Walang anumang ingay na maririnig sa lugar na kinaroroonan namin kundi mga malalakas na pagsabog lamang. Lahat na yata ng mga malalakas naming spell ay nagawa na naming pakawalan. Ngunit, humihinga pa rin ang mga kalaban.
Nahuli ko ang pagngisi sa akin ni Livea. Kahit nangangatog ang aking mga tuhod dahil sa sobrang pagod, nanatili akong nakatayo habang matapang na nakaharap sa kaniya. Maaaring kawangis niya ang aking Ina, ngunit hindi ako naaapektuhan. Hindi ko naman kasi nakasama ang tunay kong Ina nang matagal. Sanggol pa lamang ako nang namatay siya.
Hindi ko nga alam kung dapat ba akong maging masaya ngayon dahil hindi siya naging kahinaan ko sa labang ito, o maging mlungkot dahil hindi ko man lang naramdaman ang kaniyang pagiging Ina sa akin. Ngunit sa sitwasyon ngayon, kailangan ko munang isipin na kalaban ang turing namin sa isa't-isa. Katawan lan
Agad akong niyakap ni Caya nang makalapit siya sa akin. Mainit sa pakiramdam ang yakap na ito. Wala akong nararamdamang anumang kaplastikan.“Mabuti naman at nakabalik ka na. May masakit ba sa iyo?” alalang saad sa akin ni Caya, matapos kumalas sa pagkakayakap. Tumagal nang ilang segundo bago ako tumugon sa kaniya.“Ayos lang ako. Don't bother. I'm just tired,” sambit ko sa kaniya.“I think we should take a rest here for at least an hour. You can sleep on my shoulder,” malasakit sa akin ni Caya.“Thank you, Cay,” tanging tugon ko na lamang sa kaniya.Ngumiti siya sa akin at gano'n din ako sa kaniya. Tama. Wala akong dapat pagdudahan s
“Hindi ko tinalikuran ang aking asawa't anak. At lalong hindi ako ang pumatay sa aking mga magulang.” Mariing dinipensahan ni Ama ang kaniyang sarili laban sa mga bintang sa kaniya ni Dolus. Marahas niyang naikuyom ang kaniyang mga kamay at nagngingitngitan ang kaniyang mga ngipin.“Hahaha! Kasinungalingan. Kung hindi—” Napatigil si Dolus sa kaniyang sinasabi nng biglang sumabat si Acanta. Nagulat kami sa ginawa ng babae ngunit minarapat naming makinig sa kaniyang sasabihin.“Ikaw ang pumatay sa kanila, Dolus. Nagpanggap kang si Ardor para linlangin ang aking kaniyang mga magulang. Nang makalapit ka sa kanila, agad mo silang sinaksak patalikod. Nakita ni Empress Lumia ang iyong ginawa at inakala niyang ang kaniyang kapatid ang may gawa no'n. Mabilis kang umalis at pinalabas na umuwi noon si Ardor sa kaniyang mag-ina. Sumugod si Empress Lumia sa kanilang tahanan na naging ugat ng kanilang hidwaan. Ikaw ang puno't dulo ng lahat,&
Ilang minuto na ang nakalilipas, ngunit wala pang anumang aksiyon ang sumunod na ginawa ni Dolus. Ano ang kaniyang plano? Balak ba niyang pahirapan muna kami nang sobra, bago patayin?Nakahanda na ang sarili kong mamatay. Tanggap ko na ang aking magiging katapusan. Ano pang hinihintay niya?Mariin kong naipikit ang aking mga mata ngunit agad din lang akong nagmulat. Bigla akong napapitlag at nagulat nang sumigaw si Caya. Napadako ang tingin ko sa kaniyang gawi. Boses pa lamang ay alam kong umiiyak na siya, at hindi naman nga ako nagkamali.“Hindi lahat ng bagay ay kaya mong kontrolin. Hindi lahat. Hindi ang aming tadhana o buhay. Hindi ang aming pagkakaibigan. Hindi ang aming relasyon sa isa't-isa. Hindi ang aming pagmamahal para sa mga taong gusto naming protektahan. Hindi mo kayang kontrolin ang mga bagay na iyon, Dolus. At hanggang hindi mo iyon nagagawa, hindi ka magiging malakas!” mahabang litanya ni Caya, kahit namamaos na ang kaniyang bo
Walang tigil ang pagpapaulan namin ng malalakas na spell sa kinaroroonan ni Dolus. Bahagyang humina ang kaniyang kapangyarihan dahil sa ginawa ni Raid kanina. Ngunit, hindi pa rin maikakailang kayang-kaya niyang kaming tapatang lahat kahit na wala sa kaniya ang mga power stone.Sandali naman akong napatigil sa paglipad nang biglang tumili si Almirah. Napunta lahat sa kaniya ang atensyon. Napahawak siya sa kaniyang sinapupunan at tumingkad ang liwanag na nagmumula rito. Anong nangyayari sa kaniya? Manganganak na kaya siya?Mabilis na inalalayan siya ni Glade at saka binuhat na parang bagong kasal habang nakalutang ang lalaki sa ere. Kinakausap ni Glade ni Almirah ngunit wala kaming panahon para panoorin sila. Naglagay si Glade ng vine barrier sa palibot nila para hindi sila maapektuhan sa anumang atake o spells. Naintindihan naman namin silang dalawa. Kailangan nilang protektahan ang kanilang magiging anak. At gano'n din kami.Ibin
“Unleash the power of zodiacsAwaken the celestial marksUnite our hearts as one…”Sandali kaming napatigil nang bigla kaming hagupitin ng mga nagngangalit na baging. Mas naging agresibo ang mga ito sa pag-atake at tila ba mga galamay ng isang higanteng pusit na walang tigil sa paghampas. Wala kaming nagawa kundi tuluyang mapabitiw sa isa't isa para mailagan ang mga paparating pang atake.Isang baging ang dire-diretso sumugod sa aking direksyon kung kaya't inihanda ko ang celestial weapon. Ngunit, napapitlag ako at namilog ang mga mata nang makita si amang nasa kalunos-lunos na kalagayan. Pitong matutulis na baging ang bumaon sa iba't ibang parte ng kaniyang katawan at tumagos pa ang mga ito sa kaniya. Nakayuko ang kaniyang ulo habang malayang umaagos ang dugo mula sa kaniyang bibig.“Ama!” malakas kong sigaw, at hindi ko na lamang namamalayan ang pagpatak ng mga luha mula sa aking mga mata. Mabilis
Nasusunog ang buong paligid. Nakaririndi ang mga sigawan at tili ng mga tao. Nababalot ng pighati ang buong lugar. Maraming mga bangkay ang nakahandusay sa lupa at may mangilan-ngilang naghihingalo. Napakalupit ang sinapit nilang kapalaran.Halos lahat ng gusali ay gumuho na. Ang mga puno ay unti-unting nagiging abo. Wala ng pag-asa. Naglakad ako sa gitna ng lumalagablab na apoy, ngunit hindi ako nakaramdam ng kahit anong hapdi sa balat. Kanina ko pa ipinagtataka ang bagay na ito. Bakit hindi ako napapaso?Hindi ko alam kung paano ako napunta rito. Wala rin akong kaide-ideya kung paano nagsimula ang ganitong uri ng sakuna. Nakapanlulumo ang aking mga nakikita.Napatingala naman ako sa madilim na kalangitan. Dalawang ilaw ang kanina pa nagtatagisan sa itaas- isang pula at isang itim na liwanag.Nakapaninindig balahibo ang mga pangyayari. Ito ba ang sinasabi sa banal na kasulatan tungkol sa pagkawasak ng mun
Darating din sa tamang panahon ang mga bagay na pinapangarap natin. Sipag, tiyaga at dedikasyon sa ginagawa ang ilan lamang sa mga mahahalagang sangkap upang maabot ang ating mga pangarap.Kumurba ang matamis na ngiti sa aking labi habang pinagmamasdan ang kabuuan ng aking bagong gawang bahay. Ilang taon ko rin itong pinag-ipunan mula sa aking sahod na natatanggap buwan-buwan sa isang restaurant bilang waitress, dishwasher at janitor. All-around ang aking trabaho sa restaurant na iyon. Mahirap man, pero kinakaya para sa pangarap.“Ash, ang ganda talaga ng bahay mo! Galing ng pagkagawa,” pasadang saad ni Louie na nakasakay sa kanyang bisikleta.Bago pa lamang ako rito at kalilipat ko lamang kahapon mula sa apartment na inuupahan ko. Si Louie pa lang ang kilala ko sa subdibisyong ito dahil magkaklase kami no'ng haiskul. Tumulong din siya sa sa paglilipat ng aking mga gamit kahapon.
Hindi ko maiwasang hindi mamangha. Napapatulala na lamang ako dahil sa aking mga nakikita. Lahat na yata ng mga nilalang, na sa fairytales lang mababasa ay naririto at natipon-tipon lang sa iisang lugar.Habang papasok sa napakalaking gintong tarangkahan, marami kaming nakakasalubong na golems, goblins, imps, dwarves, elves, at maging ang mga nagliliparang cute na fairies. Lahat sila ay may kaniya-kaniyang gawaing pinagkakaabalahan. Pamilyar ang mga nilalang na ito sa akin dahil sa mga napapanood kong palabas na sila karaniwan ang mga bida. Napatigil ako sa pagkamangha nang biglang magsalita si Raid. Iyan ang dinig kong pangalan niya kanina mula sa kasama niyang babae.“Angel, pwede bang bigyan mo nang maayos na damit ang kasama natin at baka hindi ako makapagpigil dito,” naiilang na wika niya kay Angel. Halata ang pilit na pag-iiwas niya ng tingin sa akin.Kumulo tu
“Unleash the power of zodiacsAwaken the celestial marksUnite our hearts as one…”Sandali kaming napatigil nang bigla kaming hagupitin ng mga nagngangalit na baging. Mas naging agresibo ang mga ito sa pag-atake at tila ba mga galamay ng isang higanteng pusit na walang tigil sa paghampas. Wala kaming nagawa kundi tuluyang mapabitiw sa isa't isa para mailagan ang mga paparating pang atake.Isang baging ang dire-diretso sumugod sa aking direksyon kung kaya't inihanda ko ang celestial weapon. Ngunit, napapitlag ako at namilog ang mga mata nang makita si amang nasa kalunos-lunos na kalagayan. Pitong matutulis na baging ang bumaon sa iba't ibang parte ng kaniyang katawan at tumagos pa ang mga ito sa kaniya. Nakayuko ang kaniyang ulo habang malayang umaagos ang dugo mula sa kaniyang bibig.“Ama!” malakas kong sigaw, at hindi ko na lamang namamalayan ang pagpatak ng mga luha mula sa aking mga mata. Mabilis
Walang tigil ang pagpapaulan namin ng malalakas na spell sa kinaroroonan ni Dolus. Bahagyang humina ang kaniyang kapangyarihan dahil sa ginawa ni Raid kanina. Ngunit, hindi pa rin maikakailang kayang-kaya niyang kaming tapatang lahat kahit na wala sa kaniya ang mga power stone.Sandali naman akong napatigil sa paglipad nang biglang tumili si Almirah. Napunta lahat sa kaniya ang atensyon. Napahawak siya sa kaniyang sinapupunan at tumingkad ang liwanag na nagmumula rito. Anong nangyayari sa kaniya? Manganganak na kaya siya?Mabilis na inalalayan siya ni Glade at saka binuhat na parang bagong kasal habang nakalutang ang lalaki sa ere. Kinakausap ni Glade ni Almirah ngunit wala kaming panahon para panoorin sila. Naglagay si Glade ng vine barrier sa palibot nila para hindi sila maapektuhan sa anumang atake o spells. Naintindihan naman namin silang dalawa. Kailangan nilang protektahan ang kanilang magiging anak. At gano'n din kami.Ibin
Ilang minuto na ang nakalilipas, ngunit wala pang anumang aksiyon ang sumunod na ginawa ni Dolus. Ano ang kaniyang plano? Balak ba niyang pahirapan muna kami nang sobra, bago patayin?Nakahanda na ang sarili kong mamatay. Tanggap ko na ang aking magiging katapusan. Ano pang hinihintay niya?Mariin kong naipikit ang aking mga mata ngunit agad din lang akong nagmulat. Bigla akong napapitlag at nagulat nang sumigaw si Caya. Napadako ang tingin ko sa kaniyang gawi. Boses pa lamang ay alam kong umiiyak na siya, at hindi naman nga ako nagkamali.“Hindi lahat ng bagay ay kaya mong kontrolin. Hindi lahat. Hindi ang aming tadhana o buhay. Hindi ang aming pagkakaibigan. Hindi ang aming relasyon sa isa't-isa. Hindi ang aming pagmamahal para sa mga taong gusto naming protektahan. Hindi mo kayang kontrolin ang mga bagay na iyon, Dolus. At hanggang hindi mo iyon nagagawa, hindi ka magiging malakas!” mahabang litanya ni Caya, kahit namamaos na ang kaniyang bo
“Hindi ko tinalikuran ang aking asawa't anak. At lalong hindi ako ang pumatay sa aking mga magulang.” Mariing dinipensahan ni Ama ang kaniyang sarili laban sa mga bintang sa kaniya ni Dolus. Marahas niyang naikuyom ang kaniyang mga kamay at nagngingitngitan ang kaniyang mga ngipin.“Hahaha! Kasinungalingan. Kung hindi—” Napatigil si Dolus sa kaniyang sinasabi nng biglang sumabat si Acanta. Nagulat kami sa ginawa ng babae ngunit minarapat naming makinig sa kaniyang sasabihin.“Ikaw ang pumatay sa kanila, Dolus. Nagpanggap kang si Ardor para linlangin ang aking kaniyang mga magulang. Nang makalapit ka sa kanila, agad mo silang sinaksak patalikod. Nakita ni Empress Lumia ang iyong ginawa at inakala niyang ang kaniyang kapatid ang may gawa no'n. Mabilis kang umalis at pinalabas na umuwi noon si Ardor sa kaniyang mag-ina. Sumugod si Empress Lumia sa kanilang tahanan na naging ugat ng kanilang hidwaan. Ikaw ang puno't dulo ng lahat,&
Agad akong niyakap ni Caya nang makalapit siya sa akin. Mainit sa pakiramdam ang yakap na ito. Wala akong nararamdamang anumang kaplastikan.“Mabuti naman at nakabalik ka na. May masakit ba sa iyo?” alalang saad sa akin ni Caya, matapos kumalas sa pagkakayakap. Tumagal nang ilang segundo bago ako tumugon sa kaniya.“Ayos lang ako. Don't bother. I'm just tired,” sambit ko sa kaniya.“I think we should take a rest here for at least an hour. You can sleep on my shoulder,” malasakit sa akin ni Caya.“Thank you, Cay,” tanging tugon ko na lamang sa kaniya.Ngumiti siya sa akin at gano'n din ako sa kaniya. Tama. Wala akong dapat pagdudahan s
Walang anumang ingay na maririnig sa lugar na kinaroroonan namin kundi mga malalakas na pagsabog lamang. Lahat na yata ng mga malalakas naming spell ay nagawa na naming pakawalan. Ngunit, humihinga pa rin ang mga kalaban.Nahuli ko ang pagngisi sa akin ni Livea. Kahit nangangatog ang aking mga tuhod dahil sa sobrang pagod, nanatili akong nakatayo habang matapang na nakaharap sa kaniya. Maaaring kawangis niya ang aking Ina, ngunit hindi ako naaapektuhan. Hindi ko naman kasi nakasama ang tunay kong Ina nang matagal. Sanggol pa lamang ako nang namatay siya.Hindi ko nga alam kung dapat ba akong maging masaya ngayon dahil hindi siya naging kahinaan ko sa labang ito, o maging mlungkot dahil hindi ko man lang naramdaman ang kaniyang pagiging Ina sa akin. Ngunit sa sitwasyon ngayon, kailangan ko munang isipin na kalaban ang turing namin sa isa't-isa. Katawan lan
Wala akong ibang makita kundi kadiliman lamang. Hindi ko maihakbang ang aking mga paa dahil hindi ko alam kung saan ako patutungo. Kanina pa ako sumisigaw ngunit walang sumasagot sa akin.“Aaack!” Napadaing ako nang biglang may humampas ng matigas na bagay sa aking mga binti. Narinig ko ang malutong na pagkabali ng aking mga buto dito. Mabilis akong napaupo at nagsisigaw dahil sa sakit.“Aaahhh!” muling pagdaing ko nang may humagupit na latigo sa aking likod, ramdam ko ang pagkapunit ng aking damit. Napaiyak na lamang ako dahil sa sobrang hapdi. Napakagat ako sa aking labi habang iniinda ang sakit.Hindi ako makatayo dahil sa aking nabaling binti. Sinubukan kong gamitin ang aking mahika para pagalingin ito ngunit bigo ako. Hindi gumagana ang aking mahika. Anong klasen
Matapos naming mag-alay ng dasal para sa kaluluwa nina Mama Arianna at Ira, bigla na lamang bumukas ang lagusan patungo sa susunod na palapag. Isang palapag na lang at mararating na namin ang pinakatuktok ng tore. Hindi namin alam kung paano ngunit nabawasan ng tatlong palapag ang tore at naging pito na lamang ito.“Hintayin na lang muna natin dito ang iba pa nating mga kasama. Mas mabuti kung sama-sama tayong lahat. Nasa ikalimang palapag tayo at nasa ibaba natin sila. Siguradong dadaan sila dito bago tumungo sa susunod na palapag,” suhestiyon naman ni Raid sa amin.Tanging pagtango lamang ang isinagot namin sa kaniya. Tama nga naman siya, mas maigi kung magkakasama naming harapin ang mga kalaban. Tumabi ako kay Deborah na nakasandal ngayon sa pader habang nakaupo sa sahig. Yakap-yakap niya ang kaniyang mga tuhod at kanina pa walang kibo.“Deb--” Agad akong napatigil sa pagsasalita nang bigla siyang tumayo. Mariin niyan
Halos mawalan kami ng balanse sa pagtayo dahil sa paulit-ulit na pag-alog ng sahig. Dumadagundong ang buong silid dahil sa matinding labanan nina Deborah at Ira. Parehong Earth attribute ang kanilang mga mahika. Ngunit kahit gaano pa kalakas si Ira, kayang-kaya na siya ngayong tapatan ni Deborah.“Paanong nabuhay ang isang patay na dagang tulad mo? Humiwalay na ang iyong Zodiac at celestial weapon sa iyong katawan kaya paniguradong patay ka na kanina. Pero paano?” takang tanong ni Ira.Umangat sa ere ang Battledore, na hirap na hirap kong natanggal kanina sa likod ng aking ama. Tinatawag ito ng babaeng demonyo. Siya na ngayon ang bagong may-ari nito kaya nagagawa niya itong kontrolin ayon sa kaniyang kagustuhan. Nakakapagtaka lamang dahil pinili siyang maging tagapangalaga ng Taurus.“Gusto mo talagang malaman kung paano ako nabuhay? Hindi ko maaaring sabihin sa'yo ang mga impormasiyon, ngunit gusto kong pagmasdan mo ito, Ira.