Nasa malalim na pag iisip s Nicolas ng lumapit sa kanya ang kapatid na si Nigel."Kuya, mahamog na halika na pumasok na tayo sa loob. Doon mo na hintayin si Ate Kaye" sabi ni Nigel.Umiling iling si Nicolas saka tumungga ulit ng beer na kanina pa niya sinimulan."Kuya, tama na yan baka mamaya nag iisip lang yon si ate Kaye o kaya baka nenerbyos lang, alam mo naman minsan may sapak yun di ba alam mo naman minsan may kakaibang mga desisyon yon baka nandyan lang yun sa kabilang bayan o baka meron lang ka batchmate o kaklaseng pinuntahan tapos gustong gusto lang mag isip isip.Ang mahalaga nag aantay tayo at nag aantay ka pagbalik ni ate Kaye, masosolve din natin yan kuya kailangan mo lang tatagan ang loob mo" sabi ni Nigel pero nanatiling walang kibo lamang si Nicolas nakayuko pero patuloy ang pagtungga ng alak.Napapailing na lang si Nigel, naiintindihan niya ang nararamdaman ng kanyang kapatid lalo pa nga at napahiya ito sa maraming tao. Nag iisip din siya kung ano nga ba ang tumakbo sa
Tumawid ngacsi Kaye sa kalsada at tsaka kumatok doon sa malaking bahay na itinuro ng matanda bababe. Malalipas sng tatlong katok. Isang babaeng matangkad na naka curler pa ang buhok at naka make up ang sumalubong sa kanya. "Ano yun?" walang emosyon na sabi ng babae. "Ma'am may nakapagsabi po kasi sa akin ha may bakante raw po dito sa paupahan niyo" "Bakante? naku eh meron nga sana eh kaso hindi ko pa na ipapaayos at wala pa akong sapat na pera, pero aba eh kung magdedeposito ka ng good for five months eh pwede kong ipapaayos yan kung payag ka" sabi ng babae. Kumunot ang noo ni Kaye at biglang nakaisip ng suggestion naku wala po akong biglaang pang limang buwan kung okay po sa inyo na magde deposit po ako ng one month advance one month deposit tapos okay lang po sa akin kung ano man ang sira ng apartment, ang mahalaga po sa akin ay meron po akong matutuluyan dahil bagong salta lamang po ako sa Maynila" sabi ni Kaye. "One month advance? naku, sige o sige payag ako pero one month ad
Dalawang taon ang lumipas“Good morning, Sir, Welcome back po. Kamusta po ang flight nyo?” Tanong ng secretary ng pumasok si Nicolas sa kanyang bagong opisina.“Exhausted and tired, Kamusta kayo dito? Hindi ba pinasakit ni Nigel ang mga ulo nyo” Sabi ni Nicolas.“Hindi naman Sir, mas sakit ng ulo namin ang asawa niya”sabi nito saka sinalubong ang Boss at inayos ang gamit sa hara ng lamesa.“D*mn it, hanggang ngayon ba naman away bati pa rin sila ni Sofie" sabi ni Nicolas.“Hay naku sir, napakasuwerte ng babaeng iyon sa kapatid nyo iwan ko nga ba kung annog nakita ni Sir Nigel doon samantalang marami namang magaganda at karapat dapat dyan sa tabi tabi” sabi nito. Napailing na lamang si Nicolas pero saglit lang.“Sige sir, ito po ang schedule nyo today, inayos naman po ni Sir Nigel ang lahat bago sila umalis ni Ma'am Sofie”“Okay Lena, leave it there. I will take a nap ayoko maistorbo. Make sure na walang gagambala sa akin” Bilin ni Nicolas.Paglabas ng kanyang secretary ay inikot ni Ni
Kaya naman agad siyang ipinadala ng ama sa Maynila. Sinubukan niyan magreklamo at makiusap noon na patapusin lamang ang buwan na kasalukuyan. Hind niya kase masabi sa ama na si Kaye ang dahilan. Ang kaso pinilit na siya ng ama at biglaang ipinahatid sa Maynila. At doon na muna nairahan hanggang sa nag enjoy na siya.Inaamin ni Nicolas na anuman ang damdamin o paghanga niya noon kay Kaye ay hindi pa malalim. Oo nagagandahan siya dito at crush niya ito dahil sa pagiging tahimik na mataray at cute kapag nagtataas ng kilay pero malambing kapag nasa mood.Pero inaamin niyang hindi pa siya seryoso at hindi pa naman nakakapag desisyun kaya marahil nawili siya sa Maynila at nagkaroon pa nga ng ilang karelasyon.But no one last, pinakamatagal ay ang kaklase niyang si Sheryl na matapos ding grumaduate sy sinundan siya sa Maynila hangang sa doon na nanirahan ang pamilya.Kaya hanggang ngayon palaisipan pa rin kay Nicolas kung bakit hindi niya natanggap ang imbestasyun at kung bakit wala siyang a
Nenenerbiyos pero excited si Kaye ng araw na iyon dahil ngayon malalaman kung makakasama siya sa magiging regular employee o tulad ng mga nakaraan na hanggang six months lamang sila parati. Nakakapagod na rin kase halos pang apat na niya itong lipat palaging hadlang ang kanyang educational backround. Dito nga sa restaurant na ito kung hindi pa nangkaroon ng program about out of school part timer hindi pa siya masasama.At mabuti na lang nagkaroon sila ng chance daw na maging regular employee kung maayos ang performance at feed back ng mga may ari. Nagawa ni Kaye ang lahat ng abot ng kanyang makakaya para gandahan ang performance, pumayag siyang mag overtime kapag absesnt ang isa. Mapa dine in at kitchen pinanghusayan niyakaya alam niya wala ng maipipintas sa kanya maliban sa educational backround niya.Sana nga lang eh makita ito ng may ari. Sabi ni Mr. Butch ang kanilang manager ay ang may ari ang mamgdedesisyun kung sino ang mananatili sa programa o sino ang uuwing luhaan.Ang mayar
Napatayo si Nicolas sa kinatatayuan ng maconfirm na si Kaye nga ang nakikita niya.Si Kaye nga ang nasa harap niya .Bagamat ibang iba na ang hitrsura nito sa Kaye noon ay siguraso si Nicolas na ito ang asawa niya lalo na ng marinig niya ang malambing na boses nito kapag hindi nagtataray.Halos dalawang taon plinano ni Nicolas kung paano maghihiganti at kung paano ibabalik sa asawa ang ginawa nito sa kanya. Halos marami siyang binuong plano kung saka sakaling mag krus ang landas nila ni Kaye. Gusto niyang lumuha ito ng dugo katumbas ng lahat ng luha niya gabi gabi dahil sa panguilngulila. Gusto niyang gumapang ito sa hirap katumbas ng hirap ng kalooban niya noon at gusto niyang lumuhod sa harapan niya ang asawa at magma kaawa ng kanyang kapatawaran tulad ng kung paano siya nagmakaawa noon sa ama na huwag ipawalang bisa ang kanilang kasal.Tinatagan ni Nicolas ang sarili at determinado ang plano ng pumasok sa resto pero ng makita si Kaye at mamasdan ang bagong hitsura ng asawa, hindi mal
Matapos ang halos isang oras na pakikipag talastasan sa sarili ay lumabas ng opisina Nicolas at nagsulat ng mahalagang Announcent sa Memo Board. Halos hindi naman magkandaugaga si Kaye sa pagaasikaso sa kusina.Bilang isa sa mga nag apply ng program para maging regular employee isa sa requirements ay dapat nilang maranasan ang lahat ng gawain sa bawat department ng restaurant kabilang pa ang hotel. Ang restaurant kasing pinagtatrabahuhan niya ay may kanugnog na Hotel at Resort sa likod.Kaya pagkatapos mag assist at kabisaduhin ang mga bagay sa restaurant ay Hotel naman ang kasunod.Kanina pa siyang umaga nahihilo at namumutla marahil dahil sa pagod at puyat. Bukod kase sa halos naging sunod sunod ang overtime niya at kung minsan sinasalo pa niya ang mga gustong mag day off.Hindi kase kumukuh ng day Off si Kaye para makadagdag sasahod.Nagaaral ng management si Kaye.Nagenroll siya nitong semester lamang. Kahit paano kase ay nakaipon na siya ng sapat para makapag enroll yun mga lamang k
Magandang babae ang prenteng natutulog ang nakita ni Nicolas.Tulo laway pa ito. Dahan dahang lumapit si Nicolas paharap sa babaeng walang iba kundi si Kaye."Ay sir si ano po yan, gigisingin....."Sumenyas ng Quiet si Nicolas sa empleyadang palapit saka niya tinaboy palayo.Sumenyas ito ng coffee sa babae na naunawaan naman nito. Umupo si Nicolas sa katabing Devan sa tabi ng asawa at doon payapa at malayang pinagmasdan si Kaye.Impis talaga ang pisnge nito nawala na ang tambok na noon ay gustong gusto niyang pisilin at paghahalikan pero taglay pa rin ni Kaye ang maamong mukha na taliwas sa mala tigre nitong karakter at ang labing miss na miss niya pero hindi man lang nagawang pagsawaan.Heto ang babaeng halos dumurog sa pagkatao niya, babaeng nagdulot ngatinding kahihiyan at kalbaryo sa kanya sa loob ng dalawang taon. At isinusumpa ni Nicolas na hindi niya palalagpasin ang isang araw na hindi niya naibabalik ang hirap niya noon sa babaeng ito."Ipalalasap niya ang sakit na dinulot nito
"Papa..!papa!! Sigaw ni Nicolas mula pa lamang sa Veranda. "Papa!Papa!.."patuloy na sigaw ni Nicolas ng makapasok na sa kabahayan.Nadatnan ni Nicolas ang ama na hirap na huminga at kalong ito ni Nigel, samantalang hindi naman magkamayaw ang ama ni Kaye kakapaypay dito.Namumutla na ang ama at tika hindi na makahinga. Umiyak na si Nigel habang kinukumbinsi ang ama na magpadala na sa hospital pero panay ang iling ng kanyang ama. "Papa!!" Malakas na sigaw ni Nicolas damadagondong ito kaya napalingo ang lahat ng naroon. "Anong nangyari?!?" Tanong agad ni Nicolas na agad lumapit sa ama at kay Nigel. "Kanina kuya nahihilo siya at parang nanghihina.Tapos bigla na lang tumirik ang mata kaya tinawagan na kita kahit kabilin bilinan mong wag kang kokontakin.Tapos saglit lang naman ang pagtirik at ganyang na hapos namumutla na at hindi makahigna" Sabi ni Nigel. "Eh bakit hindi mo agad itinakbo sa hospital ha Nigel kahit ayaw niya. matigas ang ulo niyang noon pa dapat binuhat mo na" Sabi ni
Pagod man sa buong maghapon si Kaye dahil sa gawain at mga bagay na ginagawa na hindi naman na niya gawain pero mas pinipilit niyang gawin para malibang. Hanggat maaai ay ayaw niyang umuwi ng mansion dahil ayaw niyang nakikita si Nigel na tisoy version ni Nicolas. Palangiti si Nigel palibhasa may easy go lucky na awra pero kapag seryoso ito ay parang kakambal ni Nicolas at kapag nakikita ito ni Kaye lalo lamang bumibigat ang paki ramdam niya.Matuling lumipas ang dalawang buwan at hindi iyon namalayan ni Kaye dahil sa pagiging abala. Nitong huling linggo kase ay nadadals siyang mahapo at mahilo dahil na rin sa puyat, at pagkawalang ganang kumain. Madalas kakaiwas niyang umuwi ay hind na siyang nakakapag hapunan at nitong mga huling araw ay sunod sunod siyang nagigising ng alanganin dahil sa napapanaginipan niya si Nicolas. Miss na miss na inya ito kaya siguro ganun.Lingid kay Kaye, masid pala siya ni Don Alfonso mula pa noon at nagpapalitan pala ng kuro kuro ang magbalae. “Mukhang
Sising sisi talaga siya sa pagpadalos dalos na ugali niya.Noon pa napakarami na niyang sinasayang na panahon."Kung hindi siya lumayo noon. Kung imbes na tumayo sa kama ay sumiksik na lang siya kay Nicolas at ipinaubaya sa tadhana ang bukas mas maayos siguro. Mas masaya siguro. Pero hindi siya mawawalanng pagasa. Kung galit nga sa kanya ang asawa ay pagdudusahan niya iyon.Maghihntay siya sa Mansion at gagampanan ang obligasyun habang hinihintay na uuwi si Nicolas. Paglabas ni Kaye silid ay napalingon siya sa kanyang kaliwa.Tila kase may kausap si Don Alfonso.Kinabahan si Kaye at umakyat sa ulo ang tuwa. Para siyang biglang lumutang sa alapaap. Humakbang palapit ng silid ng beyanan si Kaye.Papalapit na siya sa pintuan ng marinig niya ang malakas ng tawa ni Don Alfonso sa pagitan ng pagkukuwento at ang malakas din na tawa ng lalaking kausap nito at hindi siya makapaniwala... "Nicolas....!?"Lumuha na lamang si Kaye ng marinig ang boses ng lalaki sa loob.Hindi niya malaman kung kakat
"P-atawad po Don Alfonso hindi na po mauulit at babawi na po ako pangako yan magiging pinaka karapat dapat po akong asawa ni Nicolas.Gagawin ko po ang lahat Patawad po ulit sa pagkakstaon at pangunawa.Maraming salamat po Don Alfonso" Sabi ni Kaye na yukong yuko at maga na ang mata at nguso kaka hagolhol ng iyak. Hindi na niya alam ang tamang sasabihin sa sobrang tuwa."Wala ka namang kasalanan iha nagsabi ka lang ng totoong bigat ng kalooban mo.Hayaan mong tulungan ka naming maghilom.Mas mabilis ang paghilom kung magkatuwang sana kayong parehas na sugatan""Pagibig ang pinakamabisang gamot iha dahil pagibig din ang pinakamalalang sakit""Ayusin mo na ang sarili mo at gutom na ako.Doon tayo mag almusal sa Villa ng ama mo sigurado sarat na ang ilong noon sa gutom. Huwag kang magalala pinainit ko na at ipinahatid ko na doon ang hipon na niluto mo at doon ko na kakainin" Sabi ng Don."Salamat po.. salamat po Don Alfonso""Isa pang Don Alfonso ang marinig ko sa bibig mo, ipakukulong ko ang
Lumuha si Kaye sa lahat ng katotohanan namalas ng sandaling iyon.Sa kagipitan ay naisanla niya ang kaisa isang alaala ng ina. At sa kabugsuan ng kanyang damdamin at pagiging makasarili heto ngayon tulad ng nagawa niya sa ama ay nakalimutan na rin niya pati ang pangakong babalikan ang kuwintas ng ina."Unang una iha patawarin mo ako, totoong ako ang nagpasara ng palaisdaan, pumakyaw ng hipon at nagsabi sa resto na itago ang frozen prawns para hindi ka makahanap, iyon ay para mahirapan ka para malaman at marealized mo na mahirap ibalik ang mga bagay na mawawala" Sabi ng Don habang nakatitig sa kuwintas niya."Gusto kung maintindihan mo na kapag nawalan ng bisa ang kasal ay mahirap ng ibalik ito pati na ang paghilumin ang mga pusong masasktan dahil sa mga padalos dalos na desisyun mo.Gusto ko sanang sabihin sayo na wala akong balak gawin ang request mo pero sinadya kong umoo at hamunin ka para matauhan ka"dagdag ng matanda."Gawa ko rin ang lahat ng nasa silid mo.Ang batang nakausap mo s
"Mag ama nga sila..." Bulong ni Don Alfonso sa sarili habang titig na titig sa magandang manungang na medyo pumayat ata at tila maputla kesa ng nakaraan."M-may kinalaman po ba kayo kung bakit hindi ako makabili sa palengke, kaya po ba parang nakapagtatakang biglang mabilis na naubos ang mga hipon sa palengke gayung maaga pa naman kanina?" kung tutuusin ay hinala na iyon ni Kaye dahil nakakagualt na parang napakamalas naman niya at kung pagbabasihan ang kapanyarihan at koneksiyon ng mga ito ay posible nga.Lalong umiyak sa Kaye sa naisip niyang marahil nga ganun kamuhi sa kanya ang beyanan kaya ginamit pa nito ang kapangyarihan para lamang hindi siya makakuha ng hipon. Pinipigilan ba siya nitong magawa ang kondisyun nito para tuluyan ng mapawalang bisa ang pagiging asawa niya sa anak nitong si Nicolas.Kung sabagay may karapatan naman itong magalit dahil sa hiniling niya ang nakakahiyang bagay na iyon. Hindi siya karapatdapat sa anak nito sa totoo lang.Masyado siyang naging makasarili
Aaminin ni Nicolas na naiintindihan niya si Kaye pero hindi maiwasan ng puso niya ang magdamdam sa asawa. Pakiramdam niya kase sarili lamang ni Kaye ang iniisip nito.Ang sariling sugat, ang sariling guilt Paano siya? may guilt din naman siya dahil hindi niya sinabi ang mga nangyari kay Kaye.Sa takot niyang magbago ang isip ni Kaye noon balak niyang sabihin sana pagkasal na sila"Siya rin naman ay nilalamon ng guilt dahil hindi niya nahanap si Kaye aa loob ng dalawang taon at hindi naging sapat ang pagpapakita niya ng pagmamahal dito noon kaya nag doubt ito sa kanya. Napabayaan niyang naghirap ang asawa sa loob ng dalawang taon.Yyn mabigat din sa konsensya yun. Pero mas lamang ang pagmamahal at pagkamiss ni Nicolas sa asawa at tulad ng payo niya kay Nigel mas dapat lamang ang pagmamahal sa lahat ng bagay"At tulad ni Kaye habang inuunawa niya ang asawa ay paghihilumin din niya ang sarili sa lahat ng sakit at takot na meron siya. Gustuhin man niyang sumugod sa mansion at daanin na lang
"Hoy, Ano iha convincing ba acting ko? tingin mo nakahalata ba ang anak ko?" tanogn ni mang Felix sa batang maid na inilaan sa kanya ng mga Buencamino na palaging bibisita sa kanya para maghatid ng pagkain at umalalay sa kanya."Pwede na rin medyo kulang lang sa luha" sabi ng lalaking biglang lumabas ng kabilang silid."Don Alfonso nariyan po kayo?kanina pa po?" gulat na tanong ng katulong. Hindi niya alam na nakabalik pala ang Don agad."Pero bakit hindi ito nagpakita kay senyorita Kaye? " Naguguluhang tanong ni Lovely pero hindi naisatinig."Oo, bumalik ako kanina lang bago ka maghatid ng hapunan" Sabi ng Don."Ipagtimpla mo muna kami ng kape at may laro pa kaming tatapusin" Sabi ng Don."P-pero sir..kase si Senyorita po ay hinihintay kayo sa mansion kase yung ano po kase.." Nauutal na sabi ng katulong."Ako ng bahala doon.Wag kang magsasalita. Sige linisin mo ung kalat ni Tandang Fidel at baka matuluyang atakihin yan" sabi ng Don."Aatake na talaga ako balae, atat na akong ma che
Hindi naman nakaidlip ng matagal si Kaye, pagdilat niya ay muling napabalikwas ito at agad na bumaba para alamin kung nakauwi na ang biyenan. Nasa dulo na ng baitang si Kaye ng masulyapan niya ang lamesa sa dinning area at kitang kita niyang naroon pa rin ang ulam na hipon at hindi pa nagagalaw. Isa lamang ang kahulugan niyon, hindi pa nakakauwi ang kanyang biyenan.Tumingala si Kaye sa mga silid sa itaas sat sarado naman ang silid ng matanda. Hindi malaman ni Kaye kung naroon na ba ang matanda at sinadyang inabin ang luto niya at ipahiwatig sa kanya na hinid nito tinatanggap ang suhol niya. "Pero iyon ang kondisyun niya? bakit niya iisnabin?" bulong ni Kaye.Humugot na lamang ng malalim na hingina si Kaye at muling naging positibo. Itinanim sa isip na maaaring wala pa ang matanda.At hindi pa naman natatapos ang araw ngayon na taning niya. Bagamat napapansin ni Kaye na tila may kakaiba ngayun dahil halos madilim na sa labas ay wala pa ang matanda.Pagbaba ni kaye sa sala ay wala siy