“It's okay Mommy I understand po! Masaya na po ako sa nalaman ko at least may itsura na siya sa imagination ko!” Napangiti ng mapait si Claire dahil doon at iniba ang usapan. “Kamusta na nga pala si anay Lucing at si tita Quinn mo?” “They are okay mommy, natutulog na po sila. Pagod po kasi si ita Quinn kanina sabi niya po marami siyang work na ginawa samantalang si nanay naman po pinagpahinga ko na 'rin po para maagang nakatulog. While me I'm waiting for your call,” Napatango naman si Claire dahil sa sinabi nito nakalilimutan na niyang tawagan si Quinn, naiwan dito lahat nang trabaho niya. Si Quinn ay kasosyo niya sa negosyo at pinakang pinagkakatiwalaan niya para dito sa panandalian niyang pagkawala. “Tell tita Quinn that I'll call her tomorrow, at pakisabi kay nanay wag magpapakapagod okay? While you, sleep na okay? Tulog na pala sila jaan,” “Yes po mommy! I'm so happy that you called miss na po kasi kita eh!” “I miss you too, behave okay? I love you and goodnight,” “
PAGDILAT ng mga mata ni Claire ay sumalubong sa kaniya ang muka ni Zekiel at Zayne na nag-aalalang nakatingin sa kaniya. “Tita-Mommy are you okay now?” Agad napabangon si Claire mula sa pagkakahiga sa sala na siyang inalalayan naman agad ni Zekiel. “I'm okay, what happened?”Hirap pa na sabi ni Claire na ikinatinginan ng mag-ama. Si Zayne ang sumagot dahil alam niya na walang balak na magsalita ang ama niya. Andoon na si Zayne magmula ng sumabat si Zekiel pagkatapos nang tawag ni Claire. Nagtaka kasi si Zayne na ang tagal bumalik ng dalawa kaya sumunod siya dito at doon nga ay naabutan niya ang dalawa hanggang sa hindi na niya napigilan at nakinig siya sa usapan ng matatanda. Although alam niya na bawal makinig sa usapan nang mga ito ngunit hindi niya napigilan lalo na at tungkol iyon kay Claire. “You passed out again Tita-Mommy,”Napaisip si Claire dahil sa sinabi ni Zayne at agad na nanglaki ang mata pagkatapos ay napatingin sa mag ama at muling umiwas dahil alam na ng dalawa an
Hindi na napigilan ni Claire ang mapaiyak dahil doon. Napatakip siya sa bibig niya dahil ayaw niyang marinig ng dalawa ang kaniyang pag-iyak. Parang dinudurog ang puso niya dahil doon, parang gusto niyang saktan ang sarili niya dahil sa maling ginawa niya. Gusto niyang maglaho nalamang upang wag maramdaman ang sakit na nararamdaman niya. Nang hindi matigil-tigil ang pag-iyak niya na halos hindi na niya ikahinga sa sobrang pagpipigil ay dali-dali siyang tumakbo palabas dala-dala ang kaniyang cellphone at dumeretsyo sa beach. Maraming nakapansin sa kaniyang mga empleyado ni Bea ngunit hindi niya ito pinansin at nagderederetsyo sa patutunguhan. Nang makarating sa beach ay doon na niya ibinuhos ang sakit na nararamdaman niya, ang pagpipigil niya sa pag-iyak. Unti-unti siyang napaluhod dahil sa panghihina ng kaniyang mga tuhod. “Ahhh!!!” Napasigaw nalamang siya dahil sa sakit na nararamdaman. Ang gusto niya at ang plano niya ay ang mapalapit sa anak niya, hindi niya ginusto na mag
Kinabukasan ay maagang nagising si Claire at maaga ring pumasok. Nagbabakasakali siya na pansinin na siya ni Zayne o di kaya ni Zekiel at pabalikin siya sa trabaho. Nag asikaso muna siya nang mga papeles na andodoon hanggang sa dumating si Zekiel kasama ang anak nito. Agad siyang ngumiti at tumayo upang batiin ang dalawa. “Good morning Sir, Good morning Zayne!” Malaking ngiting sabi niya sa dalawa ngunit parang bingi ang mga ito na walang narinig na nagpatuloy sa paglalakad papunta sa office. Nanghihinang napaupo si Claire sa upuan niya at tumulo ang luha niya kasabay ng pagkawala nang ngiti niya sa labi. Agad niyang ipinilig ang ulo dahil naiintindihan niya na galit pa ang mga ito sa kaniya. Bibigyan niya muna nang oras ang mga ito. Ngunit ang oras na ibinigay niya ay umabot na nang halos isang linggo, paulit-ulit na nangyayaring dumadaan ang mga ito at paralamang siyang hangin. Hindi na niya kaya, hindi na niya kinakaya. Sa tuwing nilalagpasan lamang siya nang mga ito lal
CLAIRE Hindi ako makapaniwalang nakatingin sa lalaking gwapong nasa harapan ko. Kung titignan mo siya ay mahahalata mo na agad na isa 'rin siyang business man na katulad ni Zekiel lalo na at pareho silang naka business attire. Pero mas gwapo si Zekiel masama nga lang ugali di tulad ng kaharap ko ngayon. Pero bakit parang familiar saakin ang Hunt na apilyido?“Yes it was me, sorry kung hindi ako nagpakita sayo that time nahihiya kasi ako. Pero binantayan kita hanggang sa dumating ang kaibigan mo,” Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi niya so all that time may nakabantay saakin?! Kaya pala parang feeling ko may nakatingin saakin. “Binantayan mo ako? Wait! Wag kang mag sorry ako nga dapat magpasalamat sayo pero hindi mo na kailangang gawin yun,” Napangiti siya sa sinabi ko at nakita ko ang pantay pantay niyang mapuputing labi, bagay na bagay sa kaniya ang ngiti niya. “How could I leave? You look like depressed that time and crying,”Natahimik ako sa sinabi niya at napangiti nanaman n
“Zayne,” lumingon ako sa likod ko at nagulat ako ng niyakap niya ako ng mahigpit. Hindi ako nakakilos dahil doon, hindi ko inaasahan na nasa likuran ko lamang siya dahil sa pagkakaba ko kanina sa labas. “I-I'm sorry Tita-Mommy sa hindi pagpansin sayo, sorry kung umabot sa ganito ang lahat, nalungkot lang po talaga ako sa balita mo na meron ka nang—” “Shhh tapos na yun Zayne stop crying,” Lumuhod ako upang makapantay si Zayne at hinagod ang likuran nito. Ayokong nakikitang naiyak ang anak ko kaya mas gugustuhin kong masaktan nalang ako o ako ang umiyak kesa siya. “Sorry po kung tinanggal kayo ni daddy—” “Zayne stop, ayos lang yun kay Tita-Mommy. Naiintindihan ko si daddy mo, I hurt you that time. Ako dapat ang humingi ng tawad, I'm sorry Zayne nasaktan kita ng sandaling yun kaso wala nang magbabago Zayne may anak na ako,” Napahiwalay siya sa pagkakayakap ko dahil sa sinabi kong iyon at tumingin saakin. “About you daughter Tita-Mommy what is she look like? You? What is her n
Wala akong ibang ginawa kungdi ang titigan ang anak ko ng mga oras na iyon. Hindi ko inaalis ang tingin ko sa kaniya dahil iyon na ang huling pagkakataon ko. Maghapon kaming magkasama ni Zayne pagkatapos niyon at hinayaan naman kami ni Zekiel dahil mukang alam niyang last day ko na rin. Malapit nang mag-uwian at andito lamang kami sa table ko naglalaro ni Zayne nang online games hindi ko na rin tinapos ang tabaho ko bahala na si Hero bukas tutal babalik na siya. “Tita-Mommy ihahatid ka na po namin!” Nakangiti nito saakin nang malaki ngunit napangiti ako ng malungkot. “Gustuhin ko man pero ayaw nang daddy mo panigurado kaya mauuna na ako sa inyo,” Nakita ko na nalungkot siya sa sinabi ko. “Pero gusto ko Tita-Mommy! At bakit inaalis mo na lahat nang gamit mo?! Ayokong umalis ka dito Tita-Mommy!” Muli nanaman itong umiyak kaya napaluhod ako agad upang makapantay ito. Ayokong nakikita siyang umiiyak nasasaktan ako ng doble dahil doon. “Zayne stop crying, listen to me. Hindi
NAGMAMADALI akong tumatakbo papunta sa aking tinutuluyan na apartment habang palingon-lingon sa aking likuran. Mabilis pa 'rin ang tibok ng aking puso at takot na takot sa maaaring mangyari lalo na at may mga goons na nagtangka saaking buhay. Ngunit ipinagtataka ko pa 'rin kung paano ko nagawang makipagsabayan sa pakikipaglaban mas lalo na ang matalo ang mga ito. Paanong nangyari iyon? Malapit na ako sa aking apartment ng unti-unti akong mapabagal sa pagtakbo dahil mayroon akong sasakyan na nakita sa tapat ng aking apartment. Kulay pula ito at alam kong mamahaling sasakyan, napahinto ako sa may tapat ng bahay at pinagmasdan ang kotse na iyon. Bigla kong naalala ang nangyari kanina sa park kaya tatakbo na sana ako papasok sa loob ng apartment ng mapahinto ako dahil sa tumawag saakin. “Claire it's you! Claire!” Natigilan ako sa pangalan na itinawag niya saakin. Bakit Claire? Paanong nalaman niya ang totoo kong pangalan? Napaharap ako sa may kotse at doon ay sumalubong saakin ang
Hi guys! Bakit wala pa rin akong update? Pakinggan niyo po ako, honestly takot po ako mag update. Pinakang kinakatakutan naming writers ay ang mag sulat ng hindi magandang daloy ng kwento. Aware naman po kayo na matagal bago ko masundan ang story, dahil po nawala ako sa daloy ng kwento. Hindi ko nga po alam kung okay ba ang naisulat ko last update ko? Comment naman po kayo if ever okay siya at nakaka-excite pa rin. Alam ko mayroon akong ibang kwento na isinusulat, yes po dahil need ko pa rin mag move forward besides itong pagsusulat na rin po ang source of income ko. Nag aaral din po ako at ito ang tumutulong sa pamilya ko kaya need ko talaga gumawa po ng bagong kwento para at the same time kumita din po ako. Now, may nag message po saakin, hello tukayo Nicole Tejadal! Maraming salamat sayo dahil nabuksan ang isip ko na wag matakot mag sulat. Or di kaya mag update kahit pa-konti konti basta ituloy ko ang story ni Zayn at Zoey. Story ni Zekiel at Claire ang isa sa paburito kong mga
“NASAAN si Ace?” Napalingon si Archer sa kaniyang ate Catherine ng pumasok ito sa kanilang kwarto. Kanina pa nito hinahanap ang kapatid dahil mayroon sana itong itatanong dito ngunit ang naabutan niya lang ay si Archer na naglalaro sa computer. “Umalis ate Cath, pumunta kay ate Zoey.” Napatango si Catherine dahil sa sinabing iyon ni Archer at tummalikod na upang umalis ngunit kusa siyang napahinto ng mayroon siyang maalala. Lahat ng plano nila ay si Ace ang may idea, iniisip niya kung paano iyon ng laman lahat ng kapatid gayong ang bata-bata pa ng mga ito. “Archer pwede ba kitang makausap sandali?” Napangiti si Archer dahil sa sinabi ng kaniyang ate at tumango dito. Inalis niya muna ang headphone na suot niya at hinarap ang kaniyang ate na nakaupo sa kanilang higaan. “Hindi ba maraming nangyari sa inyo ni Ace noong iniligtas niyo si ate Zoey?” tumango naman is Archer sa sinabi ng kaniyang ate. “Paano niyo nagawa lahat ng ‘yon? I mean ang bata niyo pa that time, three?” Napaisip
PAGKARATING ni Zoey sa kanilang hideout ay agad na nagtanong ito kay Georgia kung mayroon ba silang kasamang mga Filipino doon at mayroon nga. Kasama niya ‘daw iyon mula sa assassin world na siyang hindi sangayon sa pamamalakad ni Kathryn. Nang dahil doon ay nawala ang panghihinala ni Zoey sa lalaking iniligtas niya. Tinanong siya nito kung bakit niya naitanong kung kaya na-kwento niya ang tungkol sa iniligtas niya kanina. Matapos nilang mag-usap ay nagpasya si Zoey na mag training nalang muna. Ang tagal na ‘rin ng makapag training siya ng seryosohan kung kaya pakiramdam niya ay nabubuhay ang dugo niya sa pagsasanay. Marami siyang mga kasabayan sa training ground at dahil malaki naman iyon ay walang problema. Wala ‘ring pakialamanan sa mga nag tetraining. Pwede ‘ring magkaroon ng training partner dipende sa’yo. Karaniwan na mayroong training partner ay ‘yung mga gustong makipaglaban ng mano-mano. Sa ngayon ay ang gagamitin niya muna ay puting tela na ibinalot niya sa kaniyang kamay
NAKAUPO at binabasa ni Zoey ang mga papers na nasa kaniyang harapan. Naroroon na sila ngayon sa hide out ng kaniyang tito Phil at iniharap na sa kaniya nito ang mga information na nakalap nila tungkol kay Kathryn. Ayon sa mga nakalap nilang information ay nagkaroon ng trauma ang babae dahil sa kaniyang ginawang pagpatvy sa in ana si Kayla. Yes, si Kathryn talaga ang tunay na pumatvy sa kaniyang ina. Nung mga panahon na naglalaban silang dalawa ni Zoey dumating ang kaniyang ina para pigilan siya. Ngunit dahil nasa gitna ng labanan ang dalawa ay nadamay si Kayla at ito ang tinamaan ng anak. Sa gulat ni Kathryn ay napaatras siya palayo doon at nakatingin lang sa kamay niya na mayroong dugo. Habang nanginginig ang kamay at paulit-ulit na sinasabi sa sarili na hindi siya ang gumawa si Zoey naman ang sumubok na pigilan ang pagkawala ni Kayla. Kitang-kita iyon ni Georgia, hindi lang iyon nakuhaan pa niya ng video ang mga pangyayari hanggang sa sumigaw si Kathryn ba si Zoey ang pumatvy d
“KUNG ganon nalaman niyo lahat ng plano ko kasi narinig niyo ako?” tanong ni Zoey na sabay ikinatango ng kambal. Ayon sa mga ito, nang makita nilang binabalak ng tauhan ni Kathryn na putulin ang break ng kotse niya ay siya agad ang naisip nilang sabihan. Pero imbes na matuloy iyon ay narinig nila ang pakikipag-usap niya kay Phil. Doon nagsimula ang plano nilang kambal lalo na’t tumama ang ulo ng ate nila sa kahoy. Ang totoong plano ay susundan nila ito sa oras na ihatid sila ni Zoey sa isang tabi, susundan nila ito at hindi lalayo dito’t magmamasid lang ng palihim. Ngunit nagbago lang iyon dahil sa hindi inaasahang pagakakataon at ang ending sila ang nag-alaga sa kanilang ate. Hindi maiwasan ni Zoey na ma-teary eye dahil sa kaniyang naririnig. Kung tutuusin ay utang na loob niya sa kambal ang kaniyang buhay dahil kung hindi dahil sa mga ito ay baka wala na siya. Ano nalang ang mangyayari sa kaniya sa ilog na ‘yun? Sa bilis ba naman ng agos ng tubig. “Thank you twins!” nasabi ni
“HMP!” Pagpupumiglas ni Zoey dahil bigla nalamang mayroong tumakip sa kaniyang bibig at inilabas siya ng veranda. “Shhh! It’s me Zoey!” mahinang bulong sa kaniya ni Phil na siyang may kagagawan ng pagkuha sa kaniya. “T-tito Phil?” “Yes, we must get out of here as soon as possible!” Napaseryoso si Zoey dahil sa sinabi nito sa kaniya at binitawan na siya ng lalaki at tumingin sila sa paligid kung mayroon bang bantay. Nang masigurong wala ay walang alinlangan silang bumaba mula sa veranda na iyon at maayos na nag landing sa damuhan. “Follow me tito Phil,” mahinang sabi ni Zoey na ikinatango lang sa kaniya ng lalaki. Ang plano ay siya ang kukuha kay Zoey ngunit ang naging ending ay ito lang ‘din ang naglabas sa kanila sa lugar na iyon. Ano pa nga bang aasahan ni Phil? Silang kambal ni Zayne ang unang matatalinong batang nakilala niya, bakit una? Simple lang dahil mayroong mas matalino sa kanilang dalawa. Matapos ang ilang minutong pakikipagpatentero nilang dalawa sa mga banta
Hi Kimmie's! Alam ko marami ng galit sa inyo dahil wala akong update dito sobrang tagal na and yes kasalanan ko po. I'm really sorry, pero di ko na maibabalik ang mga nakalipas na buwan. Sadyang marami lang nangyari sa personal kong buhay to the point na di ako makasulat ng ayos. Yes, may bago akong story pero hindi ko mapagsabay ang dalawang story kaya mas pinili ko muna mag focus sa isa pero ngayon handa na akong pagsabayin sila at bumalik na ako sa dati yey! As of now binabasa ko ulit ito para as soon as matapos kong mabasa at makabalik ako sa kwento ni Zoey matutuloy ko na. Again, sorry sa matagal na paghihintay but be patient guys. Mag uupdate ako sooner or later. Gugulatin ko nalang po kayo para surprise. Sana ay nandito pa 'rin kayo nakasubaybay sa kwento ng Gray Family. Comment down sa matyagang nag hihintay ng update, mahal ko kayo! Thank you so much! Love lots!
KAHIT na hindi alam ni Zoey kung ano ang sasabihin niya kay Xavier ay nangingibabaw pa ‘rin ang kaniyang pagkamiss sa nobyo. Kahit na nakakasama niya ito ng madalas noong nagpapanggap siya bilang Fiona ay hindi naman niya ito maalala kaya ngayon na nakaka-alala na siya ay mas nangingibabaw ang kaniyang pagkamiss dito ngayon. Naupo si Xavier sa gilit ng kaniyang higaan habang siya naman ay sumandal sa headboard upang kahit papaano ay makapantay niya ito. Magkatitigan lamang silang dalawa at walang nagsasalita. Kapwa mayroong mga ngiti sa labi ngunit hindi mo mararamdaman ang ni-katiting na awkward sa kanilang pagitan. Hanggang sa hindi na nila napigilan at tila iisa ang kanilang nasa isip dahil pareho nilang niyakap ang isa’t-isa ng sobrang higpit. Hindi iyon inaasahan ni Zoey kung kaya naging emosyonal siya hanggang sa tuluyan ng tumulo ang luha niya at humagulhol na ito sa balikat ng lalaki. “My angel why? May masakit ba sa’yo?” alalang tanong ni Xavier dito ng maramdaman niya ang
“REPORT” Seryosong sabi ni King Clark ng pumasok sila ni Zekiel sa loob ng CCTV room kung saan naroroon ang mag kakaibigan kasama ang bunsong kambal. Agad na nagsitayuan ang mga ito at sa pangunguna ni Zayne ay siya ang sumagot sa kanilang titong Hari. “Nakita namin na ibinaba siya malapit dito sa palasyo. Ang ipinagtataka lang namin ay pagka-alis na pagka-alis ng van na iyon ay nawala na ‘din ang footage. Sinubukan na namin lahat ng alam namin para maibalik ang footage ngunit wala pa ‘rin.” Seryosong sabi ni Zayne na siyang ikinatango naman ng mga kasama niya. Samantalang sina Zekiel at King Clark naman ay nagkatinginan dahil doon. Pinasuyod ‘din kasi nila ang paligid para masiguro kung mayroon pa bang ibang kalaban sa paligid ngunit wala na naman silang nakita. “Kung ganon pinaghandaan nila ito. Ang tanong ay anong ginawa nila sa anak ko para nalang umiyak ito ng ganon?” naguguluhan na sabi ni Zekiel. “Ang mas nakakapagtaka pa po tito ay walang ibang sugat si Zoey bukod sa marka