HINDI MAKAPANIWALA si Brael sa ginawa ni Mister Yakuma. Pinasok niya sa grupo ni Brael ang anak niyang si Hasumi.
"Baliw na talaga si Yakuma. Hindi ko alam ano ang pumasok sa kokote niya bakit bigla niyang pinasok ang anak niya sa grupo. Babae ang anak niya. Magiging pabigat lang iyon," naiirita niyang sabi habang naglalaklak ng beer. "Ayaw mo nun? Gaganahan na tayong magtrabaho dahil may pampagana na tayo!" ani Joro mula sa kabilang linya. "Ano ba ang ayaw mo sa bago nating member? Malaki mga dyoga, makinis, matambok ang p*****a at manipis ang katawan. Ang sarap niya sa mata," parang-ewan na sambit ni Joro. "Boring kaya magtrabaho kung puro lang lalaki."Tinungga ni Brael ang bote ng beer kaya naman ay lumitaw ang kaniyang kakisigan. Nakasuot ito ng kulay puting t-shirt at puting brief lamang ang suot niya sa baba. Malaki ang umbok niya kaya naman ay halos hindi na magkasya sa brief niya ang kaniyang alaga kahit tulog ito."Inamo, Joro! Wala ka talagang kuwentang kausap! Kahit kailan ay hindi ka nagseseryuso sa trabaho mo," muktal ni Brael."Kase naman-"Hindi na hinintay na ni Brael na makasagot ang kaniyang kaibigan. Ini-off niya ang kaniyang smartphone at hinagis ito sa malambot niyang kama. Nilapag niya ang bote ng beer sa tabi ng side table sa loob ng kuwarto niya at agad siyang tumayo. Naglakad siya patungo sa kaniyang kama. Humiga siya at inunan niya ang kaniyang braso kaya naangat ang kaniyang t-shirt na naging dahilan upang lumitaw ang kaniyang v-line at ilang mga pandesal sa kaniyang tiyan. Tumingala sa kisame ang lalaki at pinikit ang kaniyang mga mata. Uminit ang kaniyang katawan at nakaramdam siya ng libog. Gumapang mula sa kaniyang dibdib ang kaniyang mga daliri tungo sa kaniyang pagkalalaki. Kanina pa pala nakatindig ang kaniyang alaga. "Ang laki mo talaga," aniya sa kaniyang talong na talaga namang malaki. Nasa siyam na pulgada ito at mataba pa. "Ano na naman ang gusto mo, juniboy?" Parang baliw siya sa loob ng kaniyang kuwarto. "Aaaaaah," mahabang ungol niya matapos niyang ibaba ang suot niyang brief. Ngayon ay malaya na sa pagpintig ang kaniyang juniboy. Tulad niya ay lasing na rin ang kaniyang alaga. Nasuka pa nga ng puti at malapot si juniboy niya. "Ano ba iyan, juniboy? Sige na! Pagbibigyan na lang kita!"Tumayo siya at agad na kinuha ang maliit na kalendayro kung saan ang modelong babae ay u***g lang ang natakpan at ang tanging pangharang sa kaniyang kepyas ay ang bote ng alak. "Aaaah! Aaaaaah!" Halos madeliryo siya sa kaniyang ginagawa. Pakiramdam niya ay nasa ibabaw niya ang babaeng modelo. Napapakadiyot siya sa kaniyang palad na animo'y binabarurot niya ang kepyas ng babae."S-Shit! Uuuugh! Uuuuuugh!" Dulot ng libog niya ay agad siyang nilabasan. Pitong pulandit ng malapot at puting t***d ang pinutok ng alaga niya na umabot pa hanggang sa kaniyang dibdib.Inabot niya ang kahon na may tissue at agad niyang pinunasan ang sarili niya. Nang naibalik niya ang kahon ay kinuha niya naman ang kaniyang pabango sa ibabaw ng desk at umispray siya ng lumang beses sa bawat sulok ng kaniyang silid. "Good night, juniboy! Maaga pa tayo para sa bagong mission natin! Maawa ka sa akin, juniboy. Huwag ka magalit bandang alas-dos. Nakakapagod kang awatin dahil sa laki at haba mo!" pangaral niya sa kaniyang alaga.Mag-isa lang sa bahay si Brael. Hanggang dalawang palapag ang kaniyang bahay. Kahit may kalumaan na ito ay hindi niya ito magawang iwanan. Ito na lang kasi ang natitirang alaala ng mga magulang niya. Pangako niya sa sarili at sa puntod ng mga magulang niya na pagkatapos niyang makamit ang hustisya para sa mga namayapa ay aalis siya ng bansa at kalilimutan ang buhay na mayroon siya rito.Maagang-maaga na nagising si Brael. Naligo siya at nag-almusal. Kasalukuyan siyang nasa harap ng kaniyang wardrobe. Halos mag-trenta minutos na siya kapipili ng damit na isusuot.Hinablot niya na lamang ang kaniyang puting tee-shirt at faded jeans na lonta. Nang masuot na niya ang mga damit niya'y kaniya ring sinapaw ang kaniyang leader jacket kung saan naka-tago sa loob na banda nito ang makinang na pistol.Sa pagmamadali ay halos patakbo niyang nilisan ang kaniyang tahanan. Tumungo siya sa parkingan ng kaniyang motor. Nang uminit na ang makina ng motor niya'y agad niya itong pinaharurot papunta sa headquarter.Agad siyang nagpakilala kaya naman ay nakapasok siya agad. Tulad ng inaasahan ay siya naman ang nauna. Hindi nagbabago si Joro. Dumagdag pa ang bagong miyembro ng team niya. "Babae kasi kaya hindi marunong tumingin sa orasan. Kaya ko naman mag-isa ang pinapagawa ni boss. Mainam nga na walang Joro at huwag na lang dumagdag ng pabigat at walang time-management." singhal ni Brael at umupo sa malapad na sofa. Lumingon siya sa kanang banda at nagulat siya sa kaniyang nakita. Isang babaeng nakasuot ng bestidang pula at itim na boots habang nakasuot ito ng itim na shades. Tumikhim ang babae at tinaas ang kaniyang shades."Base sa mga kuwento ni papa, ang layo talaga ng ugali mo sa personal! He used to talk about your gentleness and kindness. I am so disappointed. Lalaki ka pero ang dami mong dada! Umamin ka nga, bakla ka ba?"Bumagting ang tainga ni Brael sa sinabi ng babae. Higit doon ay nagulat siya dahil Hindi naghapones ang babae. Akala niya kasi ay hindi ito marunong tumagalog. "Anong bakla? Don't you ever call me gay! Hindi ako bakla!"Tumayo ang babae at huminga siya ng malalim. Lumapit siya kay Brael at agad siyang yumuko para titigan ang lalaki. "Bakit ka nagagalit? Ibig-sabihin bakla ka! Siguro dahil ayaw mo akong makasama sa mission na ito ay boyfriend mo iyong asungot na Joro Mendoza ano? Oh! Nagseselos ka ba, sister?"Lumunok si Brael at marahan na lamang siyang huminga ng malalim. Naiinis siya sa paratang ng babae sa kaniya. Kaunti na lang ay papatulan niya na ito. Mabuti na lang ay mataas ang tingin niya sa kaniyang amo."Alam mo, ikaw..." Tumayo si Brael at tinitigan niya ng masama ang babae. "...pasalamat ka dahil may respeto ako sa tatay mo. Kung hindi ka lang anak ng tatay mo ay nakatikim ka na sa akin. Pasalamat ka rin at hindi ako pumapatol sa babae!" Umigting ang panga ni Brael dahil sa inis niya kay Hasumi.Umatras ang babae at humalakhak ito ng napakalakas. Siguro ay rinig na rinig ito sa labas ng headquarter. "Yes! Alam ko na hindi ka pumapatol sa babae. Kaya ka lang naman siguro nagpapabakat ng mga braso mo ay para hindi maamoy ng iba na bakla ka 'no? Pero, don't me! Amoy na amoy kita!" Natatawa si Hasumi habang sinasabi ang mga bagay na ito habang si Brael naman ay namula na dahil sa inis. Dumilim ang paningin ni Brael subalit hindi man lang nasindak si Hasumi. Tawa lang siya ng tawa kaya naman ay uminit ang buong mukha ni Brael."Sa dinami-rami ng puwedeng isama sa team ko, ikaw pa. Kaya hindi ako naniwala sa sinabi ng tatay mo na isa ka sa mga magagaling na agent-mafia sa lugar niyo. Baka kahit ipis lang hindi mo kayang patayin. Baka hindi ka napatumba dahil sa tatay mo!"Tumigil sa kahahalakhak ang babae at sinamaan niya ng tingin ang lalaking napipikon sa mga banat niya. "Alam mo, hindi ko kailangan umasa sa pangalan ng tatay ko. I am Hasumi. A. K. A Black Venom. I'm not Black Venom for nothing. I live to kill and never die! Kaya iyang sinasabi mong asa ako sa pangalan ni papa, nagkakamali ka.""Black Venom mo utot ko!""Bahala ka sa buhay mo kung ayaw mo maniwala. Ayaw ko rin naman maniwala na lalaki ka. Ew!""Have you been kissed?" biglang tanong ni brael kay Hasumi dahil wala na siyang maisip na paraan para paniwalain ang babae na hindi siya bakla."Men don't prove themselves, sister. Gays do!""Fine! I rest my case! Call me names!" He flexed his muscles. "Hindi mo naman mababago na maraming babae ang naghahabol dahil sa pumuputok kong mga braso, sister." Hinaplos-haplos niya ang kaniyang well-trimmed na bigote. "Guwapo ako." He smirked. Pumaibaba ang kaniyang titig hanggang sa kaniyang umbok. "Daks pa ako sa daks, sister!" He wet his lips and bit the lower part. Humakbang siya papalapit sa babae kaya naman ay napaatras ito at nabunggo ang likod ng mga binti niya sa paanan ng sofa. Nilapit pa ni Brael ang kaniyang katawan sa babae kaya naman ay napaupo ito.Umatras ang dila ni Hasumi at nanlaki ang kaniyang mga mata nang masentro ang kaniyang titig sa malaking umbok ni Brael. This is crazy! Natutulog pa ang alaga ni Brael pero pakiramdam ni Hasumi ay dakilang sundalo ito, malaki at palaban."Nagulat ka ba, sister?" tukso ni Brael sa kaniya.Umiling si Hasumi at agad na tumayo. "Buddha!" aniya nang tumama sa kaniyang pusod ang tulog na alaga ni Brael. Dahil sa inis ay tinulak siya ng babae. Humakbang papalayo sa kaniya ang babae. Sinundan niya ng titig ang babae. Ngayon siya naman ang natatawa at si Hasumi ang namula't hindi mapakali. Huminto si Hasumi, tinitigan niya ng mariin at matalim si Brael."Hentai!" nanggigil na saad ng babae habang nag-uunahan ang butil ng mga pawis niya.Tinanod na lamang ng mga mata ni Brael ang likod ni Hasumi nang lumabas siya sa headquarter. Natatawa si Brael na tumitig sa kaniyang alaga. "Wala ka pa ngang ginawa sa kaniya, juniboy, ay halos malagutan siya ng hininga!" Umiling siya.Muli siyang umupo at umunat. Ang saya ng unang araw ng kanilang mission. Umaga pa lang ay napaka-init na ng tension sa pagitan nila ni Hasumi.MARAHIL NAINIS siya sa lalaki ay minabuti niyang lumabas mula sa HQ nila. Nakaupo siya sa isang bangko na yari sa bakal habang nakatukod ang magkabila niyang mga kamay sa upuanan habang matalim siyang nakatitig sa lupa. "Hayop na iyon!" anas niya. "Pinakaba ako ng 'tanginang junior niya!" dagdag pa niya. Bumuntong hininga siya at tumitig na lang sa kawalan. Hindi niya maiwasan ang matulala habang inalala ang umbok ni Brael. Napakalaki talaga. Bakat na bakat pa ang ulo ng alaga niya. Uminit tuloy ang kaniyang katawan habang inaalala niya ang bukol ni Brael. "You're crazy!" Marahas niyang inalog ang kaniyang ulo upang mawala sa isipan niya ang kaniyang nakita kanina. Nabigo lamang siya. Pumikit na rin siya saglit at muli niyang minulat ang kaniyang mga mata subalit ganoon pa rin. "Hentai! Hentai! Hentai!" paulit-ulit niyang sabi. Halos kapusin siya ng hininga dahil sa mabilis at walang-awat niyang pagsasabi ng salitang iyon. Bastos si Brael. Pero bakit parang nagugustuhan niya ang ka
GUMAAN ANG pakiramdam ni Hasumi matapos siyang lagyan ng kung anu-ano ng nurse na pinadala mula sa head office nila. Nakaiinis kasi si Sathania. Napakagat-labi lang siya habang inalala ang ginawa ng babaeng iyon sa kaniya. Sinisiguro ni Hasumi na hindi na siya magpapa-apak sa bruhang iyon. Lumapit sa kaniya si Brael. "Supposedly, nagtatrabaho na tayo ngayon," ani'to. Bumagting ang pandinig ni Hasumi dahil sa sinabi ni Brael. Kumunot ang kaniyang noo at sinamaan niya ng tingin ang lalaki. "Sinisisi mo ba ako sa nangyari, Montegarde? Alam mo na tama ka! Supposedly, we are working right now! Ininis mo kasi ako kaya lumabas ako. Hinarang pa ako ng punyemas mong ex-girlfriend na feeling superior!" iritang sabi niya. "Putang anghel iyong ex-girlfriend mo! Leche siya na gaga pa!" mura niya."Ikaw naman daw ang nauna. Inirapan mo raw siya," wika ng lalaki. Uminit ang mukha ni Hasumi. Pakiramdam niya'y naipon ang lahat ng dugo niya sa kaniyang mukha. Pakiramdam niya ay siya pa ang sinisisi
AGAD NA nilapag ni Hasumi ang kaniyang bag nang makapasok siya sa kanilang secret place. Umupo siya sa isang kulay itim na sofa. Inikot-ikot niya ang upuan habang naka-de quattro siya sa ibabaw nito. "Oyasuminasai!" bati niya sa kaniyang mga kaharap. Nakatitig lang sa kaniya ang dalawa. Alam niya na natatawa ang mga ito. Malamang narinig nila kanina paano siya binugbog ni Sathania. May device na naka-tago sa kanilang mga bra para marinig nila ang isa't isa. "Kochira koso, konbanwa!" halos sabay na bati ng dalawa sa kaniya. "Ano ba ang nakatatawa? Kanina pa kayo natatawa ha!" angal niya. Lumapit sa kaniya ang isang babae na kasingtangkad niya. Maiksi ang buhok nito subalit bagay ito sa kaniyang perpektong mukha. She's Hakura Minotakuro. Miyembro ng Lady Serpents na pinamumunuan ni Hasumi. "Wala! Gusto ko lang tumawa. Akala kasi namin ending mo na kanina! Ni hindi mo man lang naalalang hugutin ang kyoketsu-shoge na nakatago sa likod mo!" wika ni Hakura at humagalpak nang malakas n
HE SNAPPED in front of her. Mabuti naman at natauhan na ang babae dahil sa kaniyang ginawa. Parang timang kasi si Hasumi na nakatitig lang sa kaniya. Kanina pa kasi niya ito sinasabihan na mag-isang table na lang sila. "What!?" tanong ng dalaga. Ngumiti siya dahil nagulat si Hasumi. Iba pala magulat ang mga maldita. Nagiging cute sila tingnan. "Kanina pa ako nag-ooffer sa iyo na maki-table na lang kayo kasama namin ni Joro," aniya. Nilingon ni Hasumi ang dalawang kasama niya. Natawa sa isip niya si Brael. Mabuti na lang at may gustong kumaibigan kay Hasumi na ubod ng kamalditahan. "Okay lang naman sa amin," anang mga kasama ni Hasumi. "Okay. Before that, I want you to meet Brael," anang Hasumi sa dalawa. Nilahad ni Brael ang kaniyang kamay. Naunang tinanggap ng babaeng maiksi ang buhok ang kamay niya't niyugyog ito. "Ako si Hakura. People addressed me Yura," ani'to. Matapos silang nagkamayan ay ang babae na naka-tube na naman ang tumanggap ng kamay niya. "Hi, Dzadeh Brael.
TUMILA NA ang mga luha ni Hasumi. Nasa loob siya ng kotse ni Hakura. Mabuti na lang at magaling magpatahan ang dalawa niyang kaibigan. Kaso kahit na umokay na ang kaniyang pakiramdam ay hindi pa rin niya mawaglit sa isip niya ang anang Brael. "Bakit mo ba kasi siya nagustuhan?" tanong ni Hanare. "Malamang kasi nga daks!" anang Hakura. "Puro kayo daks! Putang anghel kayong dalawa! G-Gusto ko siya pero hindi ko alam kung ano ang rason. I don't even get why my heart feels like it's on race every time I saw him! Kahit iyong boses niya at amoy ng hininga niya ay gustung-gusto ko! N-Nakukuriyente ako kapag nagkadikit ang mga balat namin," aniya. Biglang hinawakan ni Hanare ang suso ni Hasumi kaya naman ay napaatras siya. Nilaro ng kaibigan niya ang utong niya. "Tumitigas ba ang utong mo kapag nakikita mo siya?" tanong ni Hanare. Iba ang trip ng kaibigan niyang ito. Madalas na nga nagpapalamas ng suso. Ta's nilalaro niya pa ang suso ni Hasumi ngayon. "Nakakatigas naman kasi siya ng ut
NAKATULALA SI Brael habang nakatitig siya sa litrato ng mga magulang niyang nakapaskil sa tabi ng kaniyang kama. Kailanman ay hindi niya malilimutan ang karahasan at pagmamalupit ng mga killer na iyon sa mga magulang niya. Hindi niya hahayaan na mamamatay sa kamay ng ibang tao ang mga walang hiyang pumatay sa kawawa niyang mga magulang. Inalis niya ang luha ng galit na gumulong mula sa kaniyang mga mata. Ninakaw ng mga killer ang pagkakataon na maranasan niya ang buhay ng isang normal na bata. Pangarap niyang tumanda kasama ang mga magulang niya. Kaso, wala na ang mga ito at ang pangarap niyang iyon ay mananatili na lang bilang pangarap at hindi na matutupad pa. Tumunog ang telepono sa ibabaw ng desk kaya'y inabot niya ito. "Oh?""Hinatid mo na ba si Mariposa?""Oo! Sa katunayan nga'y nakarating na ako sa bahay ngayon," aniya. "Ano? Nakakuha ka ba ng impormasyon?" Huminga siya ng malalim. "Mali ang aking akala. Ang tattoo ni Mariposa ay natatanggal. Temporary lang iyon," aniya.
HAPON NA nang magising si Hasumi. Mabilis siyang umahon at inayos ang kaniyang higaan. Siya lang mag-isa sa kaniyang condo unit. Ayaw niyang makituloy sa kaniyang Papa. Hindi naman sa hindi sila magkasundo. Sadyang mas gusto niya lang mapag-isa. Sanay na rin siyang mag-isa. Hindi rin siya kumportable kapag may kasama siya. Tinali niya ang kaniyang buhok at agad siyang tumungo sa bathroom. Tumigil siya sa tapat ng salamin. Kinuha niya ang kaniyang sipilyo at nilagyan niya na ito ng toothpaste. Matapos niyang linisin ang sarili ay bumalik siya sa kaniyang kuwarto. Tinuyo niya ang kaniyang mukha at agad siyang umapply ng light make-up. Napangiti na lang siya buhat nang makita niya ang kaniyang magandang mukha. "Alin kaya sa dalawang ito?" tanong niya habang salitan niyang pinukol ang sulyap sa dalawang kamisetang hawak. "I guess this one suits better with my light make-up," aniya at binalik sa kaniyang closet ang damit na hindi niya napili. Isang kamiseta na kulay itim ang kaniyang na
NASA LOOB ng bag store ang tatlo. Bigla na lang nagmadali si Hasumi marahil nakita niya na nasa loob rin pala si Sathania. "Yumi! Akala ko ba bibilhan mo kami ng bags?" tanong ni Hanare. "Sa ibang store na lang!" aniya. Napabitaw na lamang si Hakura sa hawak niyang hand bag. "Ano ba iyan!? Dito namin gusto," sabi ng kaibigan niya. "Tara na! Hays!" Napalunok na lang siya nang lumapit sa kaniya si Sathania na may kasamang babae. Napaisip si Hasumi kung paano tratuhin ni Sathania ang babaeng kasama niya. Mukha kasi itong alalay. "Hindi ko alam na pareho pala tayo ng gusto, Newbie," sabi ni Sathania sa kaniya. "Ito kasi ang isa sa mga paborito kong stores sa loob ng Y-Mall. Magara kasi ito compared to others. Mamahalin at worth the price ang quality ng bags," imporma ni Sathania sa kaniya. Gusto niyang tumawa marahil sa pinagsasabi ng babae. Kung alam lang nito na bawat sulok ng Y-mall ay memoryado niya ay tiyak siyang magugulat ang babaeng kaharap niya ngayon. "Ay wow! May new fr
HINDI NIYA makalimutan ang nangyari kay Hasumi. Hindi niya matanggap sa sarili niya na ginawa ng babae ang bagay na iyon. Mahal na mahal siya nito at alam nito na hindi niya kayang gawin na patayin ang babae. Hasumi made her decision that day. She was willing to give the justice to Brael because the man was chasing it all his life but ended up knowing who was running that justice away, it was her, Hasumi.Inayos niya ang kaniyang pagkakaupo sa upuan na nasa tabi ng puntod kung saan sila naroroon ng anak na si Kioshi. Napangiti siyang pinagmamasdan ang anak niya na naglalaro sa tabi. Napaluha siya dahil sa dami ng nangyari sa buhay niya. Huminga na lang siya nang malalim buhat nang naibalik sa araw na iyon ang kaniyang alaala. Ramdam na ramdam pa niya ang sakit na makita si Hasumi na nakahandusay at walang malay. Tumalima siya at agad niyang hinila ang katawan ni Hasumi. Ngayon ay nasa mga bisig na niya ang babaeng mahal niya at duguan ito. He was longing for the woman to open her e
TUMAYO SIYA. Tumungo siya sa higaan ni Kioshi at agad niyang pinadaplis ang kaniyang kamay sa pisngi ng apo niyang mahimbing na natutulog. "Boss, nagawa na namin ang inutos mo. Patay na si Ludwig at Sathania," sabi ng isa sa mga tauhan niya.Humarap siya sa tatlong lalaki na inutusan niya upang tapusin ang buhay ni Sathania at Ludwig. Ngumiti siya at lumunok. "Good. Akala siguro ng mga ulol na iyon ay maiisahan nila ako. Alam ko ang plano nilang baliktarin ako. Hindi ko rin hahayaan na isang musmusing assassin na tulad ni Sathania ang makakasira sa anak ko. Itong si Ludwig naman ay tarantado. Hindi man lang niya hinintay ang plano ko. Ngayon ay nakapasya na ako na hayaan na lang si Hasumi at Brael na makapiling nila sa isa't isa. Hindi na ako magiging balakid sa pagmamahalan nilang dalawa.""Boss, ang kaso ay may problema." Tumingin siya sa nagsalita. "Ano naman iyon?" tanong niya rito."Nahuli kami nang dating sa simbahan. Nasabi ni Sathania ang sikreto ni Hasumi kay Brael," anang
ANG KASAL ay isang sagradong selebrasyon upang mabigyang basbas ang pagsasama ng dalawang taong nagmamahalan sa kabila ng mga pagsubok na dinanas sa buhay. A fantabulous marriage doesn't happen between perfect couple to corporate. It happens between imperfect couple that has willingness to accept the imperfections and understand the shortages of each party. Para kay Hasumi ay isang malaking sugal ang ginawa niya. Ang pagmamahal niya kay Brael ay isang sugal. Wala naman kasing kasiguraduhan noong naramdaman niya ang pag-ibig kay Brael na mamahalin siya pabalik ng lalaki. Minsan napapangiti na nga lamang siya kapag naiisip niya na minahal siya pabalik ni Brael. Isang pribilehiyo para sa kaniya ang mahalin pabalik. Inahon niya ang kaniyang sulyap sa loob ng katamtamang laki na simbahan. Ang mga kurtinang ginamit ay kulay puti. May mga kulay peach din dahil ito ang motibo ng kasal nila ng lalaki. Tumingin siya sa kaibigan niyang si Hakura na nasa unahan na at kaharap nito si Kajo. Nap
TUMINGIN SIYA sa paligid bago niya marahas na ininom ang alak na nasa basong hawak niya. She was played like an invaluable creature on Earth. Akala niya ay kaya niyang paglaruan si Hasumi pero nagkamali siya."Fuck that woman! Fuck her!" ginulo niya ang buhok niya dahil sa inis na namayani sa sistema niya. Gusto niyang ipahamak si Hasumi nang tuluyan pero hindi niya ito magawa dahil sa utos sa kaniya ni Yakuma na protektahan ang babaeng iyon. Nang pumasok si Hasumi sa DEP ay sinadya niya itong saktan upang malaman kung malakas ba ang babae. Akala niya ay mahina si Hasumi pero sa sumunod nilang ingkwentro ay napatunayan niyang malakas nga ang assassin na matagal na niyang gustong paslangin. Just damn it because she was controlled by Yakuma and the man was a hindrance for her goal. Hindi niya rin puwedeng suwayin ang leader ng organisasyong DEP dahil nga ay nakadepende rito ang buhay niya. Kahit na mayaman ang angkan nila ay wala na siyang magagawa pa dahil si Yakuma na ang nagmamay-ar
NASA BATIS silang anim ngayon at nagsasaya. Magkaharap sina Hanare at Joro. Si Hakura naman at Kajo ay walang ibang ginawa kun'di ang magbangayan na parang aso at pusa. Habang silang dalawa ni Hasumi ay magkadikit ang mga katawan habang ang kalahating parte ng mga ito ay nakalublob sa tubig. Gabi na kaya ay mas uminit pa ang katawan niya, lalo na at dikit na dikit ang babae sa kaniya.Nakasuot lamang siya ng manipis na short habang ang kaniyang nobya ay nakabikini lamang. Damang-dama nila ang init ng balat ng isa't isa na pilit kinokontra ang malamig na temperatura ng tubig. He was hugging Hasumi from the back. His chin was resting above Hasumi's right shoulder. Pinagmamasdan nila nang sabay ang ibabaw ng malinaw na tubig-batis."Buti na lang inaway kita noong gabing iyon, ano? Kung hindi ay tiyak ako na hanggang ngayon ay si Sathania pa rin ang iniisip mong girlfriend mo," sabi ni Hasumi.He chuckled because of the obvious jealousy heard from Hasumi's voice. Mabuti na lang ay inexte
NASA SALA siya ng bahay ni Lola Lumeng at nakaupo siya sa malambot at mahabang sofa. Nakatitig siya sa kisami at taimtim na nag-iisip. Ngumiti siya nang malungkot. Miss na miss niya na naman ang lalaki. Kasama niya ito at nakikita pero hindi niya ito nakakausap kasi nga ay wala pa itong malay. Gustong-gusto na naman niyang marinig ang boses ng lalaki. Nasasabik siyang marinig ang mga salitang sinasabi ng lalaki na kumikiliti sa kaniyang puso. Umaasa siya na magigising din ang lalaki. Ngayon pa ba siya mawawalan ng pag-asa kung tiyak na nasa mabuting kalagayan ang lalaki?Binabalikan niya ang nakaraan at kung saan nagsimula ang kanilang kuwento ni Brael. Nagkatunog na lamang bigla ang kaniyang pagngiti nang maalala kung paano siya binuhat ng lalaki noong ginulpi siya ng ex-girlfriend nito. Noon pa man ay alam niya na sa sarili niya na nahulog na siya sa lalaki. Noong pagkakataon na iyon din ay natiyak niyang may ihahaba pa ang kuwento nila ni Brael. Napalingon siya sa mga kaibigan ni
IKALAWANG ARAW na ito ni Brael na wala pang malay. Kahit na ganito ang lagay ng lalaki ay kaunting napanatag si Hasumi. Puno siya nang pag-aalala noong gabing dinala nila sa bahay ni Lola Lumeng si Brael lalo na at hindi pa pumayag sa una ang matanda na tulungan ang nobyo niya.Napabuga na lamang ng hangin si Hasumi nang maalala niya ang gabing iyon. Nasa likod ni Kajo si Brael habang silang tatlo nina Lola Tersing at Yura ay nakasunod kay Kajo. Nabasa pa sila ng ulan nang makarating sila sa bahay ni Lola Lumeng. "Lumeng, tulungan mo kami! May dala kaming pasyente," sabi ni Lola Tersing.Pinapasok sila ni Lola Lumeng. Pinaupo sila ng matanda at isa-isang binigyan ng tuwalya. "Tersing, alam mo naman na hindi ako naggagamot. Hindi ako doktor, alam mo iyan.""Lumeng, hindi ka lang nakapagtapos pero alam kong magaling ka. Magaling kang doktor subalit ikaw ay hinamak lamang ng mga maalipustang tao."Huminga nang malalim si Lola Lumeng. Nag-aalala na si Hasumi nang lubusan. Salitan siyan
HER KNEES fell on the ground. Nanginginig niyang inangat ang mga kamay niya. Tinitigan niya ang mga ito. Shit! She hurt someone who was trying to do an effort for her own good.Lumingon siya kung saan tumungo si Brael. Madilim na sa bahaging iyon at ngayon ay may takot na sa puso niya. Baka mapahamak ang lalaki. Hindi niya mapapatawad ang sarili niya kapag may nangyaring masama sa lalaki sa gitna ng kakahuyan. "Yumi," sabi ni Yura at agad siya nitong inakbayan. Napakapa siya sa kamay ng kaibigan niya at humagulgol na siya nang tuluyan. Pinaharap siya ni Yura ay agad siyang niyakap nito. Mas humagulgol pa siya sa pag-iyak. Umiiyak siya ngayon dahil alam niya na sumobra na siya sa ginagawa niya kay Brael. Sinabi niya sa sarili niya na bibigyan niya ng panahon ang lalaki pero isang buwan pa lang ay nagsawa na siya at nainip na sa paghintay. "Y-Yura, humiram ka para sa akin ng flashlight. I-I have to look for him. Hindi siya puwedeng mag-isip nang sobra dahil mapapahamak siya. Sasakit
NAGMADALI SIYANG buhatin ang babae patungo sa isang kuwarto sa bahay ni Lola Tersing. Pinahiga niya ang babae at inayos niya ang buhok nito. He was so worried about the woman's condition. Hindi kasi niya alam na may iniinda pala ang babae. Hindi rin kasi nagpapahalata ang babae. "Lola, tulungan niyo po si Hasumi. Tulungan niyo po siya," sabi niya. "Ano ba ang nangyari, Tisoy?""May masakit sa kaniya. Sa tiyan niya. I-Its a scar. Lola, b-baka mapaano si Hasumi," sabi niya sa matanda."Kumalma ka, Tisoy," sabi ng matanda sa kaniya.Hindi siya mapakali. Nakahawak sa kaniyang magkabilang bisig si Yura. He was crying right now. Bigla na lang siyang nakaramdam ng lubusang pag-aalala para sa babae. "Fuck! I can't stand watching her unconscious!""Brael, calm down. Baka may nakain lang si Hasumi na hindi kayang tunawin ng tiyan niya," sabi ni Yura. Tumingin siya kay Yura. Kahit na ikubli man ng kaibigan ni Hasumi ay masyadong halata na nag-aalala rin ito. "Hindi. This is serious. S-She