ALIYAH'S POVLumabas ako ng kotse at naglakad papasok ng Hall of Justice. Alas nuebe palang ng umaga ngunit maraming empleyado na ang papasok na sa kanilang nga opisina. Dumiretso ako sa opisinang para sa akin at naupo agad sa swivel chair.Kumunot ang noo ko nang makita ang isang pulang rosas sa aking desk. It has a card with a written birthday greetings from Jameson.Happy birthday, Aliyah! I hope to see you smile today.- JamesonHuminga ako ng malalim at tinabi sa gilid ng desk ang rosas. Hindi ko naaalalang sinabi ko sa kanya ang birthday ko pero alam pala niya iyon?I just shrugged it off and started working. Inisa-isa ko ang shorthand na ibibigay ko mamaya kay Judge Villanueva. Pati ang mga written long documentation ay binasa ko para makasigurado akong walang mali sa mga sinulat ko.Ilang beses akong nakatanggap ng text message kay Sydney. She's updating me every ten minutes. Kung anong ginagawa niya, nasaan na siya at mga kung ano pang bagay.Sydney:Nasa airport na ako, Ali!
ALIYAH'S POVBinati ako ni Lola Helga nang makauwi kami ni Sydney sa bahay. Pati ang mga kasambahay ay ngumiti at bumati din sa akin. Sinalubong nila ako ng mga pagkaing hinanda para sa araw na 'to at ng mga bulaklak na hindi ko alam kung galing kanino.My grandmother is all smiles when I kissed her cheek. Tila ba naiiyak pa kahit na hindi ko naman makita ang rason para maging emosyonal siya. Sinalubong din niya ng yakap si Sydney.Hindi nag-aksaya ng panahon ang kaibigan ko at talagang nag-bake siya ng cake para sa akin. Suportada pa ni Lola Helga at tinutulungan ito sa mga ingredients nang nasa kitchen na sila. Hinayaan ko na lamang sila at nilapitan ang iba't-ibang bouquet ng mga bulaklak na tinanggap ng Lola sa sala.Mayroong Camellia, Carnation, Red Roses, purple Lilac at iba pa. All which signifies romance, admiration, love and purity. Kaya lang, isang bouquet na nakahalo sa mga iyon ang nakakuha ng atensyon ko.White tulips.Sinong magbibigay ng ganitong klaseng bulaklak sa isa
ALIYAH'S POVI phoned my mom after the dinner. Kagaya ng huli naming pag-uusap, umiiyak ulit ito. She greeted me and told me things that are happening in the company.I let out a heavy sigh. What's new about this? Ang tanging hiling ko na lamang ay bigyan pa ng sapat na lakas ang mga magulang ko.After that call, I saw Shaira's caller ID on my phone screen. Agad kong sinagot ang tawag niya. Lumabas ako ng balcony. The cool night breeze embraced my entire skin."Happy birthday, Aliyah." Panimula ng pinsan ko sa kabilang linya."Salamat," I replied.Ilang buntong hininga ang narinig ko sa kanya. Alam ko na nahihirapan na talaga siya sa pagpapalakad ng palubog naming kumpanya, lalo na't tuluyan na ngang nauubos ang mga share holders namin. Napipilayan na ang kumpanyang itinayo ng Papa."It's okay," I uttered in a cold tone. "You can tell everything.""I'm sorry, Ali..." she sighed. "Nauubusan na ako ng solusyon sa problema ng kumpanya. Isang solusyon na lang ang nakikita kong pwede nati
ALIYAH'S POV"Ali!" narinig ko ang boses ni Sydney na palapit sa akin.Banayad ang pag-ulan at tanging ang mga tanong lang sa isip ko ang naging importante para sa akin. Who is this person? Hindi ko maiwasan ang paninitig sa papel na inabot sa akin ng bata."Ali," halos hingalin si Sydney nang maramdaman ko ang presensya niya sa aking likod. "Ang layo naman ng narating mo!"Nilingon ko ito. She's trying to catch her breath, not even minding the pouring rain. Bahagya akong lumapit sa kanya para mapayungan ko siya. Awtomatikong kumunot ang noo niya nang mapansin ang hawak kong payong pati na rin ang papel sa kamay ko."Where did you get this?" she asked curiously as she held the umbrella for me. "Ano 'yan?""May batang nagbigay sa akin nitong payong at sulat," pahayag ko at ipinakita sa kanya ang laman ng kapirasong papel.Saglit itong natulala nang basahin ang nakasulat doon. She cleared her throat and then smiled at me."So, you have a secret admirer, huh?" she said playfully.Hindi k
ALIYAH'S POVGabi na nang magising ako dahil sa isang tawag. I saw Shaira's caller ID on my phone screen, reason why I had no choice but to answer her call."Aliyah!" bungad niya sa akin sa tila nahihirapang tono."W-why?" bumangon ako at pinasadahan ng kamay ang aking buhok."Do you have a computer available? Gusto ka makausap ng Papa mo..."My forehead creased. I immediately got up and grabbed the laptop on my study table. I powered it on while throwing questions at Shaira."Bakit gusto niya akong makausap?""I'm sorry. I had to ask him to reconsider our option, then he asked me to call you. He wanted to talk to you face to face," she cleared her throat. "I'm sorry, Ali."Mariin akong napapikit ng mga mata. Hindi ko alam kung kakayanin ko bang makita ang mukha ni Papa. Matagal na din ang huli..."Don't worry, Shaira..." I said.Nang ready na ang laptop ay naglog-in ako sa Skype kagaya ng sabi ng pinsan ko. It only took a minute before I receive a video call from her. I accepted it a
ALIYAH'S POVI have no idea how long we have been in this position; he is embracing me as if I were a fragile object that could break at any moment if he lets go of his hold.I didn't understand why, despite the fact that I was holding everything inside, I never spoke a word... those painful words against him— only waiting to be spoken.I didn't know why it feels surreal. Him, hugging me from my behind then here I am, looking down at the rapids of this river, and both of us that giving each other the silence we both need.Masakit...Kung may isang bagay man ang pinakamabigat sa akin ngayon, iyon ay ang sakit.Sakit dahil sa pagkabigo sa lahat ng bagay. Sakit na dinulot ng pagkasirang pangako't pagtitiwala. Ang sakit dulot ng pagkakaiwan sa ere.Masakit...And it hurts more knowing he's here. His presence makes me weak. He makes me feel the searing pain of being that woman whom he left behind. He left me and brought all these struggles upon us.I closed my eyes and swallowed the lump i
ALIYAH'S POV"Balitaan mo na lang ako kapag pumayag na si Papa," saad ko sa aking cellphone nang makausap ulit si Shaira sa sumunod na araw.Inayos ko ang mga gamit ko para sa trabaho habang hinihintay ang pagsagot ng pinsan ko."Sure, Aliyah. Kinausap ko na rin ang Mama mo. Sana maconvince natin si Tito," si Shaira sa kabilang linya."Sana nga. Call me if something happens, Shai. Maraming salamat," I said."No worries, Aliyah. Take care!"Pagkatapos ng tawag na iyon ay bumaba na ako ng dining area para samahan sila Sydney at Lola Helga sa almusal. Natuon agad ang titig nila sa akin nang maupo ako sa harapan nila."Hija, you look sick. Talaga bang papasok ka ngayon?" nag-aalala ang boses ni Lola Helga habang nakatitig sa akin."I'm fine, Lola." I nodded at her and started eating."Sure ka, Ali? Ang putla mo..." puna pa sa akin ni Sydney."I'm okay. Huwag na kayong mag-alala." pahayag ko dahil kaunting init ng katawan lang naman ang nararamdaman ko.Isang linggo pa dito si Sydney kaya
ALIYAH'S POVMinulat ko ang mga mata ko galing sa mahimbing na pagkakatulog at ang isang pamilyar na painting agad ang sumalubong sa paningin ko. I stared at it carefully, feeling confused as to why I am seeing it here all of a sudden. Naramdaman ko ang kung anong basang bagay ang nakapatong sa noo ko. Doon ko lang napagtanto na basang bimpo iyon.Napakurap pa ako nang hindi lang iyon ang mapansin. The bed is unfamiliar. Not just that... Isang pamilyar na braso ang nakapulupot sa aking baywang. Lumunok ako at dahan dahang nilingon ang lalaking nasa likod ko.Umawang ang labi ko nang makita ang mukha ni Reid. Mahimbing itong natutulog sa tabi ko habang nakayakap sa akin ang braso. My eyes widened in disbelief. Awtomatikong naghuramentado ang puso ko dahil sa nakikita ko ngayon.Ang tagal na rin nang huli kong makita ang mukha niya. Pakiramdam ko ay nabubuhay ang lahat ng emosyong nagpapabaliw sa akin noon sa tuwing nawawala ang distansya namin sa isa't-isa...Hindi ko inaasahan na mang
REID'S POV"Please, Reid. Mahal ko si Skylus... I can't lose him like this... Palayain mo na ako... S-sa kanya ako sasama..." umiiyak niyang pakiusap sa akin.Tang-ina. Para akong pinipiga nang paulit-ulit. Sa bawat luha niya, nadudurog ako. Sa bawat pagmamakaawa niyang palayain ko siya, halos mamatay ako. Bakit? Ano'ng wala sa akin na mayroon ang lalaking 'yon? Bakit ako ang dapat na iwan?Ano ba ang kulang sa akin?"You're so heartless, Cassandra..." tanging nasabi ko at binitiwan ang kamay niya.Hirap na hirap akong huminga. Parang sasabog ang puso ko sa pagkabigo. Ano'ng ginawa kong mali para masaktan ng ganito?Nagmahal lang naman ako ng sobra."I'm sorry... I'm so sorry, Reid..." I heard her saying it repeatedly.Tinalikuran ko ang babaeng naging mundo ko. Kung alam lang niya kung paano ako nabuhay sa pangarap na kasama siya. Kung paano ko inasam ang gumising sa bawat araw na siya ang kasama. Kung paano ko ipinangako sa sarili ko na siya lang ang mamahalin ko hanggang sa huli ko
ALIYAH'S POVTanghali na nang magising ako kinabukasan. I shifted my position and noticed that Reid isn't on my bed. Aga naman nagising no'n! I inhaled heavily as I remembered the passionate kisses we've shared last night. Ni hindi ko mapigilan ang mga ngiti ko. What happened last night was very intimate...Reid is truly righteous and gentleman. Alam kong bilang isang lalaki ay may pangangailangan rin siya pero nagagawa niyang magtiis at maghintay. I even tried seducing him last night so we can proceed with the most exciting part, kaya lang ay mission failed naman ako dahil nagpipigil siya ng sarili.Sana ako rin marunong magpigil... Umiling na lamang ako at tinabunan ng unan ang mukha. Why... why do I feel so lustful?I got off from bed and noticed a note on my side table. Dinampot ko iyon dahil sulat kamay ni Reid ang naroon.Good afternoon, love. We'll do island hopping and attend a colleague's beach party on a private island afterwards. Pack your bag. I'll wait for you in the yach
ALIYAH'S POVNaging busy kaming lahat kinabukasan. Birthday ni lola Helga at maraming mga bisita ang dumating- karamihan ay ang mga matalik niyang kaibigan, mga dating katrabaho, kaklase pati ang mga malalapit niyang kakilala sa Tagbilaran at Panglao.Ang selebrasyon ay dinaos sa mansyon. Bawat sulok ay may mga bisita at masayang binabati si lola Helga. Mas lalo pa itong natuwa nang tumawag sila Mama at Papa para batiin siya."Happy birthday, lola!" I greeted her happily and then hugged her tight."Thank you, hija!" aniya sa masayang tono at hinalikan ako sa pisngi."Nasa kwarto niyo po ang mga regalo ko." Saad ko nang kumalas ako sa kanya. "I hope magustuhan niyo.""Naku, nag-abala ka pa! Sapat nang nandito kayo ni Reid, apo. Masayang masaya talaga ako ngayon!""Happy birthday po, lola Helga." Bati rin sa kanya ni Reid at hinalikan ito sa noo. Inabot nito ang isang bouquet ng pulang roses kay lola.Halos maantig ang puso ni lola Helga dahil sa mga bulaklak na 'yon. Inamoy pa niya ang
ALIYAH'S POVMataas na ang sikat ng araw nang makarating kami ni Reid sa Tagbilaran airport. Sinuot ko ang aviator at nilingon ang boyfriend kong busy sa paghila ng mga maleta namin."Are you okay?" I asked him as he seems very annoyed.Namumula ang kutis nito at may kaunting pawis dahil sa init. Sa likod ng aviator nito ay alam kong nakakunot na ang kanyang noo."Do you have to bring your whole closet? Parang wala ka ng balak bumalik ng Maynila." Iritado nitong wika.Awtomatiko naman akong napatingin sa dalawang naglalakihang maleta na dala ko. I mean dala niya... Kaya siguro iritable dahil siya ang naghihila ng lahat ng maleta namin. I pouted my lips, pinipigilan ang pilyang ngiti dahil baka mas lalo siyang mairita sa akin."I brought so many things for Lola Helga. I'm sorry, love!" wika ko sa malambing na tono. Inangat ko ang kamay ko para hawiin ang haplusin ang kanyang buhok. "Don't worry, parating naman na ang sundo natin. Huwag ka na sumimangot!"Umismid lamang ito at hinila na
ALIYAH'S POVMadalas ang naging paglabas namin ni Reid. Simula nang ibigay ng mga magulang ko ang blessing nila, ginamit namin 'yon bilang pagkakataon para mapunan ang mga pagkukulang namin sa isa't-isa. We only hoped to be a normal couple just like the others, kaya naman iyon ang ginawa namin ni Reid.Watching movies, star gazing, going on a date in a broad daylight, shopping, going to amusement park for fun, joy ride at night, dancing at the bar, staying at home and watching old animes... That became our thing. Hindi ako makapaniwala na ang mga simpleng bagay na katulad ng mga 'yon ay masarap palang gawin lalo na't si Reid ang kasama ko.I feel so complete. Having Reid and fighting for him was the best decision I've ever made. Kung hindi ko ginawa 'yon at hinayaan ang sarili kong kainin ng kalungkot dahil sa nakaraan namin, sa tingin ko'y hindi ako magiging masaya ng ganito.It was all worth it."Masaya ako na maayos na ang lahat sa relasyon niyo, Ali. Natapos na rin ang kalbaryo ni
ALIYAH'S POVParang panaginip. Iyon lamang ang nararamdaman ko ngayon. Hindi pa rin ako makapaniwala na tinanggap na ng mga magulang ko ang relasyon namin ni Reid. Dahil ba 'yon sa mga nasabi ko kagabi? O dahil napagtanto nila na malinis talaga ang intension sa akin ni Reid?Kahit ano pa man ang dahilan, masasabi ko na nakahinga na ako ng maluwag. My heart doesn't feel the thorns anymore and I can breathe properly knowing my parents just gave us the blessing we need. It made me happy. They surely made me the happiest."Are you okay, Al?" mahinahong tanong sa akin ni Reid nang maiwan kami sa kanyang opisina.He explained that he went to a meeting with his secretary around seven in the morning reason why he wasn't able to call me, and I already forgave him for that knowing the nature of this business. Meetings at the most unexpected times can be done without my knowledge.Naupo ako sa couch na nasa harapan ng malawak niyang office table. I licked my lips and breathed out as I am still t
ALIYAH'S POVMatayog ang sikat ng araw nang unti-unti kong imulat ang mga mata ko. My eyes are too heavy that opening them feels difficult. Ramdam ko ang mga munting mga sinag ng araw sa mga ito kaya't umikot ako ng posisyon."Ouch..." I groaned as I felt the throbbing pain in my head. Kumurap-kurap pa ako at saka hinawakan ang ulo ko.What the hell, Aliyah? Umayos ako ng higa at tulalang tinignan ang kulay asul na kisame. In just a few seconds, the vivid scenes of what happened last night rewinded in my memory.Napangiwi ako nang maalala ang mga salitang binitiwan ko kay Papa. Hanggang ngayon ay para bang naririnig ko ang madidiin at galit niyang panghahamak kay Reid. Naalala ko rin ang mukha ng lalaking mahal ko. I inhaled sharply and feel bad. He didn't deserve all the insults from my father. He wasn't the one at fault when his intention was only to keep me safe.Bumuntong hininga ako at pilit na bumangon mula sa pagkakahiga. I bet my parents are fuming mad because of how I acted l
ALIYAH'S POVParang papanawan ako ng ulirat sa kasalukuyang nangyayari. Halos mawala rin ang pagkalasing ko. Kahit ramdam ang hilo't kagustuhang dumuwal, pinilit kong gisingin ang sarili ko.Sino ba namang hindi mahihismasmasan kung nasa gitna ka ng dalawang lalaking importante sa buhay mo? Nakaupo ako sa gitnang sofa samantalang nasa kaliwa ko naman si Reid, habang si Papa ay nasa kanan.Silence engulfed us. I couldn't even utter a single word because of the intense fear inside my chest. Kumakalabog ang puso ko. My father is obviously angry. Malamang ay dahil sa pagkikita namin ni Reid taliwas sa gusto niya.He made a rule that Reid and I can only meet once a month. That absurd rule, really. Alam ko naman... Ginawa niya iyon para kami mismo ang sumuko sa isa't-isa."Papa, it's getting late. Reid needs to—""I am very disappointed," matabang na saad ni Papa. Bumaling ang malalamig niyang mga mata sa akin at pagkatapos ay lumipat ang mga ito kay Reid.Suminghap ako, hindi makapaniwala
ALIYAH'S POVStrube lights and an earhammer music embraced my senses as we entered the bar. Nagulat ako nang itaas ni Sydney ang dalawa niyang kamay at nagsimulang sumayaw habang nakikisalo sa indak ng mga tao sa dancefloor. She looks very wild and carefree. Nagningning ang kanyang spaghetti strap na fitted dress na halos yakapin ng husto ang katawan niya. Dahil pinaghalong neon green at pink ang kulay ng kanyang suot at sa husay niya sa pagsayaw ay nakuha agad niya ang atensyon ng mga tao roon."Hindi pa 'yan lasing, ah..." naiiling kong wika kay Kaira.She glared at me and smiled, "Hayaan natin siya. She needs to loosen up a bit. She's really pressured because of Seiji."I nodded. Kung ang ibang babae ay pangarap na makasal, si Sydney naman ay hindi. Yes, she joked about wanting to have a baby but she's more obsessed with her dreams. Alam ko kung gaano katayog ang pangarap niyang maging kilalang pintor. Perhaps she's confused as to what should be her top priority— to settle down whi