Chapter 70 Worried

Iris's POV

"Mommy! Totoo po bang siya ang Daddy ko? Bakit po kayo nagtatalo tungkol sa akin? Hindi niyo po ba mahal ang isa't isa?"

Lungkot ang nababasa ko sa mga mata ni Andrie. Lungkot na may kasamang pag-aalala. Gusto niyang malaman ang katotohanan sa kabila ng lahat.

Alam kong walang alam si Andrie kaya humahanap siya ng kasagutan. Kasagutan para maliwanagan ang isipan niya. Bata pa siya para maranasan ang mga ganito.

"Son! Andrie anak." bahagya kong hinawakan ang maliit niyang braso. Payat na bata lang kasi ni Andrie.

Nakatingin lamang ako sa mga mata ni Andrie na may pag-aalala. Hindi ko alam kung paano sasabihin ang totoo! Kung paano ko ipapaliwanag ang lahat sa kaniya.

Masakit! Sobrang sakit sa pakiramdam na itinago ko sa kaniya ang lahat. Ginawa kong walang muwang ang anak ko sa bagay na dapat niyang malaman. Sa bagay na hindi ko dapat itago sa matagal na panahon.

"I'm sorry!" I whispered. I'm sobbing easily deep inside. I felt my heart so heavy.

Mariin kong hinaplos ang