Share

CHAPTER 60.4

Author: Novie May
last update Huling Na-update: 2023-04-12 09:41:22

NANGINGINIG ang kalamnan ko sa mga kaganapan ngunit alam kong hindi ako maaaring manghina ngayon dahil natatakot akong muling umiyak ang mga anak ko. I was embracing them tightly even though my body is shaking with the sounds of gunshots.

Wala akong ideya sa mga nangyayari!

Pumunta ako rito para kunin ang mga anak ko at saka matiwasay na maiuwi, hindi ganitong may putukang magaganap!

Sa pagputok ng baril kanina ay madali kaming itinakbo nina Silas at Lisa sa isang sulok! Sila covered us with his big frame and when we successfully sheltered away from the gunshots, he kissed my forehead.

Kinuha ni Silas si Prescilla sa akin.

"I love you, I love you, I love you!" Tila nagmamadali niyang sinabi at humalik sa aking labi, ganoon din ang ginawa niya sa kambal. "Lisa will protect you, okay? I know that you don't trust her because of what she did but please, for now, do so." Saglit siyang sumulyap kay Lisa sa likod ko at tumango. "I have to find Chealsea to prevent her from saying anythin
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 60.5

    "AYON, ma'am!" Ani Lisa, tinuturo ang sasakyang nasa unahan. Nag-blink ito bilang pagpapakilala at nagngitian kami ni Lisa nang magtagpo ang mga mata. "Makakauwi na rin kayo, ma'am!" Malaki ang ngiti niyang sinabi. "Olivia!" Nanlaki ang aking mata nang marinig ang pamilyar na boses na iyon sa kung saan! At halos takbuhin ko ang distansya namin nang makumpirma kung sino ito! "Silas!" Nagtubig ang aking mata sa tuwa at agad siyang sinalubong ng yakap! "Ayos ka lang?" Tanong ko at hinaplos ang kanyang mukha. "Of course my love, I am." Aniya at kumindat pa sa akin. "Mas magiging maayos ako kapag may halik na kasama," pumikit pa siya sabay nguso. Natawa akong nailing sa kapilyuhan niya at hindi pinatagal ay hinalikan ko siya sa mga labi. Smack lang sana iyon ngunit kinabig niya ang aking ulo upang mas mahalikan ako ng maigi. Tuloy ay naglalaban ang aming mga dila. "Now that everything is okay, let's get married!" Sambit niya nang bumitaw sa halik namin. "Are you still going to marry m

    Huling Na-update : 2023-04-12
  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 61

    ||SIX YEARS LATER|| "MY pretty tita-ninang!!!" A bouncy cutie little girl jumped in my arms the moment I opened the door of my house. "Savsav misses you so, so, so, so muuuuchhh like trillion dollars!" She moved away from my embrace and gestured her hands how much she misses me. Aww... My sweet little darling. "Tita-ninang missed you so much, too!" I said and opened my arms widely, welcoming her another warm hug. "I love you, little princess! Tita-ninang is so happy you're here!" Pinupog ko ng halik ang bata dahilan upang parang uod siyang inasinan habang matinis na humahagikhik. Natigil lamang kami nang may tumikhim, nang mag-angat ako ng tingin ay sila ate iyon at Mommy. "Pwede bang ma-estorbo ang mag-tita-ninang? Gusto na naming pumasok, baka naman." Natatawang sambit ni Mommy, natatawa akong tumayo karga ang bata. Mommy come near me and gave the warmest embrace that I could ever had in this world. She kissed my forehead and ask how I am doing before letting go of me and proc

    Huling Na-update : 2023-04-18
  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 62

    "A WONDERFUL morning, my pretty tita-ninang!" Nagmulat ang aking mga mata dahil sa isang matinis na tinig. At nang lingunin ko ay ang maaliwalas na mukha ng aking pamangkin ang aking nasilayan. "Good morning, sunshine!" Humalik ako sa pisngi niya ngunit nang humiwalay ako ay agad niya iyong pinunasan habang hindi maipinta ang hitsura. "You have a bad breath, tita-ninang! Eww!" She shriek and stared at me like I am the most dirty human in the world! Napaka-judgmental! Akala mo naman talaga hindi magkaka-bad breath! Kaya naman para mas inisin pa siya ay mas pinupog ko siya ng halik sa kanyang buong mukha, ang maarteng bata ay nagsisisigaw na para bang na-enkanto na rito sa aking kwarto. Kapagkuwan ay kiniliti ko na dahilan upang mapalitan ng hagikhik ang kanyang hiyaw. Ilang sandali pa kaming nagharutan bago ako pumasok sa banyo, at dahil bilang isang dakilang maarteng bata, sumama siya sa akin at maliligo raw ulit dahil marumi na siya. "Did you know tita-ninang, I played with Ate

    Huling Na-update : 2023-05-18
  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 63

    "GOOD morning, pretty ladies!" In the middle of us having dinner, an intruder barged in. "Tito Ali!" Savannah's eyes lit up and immediately stood up from her seat so that she could hug him. "I missed you!" "Oh, I missed you too, peanut." Anito sabay karga sa bata at may inabot na kung ano. "It's for the sweetest and prettiest baby in here!" He handed a bouquet of flowers to her that made the latter giggled. "Thank you, Tito! It's pretty and smells good!" Komento niya sabay baba at balik sa kanyang pagkain. "Sit down hijo," si Mommy na malawak ang ngiti. "We didn't know you're coming! Sana man lang ay nag-text ka kay Olivia para ma-ipagluto kita ng paborito mong sinigang!" "Oh, Tita... I want to surprise you! As soon as I received a text that you're here, I immediately booked a flight that I forgot to inform her that I'm coming today." Ali laughed and went to Mommy to give a bouquet of flowers, as well as Ate napangiwi na lang siya nang matalim siyang tapunan ng tingin ni Kuya. "A

    Huling Na-update : 2023-05-23
  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 64

    NAUNANG umuwi sila Mommy kahit pa man gusto nilang sabay-sabay na kami. Hindi ko naman maaaring gawin iyon dahil I have still have to talk with the company that I'm working for. Oo nga at stay at home ang trabaho ko pero may ibang araw ding kailangan ako sa mismong office. Kaya naman kinabukasan nang matapos ko silang ihatid sa airport ay nagpunta na ako sa office para magpaalam kung maaaring mag-leave for a month. Although I can work while I am there but I want to take this opportunity to make it up to them after all these years that I am away. Gusto kong bumawi sa pamilya ko. Gusto kong ako naman ang mag-stay roon hindi iyong sila palagi ang lumilipad papunta sa akin. Thank God, after three days I sent my leave and it is immediately approved by the supervisor. After all, ito ang unang beses na magli-leave ako. Tuwang-tuwa ako. Hindi ko nga lang sinabi kila Mommy dahil gusto kong isurpresa sila! Kaya naman, naglaba na ako, naglinis ng bahay at nag-hoard ng mga tsokolate para maiu

    Huling Na-update : 2023-05-28
  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 65

    "TOTOO ba talaga 'to? Nakauwi na ba talaga ako? Hindi ba ako nananaginip?" Ayaw maniwalang sambit ko. He chuckled. "Yes, you are finally back home, Olivia. Kung ayaw mong maniwala, tara bumaba tayo at kumain ng kwekkwek, kikiam at isaw sa labas! Maggagabi na rin naman sigurado akong may balut na!" Punong-puno ng excitement niyang sambit. Pinaningkitan ko siya ng mata. "Magsabi ka ng totoo, Alistair Heinrich, sumama ka lang ba talaga sa akin para makakakain ka ng street foods?" Pumaneywang ako. Nakangiwi siyang tumingin sa akin, maya-maya pa ay kumamot siya sa kanyang ulo. "Uhm... Yes?" Inosente siyang kumurap-kurap. Parang batang nagdadalawang isip kung sasabihin ba ang totoo para hindi mapagalitan ng mama. Pabiro akong nagbuntong-hininga saka ngumiti. Na-miss ko rin ang mga iyon kaya naman ako pa ang kumaladkad sa kanya patungong elevator para bumaba. Bago kami tuluyang makaalis ay binalikan muna niya ng tingin ang piloto ng private jet. "Thank you, man! Just deliver our bag

    Huling Na-update : 2023-05-28
  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 66

    KUNG panaginip lang ang lahat ng ito, hihilingin ko ng paulit-ulit na hindi na ako gisingin pa kailanman. Kung sa panaginip lamang kaming mabubuo, mas gugustuhin kong matulog nang matulog makasama lang sila. Ngunit alam ko rin sa sarili kong hindi magiging totoo iyon. No matter how much I longed for them, I still have a life to face. Kailangan kong bumisita sa kanila, maybe these are their words saying to me that I should visit them now that I am finally back after the long years of being away from them. Gumalaw ang talukap ng aking mata nang maramdaman ko ang mainit na haplos sa aking pisngi. Nang magmulat ako ay mukha ni Mommy ang aking nakita. Nanghihina ko siyang nginitian."Mommy... I dreamed about them... I dreamed that they hugged me tight, they kissed me. They called me Momma again..." Uminit ang sulok ng aking mata sa nagbabadyang luha. Hindi ko na iyon pinigilan pa at ngumiti na lang sa aking ina. "I missed them so much Mommy, ngayon lang ako nanaginip sa kanila. Ngayon la

    Huling Na-update : 2023-06-05
  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 67

    "H-HELLO!" Untag ko nang may humawak sa kamay ko. Nang tingnan ko ay si Prescilla iyon, she was smiling widely at me. "Nice to meet you, Ericka..." Parang may bikig sa lalamunan kong sambit habang sinusuyod siya ng tingin. Sobrang ganda niya... Mukha siyang mamahalin at mabait. She's also a motherly like. Kaya siguro mahal na mahal siya ng mga anak ko. "It's finally nice meeting you, Olivia? Am I correct?" She offered a hand. I took her hand and smile as we shake our hands. "Sorry, ha. Hindi ka kasi nakikwento ni Wrecker. But gladly, the twins always wants to talk about you." Humaba ang kanyang nguso, naaawa akong tiningnan. Nagpalipat-lipat ang tingin ko kay Silas, sa kanya at sa mga batang walang kaalam-alam at nakangiti lang ng matamis. "Oh, it's alright, though. I understand." Mapakla akong tumawa. "Yey! We have two Mommies! A Mommy and a Mama! I am so happy, Den! Are you?" Lumundag-lundag si Prescilla, dinamay pa ang kapatid na sumunod din naman agad sa ginawa ng kambal. It

    Huling Na-update : 2023-06-06

Pinakabagong kabanata

  • Carrying The Professor's Twins    SPECIAL CHAPTER 5

    "OLIVER! Pakisabi nga kay Ate Prescilla mo na dalhin 'yung mga pyrex dito sa labas!" Tawag ko sa isa sa mga bunso kong anak. "At si Kuya, pakisabing baba na, patulong ako." "Okay, My-my." Anito at umalis na rin papasok sa loob ng bahay. "My-my, look! I'm rolling! I'm rolling!" Tawag atensyon sa akin ng isang anak ko, si Onyx. Ang kambal ni Oliver. "It's fun, My!" Tuwang-tuwa itong humagikhik habang paulit-ulit na ginawa ang paggulong. Nailing na lang ako habang natatawa sa anak ko. Madumi na ang puting damit sa ginagawa pero okay lang iyon, tuwang-tuwa naman siya sa pinaggagawa niya. "My-my, do you need my help?" Sa isang iglap ay nasa tabi ko na siya at dumukot ng puto sa lamesa saka iyon kinain. "Thank you, anak. Yes, could help my-my?" Malambing kong sambit at hinalikan siya sa noo nang sunod-sunod siyang tumango at inubos ang kanyang kinakain at saka ako tinulungan sa pag-aayos ng lamesa. "I love you, my-my," he said out of nowhere. "I love you too, anak ko." Malambing kong

  • Carrying The Professor's Twins    SPECIAL CHAPTER 4

    "OUCH! My knees! This is all your freaking fault! Ugh! How many times do I have to tell you that I can perfectly protect myself, huh?" Rinig kong impit na singhal ni Prescilla. "Tsk. Don't you dare make yabang to me about that 'I can perfectly protect myself' phrase of yours because you certainly cannot, Prescilla Faith!" Prudence hissed back at his sister but still with gentleness. "I don't care if you think I am a monster, I will still gonna punch those assholes faces when I see them touch you inappropriately!" "Fuck, Den! That's a club! What did you expect me to do? Mag-prayer meeting? Spread the gospel of the Lord? Gosh naman! You're so pakialamera with my life when I don't give a damn about yours!" Sagot ni Prescilla na halatang-halata ang pagka-irita sa mukha. Sinadya kong lakasan ang pagbati ng mixture para makagawa ng ingay at makuha ang kanilang atensyon. Ilang segundo lang ay natahimik na ang dalawa, itinigil ko ang ginagawa at saka dahan-dahang hinarap ang mga anak kong

  • Carrying The Professor's Twins    SPECIAL CHAPTER 3

    NANG makalabas ang dalawa ay tumitig lang ako sa puting dingding ng hospital dahil hindi ko talaga alam ang gagawin. "Da-da!" A small cooed caught my attention. "Da! Da! Am! Am!" He closed and opened his mouth that is now full of saliva, as if gesturing food? I don't know. I don't even remember I had children so how would I know how to take care of one? I just stared at him and waited for what's gonna happen next. I don't know what to do. I can't walk, I can't move my legs. But I could reach for them if I wanted to but I just won't. I don't feel doing so. After awhile, the kid sat down and slapped his twin who's busy playing with a bunny. Startled of what his brother did, she glared at him and seconds later, she smack his brother's face that made the latter cried so hard. Nataranta ako. Dalawa na sila ang umiiyak ngayon sa sariling mga kagagawan. Kung kukunin ko ang isa dapat ay kukunin ko rin ang isa pa ngunit wala pa akong tamang lakas para gawin iyon. Nasa kalagitnaan ako n

  • Carrying The Professor's Twins    SPECIAL CHAPTER 2

    SHE was with one of her men but it was busy firing. Sa walang ingay na hakbang ay lumapit ako at agad na tinakpan ang kanyang bibig gamit ang aking kamay. She wiggled but she's too weak to get away from my grip. Nang mapansin iyon ng kanyang kasama ay mabilis nitong itinutok sa akin ang baril, bago pa niya kalabitin ang gatilyo ay nauna nang pumutok ang baril ko sa kamay niya dahilan upang tumilapon ang kanyang baril na hawak. Sinunod ko ang mga tuhod nito para hindi na makasunod pa. Binitawan ko siya dahil wala na siyang laban pa sa akin. "Ahhhh! Inutil! Tanga! Tonta!" Sigaw ni Chealsea nang makitang nakaluhod na ang kanyang kasama at namimilipit ng sakit. "How dare you do this to me, Wrecker! I did nothing but to love you! Give everything to you! Even my best friend! My own happiness! Everything!" She shouted so loud. "That I did not ask you to." Malamig kong sinabi. She was walking backwards while I am walking forward to her while my gun was pointing straight at her head. "I

  • Carrying The Professor's Twins    SPECIAL CHAPTER 1

    "WHAT are you gonna do with him?" Hekama asked as soon as I entered the van. "Pakakawalan mo ba siya? That easy? Fuck, bud! He hurt a woman! He... He..." He couldn't properly utter those words. "Putangina! No woman deserves to experience that! I will damn kill him! No! I will torture him to death myself!" Halos manginig siya sa sobrang galit. I have never seen him this angry for a long time. The last time I saw him like this was when he was just 10. Her mother was raped 'til death in front of his two eyes so I this triggered those memories. I gulped hard. I don't know if my decision to bring him here with me is right. But he's so eager to come after he found out what that asshole did to Olivia. He was shaking in anger that his face are turning red and the only thing that could calm him down is to let his anger to someone. I sigh and spoke. "Do whatever you want, just don't kill him because he doesn't deserve the easiest death." As soon as I said those words, despite of the extrem

  • Carrying The Professor's Twins    Pasasalamat

    Good day, readers of CTPT. I would like to take this opportunity para pasalamatan kayo sa lahat ng suporta ninyo sa story ko na ito. Sa totoo lang, ito pa lang po ang story na natapos ko. Dati ay hanggang prologue at chapter 1 lang ako. Hahaha! Pero ngayon, nakaabot ako ng epilogue! At dahil iyon sa inyo, sa araw-araw na dagdag ng reads, sa pagbibigay ng gems. Sobrang natutuwa ako. Maraming-maraming salamat po. Pasensya na po kung maraming errors o kaya hindi perfect ang story at pagkakasulat. Pangako po, sa mga susunod kong story ay sisikapin ko pong mag-improve para po sa inyo. Sa mga nagbabayad para makabasa at sa mga gumagamit ng bonus at nanonood ng ads para makapag-unlock, maraming-maraming salamat po sa inyo. Alam kong may mga katanungan kayo tungkol sa buhay ni Silas kasama ang kambal, kung anng klase ba siyang ama sa kambal at sa mga panahong inii-stalk nila si Olivia. Pero kung wala naman, maglalagay pa rin ako ng special chapters. See you sa mga susunod kong stories!

  • Carrying The Professor's Twins    EPILOGUE

    MAGKAHAWAK kamay kaming naglalakad sa hallway. The hallway is a bit quiet, maybe they are still asleep. Tired because of the event yesterday. Una naming pinuntahan ang kwarto ng mga anak namin at parehong natawa nang makitang ang gulo ng kanilang kama at ang kanilang posisyon ay hindi na katulad nang iwanan namin. Si Prescilla ay halos nasa headboard na habang yakap-yakap ang kanyang bunny stuffed toy while Prudence is now almost on the floor. Almost dahil nakadikit na sa sahig ang isang paa habang ang kalahati ng katawan ay nasa kama pa. He is even snoring! "Oh, they're at it again." Naiiling na sambit ni Silas at inunang angatin si Prudence saka inayos sa pagkakahiga sa gitna. Sunod ay si Prescilla na parang sako niyang ilagay sa tabi ng kapatid. "Come here love, let's sleep again beside them. It seems everyone has been tired, I'm sure they'll be happy when they see us sleeping next to them." Our eyes met and we both smirked in excitement. He laid down beside Prescilla and I lay

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 72

    SILAS took me over and over again. Sa couch, sa carpet, sa bathtub, sa shower. Lahat. Buong sulok ng kwartong ito ay inangkin niya ako. He was insatiable in bed ever sense, ngayon ay parang inipon niya ang kanyang buong lakas para sa araw na ito. . Ending, we finished almost 4:00 o'clock in the morning. Kinailangan naming palitan ng dalawang beses ang bedsheet dahil sa ginawa. "I love you," he said huskily. Mahigpit ang kanyang yakap sa akin habang walang pang-itaas, sumuksok siya sa aking leeg at hindi iyon tinitigilang halikan. "I missed you so much.." Umirap ako sa kawalan. "Halata nga, nakalima ka, eh." Hinaplos ko ang kanyang buhok. His body vibrated as he let out a manly chuckle. "You're just so beautiful, I can't get enough of you." Aniya. "Anim na taon akong nagtiis, dapat lang na pakawalan ko." Awang ang labi ko kasabay ng panlalaki ng mata! Mahina kong hinampas ang kanyang malapad na likod, he groaned. "Huwag mo nga akong pinaglololoko!" Masamang tingin ang isina

  • Carrying The Professor's Twins    CHAPTER 71

    GULAT akong napasinghap dahil sa ginawa niya! I am expecting him to let go right away but he took advantage of my slightly parted lips and slid his tongue inside and explored my whole mouth! I shriek in his mouth but it turns out a moan instead. Kumapit ako sa kanyang braso dahil pakiramdam ko ay mawawalan ako ng balanse dahil sa ginagawa niya. He didn't forced me to kiss him, rather, he took his time delving my whole damn lips like a hungry animal! Gusot na ang kanyang damit sa sobrang pagkakapit ko ngunit parang balewala iyon sa kanya, he continued kissing me like it was a dream that he didn't want to wake up anymore. Palipat-lipat ang kanyang mainit at mapusok na halik sa aking baba at taas na labi bago niyang hahalikan ng buo ang aking labi. Nangunyapit ako lalo sa kanyang braso dahil nahihirapan na akong huminga dahil sa ginagawa niya, papatayin niya yata ako sa sobrang paghalik! But when I thought he wouldn't give me a chance to breathe, he spoke. "Breath, love." Utos niya n

DMCA.com Protection Status