Kinabukasan ay nagaalangan si Kaye sa pagpasok pinakiramdaman niya ang paligid. Bagamat hindi siya makapaniwala na sa kusina pa rin and distinasyun niya ay ipinagpatuloy lamang ni Kaye ang gawain, ang mahalaga ay may trabaho siya.Pinakamahirap na parte at trabaho ay sa kusina lalo na pagkatapos ng rush hour at lunch time kaya kanda ugaga si Kase sa pagliligpit ng maruruming kitchen items. Kailangan palaging ilabas ang mga basang basura at mga left over para maiwasan ang langaw kaya naman nakailang ulit labas pasok si Kaye sa kusina at naglalabas ng black bag gamit ang exit door.At sa ilang ulit na paglabas pasok niya ay nakikita niya si Nicolas na nagmamando sa ilan staff na naglilinis ng glass na dinding ng restaurant. At nakahinga ng maluwag si Kaye dahil hindi siya nakikilala ni Nicolasat hindi man lang sulyapan. bagamt nakakaramdam ng kirot at sakit sa damdamin ay ipinangkibit balikat na lamang ni Kaye.Naging atease na siya ng sumunod pang sandali. Matrabaho at marumi ang kitch
Sinundan ni Nicolas ang sasakyan ni Dior hanggang sa bahay ni Kaye. Nagpupuyos sa galit si Nicolas ng alalayan ni Dior ang asawa. Nasipa ni Nicolas ang gulong at nasuntok ang side mirror ng makitang ininvite pa ni Kaye ang lalaki para pumasok sa bahay nito ng dis oras ng gabi."D*mn It! Kaye, pagsisisihan mo ang pagtataksil na ito sa akin" Sabi ni Nicolas.Habang nanantili sa labas at nagmamanman ay kung anu-ano ang pumasok sa isipan ni Nicolas. Naisip niyang baka matagal ng nagtatagpo ang dalawa, baka kaya mabilis na nakapasa si Kaye sa promotion, o baka may kapalit ang lahat.Baka bulod kay Dior ay nagkaroon pa ng ibang mga karelasyun si Kaye sa loob ng dalawang taon."Aaah., damn you Kaye!!" Halos sigaw ni Nicolas.Masakit sa damdamin at sa pride niya na masaya at maligaya ang asawa aa iba santalang siya ay nagdurusa ng dalawang taon, samantalang siya sa kabilan ng galit at poot ay nanatiling tapat. Mas lalong tila nabaliw sa galit ni Nicolasdahil sa napagtantong katotohanan, Katot
Halos hind na din namamalayan ni Nicolas kung paano nakakauwi dahi sa kalasingan si Nigel na lamang Ng nagkukuwento sa kanya sa mga nangyari kinabukasan pag gising niya. Kung tutuusin ay pabor kay Nicolas ang umuwing lasing at lango sa alak.Nakakatulog kase siya agad. Dahil ng minsang tangkain niyang matulog ng maaga at hindi nakainom namalayan niyang umaagos ang luha niya habang parang unlimited na bumabalik sa alaala niya ang lahat ng kahihiyan at mga sandaling kailangan niyang magtago at mag ermitanyo para lamang makaiwas sa mga tanong at paguusisa ng karimihan.Dahil sikat ang pamilya nila sa lugar ay naging topic ng buong bayan ang nangyari at halos pitong buwan bago huminahon ang lahat. Buong akala pa nga niya ay laylow na pero bigla niyang nakita ang pangalan at larawan niya sa lokal na diyaryo na lalo namang pinagpyestahan kahit ng kabilang bayan hanggang sa may mga dumating ng mga taga radyo at lokal na medya ng kanilang lunsod para interviewhin siya.Kaya lalong nagkulong a
"What?" Halos hindi makapaniwalang sabi ni Kaye."Nananadya ba ito o ano bang gusto nitong palabasin?" Ngitngit ni Kaye. Pero ni choice siya. Niligpit na muna ni Kaye ang kama at pinalitan ang bed sheet. Inamoy amoy niya ang unan na ginamit nito.Sa totoo lang curious si Kaye sa lahat ng bagay tungkol kay Nicolas.Hindi kase sila nangkaroon ng pagkakataong makasama ang isat isa kahit isang gabi lang.Naranasan niya ang maalagaan nito noong mga panahong inaasikaso nila ang kasal, naranasan niya kung paano ito manligaw yun nga lang hindi niya na enjoy dahil pinairal niya ang galit noon. May sumilip na munting luha sa mata ni Kaye ng maalala ang nakaraan pero agad niya iyong pinunas.Wala ng dapat panghinayangan.Tumayo si Kaye at nagpainit ng tubig sa electrik kettle bago kumuha ng bagong towel at nagabang sa labas ng banyo. Di nagtagal ay bumukas ang pinto. Lumabas ang isang hunk na basa pa ang katawan pero nakatapis ang bahaging ibaba. Biglang napayuko si Kaye dahil baka makilala siya ni
“Kaye…. Kaye..! sandali lang Kaye..bakit mo ako iniwan KAye.. Kaye...." Sigaw ni Nicolas na hindi halos nagawang ibaba ang telepono. Hinabol niya ang papalabs na babae na nakaabresiete sa isang lalaking matangkad. palabas na ito ng pinto. Kasing bulas ito ng katawan ng kanyang asawa at magkasing haba ang buhok. Biglang hinablot ni Nicolas ang braso ng babae at hinatak saka niyakap. Nagulat ang babae at nasampal si Nicolas. Samantalang ang lalaki naman na kasama nito ay nabastusan sa ginawa ni Nicolas kaya biglang umigkas ang kamay at sinuntok si Nicolas kaya sapol ito sa panga. Agad namang inawat ng mga naroroon ang dalawang lalaki partikular na tinulugnan si Nicolas na bumulagta sa sahig dahil sa kalasingan.“Kuya… kuya.. anong nangyayari..kuya..Kuya… Sh*t.. not again..”Sabi in Nigel sa kabilang linya sabay umalis ng bahay at pumara ng taxi. Mukhang lasing nan ga ang kuya niya at may nakita na naman na napagkamalang si Kaye."Kaye..nasan ka ba? bakit mo iniwan si Kuya? Ikaw lang
Nagkukumpolan sa may memo board ang mga empleyado ng pumasok si Kaye. Muntikan pa siyang ma late dahil sa bigla na namang nag spark ang ilaw sa maliit na apartment niya. Luma na kase ang apartment at medyo nagmamal function na ang mga bagay bagay. Napilitan na nga siyang pakiusapan si Dior na e-check ang ilaw niya dahil wala na naman siyang ilaw pagbukas niya ng pinto noon minsang hinatid siya ng among binata.Naiilang man na magpapasok ng lalaki sa bahay niya ay walang choice si Kaye. Nag spark kase anf ilaw at natatakot siya na baka pagsimulan ng sunod kapag nakatulog na siya. Naiilang si Kaye sa binata lalo na kapsg napagsosolo sila dahil sa mga pasundot sundot na biro nito sa kanya. Makulit ito noon pa man pero sinabi na niya dito na may asawa na siya simula pa lang, ayaw nito maniwala dahil wala siyang wedding ring at wala naman daw nakikita. Sinabi na lang niya na nasa ibang bansa ang asawa at ang wedding ring ay nakakuwentas sa kanya dahil masikip na. Pero kalaunan ay nangul
"Sit down Ms. Delfin or should i say Mrs. Buencamino" Sabi ni Nico. Nang makitang huminto na si kaye sa harap ng kanyang working table.Tiim ang bagang at halos pigil ang lahat ng emosyon. Samantalang nanlaki naman ang mata ni Kaye ng marinig na Tinawag siya nitong Mrs. Buencamino. "Kung ganun ay kilala siya nito. All this time kilala siya nito?"Pero bakit.." nalilito si Kaye. “What? nabigla ka ba? talaga ba? Iniisip mo ba na hindi ko matatandaan ang pagmumukahang iyan ha Kaye?” Na a amazed na sabi ni Nicolas. “Hindi naman sa ganun Nico, Kase di mo naman ako pinapansin noong mga nakaraang araw at saka ni hindi mo naman ako tinatapunan ng pansin kaya akala ko hindi mo ako nakilala?” Katwiran ni Kaye. Kitang kita niya ang pagtagis ng bagang ni Nico. Ibang iba ito sa Nicolas na nakilala niya sa San Pascual may dalawang taon na ang nakararaan. “Ganun ba talaga katanga ng tingin mo sa akin Mrs. Buencamino. Do you really think makakalimutan ko ang mukha ng babaeng naging dahilan kung b
Halos umabot ng kabilang building ang sigaw na iyon ni Nicolas sabay isang hakbang na nilapitan si Kaye at sa paharabas na paraan ay hinawakan nito sa braso ang asawa at isiniksik sa gilid ng glass shelves sa tabi ng lamesa ni Nicolas. “What is this huh? offering yourself? Ganyan ba kababaw ang tingin mo sa akin? If I was only after that Kaye noon ko pa dapat kinuha yan hindi ko kailangang hintayin ang kasal. Kahit puwersahin kita noon no one will believe you na pinuwersa kita alam mo yan” galit na sabi in Nicolas. “Sa tingin mo mababayaran ng katawan mo, o ng isang gabi, ng lahat ng sakit at lahat ng mga araw na sakit ha..? Kaye..!!? You have no idea what I have been through” bumaba ang tono ni Nicolas pero ang apoy sa mga mata ay nanatili. Wala siyang masabi lalo na sa ikinikilos ni Kaye. Inaamin niyang gustong gusto niyang yakapin ngayon ang asawa paliguan ito ng halik na kay tagal niyang inaasam at hinahanap hanap. Gusto niyang angkinin ng kanyang pagaari, gusto niyang illulo
"Papa..!papa!! Sigaw ni Nicolas mula pa lamang sa Veranda. "Papa!Papa!.."patuloy na sigaw ni Nicolas ng makapasok na sa kabahayan.Nadatnan ni Nicolas ang ama na hirap na huminga at kalong ito ni Nigel, samantalang hindi naman magkamayaw ang ama ni Kaye kakapaypay dito.Namumutla na ang ama at tika hindi na makahinga. Umiyak na si Nigel habang kinukumbinsi ang ama na magpadala na sa hospital pero panay ang iling ng kanyang ama. "Papa!!" Malakas na sigaw ni Nicolas damadagondong ito kaya napalingo ang lahat ng naroon. "Anong nangyari?!?" Tanong agad ni Nicolas na agad lumapit sa ama at kay Nigel. "Kanina kuya nahihilo siya at parang nanghihina.Tapos bigla na lang tumirik ang mata kaya tinawagan na kita kahit kabilin bilinan mong wag kang kokontakin.Tapos saglit lang naman ang pagtirik at ganyang na hapos namumutla na at hindi makahigna" Sabi ni Nigel. "Eh bakit hindi mo agad itinakbo sa hospital ha Nigel kahit ayaw niya. matigas ang ulo niyang noon pa dapat binuhat mo na" Sabi ni
Pagod man sa buong maghapon si Kaye dahil sa gawain at mga bagay na ginagawa na hindi naman na niya gawain pero mas pinipilit niyang gawin para malibang. Hanggat maaai ay ayaw niyang umuwi ng mansion dahil ayaw niyang nakikita si Nigel na tisoy version ni Nicolas. Palangiti si Nigel palibhasa may easy go lucky na awra pero kapag seryoso ito ay parang kakambal ni Nicolas at kapag nakikita ito ni Kaye lalo lamang bumibigat ang paki ramdam niya.Matuling lumipas ang dalawang buwan at hindi iyon namalayan ni Kaye dahil sa pagiging abala. Nitong huling linggo kase ay nadadals siyang mahapo at mahilo dahil na rin sa puyat, at pagkawalang ganang kumain. Madalas kakaiwas niyang umuwi ay hind na siyang nakakapag hapunan at nitong mga huling araw ay sunod sunod siyang nagigising ng alanganin dahil sa napapanaginipan niya si Nicolas. Miss na miss na inya ito kaya siguro ganun.Lingid kay Kaye, masid pala siya ni Don Alfonso mula pa noon at nagpapalitan pala ng kuro kuro ang magbalae. “Mukhang
Sising sisi talaga siya sa pagpadalos dalos na ugali niya.Noon pa napakarami na niyang sinasayang na panahon."Kung hindi siya lumayo noon. Kung imbes na tumayo sa kama ay sumiksik na lang siya kay Nicolas at ipinaubaya sa tadhana ang bukas mas maayos siguro. Mas masaya siguro. Pero hindi siya mawawalanng pagasa. Kung galit nga sa kanya ang asawa ay pagdudusahan niya iyon.Maghihntay siya sa Mansion at gagampanan ang obligasyun habang hinihintay na uuwi si Nicolas. Paglabas ni Kaye silid ay napalingon siya sa kanyang kaliwa.Tila kase may kausap si Don Alfonso.Kinabahan si Kaye at umakyat sa ulo ang tuwa. Para siyang biglang lumutang sa alapaap. Humakbang palapit ng silid ng beyanan si Kaye.Papalapit na siya sa pintuan ng marinig niya ang malakas ng tawa ni Don Alfonso sa pagitan ng pagkukuwento at ang malakas din na tawa ng lalaking kausap nito at hindi siya makapaniwala... "Nicolas....!?"Lumuha na lamang si Kaye ng marinig ang boses ng lalaki sa loob.Hindi niya malaman kung kakat
"P-atawad po Don Alfonso hindi na po mauulit at babawi na po ako pangako yan magiging pinaka karapat dapat po akong asawa ni Nicolas.Gagawin ko po ang lahat Patawad po ulit sa pagkakstaon at pangunawa.Maraming salamat po Don Alfonso" Sabi ni Kaye na yukong yuko at maga na ang mata at nguso kaka hagolhol ng iyak. Hindi na niya alam ang tamang sasabihin sa sobrang tuwa."Wala ka namang kasalanan iha nagsabi ka lang ng totoong bigat ng kalooban mo.Hayaan mong tulungan ka naming maghilom.Mas mabilis ang paghilom kung magkatuwang sana kayong parehas na sugatan""Pagibig ang pinakamabisang gamot iha dahil pagibig din ang pinakamalalang sakit""Ayusin mo na ang sarili mo at gutom na ako.Doon tayo mag almusal sa Villa ng ama mo sigurado sarat na ang ilong noon sa gutom. Huwag kang magalala pinainit ko na at ipinahatid ko na doon ang hipon na niluto mo at doon ko na kakainin" Sabi ng Don."Salamat po.. salamat po Don Alfonso""Isa pang Don Alfonso ang marinig ko sa bibig mo, ipakukulong ko ang
Lumuha si Kaye sa lahat ng katotohanan namalas ng sandaling iyon.Sa kagipitan ay naisanla niya ang kaisa isang alaala ng ina. At sa kabugsuan ng kanyang damdamin at pagiging makasarili heto ngayon tulad ng nagawa niya sa ama ay nakalimutan na rin niya pati ang pangakong babalikan ang kuwintas ng ina."Unang una iha patawarin mo ako, totoong ako ang nagpasara ng palaisdaan, pumakyaw ng hipon at nagsabi sa resto na itago ang frozen prawns para hindi ka makahanap, iyon ay para mahirapan ka para malaman at marealized mo na mahirap ibalik ang mga bagay na mawawala" Sabi ng Don habang nakatitig sa kuwintas niya."Gusto kung maintindihan mo na kapag nawalan ng bisa ang kasal ay mahirap ng ibalik ito pati na ang paghilumin ang mga pusong masasktan dahil sa mga padalos dalos na desisyun mo.Gusto ko sanang sabihin sayo na wala akong balak gawin ang request mo pero sinadya kong umoo at hamunin ka para matauhan ka"dagdag ng matanda."Gawa ko rin ang lahat ng nasa silid mo.Ang batang nakausap mo s
"Mag ama nga sila..." Bulong ni Don Alfonso sa sarili habang titig na titig sa magandang manungang na medyo pumayat ata at tila maputla kesa ng nakaraan."M-may kinalaman po ba kayo kung bakit hindi ako makabili sa palengke, kaya po ba parang nakapagtatakang biglang mabilis na naubos ang mga hipon sa palengke gayung maaga pa naman kanina?" kung tutuusin ay hinala na iyon ni Kaye dahil nakakagualt na parang napakamalas naman niya at kung pagbabasihan ang kapanyarihan at koneksiyon ng mga ito ay posible nga.Lalong umiyak sa Kaye sa naisip niyang marahil nga ganun kamuhi sa kanya ang beyanan kaya ginamit pa nito ang kapangyarihan para lamang hindi siya makakuha ng hipon. Pinipigilan ba siya nitong magawa ang kondisyun nito para tuluyan ng mapawalang bisa ang pagiging asawa niya sa anak nitong si Nicolas.Kung sabagay may karapatan naman itong magalit dahil sa hiniling niya ang nakakahiyang bagay na iyon. Hindi siya karapatdapat sa anak nito sa totoo lang.Masyado siyang naging makasarili
Aaminin ni Nicolas na naiintindihan niya si Kaye pero hindi maiwasan ng puso niya ang magdamdam sa asawa. Pakiramdam niya kase sarili lamang ni Kaye ang iniisip nito.Ang sariling sugat, ang sariling guilt Paano siya? may guilt din naman siya dahil hindi niya sinabi ang mga nangyari kay Kaye.Sa takot niyang magbago ang isip ni Kaye noon balak niyang sabihin sana pagkasal na sila"Siya rin naman ay nilalamon ng guilt dahil hindi niya nahanap si Kaye aa loob ng dalawang taon at hindi naging sapat ang pagpapakita niya ng pagmamahal dito noon kaya nag doubt ito sa kanya. Napabayaan niyang naghirap ang asawa sa loob ng dalawang taon.Yyn mabigat din sa konsensya yun. Pero mas lamang ang pagmamahal at pagkamiss ni Nicolas sa asawa at tulad ng payo niya kay Nigel mas dapat lamang ang pagmamahal sa lahat ng bagay"At tulad ni Kaye habang inuunawa niya ang asawa ay paghihilumin din niya ang sarili sa lahat ng sakit at takot na meron siya. Gustuhin man niyang sumugod sa mansion at daanin na lang
"Hoy, Ano iha convincing ba acting ko? tingin mo nakahalata ba ang anak ko?" tanogn ni mang Felix sa batang maid na inilaan sa kanya ng mga Buencamino na palaging bibisita sa kanya para maghatid ng pagkain at umalalay sa kanya."Pwede na rin medyo kulang lang sa luha" sabi ng lalaking biglang lumabas ng kabilang silid."Don Alfonso nariyan po kayo?kanina pa po?" gulat na tanong ng katulong. Hindi niya alam na nakabalik pala ang Don agad."Pero bakit hindi ito nagpakita kay senyorita Kaye? " Naguguluhang tanong ni Lovely pero hindi naisatinig."Oo, bumalik ako kanina lang bago ka maghatid ng hapunan" Sabi ng Don."Ipagtimpla mo muna kami ng kape at may laro pa kaming tatapusin" Sabi ng Don."P-pero sir..kase si Senyorita po ay hinihintay kayo sa mansion kase yung ano po kase.." Nauutal na sabi ng katulong."Ako ng bahala doon.Wag kang magsasalita. Sige linisin mo ung kalat ni Tandang Fidel at baka matuluyang atakihin yan" sabi ng Don."Aatake na talaga ako balae, atat na akong ma che
Hindi naman nakaidlip ng matagal si Kaye, pagdilat niya ay muling napabalikwas ito at agad na bumaba para alamin kung nakauwi na ang biyenan. Nasa dulo na ng baitang si Kaye ng masulyapan niya ang lamesa sa dinning area at kitang kita niyang naroon pa rin ang ulam na hipon at hindi pa nagagalaw. Isa lamang ang kahulugan niyon, hindi pa nakakauwi ang kanyang biyenan.Tumingala si Kaye sa mga silid sa itaas sat sarado naman ang silid ng matanda. Hindi malaman ni Kaye kung naroon na ba ang matanda at sinadyang inabin ang luto niya at ipahiwatig sa kanya na hinid nito tinatanggap ang suhol niya. "Pero iyon ang kondisyun niya? bakit niya iisnabin?" bulong ni Kaye.Humugot na lamang ng malalim na hingina si Kaye at muling naging positibo. Itinanim sa isip na maaaring wala pa ang matanda.At hindi pa naman natatapos ang araw ngayon na taning niya. Bagamat napapansin ni Kaye na tila may kakaiba ngayun dahil halos madilim na sa labas ay wala pa ang matanda.Pagbaba ni kaye sa sala ay wala siy