Chapter 4
Liam Caspian Delacroix
Pagkagising ko ang sakit ng aking ulo at parang may nakapatong na bato. Ang ingay ng party kagabi ay nag-echo pa rin sa aking ulo. Ang mga mukha ng mga bisita, ang mga tawanan, ang mga sayaw—lahat ay parang isang malabong panaginip.
Pero may isang eksena na hindi ko makalimutan. Ang eksena kung saan nakita ko si Seraphina. Ang kanyang mga mata, ang kanyang mga halik, ang kanyang katawan—lahat ay nag-iwan ng marka sa aking puso.
Napabuntong-hininga ako. Ano ba ang ginawa ko?
Hindi ko dapat siya hinalikan. Hindi ko dapat siya hinawakan. Hindi ko dapat siya sinabihan ng mga bagay na hindi ko dapat sinabi.
Alam ko na hindi ako dapat magpakita ng interes sa isang babaeng katulad niya. Alam ko na siya ay isang dancer, at hindi siya ang tipo ng babaeng gusto kong pakasalan.
Pero hindi ko mapigilan ang sarili ko. Naakit ako sa kanya. Naakit ako sa kanyang misteryo, sa kanyang kagandahan, sa kanyang lakas.
Nang makita ko siya sa dance floor, parang may isang bagay na nag-click sa akin. Parang may isang koneksyon na hindi ko maipaliwanag.
At nang halikan ko siya, parang nawala ang lahat ng aking pagpipigil. Parang nawala ang lahat ng aking mga prinsipyo. Pero nang makita ko ang reaksyon niya, nagsimula akong mag-alala. Parang hindi niya nagustuhan ang ginawa ko. Parang natakot siya sa akin.
Napagtanto ko na nagkamali ako. Nagkamali akong magpakita ng interes sa isang babaeng hindi ko dapat pakialaman.
Napagtanto ko na dapat kong iwasan siya. Dapat kong kalimutan ang nangyari.
Pero hindi ko magawa. Ang kanyang imahe ay patuloy na naglalaro sa aking isip. Ang kanyang mga mata, ang kanyang mga halik, ang kanyang katawan—lahat ay nag-iwan ng marka sa aking puso.
Napabuntong-hininga ako. Kailangan kong mag-focus sa aking kasal.
Sa ilang linggo na lang, ikakasal na ako kay Isha. Si isha ay isang magandang babae, matalino, at mayaman. Siya ang perpektong babae para sa akin.
Pero hindi ko maiwasang mag-isip tungkol kay Seraphina. Ang kanyang misteryo, ang kanyang kagandahan, ang kanyang lakas—lahat ay nag-iwan ng marka sa aking puso.
Napagtanto ko na ang aking kasal ay hindi isang pagdiriwang ng pag-ibig, kundi isang pagdiriwang ng kapangyarihan. Isang pagdiriwang ng aking tagumpay, ng aking yaman, ng aking posisyon sa lipunan.
Pero hindi ko maiwasang mag-isip tungkol kay Seraphina. Ang babaeng nagbigay sa akin ng isang bagong pangarap, isang pangarap na hindi ko kailanman naisip. Ang pangarap na makasama siya, ang pangarap na magkaroon ng isang buhay na puno ng luho at kasiyahan.
Pero alam ko na ang pangarap na iyon ay isang malaking panganib. Alam ko na hindi ko siya dapat pakialaman.
Pero hindi ko mapigilan ang sarili ko. Ang kanyang imahe ay patuloy na naglalaro sa aking isip. At ang aking puso ay patuloy na nagnanais sa kanya.
Ang aking kasal ay papalapit na, at ang aking buhay ay nasa isang malaking krusada.
Ang aking pangarap ay nagiging isang malaking palaisipan, at ang aking puso ay nagiging isang larangan ng digmaan.
Isang linggo na ang nakalipas mula nang mangyari ang bachelor's party. Patuloy pa rin akong nag-iisip tungkol kay Seraphina. Hindi ko alam kung bakit siya hindi tumigil sa aking isip. Ang kanyang misteryo, ang kanyang kagandahan, ang kanyang lakas—lahat ay nag-iwan ng marka sa akin.
Nang makatanggap ako ng tawag mula kay Adrian, ang aking best man, nagpasya akong lumabas ng bahay at mag-shopping. Gusto kong makalimot sa mga iniisip ko.
Habang naglalakad ako sa isang mall, nakita ko si Seraphina. Nasa isang boutique siya, at tumitingin ng mga damit.
Hindi ko alam kung bakit, pero bigla akong na-excite. Parang may isang bagay na nag-udyok sa akin na lapitan siya.
Nang makalapit ako, nakita kong nakatingin siya sa isang damit, at ang mga mata niya ay parang naglalaman ng isang malalim na lungkot.
"Seraphina," sabi ko, at ngumiti ako sa kanya.
Nagulat siya nang makita ako. Ang mga mata niya ay parang naglalaman ng isang halo ng galit at takot.
"Liam," sabi niya, at tumalikod siya sa akin.
"Sandali lang," sabi ko, at hinawakan ko ang kanyang braso.
Humarap siya sa akin, at ang mga mata niya ay nakatitig sa akin ng matalim.
"Ano ba ang ginagawa mo rito?" tanong niya.
"Gusto kong humingi ng tawad," sabi ko. "Hindi ko dapat ginawa iyon sa'yo. Hindi ko dapat ipinakita sa'yo ang aking pagnanasa. Hindi ko dapat sinabi ang mga bagay na hindi ko dapat sinabi."
"Bakit mo ginawa iyon?" tanong niya.
"Hindi ko alam," sagot ko. "Naakit ako sa'yo. Naakit ako sa iyong misteryo, sa iyong kagandahan, sa iyong lakas. Pero alam ko na mali ang ginawa ko. Hindi ko dapat pinagsamantalahan ang iyong kahinaan."
"Anong kahinaan?" tanong niya.
"Hindi ako mahina," habol na sabi niya. "At hindi ako nakalimot sa aking mga pangarap. Ang mga pangarap ko ang nagtutulak sa akin na magpatuloy."
"Alam ko," sabi ko. "At humihingi ako ng tawad sa aking mga pagkakamali. Sana mapatawad mo ako."
"Hindi ko alam," sagot niya. "Pero salamat sa pag-amin mo sa iyong mga pagkakamali."
"Pwede ba tayong mag-usap?" tanong ko. "Gusto kong malaman kung ano ang nararamdaman mo."
"Hindi ko alam," sagot niya. "Pero kailangan kong umalis."
Umalis na si Seraphina, at naiwan akong mag-isa sa mall.
Napabuntong-hininga ako.
Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.
Pero alam ko na hindi ko siya dapat kalimutan.
Ang babaeng ito, si Seraphina, ay nag-iwan ng malaking marka sa aking puso.
At hindi ko siya hahayaang mawala sa akin.
Seraphina Acosta Ang pagkikita namin ni Liam sa mall ay nagdulot ng halo-halong emosyon sa akin. Galit, takot, at pagkalito.Hindi ko alam kung bakit niya ako hinanap. Siguro dahil sa kanyang konsensya, o dahil sa gusto niyang maulit ang nangyari sa party.Pero nang humingi siya ng tawad, nakita ko ang pagsisisi sa kanyang mga mata. Ang kanyang mga salita ay nagpakita ng pagka-totoo.Naisip ko na ang ginawa niya ay isang pagkakamali lamang. Isang pagkakamali na ginawa ng isang lalaking nasisilaw sa kanyang kayamanan at kapangyarihan.Pero hindi ko maiwasang mag-isip tungkol sa kanyang mga salita. Ang mga salita niyang "hindi ko dapat pinagsamantalahan ang iyong kahinaan."Tama ba siya? Mahina ba ako?Naisip ko ang aking mga pangarap. Ang pangarap kong makaahon sa kahirapan, ang pangarap kong magkaroon ng magandang buhay para sa aking ina.Pero ang mga pangarap na iyon ay parang naglalaho sa aking isip. Ang halik ni Liam ay nagbigay sa akin ng isang bagong pangarap, isang pangarap na
Seraphina AcostaTinatahak ko ang daan papunta sa bahay ni Mia, dahil ngayong gabi ang bachelor’s party ng kapatid ng kasintahan nya. Hindi ko alam kung tama pa bang pumayag na sumama pa kay mia lalo na sa ganitong trabaho.Pero isa lang kasi tumatakbo sa aking isipan ay yung pambayad at pambili ng gamot ni nanay at para maging maayos ang aming pamumuhay.Nang malapit nako sa bahay nila Mia, tanaw ko na si Mia at ang kanyang kasintahan na si Jeff. Kita ko ang ngiti sa mukha ni Mia. “SERAPHINA!!!!” tili neto, at marahan akong ngumiti sakanya.Binati naman ako ni Jeff at niyakap ako, si mia naman niyakap ako ng mahigpit. “Ano ready ka na?” sambit ni mia“I…. guess so?” sagot ko na may pagaalalaNaghanda na kami at sumakay na sa kotse ng kasintahan ni Mia. Hindi ko mawari sa isipan ko hanggang ngayon at parating si Liam ang nasa isipan ko.“Oo nga pala aattend din si Liam baby sa bachelors mamaya” rinig kong gulat na sabi ni JeffH-ha? Bakit?" Nauutal kong tanong."Oo. Ang sabi niya, g
Liam Caspian Delacroix“Oo,” sagot ko ng mahina. “Ikakasal na ako sa susunod na buwan.” Hindi ko alam ano ang pumasok sa isipan ko na umamin sakanya. Alam kong mali ang ginagawa ko at malaking kasalanan ito, lalo na sa aking kasintahan.“Papasok muna ako sa loob at ienjoy tong party,” mahina niyang sagot sa akin at tuluyan nang umalis.Damn you, Liam!!Nag-isip-isip ako at bumalik sa loob ng party, mukhang kailangan ko ring kalimutan ang nangyari. Nang makapasok ako, nakita ko si Seraphina na nagpapakalunod sa alak.Nilapitan ko ito at hinawakan ang kanyang braso. "Seraphina?" sambit ko, pero hindi niya ako pinapansin.“Seraphina, anong ginagawa mo?” tanong ko, nagtangkang ibalik ang kanyang atensyon sa akin.“Wala. Masaya ako,” sagot niya, ngunit ang kanyang boses ay tila hindi masaya. “Bakit mo kailangang uminom ng ganito?” tanong ko, nag-aalala sa kanyang kalagayan. “Alam mo na hindi ito makabubuti sa'yo.”Hindi siya tumugon. Tumingin siya sa kanyang baso, tila nalulumbay sa kabi
Seraphina AcostaUmalis ako sa tabi ni Liam, ang kanyang mga salita ay tumatakbo sa aking isipan. "Hindi ko siya mahal tulad ng pagmamahal ko sa iyo." Ang mga salitang iyon ay nagdulot ng isang kumplikadong halo ng emosyon sa akin: pag-asa, takot, at galit.Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Ang pag-ibig ni Liam ay isang malaking palaisipan. Ang kanyang pag-amin ay nagdulot ng isang malaking kaguluhan sa aking buhay.Hindi maari na mahulog ako sa isang billionaire na tulad niya, at hindi maari ipagpatuloy ko ang aking nararamdaman sa sa kanya dahil ikakasal sya sa taong mahal nya at hindi ako yon. Mas pagtuunan ko ng pansin kung paano ako magkakapera sa mga panahon na to.Oo… Tama, para kay nanay. Ayoko nahihirapan si nanay at gusto ko sya bigyan ng magandang buhay.Pagdating ko sa apartment, isang malaking hininga ang aking napakawalan at humiga sa aking kama. Naisip ko ang mga pinagdaanan ko, ang mga sakripisyo, at ang mga pangarap na tila unti-unting nagiging malabo. Pero sa ka
Liam Caspian DelacroixAng mga araw ay lumipas na parang isang malabong panaginip. Ang pag-uusap namin ni Seraphina ay patuloy na naglalaro sa aking isipan. Ang kanyang mga mata, ang kanyang mga salita, ang kanyang pag-aalala—lahat ay nagdulot ng isang malaking pagbabago sa aking buhay.Napagtanto ko na ang aking relasyon kay Isha ay hindi na batay sa tunay na pagmamahal, kundi sa isang uri ng kompromiso, isang kasunduan na nagsilbi lamang upang mapunan ang isang kawalan sa aking buhay. Isang kawalan na ngayon ko lang napagtanto na si Seraphina pala ang sagot.Ngunit ang aking pag-amin kay Seraphina ay nagdulot lamang ng higit na kalituhan at sakit. Ang aking pagtatapat ay hindi isang solusyon, bagkus ay isang karagdagang problema. Paano ko haharapin si isha? Paano ko sasabihin sa kanya ang katotohanan? Paano ko aayusin ang sirang piraso ng aking puso?Ang aking puso ay hinati sa dalawa. Ang isang bahagi ay nagnanais kay Seraphina, habang ang isa naman ay nag-aalala para kay isha. Ang
Chapter 10Liam Caspian DelacroixAng pag-alis ni Isha kasama ang kanyang ina ay nagdulot ng isang malaking pagbabago sa aking buhay. Ang aking pagtatapat ay natigil, ang aking paglilihim ay nanatili, at ang aking puso ay puno ng pagsisisi at pagkalito.Nag-iisa akong naiwan sa aming bahay, ang katahimikan ay tila mas mabigat kaysa sa ingay ng lungsod sa labas. Ang mga salita ni Seraphina ay patuloy na tumutunog sa aking isipan, nagpapaalala sa akin ng aking mga pagkakamali at ng aking pagnanais na maayos ang lahat."Hindi mo naman talaga ako naiintindihan, Liam. Hindi mo alam ang pinagdadaanan ko." Tama siya. Hindi ko siya naiintindihan. Sa aking pagka-abala sa aking sariling mundo, sa aking mga plano at ambisyon, hindi ko namalayang may taong nagdurusa sa aking tabi. Isang taong nagmamahal sa akin, ngunit hindi ko magawang suklian ng buong puso dahil sa aking pagiging bulag sa katotohanan.Napagtanto ko na ang aking pagtakas sa katotohanan ay hindi na solusyon. Ang paglilihim ko ay
Seraphina AcostaWala na akong nagawa. Sapagkat kailangan ko itong gawin. Hindi lamang ito para sa akin kundi para na rin sa pagpapagamot ni Nanay, Kailangan ko talaga ng sapat na halaga upang may maipambayad sa Hospital. Hindi ko naman akalain na ganito kahirap mamuhay sa Maynila. Sa bawat araw na lumilipas, unti-unti ako nawawalan ng pag-asa. Ang mga tao sa paligid ko ay abala sa kanilang mga sariling buhay, tila walang pakialam sa mga suliranin ng iba. Sa kabila ng lahat, hindi ko maiiwasan mag-isip ng mga paraan upang makahanap ng pera.Alas-nueve na ng umaga at sinulyapan ko si nanay at mahimbing itong natutulog, pero hindi pa rin ako nakakapagsimula. Nandiyan ang mga pangarap ko, pero ang realidad ay tila nakatali sa mga problemang hindi ko alam kung paano sosolusyunan. Ang mga mata ng mga pasyente rito sa ospital ay nag-aagaw sa aking atensyon, mga mata na puno ng mga kwento at pag-asa, pero ako, para bang naiiwan sa likuran.Kailangan kong makahanap ng trabaho o kahit anong p
Liam Caspian Delacroix"Ano ba 'yan, Jay! Bakit puro mga babaeng walang kwenta ang mga nakikita ko rito?" Iritado kong tanong kay Jay, ang aking personal assistant.Nasa isang exclusive club kami, naghahanap ng mga dancers para sa aking bachelor's party. Gusto ko ng party na hindi lang masaya, kundi memorable din. Pero mukhang mahirap pala iyon."Sir, pasensya na po. Sabi ko nga po sa inyo, kailangan nating maghanap ng ibang agency. Hindi ko pa po nakikita ang mga dancer na gusto niyo." Nag-aalalang sagot ni Jay."Anong gusto ko? Gusto ko ng mga babaeng magaganda, sexy, at marunong sumayaw. Hindi ba obvious?" Pasigaw kong sagot."Sir, alam ko po. Kaya nga po naghahanap tayo ng mga propesyunal na dancers. Pero hindi naman po lahat ng magaganda ay marunong sumayaw, at hindi naman po lahat ng marunong sumayaw ay maganda." Paliwanag ni Jay."Tsk! Bakit ba ang hirap maghanap ng babaeng perpekto?" Reklamo ko."Sir, walang perpekto. Lahat tayo may kanya-kanyang flaws. Pero ang importante ay
Chapter 10Liam Caspian DelacroixAng pag-alis ni Isha kasama ang kanyang ina ay nagdulot ng isang malaking pagbabago sa aking buhay. Ang aking pagtatapat ay natigil, ang aking paglilihim ay nanatili, at ang aking puso ay puno ng pagsisisi at pagkalito.Nag-iisa akong naiwan sa aming bahay, ang katahimikan ay tila mas mabigat kaysa sa ingay ng lungsod sa labas. Ang mga salita ni Seraphina ay patuloy na tumutunog sa aking isipan, nagpapaalala sa akin ng aking mga pagkakamali at ng aking pagnanais na maayos ang lahat."Hindi mo naman talaga ako naiintindihan, Liam. Hindi mo alam ang pinagdadaanan ko." Tama siya. Hindi ko siya naiintindihan. Sa aking pagka-abala sa aking sariling mundo, sa aking mga plano at ambisyon, hindi ko namalayang may taong nagdurusa sa aking tabi. Isang taong nagmamahal sa akin, ngunit hindi ko magawang suklian ng buong puso dahil sa aking pagiging bulag sa katotohanan.Napagtanto ko na ang aking pagtakas sa katotohanan ay hindi na solusyon. Ang paglilihim ko ay
Liam Caspian DelacroixAng mga araw ay lumipas na parang isang malabong panaginip. Ang pag-uusap namin ni Seraphina ay patuloy na naglalaro sa aking isipan. Ang kanyang mga mata, ang kanyang mga salita, ang kanyang pag-aalala—lahat ay nagdulot ng isang malaking pagbabago sa aking buhay.Napagtanto ko na ang aking relasyon kay Isha ay hindi na batay sa tunay na pagmamahal, kundi sa isang uri ng kompromiso, isang kasunduan na nagsilbi lamang upang mapunan ang isang kawalan sa aking buhay. Isang kawalan na ngayon ko lang napagtanto na si Seraphina pala ang sagot.Ngunit ang aking pag-amin kay Seraphina ay nagdulot lamang ng higit na kalituhan at sakit. Ang aking pagtatapat ay hindi isang solusyon, bagkus ay isang karagdagang problema. Paano ko haharapin si isha? Paano ko sasabihin sa kanya ang katotohanan? Paano ko aayusin ang sirang piraso ng aking puso?Ang aking puso ay hinati sa dalawa. Ang isang bahagi ay nagnanais kay Seraphina, habang ang isa naman ay nag-aalala para kay isha. Ang
Seraphina AcostaUmalis ako sa tabi ni Liam, ang kanyang mga salita ay tumatakbo sa aking isipan. "Hindi ko siya mahal tulad ng pagmamahal ko sa iyo." Ang mga salitang iyon ay nagdulot ng isang kumplikadong halo ng emosyon sa akin: pag-asa, takot, at galit.Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Ang pag-ibig ni Liam ay isang malaking palaisipan. Ang kanyang pag-amin ay nagdulot ng isang malaking kaguluhan sa aking buhay.Hindi maari na mahulog ako sa isang billionaire na tulad niya, at hindi maari ipagpatuloy ko ang aking nararamdaman sa sa kanya dahil ikakasal sya sa taong mahal nya at hindi ako yon. Mas pagtuunan ko ng pansin kung paano ako magkakapera sa mga panahon na to.Oo… Tama, para kay nanay. Ayoko nahihirapan si nanay at gusto ko sya bigyan ng magandang buhay.Pagdating ko sa apartment, isang malaking hininga ang aking napakawalan at humiga sa aking kama. Naisip ko ang mga pinagdaanan ko, ang mga sakripisyo, at ang mga pangarap na tila unti-unting nagiging malabo. Pero sa ka
Liam Caspian Delacroix“Oo,” sagot ko ng mahina. “Ikakasal na ako sa susunod na buwan.” Hindi ko alam ano ang pumasok sa isipan ko na umamin sakanya. Alam kong mali ang ginagawa ko at malaking kasalanan ito, lalo na sa aking kasintahan.“Papasok muna ako sa loob at ienjoy tong party,” mahina niyang sagot sa akin at tuluyan nang umalis.Damn you, Liam!!Nag-isip-isip ako at bumalik sa loob ng party, mukhang kailangan ko ring kalimutan ang nangyari. Nang makapasok ako, nakita ko si Seraphina na nagpapakalunod sa alak.Nilapitan ko ito at hinawakan ang kanyang braso. "Seraphina?" sambit ko, pero hindi niya ako pinapansin.“Seraphina, anong ginagawa mo?” tanong ko, nagtangkang ibalik ang kanyang atensyon sa akin.“Wala. Masaya ako,” sagot niya, ngunit ang kanyang boses ay tila hindi masaya. “Bakit mo kailangang uminom ng ganito?” tanong ko, nag-aalala sa kanyang kalagayan. “Alam mo na hindi ito makabubuti sa'yo.”Hindi siya tumugon. Tumingin siya sa kanyang baso, tila nalulumbay sa kabi
Seraphina AcostaTinatahak ko ang daan papunta sa bahay ni Mia, dahil ngayong gabi ang bachelor’s party ng kapatid ng kasintahan nya. Hindi ko alam kung tama pa bang pumayag na sumama pa kay mia lalo na sa ganitong trabaho.Pero isa lang kasi tumatakbo sa aking isipan ay yung pambayad at pambili ng gamot ni nanay at para maging maayos ang aming pamumuhay.Nang malapit nako sa bahay nila Mia, tanaw ko na si Mia at ang kanyang kasintahan na si Jeff. Kita ko ang ngiti sa mukha ni Mia. “SERAPHINA!!!!” tili neto, at marahan akong ngumiti sakanya.Binati naman ako ni Jeff at niyakap ako, si mia naman niyakap ako ng mahigpit. “Ano ready ka na?” sambit ni mia“I…. guess so?” sagot ko na may pagaalalaNaghanda na kami at sumakay na sa kotse ng kasintahan ni Mia. Hindi ko mawari sa isipan ko hanggang ngayon at parating si Liam ang nasa isipan ko.“Oo nga pala aattend din si Liam baby sa bachelors mamaya” rinig kong gulat na sabi ni JeffH-ha? Bakit?" Nauutal kong tanong."Oo. Ang sabi niya, g
Seraphina Acosta Ang pagkikita namin ni Liam sa mall ay nagdulot ng halo-halong emosyon sa akin. Galit, takot, at pagkalito.Hindi ko alam kung bakit niya ako hinanap. Siguro dahil sa kanyang konsensya, o dahil sa gusto niyang maulit ang nangyari sa party.Pero nang humingi siya ng tawad, nakita ko ang pagsisisi sa kanyang mga mata. Ang kanyang mga salita ay nagpakita ng pagka-totoo.Naisip ko na ang ginawa niya ay isang pagkakamali lamang. Isang pagkakamali na ginawa ng isang lalaking nasisilaw sa kanyang kayamanan at kapangyarihan.Pero hindi ko maiwasang mag-isip tungkol sa kanyang mga salita. Ang mga salita niyang "hindi ko dapat pinagsamantalahan ang iyong kahinaan."Tama ba siya? Mahina ba ako?Naisip ko ang aking mga pangarap. Ang pangarap kong makaahon sa kahirapan, ang pangarap kong magkaroon ng magandang buhay para sa aking ina.Pero ang mga pangarap na iyon ay parang naglalaho sa aking isip. Ang halik ni Liam ay nagbigay sa akin ng isang bagong pangarap, isang pangarap na
Chapter 4Liam Caspian DelacroixPagkagising ko ang sakit ng aking ulo at parang may nakapatong na bato. Ang ingay ng party kagabi ay nag-echo pa rin sa aking ulo. Ang mga mukha ng mga bisita, ang mga tawanan, ang mga sayaw—lahat ay parang isang malabong panaginip.Pero may isang eksena na hindi ko makalimutan. Ang eksena kung saan nakita ko si Seraphina. Ang kanyang mga mata, ang kanyang mga halik, ang kanyang katawan—lahat ay nag-iwan ng marka sa aking puso.Napabuntong-hininga ako. Ano ba ang ginawa ko?Hindi ko dapat siya hinalikan. Hindi ko dapat siya hinawakan. Hindi ko dapat siya sinabihan ng mga bagay na hindi ko dapat sinabi.Alam ko na hindi ako dapat magpakita ng interes sa isang babaeng katulad niya. Alam ko na siya ay isang dancer, at hindi siya ang tipo ng babaeng gusto kong pakasalan.Pero hindi ko mapigilan ang sarili ko. Naakit ako sa kanya. Naakit ako sa kanyang misteryo, sa kanyang kagandahan, sa kanyang lakas.Nang makita ko siya sa dance floor, parang may isang ba
Seraphina AcostaAng gabi ng bachelor's party ni Liam ay nagsimula nang maingay at masaya. Nasa isang malaking mansion kami, at ang mga bisita ay pawang mga mayayamang tao. Ang napukaw sa aking atensyon ay ang mga maiingay na tawanan, ang malalakas na musika, at ang mga nagkikislapan na ilaw. Pero hindi ako nagpapadala sa lahat ng iyon.Nakasuot ako ng isang simpleng itim na damit, at may suot akong maskara. Hindi ko kilala ang mga tao rito, at ayaw kong makilala nila ako. Gusto kong mawala sa karamihan. Gusto kong magtago.Si Liam ay nasa isang sulok, nakikipag-usap sa kanyang mga kaibigan. Nakikita ko siya mula sa malayo, at ang mga mata niya ay parang naghahanap ng isang tao.Nang lumapit ako sa dance floor, nagsimula akong sumayaw. Ang mga galaw ko ay malambing at nakakaakit. Ang bawat pag-ikot at pag-indayog ng aking katawan ay may sariling kwento. Ang kwento ng aking pagdurusa, ang kwento ng aking pag-asa, at ang kwento ng aking paghihiganti.Nakita kong nakatitig si Liam sa ak
Liam Caspian Delacroix"Ano ba 'yan, Jay! Bakit puro mga babaeng walang kwenta ang mga nakikita ko rito?" Iritado kong tanong kay Jay, ang aking personal assistant.Nasa isang exclusive club kami, naghahanap ng mga dancers para sa aking bachelor's party. Gusto ko ng party na hindi lang masaya, kundi memorable din. Pero mukhang mahirap pala iyon."Sir, pasensya na po. Sabi ko nga po sa inyo, kailangan nating maghanap ng ibang agency. Hindi ko pa po nakikita ang mga dancer na gusto niyo." Nag-aalalang sagot ni Jay."Anong gusto ko? Gusto ko ng mga babaeng magaganda, sexy, at marunong sumayaw. Hindi ba obvious?" Pasigaw kong sagot."Sir, alam ko po. Kaya nga po naghahanap tayo ng mga propesyunal na dancers. Pero hindi naman po lahat ng magaganda ay marunong sumayaw, at hindi naman po lahat ng marunong sumayaw ay maganda." Paliwanag ni Jay."Tsk! Bakit ba ang hirap maghanap ng babaeng perpekto?" Reklamo ko."Sir, walang perpekto. Lahat tayo may kanya-kanyang flaws. Pero ang importante ay