Nobela ni Novie May

"OLIVER! Pakisabi nga kay Ate Prescilla mo na dalhin 'yung mga pyrex dito sa labas!" Tawag ko sa isa sa mga bunso kong anak. "At si Kuya, pakisabing baba na, patulong ako." "Okay, My-my." Anito at umalis na rin papasok sa loob ng bahay. "My-my, look! I'm rolling! I'm rolling!" Tawag atensyon sa akin ng isang anak ko, si Onyx. Ang kambal ni Oliver. "It's fun, My!" Tuwang-tuwa itong humagikhik habang paulit-ulit na ginawa ang paggulong. Nailing na lang ako habang natatawa sa anak ko. Madumi na ang puting damit sa ginagawa pero okay lang iyon, tuwang-tuwa naman siya sa pinaggagawa niya. "My-my, do you need my help?" Sa isang iglap ay nasa tabi ko na siya at dumukot ng puto sa lamesa saka iyon kinain. "Thank you, anak. Yes, could help my-my?" Malambing kong sambit at hinalikan siya sa noo nang sunod-sunod siyang tumango at inubos ang kanyang kinakain at saka ako tinulungan sa pag-aayos ng lamesa. "I love you, my-my," he said out of nowhere. "I love you too, anak ko." Malambing kong

"OUCH! My knees! This is all your freaking fault! Ugh! How many times do I have to tell you that I can perfectly protect myself, huh?" Rinig kong impit na singhal ni Prescilla. "Tsk. Don't you dare make yabang to me about that 'I can perfectly protect myself' phrase of yours because you certainly cannot, Prescilla Faith!" Prudence hissed back at his sister but still with gentleness. "I don't care if you think I am a monster, I will still gonna punch those assholes faces when I see them touch you inappropriately!" "Fuck, Den! That's a club! What did you expect me to do? Mag-prayer meeting? Spread the gospel of the Lord? Gosh naman! You're so pakialamera with my life when I don't give a damn about yours!" Sagot ni Prescilla na halatang-halata ang pagka-irita sa mukha. Sinadya kong lakasan ang pagbati ng mixture para makagawa ng ingay at makuha ang kanilang atensyon. Ilang segundo lang ay natahimik na ang dalawa, itinigil ko ang ginagawa at saka dahan-dahang hinarap ang mga anak kong

NANG makalabas ang dalawa ay tumitig lang ako sa puting dingding ng hospital dahil hindi ko talaga alam ang gagawin. "Da-da!" A small cooed caught my attention. "Da! Da! Am! Am!" He closed and opened his mouth that is now full of saliva, as if gesturing food? I don't know. I don't even remember I had children so how would I know how to take care of one? I just stared at him and waited for what's gonna happen next. I don't know what to do. I can't walk, I can't move my legs. But I could reach for them if I wanted to but I just won't. I don't feel doing so. After awhile, the kid sat down and slapped his twin who's busy playing with a bunny. Startled of what his brother did, she glared at him and seconds later, she smack his brother's face that made the latter cried so hard. Nataranta ako. Dalawa na sila ang umiiyak ngayon sa sariling mga kagagawan. Kung kukunin ko ang isa dapat ay kukunin ko rin ang isa pa ngunit wala pa akong tamang lakas para gawin iyon. Nasa kalagitnaan ako n

SHE was with one of her men but it was busy firing. Sa walang ingay na hakbang ay lumapit ako at agad na tinakpan ang kanyang bibig gamit ang aking kamay. She wiggled but she's too weak to get away from my grip. Nang mapansin iyon ng kanyang kasama ay mabilis nitong itinutok sa akin ang baril, bago pa niya kalabitin ang gatilyo ay nauna nang pumutok ang baril ko sa kamay niya dahilan upang tumilapon ang kanyang baril na hawak. Sinunod ko ang mga tuhod nito para hindi na makasunod pa. Binitawan ko siya dahil wala na siyang laban pa sa akin. "Ahhhh! Inutil! Tanga! Tonta!" Sigaw ni Chealsea nang makitang nakaluhod na ang kanyang kasama at namimilipit ng sakit. "How dare you do this to me, Wrecker! I did nothing but to love you! Give everything to you! Even my best friend! My own happiness! Everything!" She shouted so loud. "That I did not ask you to." Malamig kong sinabi. She was walking backwards while I am walking forward to her while my gun was pointing straight at her head. "I

"WHAT are you gonna do with him?" Hekama asked as soon as I entered the van. "Pakakawalan mo ba siya? That easy? Fuck, bud! He hurt a woman! He... He..." He couldn't properly utter those words. "Putangina! No woman deserves to experience that! I will damn kill him! No! I will torture him to death myself!" Halos manginig siya sa sobrang galit. I have never seen him this angry for a long time. The last time I saw him like this was when he was just 10. Her mother was raped 'til death in front of his two eyes so I this triggered those memories. I gulped hard. I don't know if my decision to bring him here with me is right. But he's so eager to come after he found out what that asshole did to Olivia. He was shaking in anger that his face are turning red and the only thing that could calm him down is to let his anger to someone. I sigh and spoke. "Do whatever you want, just don't kill him because he doesn't deserve the easiest death." As soon as I said those words, despite of the extrem

Good day, readers of CTPT. I would like to take this opportunity para pasalamatan kayo sa lahat ng suporta ninyo sa story ko na ito. Sa totoo lang, ito pa lang po ang story na natapos ko. Dati ay hanggang prologue at chapter 1 lang ako. Hahaha! Pero ngayon, nakaabot ako ng epilogue! At dahil iyon sa inyo, sa araw-araw na dagdag ng reads, sa pagbibigay ng gems. Sobrang natutuwa ako. Maraming-maraming salamat po. Pasensya na po kung maraming errors o kaya hindi perfect ang story at pagkakasulat. Pangako po, sa mga susunod kong story ay sisikapin ko pong mag-improve para po sa inyo. Sa mga nagbabayad para makabasa at sa mga gumagamit ng bonus at nanonood ng ads para makapag-unlock, maraming-maraming salamat po sa inyo. Alam kong may mga katanungan kayo tungkol sa buhay ni Silas kasama ang kambal, kung anng klase ba siyang ama sa kambal at sa mga panahong inii-stalk nila si Olivia. Pero kung wala naman, maglalagay pa rin ako ng special chapters. See you sa mga susunod kong stories!

“NAKU, pasensya na po at iyan ang inabot ninyo kay sir!” Anang babaeng sa tingin ko’y nasa mid-twenties na. Hindi gaanong katangkaran, medyo malaman at morena beauty. “Ako nga pala si Ria. Magtatatlong taon na ako rito mula nang magkasakit ang inay ko. Kailangan ko kasi ng pera tsaka mabait si sir, malaki pa magpasahod. Hihi.” Matunog siyang humagikhik at tinanaw pa ang entrada ng hagdanan na para bang nakikita niya pa ang lalaking iyon. “Ikaw? Anong pangalan mo?” Humugot ako ng malalim na hininga bago sumagot. “Sandra, ako si Sandra.” Tipid ko siyang nginitian. Trienta minutos na ang nakalilipas nang maganap ang katarantaduhan ng gagong Elias na iyon, hanggang ngayon ay nanginginig pa rin ako sa pinaghalong takot at galit sa kanya. Kapag talaga nagtagpo kami ng lalaking iyon hindi ako magdadalawang isip na bigyan siya ng black eye. Wala akong pakialam kung sesantehin niya ako ngayon din, makaganti lang ako sa ginawa niya. Trienta minutos akong naupo at umiyak sa hagdan nang datnan

MY NOSE scrunch as I roamed my eyes outside of the van. Parang napapalayo na kami sa kabihasnan. Parang hindi naman ito ang ini-imagine kong bahay ng artista! Ang alam kong bahay ng artista ay nasa syudad, iyong nagtataasang building at maraming guards na subdivision! Pero ito, hindi! Sobrang layo! O baka naman kaya malayo kasi hindi talaga mayaman si Elias at palabas lang lahat! Oo palabas lang para magustuhan siya ng mga tao! “Nandito na po tayo, ma'am…” anang driver at saka bumaba at pinagbuksan ako ng pinto. Kumunot ang noo ko at napalingon nang tuluyang makababa. Bumungad sa akin ang pilak na malaking gate. Gate pa lang iyon at wala pa akong nakikitang bahay! “Maghintay lamang po kayo ng kaunti ma'am at parating na ho ang golf cart na maghahatid sa inyo sa mansion ni sir.” Anang driver na siguro ay napansin ang paglulumikot ng mata ko. Napatango-tango ako at hindi na rin nagsalita. Masyadong malayo ang lugar na ito sa kabihasnan ngunit bahagyang gumaan ang pakiramdam ko

"I JUST want to remind you that once you start working with him, you are not allowed to mention it to anyone. And that, as well, was stated in your contract. Nagkakaintindihan ba tayo?" Allison said in a stern, professional voice. Lumunok ako at saka tuwid na umupo saka siya magaang nginitian. "Noted, Ma'am. I won't do anything that can harm Mr. Villacaza..." Kahit pa man gusto kong masuka sa kapangitan ng ugali ng hinayupak na iyon pero hindi naman sa puntong kaya ko siyang ipahamak. Lalo pa at siya na ngayon ang trabaho ko. Wait, parang ang laswa pakinggan. Sa kanya na ako magtatrabaho, siya na ang magpapasahod sa akin. "Alright, that's nice to hear, then. Starting tomorrow, you'll be with him wherever he is." Aniya na ikinanlaki ng mata ako! "Pagod na pagod na ako sa pagiging gala ng lalaking 'yon." Dagdag ni Ma'am Allison at minasahe pa ang sentido na para bang isang malaking batang pasaway ang tinutukoy niya.Wait... Kung simula bukas ay naroon ako kung nasaan siya, paano ang

TATLONG araw na ang nakalilipas simula nang mangyari ang kahindik-hindik na araw na iyon. Oo, matatawag kong kahindik-hindik ang mga iyon dahil sa damuhong 'yon!"Alam mo, Sandra. Sa tuwing nakikita ko ang videos ni Theo James, si Elias na ang nakikita ko! Oh My God! He's just so freaking good looking! Hindi ko talaga masisisi ang ibang babae na niluluhuran siya at halos hagkan na ang mga paa because I, too, would do that!" Anang talanding babaitang kumakain ng chicken sandwich. She was scrolling on her phone and everytime there's a video of Theo James appearing on a certain application, she'll shreik and showed it to me.Jusko, kulang na lang malaglag ang panty niya!"Tsk. Tigilan mo mga iyang pagkilig-kilig mo sa lalaking iyon, yes maybe he's freaking hot pero sobrang bastos naman! Tss. Aanhin naman niya ang kaguwapuhan niya gago naman?" Simangot ko, umaasang kakampihan ng kaibigan but the brute even screamed more!"Ahhh! Gustong-gusto ko 'yon! If he'd do that to me, luluhod pa ako

"WILL you please calm down?" Anang babaeng tinawag ni Elias na Ally kanina. Napahawak siya sa kanyang noo na para bang hindi ito ang unang beses na ginawa iyon ng lalaking 'to. "Please have a seat, Miss Cariño let's review your documents—" "What?!" Pagtututol ni Elias, ewan ko ba sa lalaking ito at parang pinaglihi yata sa lamang lupa. "No! I don't want her to work with me! I don't like her to be near me!" Aniya na para bang mayroon akong nakakadiring sakit. Kinuha ni Miss Ally ang folder ko at hindi pinansin si Elias. Umismid ako. "Hindi ko naman ipipilit ang sarili ko sayo, ah! At ikaw lang din naman na ipinaglihi sa diablo, ay huwag na!" Umirap ako. I heard gasps. "Huh! How dare say that to me! Alam mo bang ako si Elias Damian Villacaza?! I am the highest paid actor in the country!" Pagmamayabang niya. My forehead creased. I rolled my tongue on my lips and stared at him from head to toe kahit pa ang kalahati ng kanyang katawan ay nasa likod ng lamesa. Yes, alright. He's gwap

HANGGANG sa makarating sa eskwelahan ay iyon ang bumabagabag sa akin. Gusto ko, gustong-gusto kong makahanap ng trabaho o kaya kahit part time para sa pang-araw-araw kong gastusin. Kaya lang ay parang too-good-to-be true naman ang sahod. Baka naman tactics lang nila iyon para maraming mag-a-apply at kapag natanggap na ay roon biglang sasabihin kaya ganoon na lang kalaki ang sahod dahil all around? Hindi lang P.A kundi katulong din maging sa paglilinis ng kung ano-ano? O baka masyadong pasaway ang artistang iyon kaya ganoon? Bumabawi na lang sa pera?Nahilot ko ang aking sentido. Tsk, masyado na akong nadala sa ipinakita ng aking Tiya kaya ganito na lamang ako kung mag-isip. Nakakatakot, nakakatakot magtiwala ulit. Pero kailangan ko ng trabaho. "Hey, province girl! Do this for me!" Anang maarteng tinig sa aking harapan, walang pakialam na ibinagsak ang mga papel sa arm chair ko. Kasalukuyan na kaming nasa classroom at wala ang Prof dahil nagka-emergency raw. Kaya ngayon ay nakatung

“D-DARIUS…” Naisatinig ko na lamang habang hindi makatingin sa kanya ng diretso. I didn't even know that this happened! “H-Hindi ko alam ‘to, hindi ko kilala kung sino ito…” nanginginig ang mga labi ko. Tumayo ako mula sa kama at kinuha ang ibang larawang nasa sahig na nahulog. Nang tingnan ko ang mga larawan ay nagtuluan ang mga luha ko. Tuluyan na akong napaluhod. Paulit-ulit na umiling. Ang daming pictures. May letrato ko noong lumabas ako ng hospital, kapapanganak ko pa lang sa kambal no'n. May mga larawan akong kalalabas lang ng isang club at nakasuot ng maiigsing damit! May larawan ding nakakandong ako sa lalaki at halos makalabas ang dibdib. Hindi… hindi ako ito! Alam kong sa club kami nagkakilala ni Darius pero hindi ako ang mga ito! Hindi ko naalalang gumawa ako ng ganito! He is the only man that I allow to touch myself. Wala ng iba at hindi magkakaroon ng iba! “D-Darius… I… hindi…” hindi ko mahanap ang dapat na mga salita gayong tumatagos sa kaibuturan ko ang l

MY TEARS rolled down my cheeks non-stop, like a broken faucet. I was clutching my chest as it aches so bad. I slapped it twice, as if the pain would lessen after doing so. But no, the pain didn't stop or lessen. It got worse and worse as I heard the brokenness of his voice. I'm sorry… I'm so sorry… Please forgive me. Please, please… I said those words wordlessly. Gusto kong lumabas sa silid na pinagkalalagyan upang suyuin siya't yakapin. Magpaliwanag ng katotohanan, sabihin kung gaano ko siya kamahal. Ngunit hindi ko alam kung paano itong buksan. Hindi ko alam kung saan ako lalabas. All I could do was cry at the back of this door. Or wall. Ni hindi ko alam kung pintuan ba ‘to o dingding. Ayaw tumigil sa pagtulo ang mga luha ko. Nakadikit ang aking tainga sa dingding, pilit na pinakikinggan ang mga usapang nasa kabila nito. Oo. Kilala ko ang mga kausap niya. Base sa boses ng mga ito, kung hindi ako nagkakamali, ang mga kaibigan niya ito. Falcon and Drako. Falcon na babaero at D

“BAKIT hindi mo na lang ito dinala kahapon?” Iiling-iling na sinabi ni Drako, prente siyang nakaupo sa aking swivel chair na para bang pag-aari niya ito. “Ay, sus! May pa-I don't fucking care-I don't fucking care ka pang sinasabi tapos heto at halos hindi ka na kumurap kakabasa riyan sa impormasyon tungkol sa asawa mo!” He added with full of mockery. “Where is she right now? Did you fire her? Ikinulong mo ba siya? Sa puso mo?” Matalim ang tingin na ginawad ko sa kanya. Nagpatay-malisya siya at bumalik sa pagkain ng chocolate cake. “Talaga namang ikukulong niya si Miss beautiful sa puso niya, lalo na ngayon na nakumpirma na niyang ito ang nawawala niyang asawa!” Nang manahimik si Drako, bumuka naman ang bibig ng gagong si Falcon. “Shut up, fucker.” Binato ko siya ng ballpen. “Why the fuck are you even here? Ang pagkakaalala ko, si Drako lang ang pinapunta ko, hindi ka kasama.” Falcon took a huge sliced of red velvet cake into his mouth and the motherfucker chew it slowly before

NANG buksan ko ang aking mga mata ay agad ko ring ipinikit nang ang sumalubong sa akin ay sinag ng araw, nanggagaling iyon sa nakabukas na bintana. Sapo-sapo ko ang aking noo at umahon mula sa pagkakahiga. When I checked my whole being, I was still fully clothed. Ang kaibahan lang, t-shirt ni Darius ang suot ko, thankfully, the shorts is mine. Nagbuntong-hininga ako. Binaluktot ang aking tuhod saka iyon niyakap. Umaga na, nothing happened last night dahil sinabi kong pagod ako. Totoo naman iyon dahil buong gabi kaming nagchukchakan noong isang gabi tapos hindi pa ako nakapagpahinga dahil sa kambal. Thankfully, he didn't question me much and just let me take a rest. Ngayon ay hindi ko na mahagilap ni anino niya. Siguro ay pumasok sa trabaho. Iniwan ako ritong mag-isa at walang pagkain. Maybe this is his way of punishing me? Tsk. Hanggang ilang araw kaya niya akong ikukulong rito? Ang mga bata, hindi kaya nila ako hinahanap? Maybe they're confuse right now but they'll get over i

“A-A-ANONG pinagsasasabi mo?” Kunot ang noo kong tanong at bahagyang umatras upang magtagpo ang mga mata namin, he gave me that but he made sure that I won't get away from his grip. “Bitawan ni’yo po ako sir, m-may gagawin pa po akong ibang trabaho…” kanda-utal-utal ako nang magtagpo ang mga mata namin. Hayan na naman ang mga matang hinihigop ang buo kong sistema! Sa tuwing titigan ay para bang inaalisan ako ng kontrol sa sariling katawan. I wanted to push him hard, I wanted to use my remaining strength to get away from his grip but I would be a huge hypocrite if I'd say I don't like the way his calloused and strong arms were snaked on my body. “P-Please, Darius… let me g-go…” halos nagsusumamo ang boses kong sinabi iyon. “Uh-huh?” He responded and tilted his head on the other side as if rethinking of his life decisions. “Let you go?” I nod abruptly. “Akin ba sa mga sinabi kong hindi ka maaaring umalis, hindi na ako papayag na mawala ka pa ulit ang hindi mo maintindihan, huh?” His

“DADDY! Daddy! Daddy!” Masayang salubong ng kambal at nag-unahang tumakbo sa kanya. Nawala ang galit sa kanyang mukha at napalitan iyon ng maamo at magaang awra. He opened his arms widely to welcome the twin's hug. “Daddy! You know what, we tried in a real playground! We tried lots of adventures there! We played with other kids as well, and they're twins too!” Tuluy-tuloy na kwento ni Irie, pagkatapos magsalita ay kaswal lamang niyang dinilaan ang hawak ma ice cream. “And we made pancakes with yaya awhile ago! We were sad Daddy because you were not with us this sunday but because of yaya Maya, we were not na!” Isaac said while licking his own chocolate ice cream. “Really?” Darius asked in a sweet voice but when his gaze turned to me, they were burning. Nag-iwas ako ng tingin at napalunok. Lagot na ako nito. Hindi ko alam kung anong maaaring consequences sa mga ginawa ko but I am sure, based on the look that he gave, he'll punish me real hard. Sumakay kami sa kotse. An