Chapter 2

Liam Caspian Delacroix

"Ano ba 'yan, Jay! Bakit puro mga babaeng walang kwenta ang mga nakikita ko rito?" Iritado kong tanong kay Jay, ang aking personal assistant.

Nasa isang exclusive club kami, naghahanap ng mga dancers para sa aking bachelor's party. Gusto ko ng party na hindi lang masaya, kundi memorable din. Pero mukhang mahirap pala iyon.

"Sir, pasensya na po. Sabi ko nga po sa inyo, kailangan nating maghanap ng ibang agency. Hindi ko pa po nakikita ang mga dancer na gusto niyo." Nag-aalalang sagot ni Jay.

"Anong gusto ko? Gusto ko ng mga babaeng magaganda, sexy, at marunong sumayaw. Hindi ba obvious?" Pasigaw kong sagot.

"Sir, alam ko po. Kaya nga po naghahanap tayo ng mga propesyunal na dancers. Pero hindi naman po lahat ng magaganda ay marunong sumayaw, at hindi naman po lahat ng marunong sumayaw ay maganda." Paliwanag ni Jay.

"Tsk! Bakit ba ang hirap maghanap ng babaeng perpekto?" Reklamo ko.

"Sir, walang perpekto. Lahat tayo may kanya-kanyang flaws. Pero ang importante ay kung paano natin tanggapin ang mga ito." Sabi ni Jay.

"Alam mo, Jay, minsan parang ang sarap mong sampalin." Sabi ko.

"Sir, alam ko po, pero hayaan niyo po akong tulungan kayo na mahanap ang mga dancer na gusto niyo." Sabi ni Jay.

"Sige na nga. Pero bilisan mo, Jay. Ayoko namang ma-stress sa paghahanap ng mga babae para sa party ko." Sabi ko.

"Opo, Sir. I-try ko po." Sabi ni Jay.

Napabuntong-hininga ako. Ang hirap pala mag-plano ng isang party. Parang ang dami kong dapat isipin. Pero sa huli, gusto ko lang naman na maging masaya ang party ko. Gusto kong i-celebrate ang aking pagiging single, at ang pagiging malaya ko. Gusto kong mag-enjoy bago ako magpakasal.

Nang biglang may tumawag sa akin. Si Adrian, ang aking best man.

"Liam, dude! Ready ka na ba?" Tanong niya.

"Oo naman, Adrian. Nasa club kami, naghahanap ng mga dancers para sa party." Sagot ko.

"Ah, okay. May nakita akong magandang bar dito malapit. Maganda ang mga dancers doon. Gusto mo bang puntahan natin?" Sabi ni Adrian.

"Sige, tara na." Sabi ko.

"Jay, mauna ka na sa hotel. I-check mo na ang mga rooms. Magkikita na lang tayo mamaya." Sabi ko kay Jay.

"Opo, Sir." Sabi ni Jay at umalis na sa sinasabi ni Adrian.

—-

Iba ang atmosphere ng bar na to kung saan ako  dinala ni Adrian. Mas maliit ito kaysa sa una naming pinuntahan, mas intimate, at may kakaibang enerhiya. Hindi siya maingay, pero may kakaibang appeal. 

Habang nag-iikot kami ni Adrian, napansin ko ang isang babae sa sulok ng dance floor. Hindi siya sumasayaw, pero ang presensya niya ay nakakaagaw ng pansin.

Suot niya ay isang simpleng itim na dress, pero ang ganda niya. Mahaba ang buhok, makinis ang balat, at ang mga mata niya… kakaiba ang kislap. May kakaibang aura siya na hindi ko maipaliwanag. Parang may misteryo sa kanya.

"Sino 'yun, Adrian?" Tanong ko kay Adrian, tinuturo ang babae.

"Hindi ko kilala, Liam. Bago lang siguro siya rito." Sagot ni Adrian.

Hindi ko alam kung bakit, pero bigla akong na-curious sa babae. May kakaiba sa kanya na hindi ko ma-explain. Parang may magnetism. 

Nilapitan ko siya. Nang makalapit ako, mas lalo akong na-intriga. Ang ganda niya talaga. Ang mga mata niya ay parang may sinasabi. 

Wait….. Woah liam ikakasal ka na hindi ka dapat naattract pa sa mga babae.

"Hi," sabi ko, medyo nahihiya. Hindi ako sanay na mag-approach ng babae ng ganito.

"Hello," sagot niya, kalmado at composed. Ang boses niya ay malambing, pero may authority.

"I'm Liam," pagpapakilala ko. Akala ko ba Liam…… never mind nagawa ko na eh.

"Seraphina," sagot niya.

"Hmm ang ganda ng pangalan mo," pambobola kong sagot.

Narinig ko namang tumawa ng mahina si Adrian. Dali ko naman sya sinamaan ng tingin. Nung napansin nya yun tumawa lalo sya.

“Sige Liam kausapin ko lang yung manager ng bar at ask ko na din rates nila for bachelor’s party” sambit neto at umalis na

"Salamat," sabi niya.

"Ikaw ba ang isa sa mga dancers dito?" Tanong ko.

"Hindi," sagot niya. "Nanunuod lang ako."

"Ah," sabi ko. "Bakit ka nandito?" Tanong ko.

"Wala lang. Gusto ko lang manuod," sagot niya.

"Gusto mo bang sumama sa bachelor's party ko?" Bigla kong tanong. Hindi ko alam kung bakit ko nasabi iyon. Basta na lang lumabas sa bibig ko.

Nagulat siya sa tanong ko. Tumingin siya sa akin ng matagal. Parang sinusuri niya ako.

"Hindi ko alam," sagot niya. "Kailangan ko munang mag-isip."

"Okay," sabi ko. "Pero sana isipin mo. Magiging masaya ang party."

"Sige," sabi niya.

Umalis na ako, pero ang tingin ko ay nasa kanya pa rin. May kakaiba talaga sa kanya. May misteryo. At gusto kong malaman kung ano iyon. Ang babaeng iyon, si Seraphina, ay nag-iwan ng marka sa akin. Isang marka na hindi ko maipaliwanag. Isang marka na nag-udyok sa akin na hanapin siya ulit.

—-

Seraphina Acosta

Hindi ko inaasahan na lalapitan ako ni Liam Caspian Delacroix. Kilalang-kilala ko siya. Isang kilalang billionaire, gwapo, at mayaman. Pero ang aura niya ay hindi intimidating, hindi gaya ng mga inaasahan ko. May pagka-gentleman siya, at may kakaibang appeal.

Nang tanungin niya ako kung gusto kong sumama sa bachelor party niya, nagulat ako. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Isang bahagi ko ang nagsasabing "oo," dahil sa pangangailangan. Pero ang isa pang bahagi ko ay nag-aalangan.

Alam ko ang reputasyon ng mga bachelor parties. At ang trabaho ko… hindi iyon ang tipo ng trabaho na gusto kong gawin. Pero kailangan ko ng pera. Para kay Nanay.

Tumingin ako sa mga mata niya. May kakaiba sa mga mata niya. Parang nakikita niya ang aking pinagdadaanan. Parang alam niya ang aking mga problema.

"Kailangan ko munang mag-isip," sabi ko.

Umalis siya, pero ang presensya niya ay nanatili. Ang kanyang tanong ay nag-iwan ng malaking marka sa akin.

Habang pauwi ako, iniisip ko ang alok ni Liam. Ang pera ay malaking tulong, pero ang trabaho ay… delikado.

Nakita ko si Mia. Kinuwento ko sa kanya ang nangyari.

"Grabe, Seraphina! Si Liam Delacroix? Seryoso ba ‘yan?" gulat na tanong ni Mia.

"Oo. Pero hindi ko alam kung ano ang gagawin ko," sagot ko.

"Isipin mo muna ng mabuti. Pero kung ako sa’yo, sasamahan kita. Para kay Nanay naman ‘yun, eh." Sabi ni Mia.

"Oo nga eh. Pero ang trabaho…" sabi ko.

"Basta, andito lang ako para sa’yo. Anuman ang desisyon mo, susuportahan kita." Sabi ni Mia.

Ang suporta ni Mia ay nagbigay sa akin ng lakas. Pero ang desisyon ay mahirap pa rin. Ang pera ay importante, pero ang dignidad ko ay mas importante.

Sa huli, nagdesisyon ako. Hindi ako sasama sa bachelor party ni Liam bilang isang dancer. Pero… bahala na si batman. May bukas pa naman upang mabago ang aking desisyon. Kung tatanggapin ko to, malaking bagay para kay nanay to. Para sakanya.