ALIYAH'S POVMinulat ko ang mga mata ko galing sa mahimbing na pagkakatulog at ang isang pamilyar na painting agad ang sumalubong sa paningin ko. I stared at it carefully, feeling confused as to why I am seeing it here all of a sudden. Naramdaman ko ang kung anong basang bagay ang nakapatong sa noo ko. Doon ko lang napagtanto na basang bimpo iyon.Napakurap pa ako nang hindi lang iyon ang mapansin. The bed is unfamiliar. Not just that... Isang pamilyar na braso ang nakapulupot sa aking baywang. Lumunok ako at dahan dahang nilingon ang lalaking nasa likod ko.Umawang ang labi ko nang makita ang mukha ni Reid. Mahimbing itong natutulog sa tabi ko habang nakayakap sa akin ang braso. My eyes widened in disbelief. Awtomatikong naghuramentado ang puso ko dahil sa nakikita ko ngayon.Ang tagal na rin nang huli kong makita ang mukha niya. Pakiramdam ko ay nabubuhay ang lahat ng emosyong nagpapabaliw sa akin noon sa tuwing nawawala ang distansya namin sa isa't-isa...Hindi ko inaasahan na mang
ALIYAH'S POVUmakyat ako sa aking kwarto at nahiga sa kama. Binalot ko ang sarili ko ng makapal na kumot habang pilit na inaalis sa isip ko ang mga sinabi sa akin ni Reid.Ang kapal niya... He even had the audacity to point out that I am not happy in this life. It was all his fault! Kung bakit ganito ang nararamdaman ko at kung bakit nag-iba ang pananaw ko sa buhay! Kasalanan niya 'yon!I could still feel the searing pain inside my chest. Pati ang makipagtitigan sa kanya ay napakasakit din. He made me feel worse than ever!The door opened and I saw Sydney's worried eyes immediately. Sinara niya ang pinto at saka lumapit sa akin sa kama. Hinaplos niya ang noo ko at pagkatapos ay suminghap."May sakit ka daw," nag-aalala niyang sabi sa akin."Kaya ko, Syd...""Kailangan mong—""Alam mo ba simula palang na nandito siya sa Bohol?" I cut her off.Nagulat siya sa tanong ko na iyon. I looked at her carefully. She became uncomfortable as I can see it right through her eyes. Yumuko ito at mara
ALIYAH'S POVHapon na nang magising ako. Hindi kagaya kaninang umaga, I feel more better now. Hinaplos ko ang leeg ko at napansing wala na akong sinat. That gave me a sigh of relief.Bumangon ako at pinagmasdan ang masiglang kalangitan na makikita mula sa bintana ng kwarto ko. Mukhang tapos na ang pag-uulan sa Tagbilaran. The daylight glows perfectly, and the bright sky brings nothing but a little comfort to me.Bumukas ang pinto dahilan para bumaling ang atensyon ko doon. Nakita ko si Sydney na bahagyang sumilip mula sa labas at halatang nag-aalinlangan kung papasok ba o hindi.Her eyes widened when she saw me looking at her. Hindi ko naiwasan ang pag-irap."Come in, Syd..." kalmado kong paanyaya sa kanya.She nodded slowly. Marahan siyang pumasok sa kwarto ko na parang maamong bata at tahimik na sinara ang pinto. Nanatili siyang nakatayo sa gilid no'n na tila ba naghihintay ng sunod kong sasabihin."Lumapit ka nga rito. Para kang sira riyan," sabi ko dahil kung makaarte siya, parang
ALIYAH'S POVNamalayan ko ang sarili ko sa washroom habang nililinis ni Sydney ang paligid ng bibig at dibdib ko. Hindi ako makatayo ng diretso sa tindi ng pagkahilo ko."Syd..." nanghihina kong tawag sa kanya. "Uwi na tayo..."She just laughed at me. Kumuha siya ng tissue at pinunasan ako. Bumabaliktad pa din ang sikmura ko dahil sa lasadong tequila sa aking panlasa. Umakbay ako sa kanya at hinayaan siyang ayusin ang pustura ko."Nahihilo na din ako, Ali..." She chuckled, "Hindi ko na yata kayang mag-drive...""Saan tayo matutulog?"Halos hindi ko makilala ang sarili ko nang mapabaling sa salamin. I look so wasted. Pakiramdam ko ay babagsak ang mundo sa sobrang pagkahilo. Inalalayan na lamang ako ni Sydney palabas ng washroom hanggang sa marinig ko ang malakas na musika ng bar na 'to."Uwi na tayo... Please, uwi na tayo..." paulit-ulit kong pakiusap sa kaibigan ko habang pareho kaming pagewang-gewang ang lakad pabalik sa beach front.Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. Naramdam
ALIYAH'S POV"Gago talaga ang mokong na 'yon," narinig kong wika ni Vash nang makaalis na si Klaus habang abala ako sa paninitig kay Reid."Iniwan lang kayong saglit dito, ganyan na ang pinaggagawa niyo." pahayag naman ni Seiji."Reid..." I called him once again.He remained silent. While his jaw still clenching firmly that indicates how difficult this must be for him, he looked at me straight in the eyes. He breathed in sharply and then uttered a curse."Aliyah..." tawag sa akin ni Sydney pero ni hindi ko magawang alisin ang tingin ko sa lalaking kaharap ko ngayon."Iwan niyo muna kami." Si Reid na sa wakas ay nagsalita na rin.Huminga ako ng malalim at hinintay ang paglabas ng tatlong kasama namin. Hindi ko pa din mabali ang paninitig ko sa kanya dahil natatakot akong kapag umiwas ako ng tingin ay magsisinungaling siya.Parang may punyal na nakasaksak sa puso ko ngayon. My chest feels so heavy because of the unwanted feelings it contains due to what has been revealed to me. Pakiramd
ALIYAH'S POVKagaya nga ng gustong mangyari ni Lola Helga ay sumunod nga kami sa kanya samantalang naiwan naman si Vash sa resthouse.Kinakabahan man ay nagawa ko pa ring sabayan si Lola sa paglalakad upang humingi ng tawad at sabihin na wala naman kaming ginawang kalokohan. Na talagang nalasing lamang kami't roon na kami inabutan ng antok.Tinaasan lamang niya ako ng kilay at dismayadong umiling bago ako lagpasan at tuluyan nang pumasok sa aming gate. Mabilis akong dinaluhan ni Sydney na halatang nababalisa na rin kagaya ko."Anong sabi?" nag-aalala niyang tanong.I sighed in defeat. "We're doomed, Syd."Sumunod ang mga bodyguards kay Lola samantalang lumapit naman sa amin sila Reid at Seiji."Your Grandma is too strict," nakangising komento ni Seiji sa akin.I pouted. Kung ako naman ang nasa kalagayan ni Lola Helga ay gano'n din siguro ang magiging reaksyon ko. Naramdaman ko ang kamay ni Reid na humawak sa aking balikat. I gasped for a little air as his touch sent shivers up to my s
ALIYAH'S POVNagising na lamang ako nang maramdaman ko ang paghinto ng kotse. I opened my eyes and smelled the salted air immediately. Bahagya akong nag-inat. I could feel my back aching because of a long sleep. Tumingin ako sa gilid ko at napagtantong nakarating na kami ng Panglao.My forehead creased as I turned to see the person beside me. I looked at him curiously. Bakit kami narito?"Haba ng tulog mo," komento niya habang may ginagawang kung ano sa kanyang cellphone."Kinidnap mo ako para magpunta rito?" nagtataka kong tanong sa kanya at marahang tinanggal ang seatbelt na nakakabit sa akin.Napatingin ako sa relo ko na nagsasabing alas kwatro na ng hapon. Bumaling muli ako kay Reid. Bakit kaya niya ako dinala rito?"Gusto kitang makasama bago ako bumalik ng Maynila." aniya at saka diretsong tumingin sa akin."Babalik ka ng Maynila?"He nodded. He licked his lips and removed his seatbelt too. Binuksan niya ang pinto sa gilid niya at lumabas roon. Pinanood ko siyang umikot, papunta
ALIYAH'S POVLutang ang isip ko nang makauwi ng bahay. The vivid memory of how Reid Alvedo kissed me passionately is playing repeatedly on my mind. Ilang oras na ang nakalipas pero ramdam ko pa rin ang lambot ng labi niya. I breathed in heavily and shook my head.Darn it, he's still screwing up my mind. That's what he is good at. I shrugged it all off and tried to calm my heart. Kanina pa 'to hindi kumakalma, ah!"Saan ka galing, hija, hmm?" Narinig ko ang boses ni Lola Helga mula sa sala kaya naman dumiretso ako roon.She's sitting on her usual chair, doing her daily cross stitch session with all smiles on her face. Nginitian ko siya kasabay ang pagmamano't paghalik sa kanyang noo."Hinatid ko po sila Sydney," sagot ko sa kanya at saka tinignan ang halos patapos na niyang cross stitch design. "Malapit na matapos, Lola."She chuckled. "Yes, hija. I'll try a more detailed design once this is done. Anyway, saglit lang naman ang byahe pa-Tagbilaran airport, bakit ginabi ka yata?""Dumaan
REID'S POV"Please, Reid. Mahal ko si Skylus... I can't lose him like this... Palayain mo na ako... S-sa kanya ako sasama..." umiiyak niyang pakiusap sa akin.Tang-ina. Para akong pinipiga nang paulit-ulit. Sa bawat luha niya, nadudurog ako. Sa bawat pagmamakaawa niyang palayain ko siya, halos mamatay ako. Bakit? Ano'ng wala sa akin na mayroon ang lalaking 'yon? Bakit ako ang dapat na iwan?Ano ba ang kulang sa akin?"You're so heartless, Cassandra..." tanging nasabi ko at binitiwan ang kamay niya.Hirap na hirap akong huminga. Parang sasabog ang puso ko sa pagkabigo. Ano'ng ginawa kong mali para masaktan ng ganito?Nagmahal lang naman ako ng sobra."I'm sorry... I'm so sorry, Reid..." I heard her saying it repeatedly.Tinalikuran ko ang babaeng naging mundo ko. Kung alam lang niya kung paano ako nabuhay sa pangarap na kasama siya. Kung paano ko inasam ang gumising sa bawat araw na siya ang kasama. Kung paano ko ipinangako sa sarili ko na siya lang ang mamahalin ko hanggang sa huli ko
ALIYAH'S POVTanghali na nang magising ako kinabukasan. I shifted my position and noticed that Reid isn't on my bed. Aga naman nagising no'n! I inhaled heavily as I remembered the passionate kisses we've shared last night. Ni hindi ko mapigilan ang mga ngiti ko. What happened last night was very intimate...Reid is truly righteous and gentleman. Alam kong bilang isang lalaki ay may pangangailangan rin siya pero nagagawa niyang magtiis at maghintay. I even tried seducing him last night so we can proceed with the most exciting part, kaya lang ay mission failed naman ako dahil nagpipigil siya ng sarili.Sana ako rin marunong magpigil... Umiling na lamang ako at tinabunan ng unan ang mukha. Why... why do I feel so lustful?I got off from bed and noticed a note on my side table. Dinampot ko iyon dahil sulat kamay ni Reid ang naroon.Good afternoon, love. We'll do island hopping and attend a colleague's beach party on a private island afterwards. Pack your bag. I'll wait for you in the yach
ALIYAH'S POVNaging busy kaming lahat kinabukasan. Birthday ni lola Helga at maraming mga bisita ang dumating- karamihan ay ang mga matalik niyang kaibigan, mga dating katrabaho, kaklase pati ang mga malalapit niyang kakilala sa Tagbilaran at Panglao.Ang selebrasyon ay dinaos sa mansyon. Bawat sulok ay may mga bisita at masayang binabati si lola Helga. Mas lalo pa itong natuwa nang tumawag sila Mama at Papa para batiin siya."Happy birthday, lola!" I greeted her happily and then hugged her tight."Thank you, hija!" aniya sa masayang tono at hinalikan ako sa pisngi."Nasa kwarto niyo po ang mga regalo ko." Saad ko nang kumalas ako sa kanya. "I hope magustuhan niyo.""Naku, nag-abala ka pa! Sapat nang nandito kayo ni Reid, apo. Masayang masaya talaga ako ngayon!""Happy birthday po, lola Helga." Bati rin sa kanya ni Reid at hinalikan ito sa noo. Inabot nito ang isang bouquet ng pulang roses kay lola.Halos maantig ang puso ni lola Helga dahil sa mga bulaklak na 'yon. Inamoy pa niya ang
ALIYAH'S POVMataas na ang sikat ng araw nang makarating kami ni Reid sa Tagbilaran airport. Sinuot ko ang aviator at nilingon ang boyfriend kong busy sa paghila ng mga maleta namin."Are you okay?" I asked him as he seems very annoyed.Namumula ang kutis nito at may kaunting pawis dahil sa init. Sa likod ng aviator nito ay alam kong nakakunot na ang kanyang noo."Do you have to bring your whole closet? Parang wala ka ng balak bumalik ng Maynila." Iritado nitong wika.Awtomatiko naman akong napatingin sa dalawang naglalakihang maleta na dala ko. I mean dala niya... Kaya siguro iritable dahil siya ang naghihila ng lahat ng maleta namin. I pouted my lips, pinipigilan ang pilyang ngiti dahil baka mas lalo siyang mairita sa akin."I brought so many things for Lola Helga. I'm sorry, love!" wika ko sa malambing na tono. Inangat ko ang kamay ko para hawiin ang haplusin ang kanyang buhok. "Don't worry, parating naman na ang sundo natin. Huwag ka na sumimangot!"Umismid lamang ito at hinila na
ALIYAH'S POVMadalas ang naging paglabas namin ni Reid. Simula nang ibigay ng mga magulang ko ang blessing nila, ginamit namin 'yon bilang pagkakataon para mapunan ang mga pagkukulang namin sa isa't-isa. We only hoped to be a normal couple just like the others, kaya naman iyon ang ginawa namin ni Reid.Watching movies, star gazing, going on a date in a broad daylight, shopping, going to amusement park for fun, joy ride at night, dancing at the bar, staying at home and watching old animes... That became our thing. Hindi ako makapaniwala na ang mga simpleng bagay na katulad ng mga 'yon ay masarap palang gawin lalo na't si Reid ang kasama ko.I feel so complete. Having Reid and fighting for him was the best decision I've ever made. Kung hindi ko ginawa 'yon at hinayaan ang sarili kong kainin ng kalungkot dahil sa nakaraan namin, sa tingin ko'y hindi ako magiging masaya ng ganito.It was all worth it."Masaya ako na maayos na ang lahat sa relasyon niyo, Ali. Natapos na rin ang kalbaryo ni
ALIYAH'S POVParang panaginip. Iyon lamang ang nararamdaman ko ngayon. Hindi pa rin ako makapaniwala na tinanggap na ng mga magulang ko ang relasyon namin ni Reid. Dahil ba 'yon sa mga nasabi ko kagabi? O dahil napagtanto nila na malinis talaga ang intension sa akin ni Reid?Kahit ano pa man ang dahilan, masasabi ko na nakahinga na ako ng maluwag. My heart doesn't feel the thorns anymore and I can breathe properly knowing my parents just gave us the blessing we need. It made me happy. They surely made me the happiest."Are you okay, Al?" mahinahong tanong sa akin ni Reid nang maiwan kami sa kanyang opisina.He explained that he went to a meeting with his secretary around seven in the morning reason why he wasn't able to call me, and I already forgave him for that knowing the nature of this business. Meetings at the most unexpected times can be done without my knowledge.Naupo ako sa couch na nasa harapan ng malawak niyang office table. I licked my lips and breathed out as I am still t
ALIYAH'S POVMatayog ang sikat ng araw nang unti-unti kong imulat ang mga mata ko. My eyes are too heavy that opening them feels difficult. Ramdam ko ang mga munting mga sinag ng araw sa mga ito kaya't umikot ako ng posisyon."Ouch..." I groaned as I felt the throbbing pain in my head. Kumurap-kurap pa ako at saka hinawakan ang ulo ko.What the hell, Aliyah? Umayos ako ng higa at tulalang tinignan ang kulay asul na kisame. In just a few seconds, the vivid scenes of what happened last night rewinded in my memory.Napangiwi ako nang maalala ang mga salitang binitiwan ko kay Papa. Hanggang ngayon ay para bang naririnig ko ang madidiin at galit niyang panghahamak kay Reid. Naalala ko rin ang mukha ng lalaking mahal ko. I inhaled sharply and feel bad. He didn't deserve all the insults from my father. He wasn't the one at fault when his intention was only to keep me safe.Bumuntong hininga ako at pilit na bumangon mula sa pagkakahiga. I bet my parents are fuming mad because of how I acted l
ALIYAH'S POVParang papanawan ako ng ulirat sa kasalukuyang nangyayari. Halos mawala rin ang pagkalasing ko. Kahit ramdam ang hilo't kagustuhang dumuwal, pinilit kong gisingin ang sarili ko.Sino ba namang hindi mahihismasmasan kung nasa gitna ka ng dalawang lalaking importante sa buhay mo? Nakaupo ako sa gitnang sofa samantalang nasa kaliwa ko naman si Reid, habang si Papa ay nasa kanan.Silence engulfed us. I couldn't even utter a single word because of the intense fear inside my chest. Kumakalabog ang puso ko. My father is obviously angry. Malamang ay dahil sa pagkikita namin ni Reid taliwas sa gusto niya.He made a rule that Reid and I can only meet once a month. That absurd rule, really. Alam ko naman... Ginawa niya iyon para kami mismo ang sumuko sa isa't-isa."Papa, it's getting late. Reid needs to—""I am very disappointed," matabang na saad ni Papa. Bumaling ang malalamig niyang mga mata sa akin at pagkatapos ay lumipat ang mga ito kay Reid.Suminghap ako, hindi makapaniwala
ALIYAH'S POVStrube lights and an earhammer music embraced my senses as we entered the bar. Nagulat ako nang itaas ni Sydney ang dalawa niyang kamay at nagsimulang sumayaw habang nakikisalo sa indak ng mga tao sa dancefloor. She looks very wild and carefree. Nagningning ang kanyang spaghetti strap na fitted dress na halos yakapin ng husto ang katawan niya. Dahil pinaghalong neon green at pink ang kulay ng kanyang suot at sa husay niya sa pagsayaw ay nakuha agad niya ang atensyon ng mga tao roon."Hindi pa 'yan lasing, ah..." naiiling kong wika kay Kaira.She glared at me and smiled, "Hayaan natin siya. She needs to loosen up a bit. She's really pressured because of Seiji."I nodded. Kung ang ibang babae ay pangarap na makasal, si Sydney naman ay hindi. Yes, she joked about wanting to have a baby but she's more obsessed with her dreams. Alam ko kung gaano katayog ang pangarap niyang maging kilalang pintor. Perhaps she's confused as to what should be her top priority— to settle down whi