Share

Chapter 1

Автор: Hope Castillana
last update Последнее обновление: 2024-10-29 19:42:56

NAGPUPUNAS NG PAWIS si Sais habang papasok sa kanilang bahay. Hubad ang pangtaas na parte ng katawan nito at cycling short lamang ang tumatakip sa harapan.

"Mukhang nagpunta ka na naman sa langit kagabi." Salubong sa kanya ni Leonder, ang pinsan niyang tagabundok dahil hindi sanay sa pananatili sa syudad.

"Cloud nine bro." Sagot niya habang itinataas ang kamay na parang naghuhulma ng sexy'ng katawan ng babae.

"Ikaw nagpasasa sa sarap kagabi tapos ako ang naghatid palabas sa umaga. Galing mo." Tiniklop nito ang manggas ng kamisa de chinong suot hanggang siko at isinuot ang sombrerong yari sa buri.

"Gan'on naman ang routine ko di ka pa nasanay."

"Kaya gustong gusto mo na dito tumambay dahil malayo sa mga mata ni tita." Kantyaw nito. Naiiling siyang tumango sa pinsan.

Leonder Castillion ay isa sa walo niyang mga pinsan at ang hacienda nito ang takbuhan niya kapag gusto niyang limutin ang mga isipin sa Maynila. Malayo ang hacienda nito sa cities dahil nasa liblib na lugar iyon ng Northern Samar.

Isa pa'y hindi kilala ang kanilang apelyido doon kaya't malaya siyang gawin ang lahat ng gusto.

"Pinagtatakpan mo rin naman ako."

"Nasa teritoryo kita kaya sagot ko kalibugan mo."

"Oo na puntahan mo na mga kalabaw mo, sabihin mo sa'kin kung kelan mo sila balak pakawalan." Tatawa tawa siyang nagtuloy sa kabahayan, galing lamang siya sa pagtakbo sa labas ng hacienda kaya't pawisan siya.

"Tarantado." Natatawa ring sagot nito. "Palagi akong naieskandalo sa mga trabahador ko kapag nandito ka."

"Minsan lang kasi sila makakita ng tulad ko." At ipinakita niya ang namumutok sa mucles niyang mga braso.

"Tarantado ka talaga, ang sabihin mo minsan lang sila makakita ng barakong nakacycling short kapag nagjojogging. Bakat 'yang t*t* mo gago."

Napahalakhak siya dahil sa mga sinabi nito. Totoo nga ang sinabi nito pero masisisi ba siya ng mga ito kung iyon ang attire na komportable siya kapag tumatakbo.

Ang refreshing.

Walang sagabal sa paghakbang niya at isa pa hindi naman siya kilala ng mga tao doon kaya ayos lang sa kanya na pag-usapan.

Nagtungo siya sa banyo, isa pa sa nagugustuhan niya na mamalagi sa bahay ni Leonder ay dahil payapa at tahimik malayong malayo sa buhay niya sa Maynila. Ancient inspired ang bahay nito at halos lahat ng gamit ay kahoy with modern touch tulad showers and walk in closets pero ang mga display and decorations ay antiques.

Habang nasa ilalim ng shower at binabasa ng tubig ang kanyang katawan ay hindi niya mapigilan na mapahawak sa kanyang sandata habang nagbabalik tanaw sa mainit na pakikipagtalik niya kagabi. Mas lalo niya iyong sinakal bago taas babang hinamas, pabilis ng pabilis habang iniimagine ang magagandang katawan ng dalawang babaeng kanaig at ang mga basa nitong mga hiyas na pinagsawaan niya.

Nag-iigting ang kanyang panga sa pagpipigil ng pagnanasang unti unting bumabalot sa kanyang katawan. Sa kabila ng lamig ng tubig na inilalabas ng shower ay nag-iinit ang kanyang kalamnan. Napapaulong siya habang patuloy sa paglalaro sa kanyang ari.

"Shit." Mura niya habang domudoble ang bilis ng kanyang paghagod.

"MAGANDANG UMAGA po Sir Leo." Ngiting ngiting bati si Richell sa kanyang amo. Tuwang tuwa siya kapag nakikita ang kakisigan nito dahil tulad ng ibang kababaihan sa kanilang lugar ay ideal man niya rin ang katulad ng kanyang Sir Leo.

"Mas maganda ka sa umaga Rich." Balik bati nito.

"Naku sir Richell po dahil nakakahiya naman ang hirap hirap na nga po ng buhay namin tapos tatawagin niyo pa akong Rich." Ngumiti ito.

"Wala namang mali sa pangalan mo dahil tulad mo maganda rin." Halos mangisay siya sa kanyang kinatatayuan dahil sa mga mabulaklak nitong salita. Sanay na siya sa paraan ng pagsasalita nito kaya hindi siya nag-aassume na magkakagusto ito sa kanya dahil talagang napakaimposible.

"Salamat po sir." Sumabay siya sa paglalakad nito patungo sa niyogan kong saan abala ang mga lalaking trabahador sa pag-akyat ng mga niyog. Harvest time ngayon kaya ang lahat ng produktong meron sila ay hinaharvest nila. "Narinig ko na naman po ang pag-iingay ng mga babaeng trabahador sa labas ng hacienda niyo po dahil nandito na naman daw po ang pinsan niyo?" Curious niyang tanong dahil ni minsan ay hindi niya pa nakita ang palaging pinagkakaguluhan ng mga kababaihan sa kanilang bayan maliban sa kanilang amo.

"Si Sais ba? Oo kahapon siya dumating at nagjogging kaninang madaling araw." Nagsimula itong mamulot ng mga niyog at tumulong sa mga trabahador.

Isa iyon sa ugaling hinahangaan niya sa amo dahil kahit napakayaman nito ay marunong itong makibagay sa tulad nilang mahihirap at alam din nito lahat ng gawain sa bukid.

Makisig. Mayaman. Mabait. Gwapo. Masipag. Nasa kanya na ang lahat. Tili ng kanyang malanding isipan.

Kumikislap ang kanyang mga mata habang nakatingin sa amo. Gusto niyang makahanap ng lalaking tulad nito. Naku, siya na siguro ang pinakamaswerteng babae sa balat ng lupa kapag nagkataon.

"Totoo po bang nakacycling siya kapag nagjajogging? At usap usap din po nila na malaki daw po ang k*****a." Walang preno ang kanyang bibig.

Napahalakhak si Leo at ngiting ngiting bumaling sa kanya. Para na naman siyang teenager at bumating binuburan ng asin.

"Ikaw talaga." Sabi lang nito.

"Pero totoo po ba?" Pangungulit niya. Akmang sasagot na ito nang dumating ang kanyang tatay kaya napasimangot siya.

"Richell kinakulit mo na naman si Sir Leo hindi ka ba nahihiyang bata ka?" Sermon nito na mas lalong ikinahaba ng kanyang nguso sa pagsimangot.

"Ayos lang po Mang Albo nakakaaliw nga po siya."

"Pagpasensyahan niyo na po iyong anak ko sir at napakadaldal." Humarap ito sa kanya at pinandilatan siya ng mga mata. "Bumalik ka na sa trabaho mo at naiistorbo mo si sir."

Napapakamot sa ulong tumango siya sa mga ito. "Sige po sir mauuna na po ako at ikaw din tay baka nakakalimutan niyo sa inyo ako magmana sa pagiging madaldal. Magtrabaho na po kayo wag puro kwentong barbero." Biro niya at akmang kukurutin siya nito ay agad siyang tumakbo bitbit ang bilaong lalagyan niya ng mga nilutong kakanin para sa mga trabahador ng hacienda.

Mula pagkabata ay dito na sila nakatira at hindi pa niya nagagawang umalis doon maliban sa paminsan minsang pagsama nila patungo sa Isla De Kastilyo kapag sumasapit summer. Ang islang iyon ay ang tapat na isla ng kanilang bayan kung saan nila ibinababa ang mga ani mula sa hacienda.

"Napakalaki talaga ng kanyang hinaharap. Grabe ngayon lang ako nakakita ng gan'on parang cobra sa kagubatan." Nakita niya ang mga manganganing kababaihan na nagkukumpol kumpol sa kubo katapat ng malawak na palayan.

Patakbo siyang lumapit sa mga ito. "Ano pong pinag-uusapan niyo?" Singit niya dahil talagang pumapalakpak ang tenga niya kapag chismis.

"Oy Richell, ito nga pinag-uusapan ulit namin 'yong pinsan ni Sir Leo. Nakakaloka talaga." Sumiksik siya sa mga ito at buong atensyong nakinig sa pag-uusap usap.

"Totoo bang malaki? Tinanong ko kanina si Sir Leo kaso sayang dumating si tatay kaya di nakasagot." Sabat niya, kitang kita niya sa mga mata ng kababaihan ang kislap ng pagkamangha kahit na may mga asawa na ang mga ito ay todo pa rin ang pag-uusap.

"Malaking malaki baka kapag dinakma ka mawalan ka ng ulirat." Nagtawanan silang lahat dahil sa sagot ng isa nilang kasamahan. Mas lalo tuloy nadagdagan ang curiosity niya.

Napapatalong humawak sa kanya ang isa sa mga ito at halatang kinikilig. "Naku, naku nahiya ang manipis niyang cycling sa laki kapag talaga nakita mo mapapahingi ka ng ulam."

"Mauuhaw ka kahit ako na may asawa na jusko inuhaw noong dumaan sa'min kanina. Naliligo sa pawis kaya mas lalong naging katakam takam." Sumasakit ang tiyan niya sa kakatawa dahil habang idenidescribe ng mga ito haba at laki ay umaaction din.

Maingay na maingay sila sa pag-uusap usap nang dumaan si Aling Alma na siyang nagluluto ng mga kakanin. "Hala sandali lang kailangan ko na palang kunin ang meryenda. Babalik ako mamaya kwentuhan ulit tayo." Nagmamadali niyang sabi bago tumakbo palapit kay Aling Alma habang isinisigaw ang pangalan nito.

"Aling Alma kukunin ko na po 'yong mga kakanin." Hinihingal siyang napakapit sa braso ng matanda nang maabutan niya ito.

"Tinanghali ka na naman siguro ng gising o tinanghali ka ng chismis?" Pabirong tanong nito.

Napabungisngis siya. "Kayo talaga Aling Alma medyo napasarap lang ang tulog ko. Saan po ba kayo papunta kukunin ko na nga po 'yong meryenda na gawa niyo."

Itinuro nito ang daan patungo sa malaking bahay ng kanilang amo. "Sandali at pupunta muna ako sa malaking bahay at kukunin ko ang mga labahin ni Sir Leo."

Nanlaki ang mga mata niya at mahigpit na napakapit sa kamay ng matanda. Napapatalon pa siya sa excitement. "Eh, sama po ako. Tutulungan ko po kayo sa pagkuha ng mga labahin niyo. Tara na po dali." Inakay niya ang matanda, madaling madali siya dahil excited siyang makita ang pinsan ng kanyang amo.

Hindi siya makakatulog kapag hindi makita ng mismong mga mata niya ang tungkol sa chismis.

"Aba'y dahan dahan Richell wag mo akong hilahin baka madapa ako." Napabungisngis na naman siya. "Ikaw talagang bata ka napakaligalig mo."

"Gusto ko po kasing makita ang kahabaan at kalakihan ng langit."

"Aywan ko sayong bata ka, hinihingal ako sa bilis mong maglakad." Medyo nakaramdam siya ng konsensya dahil totoong dinig na niya ang paghinga ng matanda kaya binagalan niya ang paglalakad. 

Itinalukbong niya ang bilao na dala upang masilungan dahil kahit umaga pa lamang ay painit na ng painit ang sikat ng araw.

Pinigil niya ang tila ng sa wakas ay narating na nila ang harap ng malaking kabahayan. Hindi na bago sa kanya ang lawak at rangya nito dahil ilang beses na rin siyang nakapunta dito kapag may pagkakataong inuutusan siya ng amo.

"Dali pasok na tayo." Sa pagmamadali ay binuhat nalang niya si Aling Alma paakyat sa limang baitang para maabot ang mismong pinto upang mas madali silang makapasok.

"Jusko kang bata ka." Nasapo ng matanda ang dibdib nito sa gulat.

"Pasensya na po."

Pagpasok ng matanda ay agad rin siyang pumasok at nagpalinga linga sa paligid upang hanapin ang pakay. Kilala na niya ang lahat ng tao sa bahay na iyon kaya kapag may nakita siyang bago sa kanyang panigin ay alam niyang iyon na ang pinsan ng kanyang amo.

"Dito ka lang at babalik agad ako." Tumango lamang siya pero hindi nakatingin sa matanda. Nagtungo siya sa sala ngunit walang tao, tatlong katulong at ang kanyang Sir Leo lamang ang tumitira dito at siguro'y dagdag nga ang pinsan nitong tanda niya ay tinawag na Sais.

Nagpunta rin siya sa likod ng kabahayan pero wala pa rin siya nakitang malaki. "Nakaalis na siguro, sayang naman." Yamot niyang bulong sa sarili.

Pabalik na siya sa sala noong maaninag niya na may anino sa kusina, transparent ang salaming dingding na naghahati sa sala at kusina kaya madaling makita kung may tao doon.

Napairit siya sa kilig at malalaki ang hakbang dahil gustong gusto niya talagang makita. Malapit na siya sa kusina kaya tumakbo siya sa sobrang excitement dahilan para hindi niya makita ang basang sahig.

Napatili siya dahil sa pagkadulas at napadaing dahil sa malakas niyang pagbagsak sa sahig.

"Ouch." D***g niya at napapahawak sa balakang at ulong tumama sa semento.

"Are you okay miss?" Baritonong tinig ang nagpabaling sa kanya sa loob ng kusina at gan'on na lamang ang panlalaki ng mga mata niya dahil sa lalaking walang suot na kahit ano sa katawan ang bumungad sa kanyang paningin.

Kitang kita niya ang hubad nitong katawan na may mga butil pa ng tubig ngunit ang hindi niya kinaya ay ang tila ahas na tayong tayo sa pagitan ng mga hita nito.

"Waaaaa, cobra." Tili niya. "Cobra, cobra." Paulit ulit niyang tila at gusto man niyang tumakbo pero hindi siya makabangon dahil sa pagkirot ng kanyang katawan. Napasama siguro ang kanyang pagbagsak.

"Stop shouting miss." Sabi nito at humakbang palapit sa kanya na mas lalo niyang ikinatili.

"Cobra, papalapit naaaaaa. Cobra, jusko tutuklawin ako." Hindi na niya halos makilala ang kanyang sigaw dahil sa sobrang kaba. Gusto niyang tumingin sa iba para iwasan ang pagkalalaki nito pero para siyang naparalyse.

Naduduling siya at hindi na alam ang gagawin dahil sa bawat hakbang nito ay parang kumakaway sa kanya ang kahabaan nito.

"Wag mo akong tutuklawin, Aling Alma may cobra." Wala siyang tigil sa pagsigaw.

Pakiramdam niya ay matotrauma siya pagkatapos ng tagpong ito. Ang sabi sa mga usap usapan ay malaki at mahaba ito pero hindi nasabi sa kanya na sobrang napakalaki at sobrang napakahaba ng k*****a nito.

"Jusko. Kumakaway, nagwewave. Tumatalbog, nagbabounce." Wala na siyang ideya kung ano ang mga salitang lumalabas sa bibig niya basta ang alam niya lang ay malapit ito sa kanya.

"Tutulungan na kitang tumayo." Sabi pa nito at akmang luluhod pero napatili na naman siya. Gusto niyang makita ang mukha ng lalaki pero wala na ata siya sa tamang pag-iisip para intindihin pa 'yon.

"Wag po, wag niyong ilalapit sa'kin 'yan baka po pumutok." Mariin niyang ipinikit ang mga mata upang hindi na magkasala.

Ang balak niya lang naman ay tingnan ang bakat nito pero hindi niya gusto na bumalandra ito sa pagmumukha niya. Ngayon lang siya nakakita nito sa personal at hindi na siguro niya papangaraping maulit.

"Anong nangyari?" Nakahinga siya ng maluwag pagkatapos marinig ang boses ni Aling Alma na papalapit. "Ay sawa." Gulat nitong nasabi siguro'y nakita rin ang ahas.

"Ay anaconda." Ang isa pang boses ng katulong.

"Magbihis ka muna iho." Ilang sandali ay tugon ng matanda.

Napatili si Richell dahil may humawak sa kanyang braso. "Cobra, may cobra."

"Ako ito Richell halika na at tumayo ka na diyan." Doon lamang siya napadilat. Hinahabol niya ang kanyang hininga na napatingin sa paligid at laking pasalamat na wala na doon ang lalaki.

Hanep, napakalaki at napakahaba na napakataba pa.

Related chapter

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 2

    "BAKIT ba kasi pumunta ka sa malaking bahay hindi ba may trabaho ka?" Sermon sa kanya ng kanyang ama. Naiiling ito habang nakatingin sa kanya na napapangiwi habang hinihilot ang kanyang paa at balakang."Sinamahan ko lang naman po si Manang Alma." Sagot niya at mariing napakapit sa mesa nilang yari sa kawayan upang pigilan ang malakas na pagtili."Tiisin mo lang iha." Sabi ni Aling Alma na siyang naghihilot sa kanya. Tumango siya bilang sagot."Ikaw talagang bata ka, saan ba ako nagkulang ng pagpapalaki sa'yo." Kunsimisyadong tugon ng kanyang ama."Hindi naman ako lumaki five nga lang height ko." Napangiwi siya ng akmang hahampasin siya nito ng hawak na maliit na tuwalya."Hindi ka nga lumaki pero 'yang bibig mo napakalaki. Kanino ka ba nagmana ha? 'Yong nanay mo noong nabubuhay pa hindi naman chismosa ni hindi nga lumalabas ng bahay tapos ikaw halos gawin mo ng bahay ang labas." Alam niyang iritang irita na ito sa kanya ngunit hindi niya magawang dibdibin ang mga sinasabi nito dahil

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 3

    MADILIM ANG paligid at mga ingay ng kulisap ang tanging naririnig ngunit hindi iyon pinansin ni Richell dahil mas nangingibabaw ang kagustuhan niyang hanapin ang ama sa gubat. Alam niyang gutom na ito at natatakot rin dahil ni minsan ay hindi ito nanakit ng kapwa. Tinalasan niya ang pagmamasid sa paligid habang dala ang flashlight at bag na may pagkain at damit ng kanyang ama. Nakapatay man ito upang ipagtanggol ang sarili o kung ano pa man ay ito pa rin ang kakampihan niya dahil ama niya ito. "Tay?" Tawag niya dito dahil sa mga kaluskos na naririnig niya sa paligid. Nagpalingon lingon siya ngunit wala siyang makitang ibang tao. Sanay siya sa gubat at hindi siya takot sa mga hayop na naninirahan doon dahil kaya niyang ipagtanggol ang sarili.Walang ibang gubat ang kanilang lugar kundi ito kaya't alam niyang dito nagtago ang kanyang ama."Tay sumagot po kayo ako po ito si Richell." Mas lalo niyang nilakasan ang kanyang boses ngunit wala pa rin. Nagpatuloy siya sa paghakbang kahit al

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 4

    "HERE." Tinanggap niya ang puting sobre na iniabot ng kanyang amo. Nang dumating siya kanina ay agad niya itong kinausap at humingi ng tulong para sa ama. Wala siyang ibang malalapitan kundi ito. "I'm sorry, pinansyal na aspeto lamang ang maitutulong ko. Pareho ko silang trabahador at sa lupa ko nangyari ang lahat kaya responsibilidad kong tulungan kayo pero ayokong personal na sumama sa isa man sa inyo o sa pamilya ni Bitoy dahil ayokong isipin nila na may pinapanigan ako," sabi pa nito. Tumango siya para sabihin dito na naiintindihan niya. "Ayos lang po 'yon sir malaking bagay na po ito sa'min.""Gusto kong kumuha ka ng abogado na hahawak sa kaso ng tatay mo." Napayuko siya dahil alam niyang malaking pera ang kakailanganin para doon, balak niyang dumulog nalang sa PAO at hingin ang serbisyo nito kahit na matagal uusad ang kaso. Tila napabasa nito ang isip niya. "Ako ang bahala sa lahat ng gastos. Mas mapapadali kung kukuha ka ng private attor

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 5

    Rated SPG(For adults only)HALOS hindi na makita ng maayos ni Richell ang daan papunta sa hotel room na ibinigay sa kanya ng abogado. Kumukulo ang kanyang sikmura sa sobrang kalasingan at tila masusuka siya sa bawat hakbang niya. Ito ang gusto niya dahil siguradong pati mukha ng abogadong iyon ay hindi na niya maaaninag dahil sa sobrang hilo."Tok. Tok. Tok," sabi niya. Idinikit niya ang kanyang mukha sa pinti upang ipahinga ang ulo. "Richell Vinteres for extra service." Napahagikhik siya dahil sa mga sinabi. Napapasunok pa siya sa sobrang kalasingan.Ilang beses siyang kumatok  ngunit walang nagbubukas hanggang sa isanda niya ang buong katawan doon. "I'm delivering my vulva," sigaw niya. Napatili siya sa biglaang pagbukas ng pinto at pagbagsak niya sa sahig. Panaungol si Richell habang hawak ang dibdib na unang umama sa sahig. Imbes na masaktan ay tumawa lang siya ng tumawa. "Sabik na sabik na pumasok?" Pagkausap niya sa sarili habang nakat

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 6

    LABAG MAN sa kagustuhan ay tinatagan niya ang loob upang sikmurain ang mga naganap kagabi, noong una ay nagdadalawang isip siya ngunit noong naglaon ay talagang nagustuhan niya. Hindi sekreto sa kaalaman niya kung paano magtalik at madalas man sila sa kalokohan ay hindi naman niya pingarap na ibigay ang sarili sa lalaking hindi niya mahal pero ngayon ay wala na ang pinakaiingatan niya.Inisip na lamang niya na para iyon sa ama para kahit papaano ay gumaan ang loob niya. Isa ito sa realidad ng buhay mahirap dahil sa araw araw na lumilipas kalimitan ay kumakapit sa patalim upang makasurvive. Sinapo niya ang noo dahil sa hang over at nanginginig pa ang kanyang kamay habang hawak ang kumot na siyang tanging balot sa kanya katawan. Nakatingin siya sa lalaking nakatalik. Naikuyom niya ang kamao dahik gusto niyang magwala at magsisigaw pero hindi iyon ang tamang gawin niya sa sitwasyon niya ngayon. Kailangan niyang mag-isip.Kaya mo 'to Rich, virginity

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 7

    "Makakalabas na po kayo tay, konting tiis nalang," sambit niya habang hawak ang kamay ng ama. Katatapos lamang nitong kumain at kung pwede lang ay tabihan niya ito sa loob ng kulungan ay ginawa na niya. Sobra ang awa niya rito lalo at patanda na ito. Hindi dapat ito sa prisento kundi sa bahay nila at nagpapahinga."Kahit hindi na anak sa tulad nating mahirap ay sadyang mailap ang hustisya," sagot nito.Napalunok siya upang tanggalin ang bikig sa lalamunan na nagsisimula na namang mamuo. "Ano kaya 'tay kapag hindi kayo nakalabas ay samahan ko nalang kayo diyan sa loob," pagbibiro niya. Gusto niyang kahit papaano ay gumaan ang kalooban nito.Napatawa ito at labis labis na iyon kay Richell. "Ikaw talagang bata ka puro kalokohan ang palagi mong sinasabi.""Kasi 'tay di ko naman kayang wala ka sa tabi ko kaya sasamahan nalang kita."Umiling ito habang natatawa pa rin. "Matanda na ako Richell anak at kung ito ang kapalaran ko ay tatanggapin ko.

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 8

    Inalis ni Richell ang tubig sa kanyang mukha gamit ang kamay bago muling sumisid sa ilalim. Itinaas niya ang kamay at lumangoy papalapit sa kaibigan na nakaupo lamang sa buhanginan. "Tara d'on tayo sa malalim." Aya niya rito pero inirapan lang siya nito na ikinatawa niya. Hindi marunong ang kaibigan at kahit turuan niya ito ay takot pa rin. Kaya siya lang ang madalas na sumisid sa dagat samantalang nasa buhanginan lang ito at naglalagay ng mga basang buhangin sa paa. "Bakit ba kasi ayaw mong turuan kita?" tanong niya.Umiling ito. "Ayoko nga dahil baka malunod ako, ikaw nalang tapos dito lang ako titingin sa'yo," ngumuso ito.Pabagsak siyang umupo sa tabi nito at hindi alintana ang buhangin na dumudumi sa kanyang pang-upo lalo't nakatwo piece silang pareho ng kaibigan. "Dito nalang din muna ako para di ka mabored," sagot niya. Gumaya siya sa paglalaro nito ng buhangin habang nakatanaw sa malawak na karagatan na parang walang katapusan.

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 9

    HINDI niya napaghandaan ang muling pagbabalik nito. Halos umabot sa isang taon bago niya muli itong nakita at hindi niya iyon inaasahan. Nang lumipas ang ilang buwan mula ng huling araw nito dito ay nawala na rin sa kanya ang pag-asang babalik ito sa hacienda. Pero ngayong nandito na ito ay hindi niya alam ang ikikilos. Simula ng matulungan ng pamilya nito ang kanyang ama ay nagsilbi na siya sa malaking bahay at iba pang trabaho sa bukod ngunit ngayon lang ang araw na gusto niyang maglaho at hindi umapak sa lupain ng amo. "Are you fine here iho?" tanong ng ina nito. Naririnig niya ang usapan ng mga ito dahil siya ang naglalagay ng mga pinggan at kubyertos sa hapag. Nakilala niya ang mga kapatid at mga magulang nito at tulad ng kanyang tunay na amo ay mababait rin ang mga ito. Ngunit kahit mapagkumbaba ang mga ito ay hindi niya mapigilan na hindi makaramdam ng ilang."I'm fine mom," sagot ni Sais. Napapapikit si Richell kapag naririnig ang

Latest chapter

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Special Chapter

    "ARE YOU HAPPY?" Sixth asked while looking at her beautiful wife smiling from ear to ear, dancing with the wild wind of Essaouira seaside. Ngayon ang pangalawang araw ng honeymoon nila dito sa Morocco, ang favorite destination ng kanyang asawa. "Yes, masayang masaya," nakangiting sagot nito. Lumingon ito sa kanya, napangiti siya dahil pumikit ito sa pagtama ng sikat ng araw sa mga mata nito. The most beautiful woman in the world, he whispered. Pinagsiklop niya ang kanilang mga kamay. Hindi pa rin nawawala ang malakas na pagtibok ng kanyang puso sa tuwing hinahawakan niya ang kahit anong parte ng katawan nito. From her hair to the tip of her nails. She's everything for him. "Be careful. Baka masugatan ang paa mo," paalala niya dahil mas lalo itong lumapit sa mabatong parte."Ayos lang naman masugatan e." Napakamot na lamang siya sa batok nang bumitaw ito at parang batang inilubog ang mga kamay sa tubig. Tumayo siya sa likod n

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Epilogue

    MALAKI ANG mga ngiti sa labi ng bagong mag-asawa. Katatapos lamang ng kanilang kasal at ngayon ay patakbo silang lumalabas sa simbahan habang magkahawak ang mga kamay. They are happily married witnessed by God, friends and family. Walang mapagsiglan ang saya sa kanilang mga puso dahil sa lahat ng mga pagsubok na kanilang pinagdaanan sa kanilang pag-iibigan ngayon ay walang humpay na saya naman ang kanilang tinatamasa. Natatawang ihinagis ni Richell ang hawak na bulaklak habang buhat buhat siya ng asawa. Sa likod naman nila ay ang kanilang pamilya at mga kaibigan na may mga ngiti rin sa labi. "Akin 'yan," dinig niyang tili ni Vale at talagang halos makipagpatayan makuha lamang ang bouquet. "Ipaubaya niyo na sa'kin mag-iisang taon na akong tigang," hinablot nito ang bulaklak na napunta sa iba. Napahalakhak sila at napailing sa pagiging eskandalosa nito. "Honeymoon is coming," sigaw ni Sais kaya nagtawanan ang lahat. Nakakapit siya sa batok nito

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 28

    KINAUMAGAHAN ay maagang gumayak si Richell. Suot ang bestidang puti ay lumabas siya sa kanilang silid ni Sais. Pansamantala silang nakatira sa malaking bahay ni Leo. "Are you ready?" Nakangiting tanong sa kanya ni Sais. Napangiti rin siya pagkakita sa gwapo nitong mukha suot ang white Armani polo shirt nito na pinarisan ng demin jeans at itim na sapatos. Tumango siya at hinaplos ang urn na dala. "Ready na.""That's good to hear," lumapit ito sa kanya at inayos ang kanyang buhok. "You're so beautiful, little kitten.""And you're so handsome," balik niya. Humalik ito sa kanyang noo bago siya inakay palabas. Balak sana nitong gamitin ang sasakyan nito ngunit mas pinili ni Richell na maglakad na lamang dahil gusto niyang namnamin ang sikat ng araw sa umaga."Wala pa ring nagbabago, maganda pa rin ang buhay probinsy," huminga siya ng malalim habang ipinapalibot ang tingin sa paligid, purong mga berde ang kanyang nakikita at nakakagaan iyon s

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 27

    MALAKI ANG PAGKAKANGITI ni Richell nang lumapag ang helicopter na kanilang sinasakyan sa malawak na hacienda ng dating amo na si Leo. Ngayon ang pagbalik nila dito isang linggo magtapos sabihin ni Sais na pupunta sila sa dagat.Sobrang nangungulila na siya sa hangin sa bukid, ang purong mga berdeng kahoy na halos bumabalot sa buong lugar, ang walang traffic na lugar at tahimik. Simpleng pamumuhay ang namimiss niya dahil sobrang magara ang naging buhay niya sa syudad.Unanh bumaba si Sais at napakunot ang noo niya nang idipa nito ang mga braso. "I will carry you.""Wag na," tanggi niya at akmang bababa na ngunit bigla siyang binuhat nito."Kakargahin kita dahil baka maputikan ang paa mo."Tinaasan niya ito ng kilay pero hindi maalis ang masayang ngiti."Ano ka ba sa putik ako pinanganak kaya sanay ako kahit lumangoy pa ako sa palayan wala lang sa'kin 'yon."Ang noo naman nito ang kumunot. "Bakit sa putik ka ipinangan

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 26

    MATAPOS MAGSIPILYO at maghilamos upang linisin ang mukha ay nadatnan ni Sais si Richell na hawak hawak ang mahabang buhok. Paulit ulit itong inaamoy ng dalaga at napapasimangot."What's the problem, little kitten?" Kahit papaano ay masaya siya sa unti unti nitong pagbalik sa dati, siguro'y nakakatulong ang palaging pakikipaglaro nito sa kanyang anak at pagkausap nito kay Syete. Madalas pa rin itong tulala ngunit hindi na umiiyak at nagwawala, nagsasalita na rin ito kapag kinakausap niya o sumasagot ng tango. "Mabaho," sagot nito habang inaamoy pa rin ang buhok. Natatawa siyang lumapit dito at hinaplos ang buhok nito. "Kailan ko huling naligo?""Kahapon pero naglaro kami ni Zam at may inilagay siya sa buhok ko."Tumango siya bago inamoy ang buhok nito. "The smell is fine. Hindi naman mabaho e." Mas lalo itong sumimangot. Kinurot niya ang ulong nito dahil sa panggigigil. "Come here, we will take a bath.""Dalawa ta

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 25

    "AKALA NIYO papalagpasin ko lahat ng mga ginawa niyo. Devils don't deserve my conscience, assholes," napangisi siya at sandaling lumayo sa mga ito para tignan ang takot na mga mukha ng dalawa samantalang si Fabilon ay halos hindi na makadilat ang mga mata.Lumapit siya sa mesang ipinasok ng mga kapatid kung saan nakapatong ang iba't ibang bahay na maaari niyang gamiting pagpapahirap dito. Pinulot niya ang alcohol at itinaktak sa kanyang kamay. "Sa sobrang gigil ko sa inyong mga putangina kayo nadumihan ang kamay ko," aniya. Matapos linisin ang kamay ay nagsuot siya ng gloves upang hindi na muling mamantsahan ng dugo ang mga kamay."Nanggigigil talaga ako sa mga ungas na 'to," umalis si Gale sa pagkakasandal sa dingding at naiiling na lumapit sa tatlo. "Pasampal nga ako sa mga ito.""Go on," sagot ni Sais.Hinawakan ni Gale ang baba ni Fabilon at naiiling na tinalikuran ito. Ginawa niya iyong bwelo dahil sa muling pagharap ay malakas na sampal

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 24

    KAHIT NA SUMISIKLAB sa galit ang kanyang kalooban dahil sa mga nalaman ay nakangiti siyang humarap kay Richell. Tapos na ang agahan nila at nasa sala na ito kalaro ang kanyang anak. "Little kitten," pagtawag niya at mas lalong napangiti dahil lumingon ito. Minsanan lang kung lumingon ito sa bawat pagtawag niya at labis ang sayang dulot niyon para sa kanya. "Are you okay?" tanong niya nang makalapit dito."She's playing with me dad," angal ng kanyang anak."Sorry darling, I just want to kiss your mom," at hinalikan niya ang noo ng kasintahan. Nakatitig lamang ito sa kanyang mukha at natigilan siya dahil sa paghaplos nito sa kanyang kamay na may benda. Napansin iyon ng mga magulang kanina ngunit ng sumagot siyang wala lamang iyon ay hindi na nag-usisa ang mga ito."Hindi masakit," sabi niya dahil nakikita niyang hinahaplos pa rin nito ang kanyang sugat. "Wag kang mag-alala dahil ayos lang ako," mahigpit niya itong niyakap mula sa likod ha

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 23

    NANATILING GISING si Sais kahit na maghahating gabi na dahil sa pagbabantay sa dalaga. Ayaw niyang matulog kahit na pagod na pagod na ang kanyang buong sistema. Upang masiguro na ligtas ito ay isinasakripisyo niya pati ang pagpapahinga. He can't rest thinking that he might lose her in any moment. He leaned at the wall while watching her sleep. He can't think of anything as if his mind is blank and lost. Kinakain ng katahimikan ang malalim na gabi kaya't pati ang pag-iisip niya ay naaapektuhan. Gustong gusto niyang malibang upang alisin ang mga negatibong ideya ngunit hindi siya pwedeng umalis. Hinahayaan na lamang niya ang pagkukusa ng mga luha sa pag-agos mula sa kanyang mga mata. Wala rin namang patutunguhan kung pipigilan niya iyon dahil hindi paampat."Ta-Tay, tay?" Mabilis siyang bumangon nang marinig ang paos na boses ng dalaga na tinatawag ang ama nito. "Li-Little kitten," dahil sa pinaghalong pagod at puyat ay bahagyang gumewa

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 22

    "KAPAG may gusto kang kainin sabihin mo lang okay? We will buy anything you want," wala siyang natanggap na sagot muli sa dalaga dahil tulala na naman ito. Kagigising lamang nila at dahil siguro sa pagod ay tanghali nang nagising si Richell. Ipinaghain niya ito ng almusal at tumabi upang subuan ito. Kung hindi niya gagawin iyon ay siguradong hindi ito kakain."Say, aaaah," ibinuka niya ang bibig upang gayahin nito. Napangiti siya dahil sinunod iyon ng dalaga. "Very good my little kitten." Patuloy niya itong inalalayan sa pagkain. Kahit papaano ay nagiging panatag ang loob niya kapag kumakain ito kahit na hindi maayos ang dinaramdam.Dahil sa nangyari kagabe ay mas lalo niyang dinagdagan ang security guards sa bahay nila at pati mga katulong upang marami ang titingin sa dalaga. Hindi naman siya humihiwalay at kaya niya itong bantayan ngunit gusto niyang makasiguro. Ayaw na niyang maulit na halos mabiliw siya kakahanap dito."Good morning

DMCA.com Protection Status