Naalala ni Morgan ang video na ipinadala sa kanya ng kanyang lola. Si Alex ay abala sa paggawa ng mga handicraft, at iyon ay napakakaakit-akit.Hindi man aminin, pero paulit-ulit niya itong pinanood. Kailangan niyang aminin sa kanyang puso na ang isang babaeng nakatuon sa isang bagay at puno ng kumpiyansa ay naglalabas ng isang kaakit-akit na karisma, parang isang malaking magnet na nakahihila ng atensyon ng iba.Sinasabi ng mga tao na ang mga babaeng may kumpiyansa ang pinakamaganda.Kay Alex, ang kumpiyansa ay laging makikita sa lahat ng oras.Siya ay isang napakalakas at independenteng babae."Hindi pa ako nakakaramdam ng selos kailanman, at wala rin akong balak makaramdam nito... Bakit hindi ka pa natutulog?"Biglang nakita ni Morgan si Alex na naglalakad papasok mula sa balkonahe, at sandali siyang natigilan.Sinabi ni Edwin, "Matutulog na sana ako. Tinawagan lang kita bago matulog dahil naisip ko siya. Matutulog na ako maya-maya."Binaba ni Morgan ang tawag.Nagulat at natulala
Si Samantha Klein ay ang "jewel in the crown" ng chairman ng Klein at nakababatang kapatid ng presidenteng si Warren Klein. Mahal na mahal siya at iniingatan ng pamilya Klein."Morgan, sandali lang."Parang naalala ni Samantha ang isang bagay. Tumalikod siya at tumakbo pabalik sa kanyang sports car, kinuha ang isang malaking bouquet ng maliwanag na mga rosas mula roon.Bumalik siya na dala ang malaking bouquet ng rosas, iniabot ito kay Morgan sa loob ng sasakyan, at sinabi, "Morgan, bibigyan kita ng mga bulaklak. Kahit na hindi maganda ang relasyon niyo ng kuya ko, mahal pa rin kita. Iniisip ko na dapat akong magtapat sa'yo at ipaalam sa'yo na totoo ang nararamdaman ko para sa'yo."Ang Klein at Villamor ay hindi maituturing na mortal na magkaaway, ngunit dahil pareho sila sa ilang industriya, may kasabihan na ang magkakapareho sa negosyo ay madalas na magtunggali sa isa't isa. May mga hidwaan ang dalawang kumpanya sa mundo ng negosyo at hindi maganda ang kanilang relasyon.Nagkataon n
"Si Morgan ay hindi isang tao na kaya niyang kontrolin. Dapat mo siyang kumbinsihin na sumuko. Wala pang naging babae sa paligid ni Morgan maliban sa mga kamag-anak niya. Siya ay isang walang puso at malamig na tao. Hindi makikinig si Sam kahit ano pa ang sabihin niya."Walang magawa si Warren sa kanyang kapatid."Abala ako ngayon at wala akong oras para alagaan siya. Mahal, ikaw na ang bahala kay Sam.""Abala ka, kaya ako na ang kukuha kay Sam. Isasama ko siya para mamili kasama si mama. Hindi maganda ang pakiramdam ni mama nitong mga nakaraang araw."Maganda ang relasyon ng kaniyang asawa sa kanyang biyenan. Napansin niyang hindi maganda ang pakiramdam ng biyenan niya nitong mga nakaraang araw, kaya hinikayat niya itong mamasyal at mag-shopping. Baka sakaling mapasaya siya nito.Biglang natahimik si Warren.Alam niya ang dahilan ng mababang pakiramdam ng kanyang ina—dahil wala pa ring balita tungkol sa tiyahin niya hanggang ngayon. Ang pinakamadalas banggitin ng kanyang ina sa buong
Ngumiti si Clark at sinabi, "Hindi ko alam. Ibigay mo na lang ang bisikleta sa akin. Tiniyak ko na maibabalik ko sa'yo ang bisikleta ng maayos bukas, Ate Alex." Bilang pinsan ng matagal nang kaibigan, nagtitiwala pa rin si Alex kay Clark at sinabi, "Sige, pasensya na at salamat." Masaya si Clark na matulungan si Alex. Agad siyang tumawag, ngunit hindi alam ni Alex kung sino ang tinawagan niya. Narinig na lang niyang ibinibigay niya ang address. Matapos nun, naghintay ang dalawa para dumating ang taong maghihila ng bisikleta. ...... "Sir." May magandang paningin ang driver at nakita niyang parang ang babae sa kabila ng traffic light ay kamukha ng kaniyang asawa ng kaniyang amo. Habang naghihintay sa red light, nilingon niya ang amo na nakapikit at nagpapahinga, "Sir, mukhang ang babae na 'yan ay ang asawa mo." Nang marinig ito, binuksan ni Morgan ang kanyang mga mata at tumingin sa unahan. Nakita niya ang isang lalaki at isang babae sa gilid ng daan. Hindi niya nakilala ku
Sinabi ni Lola na kung tatawagin niya si Morgan habang natutulog ito at magigising sa kanyang panaginip, siguradong magagalit ito.Tiningnan ni Alex ang oras. Lagpas hatinggabi na.Kadalasan ay umuuwi si Morgan ng ganitong oras, kaya malamang ay hindi pa ito natutulog.Tinawagan ni Alex si Morgan.Si Morgan ay natutulog pa rin. Sinadya niyang i-lock ang pinto, ngunit hindi niya alam kung bakit. Gayunpaman, naiinis siya nang makita si Alex na kasama si Clark.Ang tusong babaeng iyon, malinaw na naramdaman niyang wala siyang makukuhang malaking benepisyo kay Morgan, kaya abala siya sa paghahanap ng ibang “lalaki.”Niloko ni Alex si Lola.Tatlong buwan pa lang kilala ni Lola si Alex. Gaano niya kakilala si Alex?Ngunit dahil sa utang na loob, labis ang tiwala ni Lola kay Alsx at paulit-ulit niyang sinasabi na si Morgan ang magpakasal dito.Nang makita ni Morgan na walang tigil sa pag-ring ang telepono, hindi niya sinagot ang tawag ni Alex.Pagkalipas ng ilang sandali, kusa itong naputol.
Tensiyonado ang mukha ni Morgan, ngunit tahimik na namumula ang kanyang mga tainga. Dahil iyon sa maling pagkakaintindi niya kay Alex, at hindi dahil nahihiya siya. Hindi siya nahihiya! Paano magiging mahiyain si Morgan?"Ito ay usapin ng dignidad ng isang lalaki!"Napairap si Alex.Sa pagkakataong ito, namula nang husto ang gwapong mukha ni Morgan."Hindi kita gusto, lalo nang hindi kita mahal. Paano ako magseselos? Basta’t hindi ka magtataksil habang kasal tayo, wala akong pakialam kung sino ang kasama mo.""Hindi mo kailangang ulit-ulitin na hindi mo ako gusto at hindi mo ako mahal, na para bang sobra kitang gusto at mahal. Kinasal tayo, pero magkasama lang tayong nakatira. Sasabihin ko sa’yo ang totoo. Hindi ko gustong magmadaling umalis ang kapatid ko dahil sa alitan nila ng bayaw ko, kaya pumayag akong magpakasal sa’yo para lang magkaroon ako ng matitirahan.""Kung tungkol sa intensyon, ito ang intensyon ko para sa’yo. May condo ka, kaya libre akong makatira doon, makatipid ng u
"May sakit si Lola, may liver cancer siya. Buti na lang nasa early stage pa lang," sabi ni Paolo sa telepono. "Ang sabi ng doktor, mas mabuti kung ma-confine siya sa ospital sa lungsod. Kayo ng kapatid mo ay naka-settle na sa lungsod at pamilyar na sa lugar doon. Kayo na ang mag-asikaso ng appointment ni Lola at mag-arrange ng lahat. Papunta na kami doon para dalhin si Lola sa ospital." "Para pagdating niya, maipasok agad siya sa ospital at maumpisahan ang gamutan. Narinig ko rin na kailangang magbayad ng deposit sa ospital, kaya kayo na ang magbayad. Kahit wala na ang mga magulang ninyo, may bahagi rin kayo sa pamilya. Sa loob ng maraming taon, wala kayong naibigay na suporta sa kanila. Ngayong may sakit si Lola, kayo na ang sasagot sa gastos bilang kabayaran sa mga taon ng hindi ninyo pagbibigay ng suporta." Pagkarinig ni Alex sa sinabi ng pinsan niya, nanlumo siya at namutla ang mukha. Namatay ang mga magulang niya noong siya’y sampung taong gulang. Ang perang kompensasyon m
"Hindi ba kayo pinagtanggol ng mga lolo at lola ninyo?"Sa pangkalahatan, mahal ng mga lolo’t lola ang kanilang mga apo.Mapait na sinabi ni Alex, "Mahirap ang buhay ng nanay ko. Inampon siya at ilang beses ipinasa-pasa bago tuluyang inampon ng lolo’t lola ko. Hindi siya tunay na anak. Kaya’t imposibleng asahan na ibibigay nila ang lahat para sa amin. Pakiramdam nila, pinalaki na nila ang nanay ko, pero bago nila natamasa ang biyaya mula sa kanya, namatay na siya. Malaki raw ang kanilang kawalan.""Kumuha rin sila ng pera mula sa kompensasyon. Ang natira na lang sa amin ng ate ko ay isang daang libo nalang mahigit. Sino ba ang mag-aalala para sa amin? Sino ang susuporta sa amin? Lahat sila, iniisip lang ang sarili nilang interes. Takot na takot silang mawalan. Kung hindi dahil sa konsensya ng mga opisyal ng baryo na tumangging pumayag, baka wala ni isang kusing na nakuha kami ng ate ko."Habang inaalala ang nakaraan, tumingin si Alex sa bintana. Dalawang linya ng luha ang pumatak mula
"Opo."Bumaba ng sasakyan ang driver at si Marvin.Lubos na nagpasalamat ang driver ng kabilang kotse nang makita niyang handang tumulong sina Marvin.Matapos suriin ang sasakyan, sinabi ng driver ni Morgan, "Aabutin ng ilang oras para maayos ang kotse mo. Pasensya na, nagmamadali kami at hindi namin matutulungan sa pagkukumpuni. Pero pabababain ko ang ibang tao para matulungan kang itulak ang kotse sa gilid, para hindi maabala ang ibang sasakyan sa likod. Tawag ka na rin ng magto-tow ng kotse mo."Kahit papaano, basta sama-sama, kayang itulak ang sasakyan para mailipat sa tabi.Nagpasalamat ang kabilang driver, "Sige po, maraming salamat. Pero may kasama po akong babae, at may mahalaga siyang lakad. Pwede po bang isabay niyo na siya?"Hindi basta-basta sumagot sina Ah QiMarvin at ang driver, kaya bumalik si Marvin sa Rolls-Royce at magalang na nag-ulat kay Morgan, "Sir, may isa pa pong tao sa kabilang sasakyan. Sabi po ng driver, kasama niya ang kanyang among babae, at nagmamadali ra
“Hindi naman bobo ang lolo mo at ako, kaya bakit ka lumaking ganito? May bibig ka naman pero hindi mo alam kung paano magsalita.”Tahimik na namula ang gwapong mukha ni Morgan.Napagalitan siya ng kanyang lola.“Sige nga, sabihin mo sa akin, anong gusto mong itanong kay Alex? Itatanong na lang ni Lola para sa’yo kapag nakita ko siya mamaya.”Dahil nais niyang mapabuti ang relasyon ng mag-asawa, napagpasyahan ng matanda na tulungan ang kanyang apo.Nanatiling seryoso ang mukha ni Morgan at hindi pa rin nagsalita.Napikon na ang matanda at tila gusto na siyang hagisan ng kung ano.Mariin niyang kinusot ang kanyang mga kamay at paulit-ulit na sinasabi, “Apo ko ‘to, sariling apo ko ‘to!”“…Gusto ko lang malaman kung anong oras siya nakauwi kagabi. May nangyari kasi sa kanya.”“Anong nangyari?”“Napalibutan at napagtulungan ng isang grupo ng mga siga habang pauwi. Sinubukan siyang saktan ng mga iyon, pero lumaban siya. Sa huli, dinala ng pulisya ang mga siga at pati siya sa presinto.”Pag
Nagpanting ang tenga ng matanda sa sinabi ng kanyang apo, kaya imbes na umalis, umupo siya sa isang batong bangko sa gilid ng kalsada.Pinilit niya nang husto ang apo niyang ito para lamang pumayag na magpakasal, pero sa huli…Nanatiling tahimik si Morgan sandali, saka siya lumapit at umupo sa tabi ng kanyang lola. Kalma niyang sinabi, "Alam ni Lola na ang pinilit na pakwan ay hindi magiging matamis. Ito ang kabayaran ko sa iyo, Lola. Pinalaki mo ako, at bilang ganti, sumunod ako sa gusto mong magpakasal ako kay Alex.""Nagkasundo tayo, Lola, na hindi ka makikialam sa buhay mag-asawa namin. Sinabi ko rin sa'yo noong araw na kinuha namin ang marriage certificate na kailangan ko munang suriin ang ugali niya — kung karapat-dapat ba siyang makasama ko habang buhay. Kung hindi, tapos na kami pagkalipas ng anim na buwan."Napabuntong-hininga ang matanda, halatang hindi natuwa. "Sa ugali mong 'yan, kahit mahalin mo pa si Alex, tatanggi ka pa rin at magmamatigas.""Hay naku, kalimutan na nati
Nang makauwi si Alex, pasado ala-una na ng madaling araw.Pagbukas niya ng pinto, kadiliman ang bumungad sa kanya. Wala si Morgan o kaya'y nasa kwarto nito.Tahimik na isinara at inilock ni Alex ang pinto, saka binuksan ang ilaw sa sala. Nakatayo siya roon ng isang minuto, walang imik. Matapos noon, naglakad siya papunta sa kwarto ni Morgan at itinaas ang kamay para kumatok. Pero naisip niyang hatinggabi na at sinabi ng kanyang lola na masungit si Morgan kapag nagising.Kaya't hindi na siya kumatok.Kahit pa nasa bahay si Morgan — anong pinagkaiba?Nagkakalamigan pa rin sila.Sa huli, bumalik si Alex sa sariling kwarto niya.Walang salitang namagitan sa kanila buong gabi.Kinabukasan, tanghali na nagising si Alex dahil nga napuyat siya. Samantalang si Morgan, na bumalik sa Villa District, ay nagising sa nakasanayang oras. Nagsuot siya ng pang-ehersisyo, handang mag-jogging sa umaga.Pagkababa niya ng hagdan, sinalubong siya ng mayordomang , "Sir, nandito po ang Lola ninyo."Bahagyang
Nagkamali ako ng lugar na pinili.Nasa malapit ito sa interseksyon ng traffic light, at may mga surveillance camera kahit saan.Sila naman talaga ang unang nanggulo, at si Alex ay nagdepensa lang sa sarili.Iniisip ni Kobe na dala niya ang kanyang grupo — pito o walo sila — kaya madali nilang mapapagsamantalahan ang isang babaeng tulad ni Alex. Hindi niya inakalang marunong pala ng taekwando si Alex. Bakit hindi sinabi ng pamilya niya na marunong si Haitong makipaglaban?"Anong balak mo?"Gustong iligtas ni Kobe ang kanyang tenga, pero lalo pang diniinan ni Alexang pagkapit dito, dahilan para mapasigaw siya sa sakit. Napamura siya, "Alex, bitiwan mo ako! Kapag natanggal mo ang tenga ko, hindi ka patatawarin ng mga magulang ko!""Tawagin mo akong ate.""Bah! Anong ate-ate? Hindi kita ate!""Tama, hindi ako ate mo, at ni ayaw kong magkaroon ng pinsan na tulad mo."Lalong diniinan ni Alex ang kanyang pagkakahawak sa tenga ni Kobe, kaya't mas malakas ang sigaw nito sa sakit.Samantala, an
"Kung hindi ako makakapreno sa oras, magiging ganito ka ba katanda? Kung gusto mong mamatay, mamatay ka na lang sa malayo at huwag mong dungisan ang mga gulong ko."Ang pinakabata niyang pinsan na si Kobe ay nasa kanyang mga teenage years pa lamang, nasa edad ng pagrerebelde at kawalang-alam.Noong nakaraang beses na pumunta ang kanyang mga pinsan sa kanyang tindahan para kausapin siya tungkol sa pakikipagkasundo, naging arogante si Kobe at nagbanta rin sa kaniya gaya ng iba.Pero ngayong gabi, nagdala siya ng grupo ng mga kabataang kaedad niya upang harangin ang sasakyan niya sa daan. Naghahanap ba siya ng gulo?"Paano naman ako? Alex, bumaba ka ng sasakyan! Kapag hindi ka bumaba, babasagin ko lahat ng sasakyan mo! May pera kang pambili ng bagong kotse, pero hindi mo matulungan si lola sa gastusin sa ospital. Alam mo ba kung magkano ang nagastos ni lola sa pagpapagamot niya?"Bata at puno ng sigla si Kobe. Hindi niya alam ang buong nakaraan. Ang alam lang niya ay pagkatapos magkasaki
Pwede kayang nagseselos nga talaga siya gaya ng sinabi ni Samuel?Paano naman mangyayari 'yun?Umupo si Morgan sa kanyang itim na swivel chair, kinuha muli ang kanyang cellphone, nag-isip ng matagal, at sa huli'y nagdesisyon na ibaba nang kaunti ang kanyang pride para sagutin ang mensahe ni Alex.Pero pag-click niya, saka niya lang naalala na na-delete na pala niya si Alex sa kanyang contact list.Buti na lang at kabisado pa rin niya ang cellphone number ni Alex.Matagal siyang nag-alinlangan, pero sa wakas, naglakas-loob siyang tawagan si Alex."Hello, ang numerong tinatawagan ninyo ay naka-off."Naka-off ba talaga ang cellphone ni Alex?O... bina-block siya?Dali-dali niyang tinawagan si Alex gamit ang landline phone. Nakapasok naman ang tawag — pero bago pa sumagot si Alex, bigla na niyang binaba ang tawag.Dahil sigurado na siya sa isang baga, bina-block talaga siya ni Alex sa kanyang mobile number.Ang plano niyang magpaka-kalmado at ayusin ang relasyon nila ay biglang bumalik sa
Si Yohan ang unang lumabas ng meeting room.Si Yohan ay ang nakababatang kapatid ni Morgan. Nang siya ang nanguna, isa-isang sumunod na rin ang mga senior executives, na para bang nagkaroon sila ng lakas ng loob nang makita siyang gumalaw.Hindi umalis si Samuel.Bilang pangunahing special assistant ni Morgan, siya ang laging pinakamalapit dito tuwing may meeting. Hindi man napansin ng iba ang pagbabago sa kilos ni Morgan, pero ramdam na ramdam iyon ni Samuel.Nang silang dalawa na lang sa conference room, nagtanong si Samuel nang may pag-aalala, "Boss, may problema ba?"Muling ibinaba ni Morgan ang kanyang cellphone, sumandal sa upuan, at tinitigan si Samuel nang matagal bago sumagot, "Nagkasamaan kami ng loob ni Alex.""...Bakit?"Hindi na hinintay ni Samuel na sumagot si Morgan at nagpatuloy, "Matagal ko nang napapansin na parang may mali sa'yo. Nagsimula ka nang mag-iba pagkatapos ng lunch noong Sabado. Sa wakas, inamin mo rin na nag-away kayo ni Alex.""Sabihin mo na ang dahilan
Sinabi niya na siya ay kahina-hinala at may masamang bibig. Sinabi niya na niloko ko siya nang hindi nililinaw ang bagay na iyon. Hindi ba't parang sinasabi niya na ako ay isang pabagu-bagong babae?Hindi niya sinabi na pinilit siyang halikan ni Morgan noong lasing ito.Natulala si Carol, "...Nakita ba niya tayong tatlo na magkasamang kumakain? Bakit hindi siya bumati sa atin? At hindi ba niya nakita na may isang taong tulad ko na nakaupo roon? Ikaw at si Clark lang ba ang nakita niya?""Sabi ko na nga. Sinabi ko na nandoon pa si Caroll at kumakain ako kasama ang isang kaibigan."Nag-isip si Carol, bahagyang nagbago ang kanyang ekspresyon, at nagtanong nang maingat, "Alex, sa tingin mo ba iniisip ni sir Morgan na ako ang nagpakilala sa inyo?"Batay sa pagiging mapaghinala ni Morgan, posibleng iniisip niya na si Carol ang nagdadala kay Alex at clark sa isa't isa, o kaya ay tinatakpan siya.Hindi maganda ang pakiramdam ni Carol.Kailanman ay hindi niya naisip na ipares ang kanyang matal