*FLASHBACK*Mag-aasikaso sana si Alexander sa surprise nito kay Xandra. Ang balak niya ay sa tabing dagat at doon sila mag cecelebrate ng birthday nito. Balak niya lalakad si Xandra sa isang mahabang hallway na ginawa nila gamit ang mga maliliit na kandila sa buhanginan.Tapos nakasaboy din ang mga petals ng red roses sa paligid at mayroong nag va-violin sa paligid. Ng kaso hinfi inaasahang balita ang nasagap nila.Tumawag kay Alexander ang lalaking pinutusan niya para alamin ang katauhan ng lalaking nakita niya sa silid ng ina.“He is Jerome Kern, ayon sa records niya galing siya ng ibang bansa pero 10 years ago nag migrate dito sa Pilipinas. Mayroon siyang asawa, pero ayon sa records namatày na ito. Pero ang totoo hindi pa ito patày…”Huminto ang lalaki sa telepono na ikinainis ni Alexander.“Itutuloy mo o buhay mo ang matatapos?”Natakot naman ang lalaki sa kabilang linya. Naalala niya na mainitin nga pala ang ulo ng kaniyang amo.“O-opo! Si ma’am Ysa po ang asawa niya, pinalabas m
MATAPOS marinig ng mga ito ang kwento ni Liam, katahimikan ang bumalit sa kanila dahil sa kaniya kaniyang iniisip. Pero kahit ganon, iisang tao lang naman ang aabangan nila na nag desisyon.Si Xandra.Pag angat ng tingin ni Xandra sa mga ito ay nakatingin sa kaniya silang lahat.“Kailangan nating hanapin ang mommy ni Alexander.”Tumango ang mga ito sa sinabi ni Xandra. Ang balak niya ay iwan ang triplets doon sa bahay ngunit hindi pumayag ang mga ito lalo na’t si Alexander ang nawawala. Hindi ‘rin sila mapapakali ngayon na nawawala ito.Iyon ang unang pagkakataon na pupunta si Xandra sa hideout ng mga ito. Noong una nag dadalawang isip pa siya kung sasama sa mga ito dahil delekadong lugar iyon. Pero ng sabihin ng mga anak niya na safe doon at mababait ang mga tao ay pumayag siya.Bakit nga ba nakalimutan niya na may alam ang mga ito sa ganoong katauhan ng ama nila.Namangha ang mga ito ng makita ang loob ng hide out nila Alexander. Sila Iara at Ginrose ay lumilibot ang mata sa paligid
WALANG sinayang na oras ang mga ito. Deretsyo sila agad sa bahay ni Ysa kung saan ito tumutuloy sa tuwang hindi siya nananatili kila Alexander.Dahil kilala na sila Liam sa bahay nito ay pinapason sila ng guard. Ngunit nasa paligid lang ang mga tauhan nila, hindi nila ito kasama sa pinakang loob mismo.Silang tatlo lang ni Xandra, Liam at Stanlee ang pumasok.Mayroong kausap na maid si Ysa ng makita niyang naglalakad ang tatlo papalapit sa kaniya.“Liam! Stanlee! Xandra? Anong ginagawa niyo dito?” Gulat at takang tanong ni Ysa sa mga ito.Lalo lang nainis si Xandra dahil doon. Mayroon pa itong ganang magpanggap habang buhay ng isang tao ang kinuha at tinago nito. Paano kaya ito nakakatulog sa gabi na alam niyang may pinapahirapan siyang tao o niloloko.“’Wag na tayong mag lokohan. Nasaan si Alexander?” seryosong tanong ni Xandra na lalong ikinakunot ng noo ni Ysa.“Ang anak ko? Hindi ba kasama niyo siya?”Mas lalong napakuyom ng kamao si Xandra sa narinig mula sa babae. Mayroon pa ito
MAY mga bagay na nangyari na at hindi na mababago pa. May mga bagay ‘din na mababago pa pero hindi na binago pa. May mga bagay na bago pa pero walang choice kundi kalimutan na.Ganiyan ang nangyari kay Alexander. Bata pa siya ng mga panahon na iyon, sino ba ang mag-aakala na ang isang okasyon ay mapupunta sa trahedyang magpapabago sa buonh buhay niya?“Bata! Bakit ka nanjan?! Hindi ka safe sa lugar na to!”Magulo ang paligid, lahat ng tao nagkakagulo at nagsisitakbuhan upang iligtas ang kanilang sarili. Si Alexander naman ay yakap ang kaniyang dalawang hita sa tabi dahil sa takot.Nang mga panahong iyon ay wala pa siyang lakas ng loob, lakas ng katawan para ipaglaban ang sarili niya. In short mahina pa siya.Umiling lang si Alexander ng panahon na iyon kay Ysa dahil kabilin bilinan ng kaniyanh ina na ‘wag siyang makikipag-usap sa hindi niya kilala.“Haiyst!” tila inis na sabi ng babae at sa gitna ng gulo ay lumuhod ito sa harap ni Alexander at hinawakan ang magkabilang braso niya.“Ku
Dali dali siyang humingi ng paumanhin dito at umalis na doon. Ayaw niyang mapagalitan pa at baka hindi siya makauwi sa kanila.Ngunit muli, hindi nanaman siya nakauwi sa kanilang bahay. Hindi naman siya kinukulong ng babae o pinahihirapan. Pinapakain pa nga siya nito kaya wala siyang naiisip na ibang bagay dito bukod sa masungit talaga ito.Pero hindi nagtagal iyon, kalaunan ay nalaman niya ang totoo isang gabi na sinubukan niyang tumakas at umuwi mag-isa. Bahala na siya sa sarili niya basta uuwi na siya, mukang nakalimutan na siyang ihatid pauwi ni Ysa.“Tulong!”Mahina lang ang boses na iyon ngunit narinig ni Alexander. Napatingin siya sa ilalim ng hagdanan ng bahay na iyon. Naalala niya na bilin ni Ysa na wag na wag siyang pupunta doon.Natakot pa nga siya nung una na baka multo pero ng makitang bukas ito ay lakas loob siya na pumasok lalo na at paulit ulit niyang naririnig ang sigaw na iyon.Meron namang ilaw sa paligid kaya walang problema kay Alexander.Ang bilis ng tibok ng pus
DAHIL masyadong naging okupado ang isip ni Alexander hindi na niya napansin kung saan siya dinala ni Conrad. Maya maya ay natigilan siya ng makitang nasa harapan na nila ngayon si Ysa.“C-conrad… kailangan nating tumakbo!” Paatras na sabi nito habang nakatingin kay Ysa na masama ang tingin sa kanila.Pero nagulat siya ng bitawan ni Conrad ang kamay niya. Napahinto siya at nanlalaki ang matang napatingin kay Conrad.“S-sorry Alexander! Pero gusto ko ng umuwi!” Umiiyak na sabi nito at tumingin kay Ysa.“Pauuwiin mo na ako! Yan ang promise mo saakin sa oras na maibalik ko siya sayo pag sumubok siyang tumakas!”Ngumiti ng malaki si Ysa sa sinabi ni Conrad at tumango.“Of course, of course, may isang salita ako Conrad.”Hindi makapaniwalang nakatingin si Alexander kay Conrad. Iyon ang unang beses na tinalikuran at niloko siya ng kaibigan. Maaaring totoo ang mga sinabi nito pero ipinagkalulon siya nito sa taong kumuha sa kanila.“Halika na Conrad!” sigaw na tawag ni Ysa na papalabas ng sili
Tama, hindi kaya ni Alexander na lumaban o ang pumaslang. Hindi kinakaya ng batang siya ang ganoong mga tagpo. Pero pinagpala siya ng lakas at kakayanan lalo na katalinuhan. Sadyang hindi pa siya handa para sa bagay na iyon.“At ikaw!” hinawakan ni Ysa ang pisnge niya. “Ikaw ang magiging utak ko. Gagamitin kita para masakop lahat ng organization na meron ang mafia world!”Napakuyom ng kamao si Alexander sa kaniyang narinig. Ngayon nagsisisi na siya at hindi siya pumayag na mag ensayo. Nagsisisi na siya at hindi siya naging matigas tulad ng ama niya, masyado siyang malambot! Malambot ang puso para sa iba!“Mas gugustuhin ko pang màmàtày keysa maging utak nang sinasabi mo!”Nagbabaga ang mata ni Alexander ng sabihin niya iyon. Pinapangano niya s sarili niya na sa oras na makatakas lang siya doon ay magsasanay siya at palalakasin ang sarili. Hinding hindi niya gagawin kung ano man ang ninanais nito.As in hindi!Pero hindi nagustuhan ni Ysa ang sagot sa kaniya ng bata.“Kung hindi mo gag
UNTI-unti ay nagmulat ang mata ni Alexander. Nakahiga siya ngayon sa ksang kama na hindi niya kilala maging ang paligid niyon. Pero isa lang ang nasisiguro niya, katulad iyon ng mga silid na pinaglagyan sa kaniya ni Ysa noong bata pa siya’t kinuha nito.Bumalik na sa kaniya lahat ng ala-ala niya. Marahil dahil sa pag hampas sa kaniya ni Ysa upang siya’y makatulog kaya bumalik ang memories niya.Dinukot lang siya ni Ysa at gustong gawing mortal armor laban mismo sa sarili nymiyang pamilya.Napakuyom siya ng kamao dahil sa isipin na iyon. Ilang taon na siyang nawalay sa pamilya, ang huling ala-ala niya sa mga ito ay noong nagkagulo sa party at nagkahiwalay hiwalay sila.Pagkatapos ay si Ysa na siyang kumuha sa kaniya at si Conrad na siyang magliligtas sana sa kaniya.Natigilan siya ng mayroong maalala, Conrad ang pangalan ng lalaking pinagselosan niya kay Xandra. Conrad ‘din ang pangalan ng batang nahuli katulad niya at nangako na babalikan siya.Hindi kaya iisa sila?Napailing si Alexa