Chapter 24.2

“Zayne,” lumingon ako sa likod ko at nagulat ako ng niyakap niya ako ng mahigpit.

Hindi ako nakakilos dahil doon, hindi ko inaasahan na nasa likuran ko lamang siya dahil sa pagkakaba ko kanina sa labas.

“I-I'm sorry Tita-Mommy sa hindi pagpansin sayo, sorry kung umabot sa ganito ang lahat, nalungkot lang po talaga ako sa balita mo na meron ka nang—”

“Shhh tapos na yun Zayne stop crying,”

Lumuhod ako upang makapantay si Zayne at hinagod ang likuran nito. Ayokong nakikitang naiyak ang anak ko kaya mas gugustuhin kong masaktan nalang ako o ako ang umiyak kesa siya.

“Sorry po kung tinanggal kayo ni daddy—”

“Zayne stop, ayos lang yun kay Tita-Mommy. Naiintindihan ko si daddy mo, I hurt you that time. Ako dapat ang humingi ng tawad, I'm sorry Zayne nasaktan kita ng sandaling yun kaso wala nang magbabago Zayne may anak na ako,”

Napahiwalay siya sa pagkakayakap ko dahil sa sinabi kong iyon at tumingin saakin.

“About you daughter Tita-Mommy what is she look like? You? What is her n