suhol niya. "Pero iyon ang kondisyun niya? bakit niya iisnabin?" bulong ni Kaye.Humugot na lamang ng malalim na hingina si Kaye at muling naging positibo. Itinanim sa isip na maaaring wala pa ang matanda.At hindi pa naman natatapos ang araw ngayon na taning niya. Bagamat napapansin ni Kaye na tila may kakaiba ngayun dahil halos madilim na sa labas ay wala pa ang matanda.Pagbaba ni kaye sa sala ay wala siy