Library
Maghanap
Home / Romance / Carrying The Professor's Twins / CHAPTER 7

Share

CHAPTER 7

Author: Novie May
last update Huling Na-update: 2023-01-11 18:57:52

Sa sumunod na mga linggo ay ang tanging gumigising sa akin sa walang pinipiling oras ay ang pagsusuka at paglalaway sa kung anumang maisip na nakakatakam o kaya naman dahil sa bidyong napapanood sa YouTube. Katulad na lamang ngayon, alas dose y medya nandito ako sa kusina, nagluluto ng tortang talong.

"Diyos kong bata ka! Bakit ka nandito nang madaling araw!" Gulantang na wika ni Manang Lori, ang matagal ng kasambahay nila Vivorie. Magulo pa ang kanyang buhok at papikit-pikit pa ito kaninang naglalakad ngunit halos lumuwa ang mata at nawala na parang bula ang kaantukan nang makita ako. "Kung gutom ka pala ay sana'y nanggising ka ng kasambahay!"

Ngumiti ako sa kanya bago binaliktad ang niluluto, mas lalong natakam sa Amoy. "Ayos lang po ako, Manang! Huwag na po kayo masiyadong mai-stress, sayang ho ang skincare!" Biro ko. "'tsaka, katatapos ko lang pong sumuka at bigla po akong natakam sa tortang talong kaya nagluto na lang po ako, ayaw ko namang mang-istorbo dahil lamang dito..." Ma
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 8

    I SLAMMED the door at the registrar's office as I stormed out of there, irritation consumed me again. Tangina naman, bakit hindi na lang kasi sabihin ang totoo? Hindi iyong para akong tangang pabalik-balik rito sa parehong dahilan at lalabas din na parehong walang makukuhang sagot. Nakamamatay bang sumagot sa tanong? Tangina talaga. "Good noon, Prof!" Natigil ako sa mabilis na paglalakad nang salubungin ako ng ilang estudyante, hindi man lang ako nangahas na ngumiti sa kanila. "Lunch na po! Huwag po kayong magpapagutom," someone dared to say. My forehead creased. I was about to burst out but then I realized that shouldn't do that. Tipid na lang akong ngumiti at umiling saka dire-diretsong naglakad, nagsalubong ang aking kilay nang marinig ang mga batang itong magtitili at maghampasan. "What's wrong with these kids?" I mumbled. As soon as I reached my personal office in this school, I immediately search her social media accounts but then I almost throw my laptop in annoyance wh

    Huling Na-update : 2023-01-11

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 9.1

    "SABIHAN mo ako ate kapag bibili ka ng mga gamit nila, ha! Sasamahan kita! Nandito na ako ngayon kaya hindi mo na kailangang gawin nang mag-isa ang mga bagay-bagay! Tita Ola to the rescue!" Itinaas pa niya ang kanyang parehong braso, as if flexing her imaginary muscles. Humagikhik ako at ginulo ang buhok niya, "oo, sasabihan kita kapag nakasahod na ako." Sambit ko. "Sige na, umalis ka na't baka mahuli ka pa sa klase mo!" Untag ko dahil nagkita lang talaga kami para magkuwentuhan sila ng mga pamangkin niya, I couldn't wait them to meet already dahil ngayon pa lamang at limang buwan nila ay ayaw na silang tigilan ng kanilang tita Ola. "Sige, ate! Bye! I love you and my pamangkins!" Tumayo na siya at kumaway, nang humakbang siya ng tatlong beses ay nangunot ang noo ko nang lumingon siya sa akin at patakbong yumakap muli saka tuluyang umalis. "Ang kulit ng tita ninyo," haplos ko sa aking tiyan at napatawa nang gumalaw sila. "Oo na, alam kong paborito na ninyong marinig ang boses ng tit

    Huling Na-update : 2023-01-11

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 9.2

    MABUTI na lang talaga at mabilis ang reflexes ko at nasalo ang kanyang ulo gamit ang aking paa dahil kung hindi ay talagang didiretso ang ulo niya sa matigas na tiles. At kahit nakahandusay siya sa sahig ay ipinagpatuloy ko ang pamimili sa gamit ng mga bata, naagaw lang ng aking atensyon nang pumasok ang kapatid ko at ang babaeng medyo pamilyar. Inalala ko pa saglit kung saan ko siya huling nakita at nang ngumiti siya sa akin ay nakumpirma kong siya iyong babae kanina sa cafe. "Uh-oh, what happened?" Nakangiwi niyang tanong habang itinuturo gamit ang kanyang nguso si Prof. Monroe na mahimbing ang tulog. "Hinimatay," nakangiwi kong tugon. "Ayos ka lang, Ate? Anong nangyari? Bakit hinimatay?" Usisa ni Ola. "Ewan ko! Nang makita ako bigla na lang hinimatay! Hindi ko naman inaano!" Depensa ko sa sarili. Patagilid akong tiningnan ng kapatid na animo'y pinararatangan ako. "Wala nga akong ginagawa, nanahimik akong namimili rito, eh." "Oh..." Ngumiwi siyang muli, "I'm Narisha! I hope you

    Huling Na-update : 2023-01-11

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 10

    HOW did you knew about her? How did you knew that she was the woman I am looking for months now?" Nagtatagis ang bagang kong sunud-sunod na tanong. I frustratedly brushed by hair using my fingers, I just couldn't believe it that she knew about this more than me! I should be the one who knows because I am the father! I am the one who she slept with! "Come on, Kuya! Stop me with that attitude of yours, huh!" The brat crossed her legs and sipped on her frappe as she rolled her eyes at me. "Instead of scolding me, why don't you just thank me? O talagang naiirita ka dahil naunahan pa kita?" She uncrossed her legs and stood up near me, she playfully poke my side and give me a smile full of mockery. "Ang hina mo, uy! Itinatakwil na kita bilang kapatid! Tsk! My goodness, Wrecker Silas, you're a terror mathematics professor and a ruthless businessman pero iyong nag-iisang babae, hindi mo magawang mahanap? Paano na lang pala kung hindi ko bestfriend si Olanaia? Edi habangbuhay mong Hindi maki

    Huling Na-update : 2023-01-11

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 11

    MATAPOS ang simpleng batian na iyon ay isang nakabibinging katahimikan na ang namayani sa aming dalawa. Pareho na kaming nakaupo sa couch, magkaharap. Pansin ko ang kanina pang pagsulyap niya sa tiyan ko noong hinawakan ko ito nang maupo. Ramdam ko ang kanyang titig na animo'y gustong lapitan ako ngunit tila siya ay nangangapa pa. Pareho naman kaming nangangapa rito. Sino ba naman kasi ang mag-aakalang magkakaganito ang isang propesor at estudyante? Ni hindi ko nga siya kilala bukod sa pangalan niya at bilang propesor! Pasimple pa akong sumusulyap sa kanya nang maramdaman pa rin ang titig niya, nang mapansin naman ako ay mabilis siyang nag-iwas ng tingin. Ngumuso ako. Ang hirap naman nito, puwedeng magsungit na lang siya at magsabi ng, "get one fourth sheet of paper, let's have a quiz! Strictly no erasure! No copying of answers!" Hindi itong ganito, ang weird! Mahihilo pa yata ako! Inabot na yata kami ng sampung minutong walang imikan na kung hindi pa dumating ang kasambahay na may

    Huling Na-update : 2023-01-11

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 12

    NOONG una ay matinding pagkailang ang nararamdaman namin nang sandaling makaupo na siya kasama namin sa iisang hapag. Sino ba naman kasi ang mag-aakala na ang isang maskulado, matangkad, matipuno at kilalang masungit na propesor ay narito ngayon. Sa aming lahat dito ay kaming dalawa lang talaga ni Vivorie ang nakakakilala sa kanya bilang propesor ngunit ang ibang kasama namin ay puro masasamang tsismis ang aming nasabi. Nang tingnan ko si Vivorie ay ngumiwi siya sa akin 'saka sumulyap sa aming mga kasama sa bahay na kulang na lang ay mahulog ang panty at tumulo ang laway sa sobrang pagkakatitig sa panauhin! Siguro ay kung hindi pa dumating si Manang na mukhang kagagaling lang kung saan ay talagang may mapaglalagyan ang mga ito. "Good evening, ma'am..." Napatingin ako nang bigla siyang tumayo at bahagyang yumuko kay Manang Lori. "Ako po si Wrecker Silas Monroe, ako po ang ama ng dinadala ni Miss Gallego..." Kung hindi lang ako buntis ay talagang nalaglag na ako sa kinauupuan ko!

    Huling Na-update : 2023-01-11

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 13

    INSTEAD of going home directly, I decided to maneuver to The Wrecker. I don't feel like going home for tonight, it's still eight thirty in the evening and I am sure that they're still there, waiting for me. Wala naman silang ibang pag-uusapan kung hindi ang kasal na hinding-hindi naman mangyayari. Dire-diretso akong pumasok nang makarating sa pag-aaring bar, may mga bumabating kakilala o kilala ako pero hindi ko iyon pinansin at dumiretso sa isang kumpol na mga tao. "Hey, dude! Akala namin hindi ka na makakasama!" Si Darren, isa sa mga kasamahan ko. "Bagong buhay na kasi iyan!" Humalakhak si Hekama na nakaupo sa couch. Mayroon siyang kandong na babae at panay ang halik nito. Kumunot ang noo ko. "Tsh! Bagong buhay? Ibig ba sabihin niyon pare, iiwanan mo na ang mga nakasanayan mo? Like women and all?" Ani naman ng nakangising si Jared, nagsasalin ng pamilyar na alak at ibinigay sa akin. "Kaya ako, hinding-hindi ako mag-aasawa! Tsh. Sakit sa ulo ng mga babae!" Umiling ako at ba

    Huling Na-update : 2023-01-11

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 14

    "MANANG, alis muna po ako, ha." Paalam ko kay Manang Lori nang puntahan ko siya sa garden at nagdidilig ng halaman. Nakabihis na ako ng yellow maternity dress na mayroong cute sunflower designs at beige flat shoes. I am also wearing my sunflower printed tote bag. "Baka mamayang hapon pa po ako makakauwi. Depende po kung magtatagal ako roon," dagdag ko. "Wala kang kasama?" Tanong niya at sandaling itinigil ang ginagawa, "ikaw lamang mag-isa?" Tumango ako. "Edi isama mo na si Janette!" Nanlalaki ang mata niyang sinabi at basta na lang tinawag ang pangalan ni Janette na siyang lumabas naman galing garahe. "May patutunguhan daw itong si Olivia, siya at magbihis ka. Samahan mo siya." Gulat ang rumihestro sa basang mukhang ng dalaga, basang-basa siya galing sa paglilinis ng mga sasakyan. Nahihiya akong ngumiti sa kanya at sasabihin na sanang huwag na at kaya ko naman nang bigla siyang ngumiti. "Sige po! Sandali!" Nagmamadali niyang sinabi at inagaw ang hose kay Manang Lori. "Hindi na po

    Huling Na-update : 2023-01-11

Pinakabagong kabanata

  • Carrying The Professor's Twins    SPECIAL CHAPTER 5

    "OLIVER! Pakisabi nga kay Ate Prescilla mo na dalhin 'yung mga pyrex dito sa labas!" Tawag ko sa isa sa mga bunso kong anak. "At si Kuya, pakisabing baba na, patulong ako." "Okay, My-my." Anito at umalis na rin papasok sa loob ng bahay. "My-my, look! I'm rolling! I'm rolling!" Tawag atensyon sa akin ng isang anak ko, si Onyx. Ang kambal ni Oliver. "It's fun, My!" Tuwang-tuwa itong humagikhik habang paulit-ulit na ginawa ang paggulong. Nailing na lang ako habang natatawa sa anak ko. Madumi na ang puting damit sa ginagawa pero okay lang iyon, tuwang-tuwa naman siya sa pinaggagawa niya. "My-my, do you need my help?" Sa isang iglap ay nasa tabi ko na siya at dumukot ng puto sa lamesa saka iyon kinain. "Thank you, anak. Yes, could help my-my?" Malambing kong sambit at hinalikan siya sa noo nang sunod-sunod siyang tumango at inubos ang kanyang kinakain at saka ako tinulungan sa pag-aayos ng lamesa. "I love you, my-my," he said out of nowhere. "I love you too, anak ko." Malambing kong

  • Carrying The Professor's Twins    SPECIAL CHAPTER 4

    "OUCH! My knees! This is all your freaking fault! Ugh! How many times do I have to tell you that I can perfectly protect myself, huh?" Rinig kong impit na singhal ni Prescilla. "Tsk. Don't you dare make yabang to me about that 'I can perfectly protect myself' phrase of yours because you certainly cannot, Prescilla Faith!" Prudence hissed back at his sister but still with gentleness. "I don't care if you think I am a monster, I will still gonna punch those assholes faces when I see them touch you inappropriately!" "Fuck, Den! That's a club! What did you expect me to do? Mag-prayer meeting? Spread the gospel of the Lord? Gosh naman! You're so pakialamera with my life when I don't give a damn about yours!" Sagot ni Prescilla na halatang-halata ang pagka-irita sa mukha. Sinadya kong lakasan ang pagbati ng mixture para makagawa ng ingay at makuha ang kanilang atensyon. Ilang segundo lang ay natahimik na ang dalawa, itinigil ko ang ginagawa at saka dahan-dahang hinarap ang mga anak kong

  • Carrying The Professor's Twins    SPECIAL CHAPTER 3

    NANG makalabas ang dalawa ay tumitig lang ako sa puting dingding ng hospital dahil hindi ko talaga alam ang gagawin. "Da-da!" A small cooed caught my attention. "Da! Da! Am! Am!" He closed and opened his mouth that is now full of saliva, as if gesturing food? I don't know. I don't even remember I had children so how would I know how to take care of one? I just stared at him and waited for what's gonna happen next. I don't know what to do. I can't walk, I can't move my legs. But I could reach for them if I wanted to but I just won't. I don't feel doing so. After awhile, the kid sat down and slapped his twin who's busy playing with a bunny. Startled of what his brother did, she glared at him and seconds later, she smack his brother's face that made the latter cried so hard. Nataranta ako. Dalawa na sila ang umiiyak ngayon sa sariling mga kagagawan. Kung kukunin ko ang isa dapat ay kukunin ko rin ang isa pa ngunit wala pa akong tamang lakas para gawin iyon. Nasa kalagitnaan ako n

  • Carrying The Professor's Twins    SPECIAL CHAPTER 2

    SHE was with one of her men but it was busy firing. Sa walang ingay na hakbang ay lumapit ako at agad na tinakpan ang kanyang bibig gamit ang aking kamay. She wiggled but she's too weak to get away from my grip. Nang mapansin iyon ng kanyang kasama ay mabilis nitong itinutok sa akin ang baril, bago pa niya kalabitin ang gatilyo ay nauna nang pumutok ang baril ko sa kamay niya dahilan upang tumilapon ang kanyang baril na hawak. Sinunod ko ang mga tuhod nito para hindi na makasunod pa. Binitawan ko siya dahil wala na siyang laban pa sa akin. "Ahhhh! Inutil! Tanga! Tonta!" Sigaw ni Chealsea nang makitang nakaluhod na ang kanyang kasama at namimilipit ng sakit. "How dare you do this to me, Wrecker! I did nothing but to love you! Give everything to you! Even my best friend! My own happiness! Everything!" She shouted so loud. "That I did not ask you to." Malamig kong sinabi. She was walking backwards while I am walking forward to her while my gun was pointing straight at her head. "I

  • Carrying The Professor's Twins    SPECIAL CHAPTER 1

    "WHAT are you gonna do with him?" Hekama asked as soon as I entered the van. "Pakakawalan mo ba siya? That easy? Fuck, bud! He hurt a woman! He... He..." He couldn't properly utter those words. "Putangina! No woman deserves to experience that! I will damn kill him! No! I will torture him to death myself!" Halos manginig siya sa sobrang galit. I have never seen him this angry for a long time. The last time I saw him like this was when he was just 10. Her mother was raped 'til death in front of his two eyes so I this triggered those memories. I gulped hard. I don't know if my decision to bring him here with me is right. But he's so eager to come after he found out what that asshole did to Olivia. He was shaking in anger that his face are turning red and the only thing that could calm him down is to let his anger to someone. I sigh and spoke. "Do whatever you want, just don't kill him because he doesn't deserve the easiest death." As soon as I said those words, despite of the extrem

  • Carrying The Professor's Twins    Pasasalamat

    Good day, readers of CTPT. I would like to take this opportunity para pasalamatan kayo sa lahat ng suporta ninyo sa story ko na ito. Sa totoo lang, ito pa lang po ang story na natapos ko. Dati ay hanggang prologue at chapter 1 lang ako. Hahaha! Pero ngayon, nakaabot ako ng epilogue! At dahil iyon sa inyo, sa araw-araw na dagdag ng reads, sa pagbibigay ng gems. Sobrang natutuwa ako. Maraming-maraming salamat po. Pasensya na po kung maraming errors o kaya hindi perfect ang story at pagkakasulat. Pangako po, sa mga susunod kong story ay sisikapin ko pong mag-improve para po sa inyo. Sa mga nagbabayad para makabasa at sa mga gumagamit ng bonus at nanonood ng ads para makapag-unlock, maraming-maraming salamat po sa inyo. Alam kong may mga katanungan kayo tungkol sa buhay ni Silas kasama ang kambal, kung anng klase ba siyang ama sa kambal at sa mga panahong inii-stalk nila si Olivia. Pero kung wala naman, maglalagay pa rin ako ng special chapters. See you sa mga susunod kong stories!

  • Carrying The Professor's Twins    EPILOGUE

    MAGKAHAWAK kamay kaming naglalakad sa hallway. The hallway is a bit quiet, maybe they are still asleep. Tired because of the event yesterday. Una naming pinuntahan ang kwarto ng mga anak namin at parehong natawa nang makitang ang gulo ng kanilang kama at ang kanilang posisyon ay hindi na katulad nang iwanan namin. Si Prescilla ay halos nasa headboard na habang yakap-yakap ang kanyang bunny stuffed toy while Prudence is now almost on the floor. Almost dahil nakadikit na sa sahig ang isang paa habang ang kalahati ng katawan ay nasa kama pa. He is even snoring! "Oh, they're at it again." Naiiling na sambit ni Silas at inunang angatin si Prudence saka inayos sa pagkakahiga sa gitna. Sunod ay si Prescilla na parang sako niyang ilagay sa tabi ng kapatid. "Come here love, let's sleep again beside them. It seems everyone has been tired, I'm sure they'll be happy when they see us sleeping next to them." Our eyes met and we both smirked in excitement. He laid down beside Prescilla and I lay

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 72

    SILAS took me over and over again. Sa couch, sa carpet, sa bathtub, sa shower. Lahat. Buong sulok ng kwartong ito ay inangkin niya ako. He was insatiable in bed ever sense, ngayon ay parang inipon niya ang kanyang buong lakas para sa araw na ito. . Ending, we finished almost 4:00 o'clock in the morning. Kinailangan naming palitan ng dalawang beses ang bedsheet dahil sa ginawa. "I love you," he said huskily. Mahigpit ang kanyang yakap sa akin habang walang pang-itaas, sumuksok siya sa aking leeg at hindi iyon tinitigilang halikan. "I missed you so much.." Umirap ako sa kawalan. "Halata nga, nakalima ka, eh." Hinaplos ko ang kanyang buhok. His body vibrated as he let out a manly chuckle. "You're just so beautiful, I can't get enough of you." Aniya. "Anim na taon akong nagtiis, dapat lang na pakawalan ko." Awang ang labi ko kasabay ng panlalaki ng mata! Mahina kong hinampas ang kanyang malapad na likod, he groaned. "Huwag mo nga akong pinaglololoko!" Masamang tingin ang isina

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 71

    GULAT akong napasinghap dahil sa ginawa niya! I am expecting him to let go right away but he took advantage of my slightly parted lips and slid his tongue inside and explored my whole mouth! I shriek in his mouth but it turns out a moan instead. Kumapit ako sa kanyang braso dahil pakiramdam ko ay mawawalan ako ng balanse dahil sa ginagawa niya. He didn't forced me to kiss him, rather, he took his time delving my whole damn lips like a hungry animal! Gusot na ang kanyang damit sa sobrang pagkakapit ko ngunit parang balewala iyon sa kanya, he continued kissing me like it was a dream that he didn't want to wake up anymore. Palipat-lipat ang kanyang mainit at mapusok na halik sa aking baba at taas na labi bago niyang hahalikan ng buo ang aking labi. Nangunyapit ako lalo sa kanyang braso dahil nahihirapan na akong huminga dahil sa ginagawa niya, papatayin niya yata ako sa sobrang paghalik! But when I thought he wouldn't give me a chance to breathe, he spoke. "Breath, love." Utos niya n

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status