Chapter 92 High-risk

Clara's POV

Nangingilid lamang na pumapatak ang mga luha ko. Hindi ko kayang makita ang kalagayan ng asawa ko. Ang kalagayan ni Lucas.

Napakasakit para sa akin ang makita siyang nagkakaganito. Hindi ko matanggap sa sarili ko. Ang sakit sakit. Parang pinipiga ang puso ko sa mga sandaling ito.

Lucas! Alam kong matapang ka. Hindi ka pwedeng mawala. Kailangan lumaban ka Lucas. Kailangan ka ng anak natin. Kailangan kita Lucas.

Alam kong minsan mo na akong minahal. Minsan mo nang inalay ang sarili mo sa akin. Minsan mo nang pinaranas sa akin ang mga bagay na hindi ko naranasan noon.

Umaasa ako na hanggang sa huli ako pa rin ang mamahalin mo. Ako pa rin ang nag-iisang babae sa buhay mo Lucas. Ako lang ang babaeng nagmamay-ari sa puso mo.

Bahagya kong pinunas ang mga luhang gumagapang sa pisngi ko. Seeing my husband in a critical condition. Always make me cry. Hindi ko mapigilan na hindi ako mapahikbi sa bawat segundo.

Namilog ang mga mata ko sa kuryusidad nang gumalaw ang isang kamay ni Lu