Share
CHAPTER 65
Kaugnay na kabanata
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 66
KUNG panaginip lang ang lahat ng ito, hihilingin ko ng paulit-ulit na hindi na ako gisingin pa kailanman. Kung sa panaginip lamang kaming mabubuo, mas gugustuhin kong matulog nang matulog makasama lang sila. Ngunit alam ko rin sa sarili kong hindi magiging totoo iyon. No matter how much I longed for them, I still have a life to face. Kailangan kong bumisita sa kanila, maybe these are their words saying to me that I should visit them now that I am finally back after the long years of being away from them. Gumalaw ang talukap ng aking mata nang maramdaman ko ang mainit na haplos sa aking pisngi. Nang magmulat ako ay mukha ni Mommy ang aking nakita. Nanghihina ko siyang nginitian."Mommy... I dreamed about them... I dreamed that they hugged me tight, they kissed me. They called me Momma again..." Uminit ang sulok ng aking mata sa nagbabadyang luha. Hindi ko na iyon pinigilan pa at ngumiti na lang sa aking ina. "I missed them so much Mommy, ngayon lang ako nanaginip sa kanila. Ngayon la
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 67
"H-HELLO!" Untag ko nang may humawak sa kamay ko. Nang tingnan ko ay si Prescilla iyon, she was smiling widely at me. "Nice to meet you, Ericka..." Parang may bikig sa lalamunan kong sambit habang sinusuyod siya ng tingin. Sobrang ganda niya... Mukha siyang mamahalin at mabait. She's also a motherly like. Kaya siguro mahal na mahal siya ng mga anak ko. "It's finally nice meeting you, Olivia? Am I correct?" She offered a hand. I took her hand and smile as we shake our hands. "Sorry, ha. Hindi ka kasi nakikwento ni Wrecker. But gladly, the twins always wants to talk about you." Humaba ang kanyang nguso, naaawa akong tiningnan. Nagpalipat-lipat ang tingin ko kay Silas, sa kanya at sa mga batang walang kaalam-alam at nakangiti lang ng matamis. "Oh, it's alright, though. I understand." Mapakla akong tumawa. "Yey! We have two Mommies! A Mommy and a Mama! I am so happy, Den! Are you?" Lumundag-lundag si Prescilla, dinamay pa ang kapatid na sumunod din naman agad sa ginawa ng kambal. It
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 68
MOMMY was crying while saying how sorry she is that she didn't tell me the truth immediately. "Patawarin mo ako anak, God knows how much I wanted to announced to you that your family's alive pero ayaw ko ring pangunahan si Silas, anak. He firmly asked me that he will be the one to tell you that they're alive. That your children are alive." Atungal niya. Nagbuntong hininga ako. Wala na rin naman akong magagawa, it happened already. Magalit man ako o magtampo, masasayang lang ang oras na dapat kong igugol sa pangungulila ko sa kanila. We were here in the kitchen now, we volunteered to prepare the dinner para na rin makapag-usap. Ang mga bata ay walang kapaguran sa paglalaro. Kaaahon lang nila sa pool ay gusto namang magpaluto ng macaroons and cupcakes. Face palmed kong pinapanood ang aming ina na ngayon ay magkahawak ang mga kamay at nakayukong umiiyak. Parang teenager na nahuli ng magulang na may boyfriend. Oo, nagtatampo ako. Hindi dahil mas nauna niyang nalaman na buhay ang mag-
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 69
ANG BILIS ng oras. Noong nakaraan lang ay wala pa akong balak na umuwi ng bansa kung hindi lang sinabi ni Mommy na ikakasal na siya. Ngayon, nasa simbahan na kami, nag-iiyakan habang pinakikinggan ang vows ng mga magulang namin. Oo, tanggap ko na na magiging tatay ko rin ang tatay ni Silas. It a bit awkward but yeah, life is full of unexpected happenings and awkwardness. As I watched my saying her vows to the man of her life, I can't stop my tears from falling. Unconsciously, naglibot ang aking mata sa dagat ng mga tao at tila may sariling buhay ang aking mga mata at doon iyon mismo tumuon sa lalaking hindi ko inaasahang nakatingin din pala sa akin. Agad na nagtakbuhan ang mga paru-paro sa aking tiyan. Parang sila ang tuwang-tuwa sa nangyayari. Worries immediately written on his blue pair of eyes. His lips parted like he was about to say something but he closed it again and just stared at me blankly. What were you thinking, my love? Iniisip mo na tayo ang nasa altar at kaharap an
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 70
I STARED at him blankly. At this very moment I want to lash out in his face but I stopped myself. Gladly, someone knocked from the outside and I stood to look who it is. Agad na bumati sa akin ang magbabantay sa kambal, it is one of the maids kaya kampante kami. We have cctv's around every area and there are bodyguards all over the place kaya naman nakampante ako na bumalik sa kasiyahan. I kissed my children's forehead before walking out of the room to go to Vivorie's room. Sabi niya kanina ay sabay kaming magbibihis ng pang-party kaya pupunta ako roon. "Olivia, please let's talk." Natigil ako sa paglalakad nang may humawak sa aking siko. Mabilis kong binawi ang siko ko at hinarap siya. "Wala na tayong pag-uusapan pa, Silas. You better go to your girlfriend and magpakasaya kayo roon hanggang kailan ninyo gusto." May pait at rin kong sinabi saka siya tinalikuran. He then spoke. "Let's talk," mariin niyang sinabi, parang walang narinig sa una kong sinabi. "I want us two to talk s
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 71
GULAT akong napasinghap dahil sa ginawa niya! I am expecting him to let go right away but he took advantage of my slightly parted lips and slid his tongue inside and explored my whole mouth! I shriek in his mouth but it turns out a moan instead. Kumapit ako sa kanyang braso dahil pakiramdam ko ay mawawalan ako ng balanse dahil sa ginagawa niya. He didn't forced me to kiss him, rather, he took his time delving my whole damn lips like a hungry animal! Gusot na ang kanyang damit sa sobrang pagkakapit ko ngunit parang balewala iyon sa kanya, he continued kissing me like it was a dream that he didn't want to wake up anymore. Palipat-lipat ang kanyang mainit at mapusok na halik sa aking baba at taas na labi bago niyang hahalikan ng buo ang aking labi. Nangunyapit ako lalo sa kanyang braso dahil nahihirapan na akong huminga dahil sa ginagawa niya, papatayin niya yata ako sa sobrang paghalik! But when I thought he wouldn't give me a chance to breathe, he spoke. "Breath, love." Utos niya n
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 72
SILAS took me over and over again. Sa couch, sa carpet, sa bathtub, sa shower. Lahat. Buong sulok ng kwartong ito ay inangkin niya ako. He was insatiable in bed ever sense, ngayon ay parang inipon niya ang kanyang buong lakas para sa araw na ito. . Ending, we finished almost 4:00 o'clock in the morning. Kinailangan naming palitan ng dalawang beses ang bedsheet dahil sa ginawa. "I love you," he said huskily. Mahigpit ang kanyang yakap sa akin habang walang pang-itaas, sumuksok siya sa aking leeg at hindi iyon tinitigilang halikan. "I missed you so much.." Umirap ako sa kawalan. "Halata nga, nakalima ka, eh." Hinaplos ko ang kanyang buhok. His body vibrated as he let out a manly chuckle. "You're just so beautiful, I can't get enough of you." Aniya. "Anim na taon akong nagtiis, dapat lang na pakawalan ko." Awang ang labi ko kasabay ng panlalaki ng mata! Mahina kong hinampas ang kanyang malapad na likod, he groaned. "Huwag mo nga akong pinaglololoko!" Masamang tingin ang isina
Carrying The Professor's Twins EPILOGUE
MAGKAHAWAK kamay kaming naglalakad sa hallway. The hallway is a bit quiet, maybe they are still asleep. Tired because of the event yesterday. Una naming pinuntahan ang kwarto ng mga anak namin at parehong natawa nang makitang ang gulo ng kanilang kama at ang kanilang posisyon ay hindi na katulad nang iwanan namin. Si Prescilla ay halos nasa headboard na habang yakap-yakap ang kanyang bunny stuffed toy while Prudence is now almost on the floor. Almost dahil nakadikit na sa sahig ang isang paa habang ang kalahati ng katawan ay nasa kama pa. He is even snoring! "Oh, they're at it again." Naiiling na sambit ni Silas at inunang angatin si Prudence saka inayos sa pagkakahiga sa gitna. Sunod ay si Prescilla na parang sako niyang ilagay sa tabi ng kapatid. "Come here love, let's sleep again beside them. It seems everyone has been tired, I'm sure they'll be happy when they see us sleeping next to them." Our eyes met and we both smirked in excitement. He laid down beside Prescilla and I lay
Pinakabagong kabanata
Carrying The Professor's Twins SPECIAL CHAPTER 5
Carrying The Professor's Twins SPECIAL CHAPTER 4
Carrying The Professor's Twins SPECIAL CHAPTER 3
Carrying The Professor's Twins SPECIAL CHAPTER 2
Carrying The Professor's Twins SPECIAL CHAPTER 1
Carrying The Professor's Twins Pasasalamat
Carrying The Professor's Twins EPILOGUE
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 72
Carrying The Professor's Twins CHAPTER 71
