Prologo

Hustisya ang pinaglalaban ni Brael Montegarde. Hustisya para sa trahedyang bumago sa kaniyang buhay. Trahedyang hindi niya malimot-limot at mananatiling bangungot ng buo niyang pagkatao. Kaya'y sinisiguro niyang makakamit niya ito kahit ang kapalit ay ang sariling buhay.

"Shit," bulyaw ni Brael nang marinig paano nabasag ang bungo na naapakan niya. "Ang dami palang bangkay na tinatapon dito!" singhal niya nang namataan na puro buto ng mga tao ang nakakalat sa buong paligid.

"Iwan mo na lang diyan," ani Joro na kasangga niya sa transaksiyon na ito.

"Ah." Sa wakas ay nakapagpahinga na ang balikat niya. Tinaas niya ang kaniyang kanang braso at inikot-ikot ito sa ere. "Ang bigat naman ng matandang ito," reklamo ni Brael sabay unat kaya naman ay nahulma ang kaniyang maskuladong kantawan.

"Bilisan na natin dito, Bra! Balita ko may bago raw tayong miyembro na ipakikilala ni Mister Yakuma mamaya!"

"Umayos ka sa pagtawag sa akin ng 'Bra' ha!? Ogag ka ba? Ano tingin mo sa akin bra ng babae?" Umiling pa si Brael habang pinagpag ang damit.

"Bakit may bra ba ang lalaki? Crazy Bra!" natatawang sambit ni Joro. "Huwag ka na nga lang umalma! Halata naman sa kilay mo na gustong-gusto mo hubdan ang bra ng mga babae," biro ni Joro.

"Suntukin ko bunganga mo r'yan e!"

"Sige, Fafa Brael, suntukin mo ako sa bibig gamit nota mo! Urgh!" Umarte pa na parang babae si Joro.

Nanlaki ang mga mata ni Brael sa kaniyang nakita.

Gumalaw ang lalaking hinatid nila sa lumang warehouse at may hawak itong baril na tinutok sa direksiyon ni Joro.

"Gagu, ilag!" sigaw ni Brael at agad na binaril ang lalaking nakatihaya.

Nahingal si Brael dahil sa pangyayari. Akala niya ay kanina pa namatay ang lalaki. Nagkamali siya sapagkat hanggang sa warehouse pala ay buhay pa ito. Ang pinagtataka niya ay bakit may baril pa ang lalaki at gusto pa nitong barilin si Joro.

Isang bala pa ang binaon ni Brael sa noo ng lalaki upang matiyak na sa pagkakataong ito ay wala na itong buhay. Kinuha pa ni Brael ang baril ng lalaki at sinuksok ito sa ilalim ng kaniyang itim na cardigan sweater.

"Grabe ka, Montegarde! Patay na nga ang tao, pinatay mo pa ulit. Ano 'yan double dead?"

"Sinisiguro ko lang na malinis ang trabaho ko, Joro! Ayaw kong magkamali! Alam mo naman kung papalya tayo sa mga pinapatrabaho ni Mister Yakuma sa atin. Hindi ba? Kapag napalya tayo ay tayo ang hahandusay sa putikan habang naliligo sa sarili nating dugo," ani Brael habang naglalakad sila palabas ng abandonadong warehouse.

Agad silang pumatong sa kani-kanilang motor at sabay na pinaharurot ang mga ito papunta sa headquarter ng Daemon Est Porta (DEP).

Kilala ang Daemon Est Porta na pinakamagaling at mahirap kalabanin na grupo ng mga mafia. Si Mister Yakuma ang namamahala at tinaguriang pinuno ng samahan. Siya ay isang tanyag na negosyate sa Bansang Japan. Ang akala ng lahat ay pawang legal na mga produkto lamang ang binebenta ni Yakuma. Lingid sa kaalaman nila na bukod sa mga binebenta ng kompaniya niya may bentahan din ng illegal na gamot sa ilalim ng mesa. Ang pangalan na Yakuma ay codename lamang kaya hindi nakikilala ang pinuno ng Daemon Est Porta.

Walang sinuman ang naglalayon na makatunggali ang grupo. Ang bawat miyembro nito ay nirerespeto at tinitingala sa Underground World kung saan nagaganap ang patayan at bentahan ng droga.

Nang naratnan ng dalawa ang headquarter ay kalmado nilang nilapag sa ibabaw ng mga motor nila ang kani-kanilang mga helmet.

Madilim ang corridor papasok sa headquarter ng DEP kaya naman ay tanging ispat lamang ng cellphone ang ilaw nila tungo sa direksiyong pupuntahan.

"Montegarde," pagpakilala ni Brael upang pag-buksan siya ng malaking mama na may hawak na baril sa tabi ng pintuan.

Pinapasok agad si Brael. Bukod sa nagpakilala siya ay kilala na siya sa Underground World.

"Ikaw, saan ka pupunta?" sita ng guwardiya kay Joro.

"'Tangina edi papasok! Kasama ako ni Montegarde!" angal niya kaya pinapasok na rin siya. "Alam mo, ikaw, umayos ka sa akin! Hindi mo ba ako nakikilala? Ako si Joro Mendoza! Ako ang pinakaguwapong miyembro ng Daemon Est Porta! Kaya kapag narinig mo ang salitang pinakaguwapo ay ako na ang tinutukoy nila!" mayabang na saad ni Joro.

Nagulat na lamang siya nung bigla siyang hinila ng kung sino sa kuwelyo.

"Kahit saan talaga ay puro ka yabang, Mendoza," ani Brael.

"Panira ka talaga ng buhay, Bra!"

"Isang 'Bra' mo pa riyan ay malilintikan ka na sa akin! Tandaan mo iyan, Mendoza," banta ni Brael nang makaupo na sila sa kanilang puwesto.

"E mukha ka kasing s**o!"

Pepektusan sana ni Brael si Joro subalit bumukas ang pinto ay niluwa nito si Mister Yakuma na may suot na maskara. Wala pang kahit na sino ang nakakakita sa mukha ni Yakuma. Maging ang tunay niyang pangalan ay hindi rin alam ng mga miyembro ng samahan. Tanging Mister Yakuma lamang ang alam nilang pangalan niya at pinuno ng Daemon Est Porta ang impormasiyong alam nila tungkol sa kaniya.

"Good job, Montegarde!" Pumalakpak ng ilang ulit si Mr. Yakuma. "Kahit kailan ay wala pang nakatalo sa'yo!" Lumingon ang Hapon sa gawi ni Jolo. "You're very much lucky that Montegarde was your partner. Kung Hindi siguro ay palpak ka na ngayon."

Walang imik si Joro habang si Brael naman ay natatawa.

Hinagis ni Mr. Yakuma ang isang envelope na puro pera ang laman. Kinuha naman ito ni Brael at agad niyang sinilip ang envelope. "Sobra naman yata ito, Mister Yakuma!" komento ni Brael.

Mister Yakuma tsked three times. Alam ni Brael kung ano ang ibig-sabihin ng mga gawi ni Mister Yakuma na ito. May ipag-uutos na naman siya.

"I have another mission for you."

"Akala ko magkakaroon ako ng rest days," aniya.

"In our job we don't have that. Kaya huwag ka na maging protestante. I need you to kill Rafael Brocio!"

Nanlaki ang mga mata ni Brael sa kaniyang narinig. Ang lalaki na binanggit ni Yakuma ay ang bagong kliyente nila.

"Pero-"

"No buts! Patayin mo siya at bawiin ang mga droga na nasa kamay niya. Two birds in one stone, right? Nakuha natin ang pera niya at mababawi natin ang mga droga!" Sinabayan pa ng halakhak ni Yakuma. "Hasumi! Enter!"

Nalula si Brael at Joro sa nakita nila. Isang babae na nakasuot ng kamisetang itim at madulas na tela. Maganda ang babae, balingkinitan ang katawan, malalaki ang mga dyoga nito ay matambok pa ang kaniyang p*****a.

Lumapit si Joro sa babae. "Wow! Mister Yakuma, alam mo talaga na gutom ako! Ito na ba ang presyo ng trabaho namin? Sara- Aray! S***a n-naman!" Napahawak na lang sa kaniyang sikmura si Joro dahil sa ginawa ng babae.

"She will be with you! Tatlo kayong hahawak sa mission na ito."

"Ano!? Babae!? Hindi ako papayag, Mister Yakuma! Mainam na kunin niyo na lang si Mendoza kaysa dumagdag pa kayo! Tapos babae pa talaga!? Kahibangan."

Tumawa Lang ng malakas si Yakuma dahil sa reaksiyon ni Brael. "She's not just a woman, Montegarde! She is one of the most qualified underground hunter in Japan and she's my daughter! Sa ayaw at gusto mo ay sasamahan ka niya sa mission na ito!"

"Pare, hindi pang-babae ang tama ng suntok niya. Masakit e!"

"Bahala kayo!" Tumingin si Brael sa babae na walang kaemo-emosyon. "Basta ang ayaw ko sa grupo ay malamya at pabigat. Alerto dapat at hindi tatanga-tanga!"

Napabusangot si Hasumi dahil sa kaniyang narinig. Hindi niya matiis ang lalaki kaya naman ay sinamaan niya ito ng titig. If she was permitted, rest assured that she already punched Brael's bad mouth.