“ANONG ibig sabihin nito Venice?” Naguguluhan na tanong ni Louise kay Claire habang sila ay nasa iisang table kasama sina Quinn, Timothy, Dylan at Bea. Samantalang ang iba nilang kasama ay nasa ibang table. Mabuti at napapayag nila ang mga bata na humiwalay sa kanila dahil sinabi nila na mayroon silang importanteng pag-uusapan at bumalik na 'rin sa dati si Bianca kaya nakakapagkwentuhan na sila ni Zoey. “Bakit tinatawag ka nilang Claire? Bakit kulay gray ang mata mo? Bakit k-kamuka ni Zayne yung babae na sinasabing anak mo?” Sabi pa nitong muli at pinagsama-sama lahat ng kaniyang katanungan sa utak. Hindi niya maintindihan kung bakit biglang naging ganoon ang lahat sa isang iglap. Kakikita niya lamang kay Claire noong nasa office pa ito ni Zekiel at ngayon ay magugulat siya sa biglang pagbabago nito. “Mr.Hunt—” “Shut up Dylan! This is not a business anymore,” natahimik si Dylan dahil sa kaniyang panghihimasok sa usapan nila ni Claire. “Louise kumalma ka lang hindi mo kail
“What happened Claire?” nag-aalalang sabi ni Timothy ng mapansin niyang pinaglalaruan ng dalaga ang kamay niya. Alam niyang nag-aalala ito o di kaya may kasalanan kapag ganoon. Dahil sa pagpansin ni Timothy ay napatingin na 'rin sa kanila ang iba. “I'll tell you later,” tumango naman ang mga ito at inintay na matapos ang pag serve ng order nila. “We must go to Paris tonight, Zekiel will know everything if we not!”Nagulat naman ang mga ito dahil doon lalo na si Bea. “What?” hindi makapaniwalang sabi ni Bea na ikinabuntong hininga ni Claire at humarap sa kaibigan. “I'm so sorry Bea, I'm planning to live in Paris for good,” “What? N-No,” umiiling na sabi ni Bea at kumain. “B-Bea—”“Stop Claire I don't want to talk about it,” kalmadong sabi ni Bea na ikinailing ni Dylan sa kaniya. Alam nilang lahat na buntis si Bea kaya ayaw nilang ma istress ito kaya hindi nalamang nagsalita pa si Claire. Gusto na niyang maiyak dahil doon lalo na at ayaw ni Bea sa naging desisyon niya pero wala s
“WHAT do you mean Hero?”Umangat ang tingin ni Zekiel sa kaniyang kausap na si Hero. Napalunok ang lalaki dahil sa paraan ng pag tingin nito na tila kakainin siya ng buhay. “W-Wala na sa bansa si Venice, Kiel.” Hindi kumurap si Hero ng dumaan sa magkabilang gilid niya ang dalawang mabigat na bagay na nasa lamesa ni Zekiel dahil ibinato nito sa kaniya iyon. “Anong wala sa bansa Hero?! Niloloko mo ba ako?!” galit na sigaw nito kaya tumitig si Hero sa mga mata nitong nagbabaga. “Nag sasabi ako nang totoo Kiel, wala na dito si Venice,” “Impossible! She can't get away with me!” Frustrated na sabi nito at napaupo sa inuupuan nito habang napasabunot sa kaniyang buhok. “They leave last day—”“Bakit hindi mo pinigilan?!” Pinutol ni Zekiel ang sasabihin sana ni Hero. “I don't know Kiel! Hindi ko alam! Sa tingin mo ba hawak ko ang isip ni Venice?! Sa tingin mo ba alam ko agad-agad kung nasaan siya?!” Natahimik si Zekiel dahil sa sinabing iyon ni Hero, hindi na kasi napigilan ng lalaki a
CLAIRE"HELLO Louise?" "Claire? Napatawag ka may nangyari ba?"Napabuntong hininga ako matapos matanong iyon ni Louise saakin. Hindi ko alam kung tama ba itong gagawin ko pero wala akong choice kundi gawin ang bagay na ito."Louise pwede ba akong humingi ng pabor sayo?" napapikit ako dahil doon at inantay ang sagot niya."Pabor? Syempre naman basta ikaw! Ano ba iyon?" tanong niya saakin."Ganito kasi yan Louise I really need your help, si Zekiel pupunta dito sa Paris at hindi niya pwedeng malaman ang totoong katauhan ko kaya humihingi ako sayo ng tulong upang magpanggap ako bilang secretary mo, kunwari ay isinama mo ako dito sa trabaho. Iyan ang dahilan kung bakit ako andito sa Paris," Pagkasabi ko niyon ay wala akong nakuhang sagot mula sa kabilang linya kaya napatingin pa ako sa screen ng aking telepono kung naputol ba ang tawag."Louise? Hello anjan kapa ba?" "Ah yes of course! Bakit hindi Claire? Masaya akong makatulong sayo ano ka ba! Pupunta ako jan ngayon mismo,"Biglang ibin
"Quinn akala ko kaya ko, akala ko kayang kong bantayan si Zayne mula sa malayo pero hindi pala. Sa bawat araw na lumilipas ay nilalamon na ako ng kunsensya. Pinaasa ko ang bata na mag-kikita pa kami pero ang totoo ay hindi. Si Bea, si Bea hanggang ngayon hindi pa 'rin siya nangpaparamdam saakin," bigla akong niyakap ni Quinn kaya natigilan ako dahil doon. "I'm sorry, sorry Claire hindi ko naisip ang nararamdaman mo. Masyado akong nagpakalunod sa nararamdaman ko para kay Timothy. Patawarin mo ako at naiwanan kitang mag-isa," napayakap ako pabalik sa kaniya at umiyak. "S-Sa bawat araw na lumilipas unti-unti na akong nawawalan ng pag-asa Quinn at itong pagkakataon na ito nalamang ang nakikita kong tanging paraan para maisaayos ang lahat," Napahiwalay siya sa pagkakayakap namin at nagtatakang tumingin saakin. "What do you mean?" huminga ako ng malalim bago sumagot sa kaniyang katanungan. "Handa na ako Quinn, handa na akong sabihin kay Zekiel ang katotohanan. Wala akong pakialam kung
HINDI ako makakilos sa aking kinatatayuan dahil sa presensya ni Zekiel saaking harapan, oo hinahanda ko na ang sarili ko na makita siya pero hindi ang ganito kaaga at sa ganitong sitwasyon. Bakit andito sila agad?! Napatingin ako kay Hero na at maging ito ay nanlalaki ang mata ng makita ako. Napapikit ako dahil doon. Sobrang kaba na ang nararamdaman ko, hindi ko alam kung ano ang sasabihin at gagawin ko para akong nilagyan ng glue maging ang aking dila ay hindi na 'rin gumagana. "Mr.Gray long time no see, akalain mo yun dito pa tayo magkikita sa Paris what a small world?" Narinig ko ang boses ni Louise sa aking tabi, gusto ko siyang pigilan sa pagsasalita dahil mahihimigan mo ang pangiinis doon baka kung ano ang magawa sa kaniya ni Zekiel pero wala akong magawa! "I'm not happy to see you Hunt, you stole someone precoius to me," Napadilat ako dahil sa sinabing iyon ni Zekiel at nakita ko na pareho na silang nakatitig sa isa't-isa at tila ba mayroong kuryente sa pagitan nila dahil
NAGULAT ang dalawa dahil sa biglaang pagkahimatay ni Calire mabuti nalamang at mabilis ang naging kilos ni Zekiel at sinalo ang dalaga. "Call some help Hero! Bring them to our room!" Agad na sabi ni Zekiel na mabilis ang naging kilos at dinala ang dalaga sa pinanggalingan nilang kwarto. Kadarating lamang ni Zekiel at Hero mula sa Pilipinas, ng malaman ni Zekiel ang kinalalagyan ni Claire sa Paris at ang katotohanan na naging secretary siya ni Louise ay galit na galit ang binata. Halos magwala na ito sa loob ng office niya kaya tila binagyo iyon. Hindi siya pinakealaman ni Hero dahil expected na niya na ganoon ang magiging rection nito. Di na rin siya nagulat ng sabihin ni Zekiel na mag book siya ng flight papunta sa Paris. Hindi na niya nagawa pang tawagan si Claire upang balaan dahil masyado siyang naging busy sa pag-asikaso ng mg papel nila at kailangan pa niyang siguraduhin ang kaligtasan nila kaya hindi na niya ito nasabihan. Nasa loob na ng kwarto ni Zekiel si Claire at na
Parang tumigil ang mundo ni Zekiel ng marinig ang sinabing iyon ng doctor na kahit si Hero ay nanlaki ang mata at hindi makapaniwala sa sinabi nito. "Pregnant?!" gulat na tanong nito na ikinatango ng doctor. "Yes, and gaining her memory may cause stress to her that may lead to loss her baby so please do help her to stay in a mood everyday," Nanlamig ang kamay ni Zekiel dahil sa sinasabi ng doctor, sobrang bilis na 'rin nang tibok nang puso niya. "H-How many months or weeks is she pregnant?" Napatingin si Hero kay Zekiel ng magtanong ito lalo na at kitang-kita niya ang gulat sa muka nito. "Five weeks, it means one month and one week," Hindi na napigilan ni Zekiel ang pagtulo nang luha niya dahil doon. Tama siya, tama ang hinala niya na siya ang ama ng dinadala nito. Nag-alala naman si Hero dahil sa pag-iyak ni Zekiel lalo na at alam niya na mahal na mahal nito si Claire. Ano pa kaya ang nararamdaman nito gayong ngayon na buntis ito. "I'll take my leave now," tumango si Hero
Hi guys! Bakit wala pa rin akong update? Pakinggan niyo po ako, honestly takot po ako mag update. Pinakang kinakatakutan naming writers ay ang mag sulat ng hindi magandang daloy ng kwento. Aware naman po kayo na matagal bago ko masundan ang story, dahil po nawala ako sa daloy ng kwento. Hindi ko nga po alam kung okay ba ang naisulat ko last update ko? Comment naman po kayo if ever okay siya at nakaka-excite pa rin. Alam ko mayroon akong ibang kwento na isinusulat, yes po dahil need ko pa rin mag move forward besides itong pagsusulat na rin po ang source of income ko. Nag aaral din po ako at ito ang tumutulong sa pamilya ko kaya need ko talaga gumawa po ng bagong kwento para at the same time kumita din po ako. Now, may nag message po saakin, hello tukayo Nicole Tejadal! Maraming salamat sayo dahil nabuksan ang isip ko na wag matakot mag sulat. Or di kaya mag update kahit pa-konti konti basta ituloy ko ang story ni Zayn at Zoey. Story ni Zekiel at Claire ang isa sa paburito kong mga
“NASAAN si Ace?” Napalingon si Archer sa kaniyang ate Catherine ng pumasok ito sa kanilang kwarto. Kanina pa nito hinahanap ang kapatid dahil mayroon sana itong itatanong dito ngunit ang naabutan niya lang ay si Archer na naglalaro sa computer. “Umalis ate Cath, pumunta kay ate Zoey.” Napatango si Catherine dahil sa sinabing iyon ni Archer at tummalikod na upang umalis ngunit kusa siyang napahinto ng mayroon siyang maalala. Lahat ng plano nila ay si Ace ang may idea, iniisip niya kung paano iyon ng laman lahat ng kapatid gayong ang bata-bata pa ng mga ito. “Archer pwede ba kitang makausap sandali?” Napangiti si Archer dahil sa sinabi ng kaniyang ate at tumango dito. Inalis niya muna ang headphone na suot niya at hinarap ang kaniyang ate na nakaupo sa kanilang higaan. “Hindi ba maraming nangyari sa inyo ni Ace noong iniligtas niyo si ate Zoey?” tumango naman is Archer sa sinabi ng kaniyang ate. “Paano niyo nagawa lahat ng ‘yon? I mean ang bata niyo pa that time, three?” Napaisip
PAGKARATING ni Zoey sa kanilang hideout ay agad na nagtanong ito kay Georgia kung mayroon ba silang kasamang mga Filipino doon at mayroon nga. Kasama niya ‘daw iyon mula sa assassin world na siyang hindi sangayon sa pamamalakad ni Kathryn. Nang dahil doon ay nawala ang panghihinala ni Zoey sa lalaking iniligtas niya. Tinanong siya nito kung bakit niya naitanong kung kaya na-kwento niya ang tungkol sa iniligtas niya kanina. Matapos nilang mag-usap ay nagpasya si Zoey na mag training nalang muna. Ang tagal na ‘rin ng makapag training siya ng seryosohan kung kaya pakiramdam niya ay nabubuhay ang dugo niya sa pagsasanay. Marami siyang mga kasabayan sa training ground at dahil malaki naman iyon ay walang problema. Wala ‘ring pakialamanan sa mga nag tetraining. Pwede ‘ring magkaroon ng training partner dipende sa’yo. Karaniwan na mayroong training partner ay ‘yung mga gustong makipaglaban ng mano-mano. Sa ngayon ay ang gagamitin niya muna ay puting tela na ibinalot niya sa kaniyang kamay
NAKAUPO at binabasa ni Zoey ang mga papers na nasa kaniyang harapan. Naroroon na sila ngayon sa hide out ng kaniyang tito Phil at iniharap na sa kaniya nito ang mga information na nakalap nila tungkol kay Kathryn. Ayon sa mga nakalap nilang information ay nagkaroon ng trauma ang babae dahil sa kaniyang ginawang pagpatvy sa in ana si Kayla. Yes, si Kathryn talaga ang tunay na pumatvy sa kaniyang ina. Nung mga panahon na naglalaban silang dalawa ni Zoey dumating ang kaniyang ina para pigilan siya. Ngunit dahil nasa gitna ng labanan ang dalawa ay nadamay si Kayla at ito ang tinamaan ng anak. Sa gulat ni Kathryn ay napaatras siya palayo doon at nakatingin lang sa kamay niya na mayroong dugo. Habang nanginginig ang kamay at paulit-ulit na sinasabi sa sarili na hindi siya ang gumawa si Zoey naman ang sumubok na pigilan ang pagkawala ni Kayla. Kitang-kita iyon ni Georgia, hindi lang iyon nakuhaan pa niya ng video ang mga pangyayari hanggang sa sumigaw si Kathryn ba si Zoey ang pumatvy d
“KUNG ganon nalaman niyo lahat ng plano ko kasi narinig niyo ako?” tanong ni Zoey na sabay ikinatango ng kambal. Ayon sa mga ito, nang makita nilang binabalak ng tauhan ni Kathryn na putulin ang break ng kotse niya ay siya agad ang naisip nilang sabihan. Pero imbes na matuloy iyon ay narinig nila ang pakikipag-usap niya kay Phil. Doon nagsimula ang plano nilang kambal lalo na’t tumama ang ulo ng ate nila sa kahoy. Ang totoong plano ay susundan nila ito sa oras na ihatid sila ni Zoey sa isang tabi, susundan nila ito at hindi lalayo dito’t magmamasid lang ng palihim. Ngunit nagbago lang iyon dahil sa hindi inaasahang pagakakataon at ang ending sila ang nag-alaga sa kanilang ate. Hindi maiwasan ni Zoey na ma-teary eye dahil sa kaniyang naririnig. Kung tutuusin ay utang na loob niya sa kambal ang kaniyang buhay dahil kung hindi dahil sa mga ito ay baka wala na siya. Ano nalang ang mangyayari sa kaniya sa ilog na ‘yun? Sa bilis ba naman ng agos ng tubig. “Thank you twins!” nasabi ni
“HMP!” Pagpupumiglas ni Zoey dahil bigla nalamang mayroong tumakip sa kaniyang bibig at inilabas siya ng veranda. “Shhh! It’s me Zoey!” mahinang bulong sa kaniya ni Phil na siyang may kagagawan ng pagkuha sa kaniya. “T-tito Phil?” “Yes, we must get out of here as soon as possible!” Napaseryoso si Zoey dahil sa sinabi nito sa kaniya at binitawan na siya ng lalaki at tumingin sila sa paligid kung mayroon bang bantay. Nang masigurong wala ay walang alinlangan silang bumaba mula sa veranda na iyon at maayos na nag landing sa damuhan. “Follow me tito Phil,” mahinang sabi ni Zoey na ikinatango lang sa kaniya ng lalaki. Ang plano ay siya ang kukuha kay Zoey ngunit ang naging ending ay ito lang ‘din ang naglabas sa kanila sa lugar na iyon. Ano pa nga bang aasahan ni Phil? Silang kambal ni Zayne ang unang matatalinong batang nakilala niya, bakit una? Simple lang dahil mayroong mas matalino sa kanilang dalawa. Matapos ang ilang minutong pakikipagpatentero nilang dalawa sa mga banta
Hi Kimmie's! Alam ko marami ng galit sa inyo dahil wala akong update dito sobrang tagal na and yes kasalanan ko po. I'm really sorry, pero di ko na maibabalik ang mga nakalipas na buwan. Sadyang marami lang nangyari sa personal kong buhay to the point na di ako makasulat ng ayos. Yes, may bago akong story pero hindi ko mapagsabay ang dalawang story kaya mas pinili ko muna mag focus sa isa pero ngayon handa na akong pagsabayin sila at bumalik na ako sa dati yey! As of now binabasa ko ulit ito para as soon as matapos kong mabasa at makabalik ako sa kwento ni Zoey matutuloy ko na. Again, sorry sa matagal na paghihintay but be patient guys. Mag uupdate ako sooner or later. Gugulatin ko nalang po kayo para surprise. Sana ay nandito pa 'rin kayo nakasubaybay sa kwento ng Gray Family. Comment down sa matyagang nag hihintay ng update, mahal ko kayo! Thank you so much! Love lots!
KAHIT na hindi alam ni Zoey kung ano ang sasabihin niya kay Xavier ay nangingibabaw pa ‘rin ang kaniyang pagkamiss sa nobyo. Kahit na nakakasama niya ito ng madalas noong nagpapanggap siya bilang Fiona ay hindi naman niya ito maalala kaya ngayon na nakaka-alala na siya ay mas nangingibabaw ang kaniyang pagkamiss dito ngayon. Naupo si Xavier sa gilit ng kaniyang higaan habang siya naman ay sumandal sa headboard upang kahit papaano ay makapantay niya ito. Magkatitigan lamang silang dalawa at walang nagsasalita. Kapwa mayroong mga ngiti sa labi ngunit hindi mo mararamdaman ang ni-katiting na awkward sa kanilang pagitan. Hanggang sa hindi na nila napigilan at tila iisa ang kanilang nasa isip dahil pareho nilang niyakap ang isa’t-isa ng sobrang higpit. Hindi iyon inaasahan ni Zoey kung kaya naging emosyonal siya hanggang sa tuluyan ng tumulo ang luha niya at humagulhol na ito sa balikat ng lalaki. “My angel why? May masakit ba sa’yo?” alalang tanong ni Xavier dito ng maramdaman niya ang
“REPORT” Seryosong sabi ni King Clark ng pumasok sila ni Zekiel sa loob ng CCTV room kung saan naroroon ang mag kakaibigan kasama ang bunsong kambal. Agad na nagsitayuan ang mga ito at sa pangunguna ni Zayne ay siya ang sumagot sa kanilang titong Hari. “Nakita namin na ibinaba siya malapit dito sa palasyo. Ang ipinagtataka lang namin ay pagka-alis na pagka-alis ng van na iyon ay nawala na ‘din ang footage. Sinubukan na namin lahat ng alam namin para maibalik ang footage ngunit wala pa ‘rin.” Seryosong sabi ni Zayne na siyang ikinatango naman ng mga kasama niya. Samantalang sina Zekiel at King Clark naman ay nagkatinginan dahil doon. Pinasuyod ‘din kasi nila ang paligid para masiguro kung mayroon pa bang ibang kalaban sa paligid ngunit wala na naman silang nakita. “Kung ganon pinaghandaan nila ito. Ang tanong ay anong ginawa nila sa anak ko para nalang umiyak ito ng ganon?” naguguluhan na sabi ni Zekiel. “Ang mas nakakapagtaka pa po tito ay walang ibang sugat si Zoey bukod sa marka