LOGINShare
Chapter 23
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56“Blue, mayroon pa lang cctv sa mansyon baka na-i-record nila ang nangyari kanina,” sabi ko nang naging maayos na ang pakiramdam ko.
Nakatulog ako sa byahe at nagising lamang nang lumipat kami ng sasakyan.
“Don’t worry Kai, I already have the control over their cctv,” aniya habang tutok ang parehong mata sa daan.
“Are you okay now Kai?” tanong sa akin ni Zid na lumingon pa upang makita ako.
Tumango ako at ngumiti sa kan’ya, alam kong hindi iyon mukhang totoo dahil sa pamumugto ng aking mga mata subalit gusto kong ipakita sa kanila na maayos lang ako.
“You did great,” sabi niya.
“I agree,” tumatango-tango pang pag-sang-ayon ni Blue.
Hindi ko napigilan ang totoong pagngiti dahil para naman akong bata na pilit nilang inaamo.
“Kumusta nga pala ang mga batang na-recruit? ‘Yong dalawang kasama ko kanina? Kailangan natin silang tulungan,” nag-aala
Related chapters
Capturing The Bachelor Chapter 24
Kanina ko pa naririnig ang pagkatok ni Zid sa unit ko pero hindi ko alam kung paano siya haharapin. Tandang-tanda ko pa ang sinabi niya kagabi pati ang palitan namin ng ‘good night’ sa isa’t-isa. Normal lang naman siguro iyon sa dalawang magkaibang kasarian na magkakilala, hindi ba?Kung siguro’y magkaibigan kami ni Zid ay hindi ako maiilang ng ganito. Magkaibigan na nga ba kami? O magkatrabaho? Baka magkaibigan na kami kaya ganoon na siya makipag-usap sa akin. Pero kaming dalawa ni Fredo ay hindi naman ganoon. ‘Ni hindi ko nga maalalang nagsabi ako ni good morning sa kan’ya. Paano’y sabunutan ang batian namin.Huminga ako ng malalim bago siya pinagbuksan ng pinto. Pareho na kaming nakabihis at handing umalis.“Good morning,” aniya.Para siyang commercial model ng kape sa umaga. Napaka-alive niyang tingnan.“G-good morning din.” Ano ba ‘yan bakit nauutal ako?Pagdating s
Capturing The Bachelor Chapter 25
“Good job Fire,” puri sa akin ng mga kasamahan ko matapos naming panoorin ang video na inihanda ni Blue. Nasa sala kami ng main headquarters maliban kay Ivan at Sylvester na kanina pa wala. “When will you going to post it Rain?” tanong ni Knight. “12 am sharp, kasabay ng pag-release ng tabloid” sagot niya pagkatapos tumingin sa wristwatch. Tatlumpong minuto na lang ay alas –dose na. Ngayon na ang paglabas ng The Veracity tabloid. Halos dalawang linggo namin iyong pinagtulungang buuin. Ipinadala namin sa New York ang draft ng tabloid at ilang mga larawan. Isang linggo pa lamang ay handa nang ikalat sa publiko ang isang libong kopya ng tabloid. Limitado lamang iyon dahil mas tumitingin na ng mga balita ang taong bayan sa social media. Mayroong page ang The Veracity kung saan nandoon ang lahat ng iligal na gawain ng mga kilalang tao na nailathala mismo sa tabloid. “This will be the end of Mr. Alejar,” nakangiting sabi ni Zid bago
Capturing The Bachelor Chapter 26
Tagumpay na na-release ang The Veracity tabloid. Naipakulong ang lahat ng taong sangkot sa human trafficking. Muli din na naigawad sa mga taga-Sta. Monica ang kanilang mga lupain. Nakakatuwang maging parte ng mga taong nasa likod ng matagumpay na kasong iyon. “Are you sure to donate your first salary to the youth of Sta. Monica?” tanong sa akin ni Zid habang tinatahak namin ang daan patungong banko. Mayroong ibinigay na kontak sa akin si Blue na siyang mag-aabot ng aking donasyon para sa mga taga-doon. Ang sabi sa akin ni Zid ay mayroon na silang ipinadalang tulong para sa pag-aaral ng mga bata sa Sta. Monica, pero gusto ko pa din na magbigay kahit kaunting tulong mula sa sarili kong bulsa. “Alam ko kasi ang pakiramdam ng kapit sa patalim para lang mabuhay, kaya ngayon na nakikita kong kaya ko naman silang tulungan ay gagawin ko,” sagot ko sa kan’ya. Matamis siyang ngumiti sa akin. Makalipas lamang ang ilan pang sandali ay nakarating na kami n
Capturing The Bachelor Chapter 27
Nagising ako sa maagang tawag mula kay Blue. Mayroon kaming meeting para sa susunod na kaso. Hindi ko inaasahan na magkakaroon kami kaagad ng misyon. Nagluto muna ako ng almusal bago nag-ayos ng sarili. Para akong hinahabol ng oras sa pagmamadali. Ayoko kasing magkasabay kami ni Zid. Pakiramdam ko’y isasabay niya na naman ako sa kotse niya papuntang hideout. At ang mapag-isa kasama siya sa buong byahe ang pinaka-ayokong mangyari sa ngayon.Nakapagdesisyon na akong iwasan siya. Kahit ang gusto ko talaga ay awayin siya at ipamukha sa kan’ya na hindi ako isa sa mga babaeng magkakandarapa sa kan’ya. Kaso lang sa tuwing naaalala ko na siya ang dahilan kung bakit nakatagpo ako ng bagong mga kaibigan ay nakokonsyensya ako.Gusto ko na lang intindihin na na-misinterpret niya lang siguro ang pagpayag kong sumama sa kan’ya noon sa iisang hotel sa New York kaya naisip niyang interesado ako sa kan’ya. Ganoon naman ang iniisip ng mga tao ‘di ba?
Capturing The Bachelor Chapter 28
“Gusto ko lang linawin sa’yo na hindi kita gusto at hindi ako katulad ng mga babaeng dini-date mo noon o hanggang ngayon, na nagkakandarapa sa’yo.”Kanina ko pa isinasaulo ang mga salitang iyon sa aking isipan habang nasa daan kami ni Zid, at nang bigla nga siyang huminto sa isang tabi ay hindi ko na napigilang sabihin.Hindi ako makatingin ng diretso sa kan’ya pero naaaninag ko sa aking tabi ang pagkunot ng kan’yang noo. Marahil ay nagtataka siya kung paano at bakit bigla ko na lang iyon nasabi.Minsan talaga’y hindi ako nagsisisi na over-thinker ako at advance palagi mag-isip. Sa sitwasyon ngayon, kung hindi ko iiwasan si Zid at lilinawin ang namamagitan sa amin, ay patuloy lang siya sa pagpapakita ng kabaitan at pagbibitaw ng mga matatamis na kataga sa akin. Alam kong baka tuluyan na akong mahulog sa kan’ya. Ngayon ko pa lang naramdaman ang kasiyahan at kakaibang kapanatagan kapag kasama ko siya, kaya alam kong
Capturing The Bachelor Chapter 29
Parte ba nang pagkumpisal ng lalaki sa tunay niyang nararamdaman para sa isang babae ay ang hindi pagpapakita ng ilang linggo? Hindi ko naman siya direktang ni-reject pero bakit parang sumuko na siya kaagad. Ang babaw naman pala nang nararamdaman niya para sa’kin.Ganito ba talaga kapag nagkakagusto ka na sa isang tao, hindi mo lang makuha ang atensyon na ini-expect mo ay nasasaktan ka na? Kasi ako oo, ang pangit pala ng konsepto ng ‘love’.“Wow, ang daming pagkain Ivan! Baka naman mamaya n’yan kapag naubos na naming lahat ito ay singilin mo kami?” tanong ni Blue habang binubuksan ang pizza na dala-dala ni Ivan. Hindi lamang iyon dahil nang nakaraang araw ay palagi siyang may ipinapa-deliver na pagkain para sa aming lahat.Inabot nang halos dalawang linggo ang pagpapanggap kong mananaya sa jueteng at taga-sigaw sa tupada. Nahirapan akong makapasok sa malalaking pasugalan ni Mr. Bagatzing. Kinailangan pa naming kumidnap ng isa
Capturing The Bachelor Chapter 30
Pangarap kong maging photographer pero ngayon na may nag-o-offer na sa'kin, na hindi na katulad ng pagiging undercover ko, ay parang gusto ko nang umatras. Kung hindi lang sa utang na loob ko kay Zid ay hindi talaga ako papayag. Isinama niya ako patungong Gayon Falls. Halos dalawang oras ang naging byahe namin. Sunod-sunod ang natatanggap na tawag ni Zid kung kaya't hindi nakakailang ang hindi namin pag-uusap. Masikip ang daan simula highway patungo sa Gayon Falls. Halos kabukiran ang dinaraanan namin at hindi pa ganoon ka-sementado ang daan, pero maaari nang daanan ng mga sasakyan. Sa bungad pa lamang ay naririnig ko na ang agos ng tubig. Nakita ko ang 'sign' sa entrance ng falls kung saan nakasaad na sarado ito ngayon para sa gagawing photoshoot. Masasabi kong sulit ang haba ng byahe sa ganda ng lugar. Nakakatuwang hindi ginalaw ng mga namamahala ng lugar ang natural na ganda ng Gayon Falls. Kulay berde ang makikita sa buong paligid, maliban n
Capturing The Bachelor Chapter 31
Suot-suot ang fitted maong pants, puting kulay ng branded t-shirt na katulad ng disenyo ng suot ni Zid, itim nga lang sa kanya, at ang sapatos na suot ko kanina, ay iginiya niya ako palabas ng resort.Nakaalis na lahat ng empleyadong kasama namin at kami na lamang ni Zid ang natira sa lugar.Buong akala ko'y sa kotse kami sasakay pero dumiretso siya sa isang motor. Mayroong nakahandang helmet at jacket sa upuan. Kinuha niya ang itim na jacket at ipinasuot sa akin. Ang helmet ay siya na ang nagsuot sa ulo ko. Seryoso niya itong ni-lock."Masikip ba?" tanong niya habang ina-adjust ang lock ng helmet."Hindi naman. Saan ba tayo pupunta?" Kailangang alam ko, nagsisimula na naman kasi siyang hilahin ako patungo sa kung saan-saan. Ang pinagkaiba nga lang ay takot ako noon ngayon ay hindi na.Masaya at excited ang nararamdaman ko."Somewhere you'll love."Ang taray! Dati-rati'y ang linyahan niya ay, 'somewhere where you'll beg me
Latest chapter
Capturing The Bachelor Special Chapter
Dear Beautiful and Handsome Readers, Hello! Kung nakarating ka hanggang dito sobrang thank you! I just wanted to say na, sobra akong nagpapasalamat sa mga nagbigay ng gems at nagbayad para sa novel na ito. I hope na nagustuhan n'yo ang kwento. Magpapatuloy po ako sa pagsusulat at sana suportahan n'yo pa rin ang mga darating kong nobela. Nawa'y nasa mabuti kayong kalagayan ngayon. Don't forget to smile, pray and always choose to be kind. Mahal ko kayo! As a token of appreciation, here's a special chapter for you guys. Enjoy! "Harrieth sit down, hindi ka kasama sa sasalo ng bouquet." Kanina ko pa pinapaupo si Harrieth subalit irap lamang ang natanggap ko mula sa kan'ya. Nasa unahan pa nga siya at handang saluhin ang bulaklak na itatapon ng aking asawa. Asawa. My wife, Kaileen. Akala ko hanggang imagination na lamang ako na ikakasal kami ni Kai at bubuo ng pamilya. Na
Capturing The Bachelor Epilogue
I was once an orphan. Mag-isa at sarili lamang ang inaasahan. Bawat desisyon ko sa buhay ay walang ibang basehan kun'di ang aking nararamdaman.Masayang mamuhay mag-isa dahil hindi ka magigising sa away at gulo sa loob ng pamilya. Subalit hindi sa lahat ng panahon.Mas gusto kong magising sa umaga sa ingay ng aking kapatid at sa sermon ng aking mga magulang, dahil kahit gan'on alam kung mayroong mag-aalala sa akin kapag wala pa ako sa gabi.Hindi ko iyon naranasan simula nang mawala si lola. Naging miserable ang aking buhay subalit dumating si Zid. Hindi na ako kailanman naging mag-isa.Ang sarap sa pakiramdam na bawat galaw mo ngayon ay may kasama ka na. Mayroon nang mag-aalala para sa'yo. Kapag nawala ka ay may maghahanap na sa'yo.Zid spare me from the fear and hatred.Naipakulong niya ang aking tiyuhin. Malaya na ako. Wala na ang bangungot na matagal ko nang kinikimkim noon pa man.Hindi man kami nagkaroon ng maayos na relas
Capturing The Bachelor Chapter 75
"Yes nandito ako sa location. I'll send you the pictures. Ipakita mo sa client kung gusto nilang dito gawin ang photoshoot."Ibinaba ko ang cellphone matapos magbigay ng instruction sa aking secretary. Isang linggo na akong nasa Pilipinas at hindi ko inaasahan na magiging abala ako sa kompanya ni Mr. Davis.Golden hour. Ginto rin ang kalangitan nang araw na nagtanong sa akin si Zid kung gusto niya akong ligawan. Parehong lugar at parehong oras.Sa tuwing mayroong kliyente na naghihingi ng romantikong lokasyon para sa kanilang photoshoot ay palagi kong sinasagot na mas magandang sa taas ng burol kung saan nakikita ang paglubog ng araw.Isa iyon sa pinakamasayang tagpo sa aking buhay na gusto kong paulit-ulit na alalahanin.Kumusta na kaya siya? May asawa na kaya siya? Ang isiping iyon ang nagpalungkot sa akin. Isa sa mga dahilan kung bakit natatakot akong magpakita sa kan'ya ay dahil ayokong malaman na may asawa't anak na siya.Hi
Capturing The Bachelor Chapter 74
Hindi ko kailanman pinangarap na mamatay sa ibang bansa. Ayos na nga sa akin na basta na lang ihulog sa ilog basta sa Pilipinas, atleast mga Pilipinong isda ang makikinabang sa akin.Bigo kami ni Blue na tumakas. Pagkabukas pa lamang namin ng pintuan ng aking kwarto sa ospital ay bumungad na sa amin ang naglalakihang katawan ng mga foreigner na lalaki.Mabilis ang mga sumunod na pangyayari nang araw na iyon. Naisakay nila ako sa kotse nang walang pumipigil bukod kay Blue na nagpumilit na humabol subalit hindi niya kami naabutan.Nang araw din na iyon ay maluwag ko nang tinanggap ang kaparusahan na nag-aabang sa akin. Dinala nila ako sa New York taliwas sa iniisip kong itatapon nila ako sa tulay na dinaraanan namin patungong airport.Pagdating sa New York ay dumiretso kami sa main headquarters. Doon ay nakita kong muli si Duke. Gwapo pa din siya, pero mas gusto kong makita sa huling sandali si Zid.Makakaya niya naman sigurong mabuhay na wala ako 'd
Capturing The Bachelor Chapter 73
Zid Kai's blood stain on my hands stabs my heart a million times. Paano ko hinayaan na mapahamak ang babaeng pinakamamahal ko? Bakit hindi ko siya pinaniwalaan? How can I doubt her? Siya na handang itaya ang buhay para sa akin. Ano'ng sumagi sa isip ko para pagdudahan siya? I should be the first one to believe her, dahil iyon ang ipinangako ko sa sarili nang mga panahon na mag-isa siya. I promised myself to be the person who will stand up for her. Ang taong hindi siya lilisanin kahit iwanan na siya ng mundo. Pero ano'ng ginawa ko? Kung sana'y hindi ko siya iniwan. Kung sana kahit nalilito ang isip ko'y pinanatili ko lang siya sa aking tabi ay hindi ganito ang sasapitin niya. Alam kong hindi na mababago ng 'sorry' ko ang mga nangyari pero sana ay huwag ilagay sa panganib ang kan'yang buhay dahil hindi ko kakayanin. "Zid, maupo ka muna." Kanina pa ako pabalik-balik ng lakad sa labas ng emergency room at kanina pa din ako pinapaka
Capturing The Bachelor Chapter 72
"What do you want to eat?" Kanina pa ako tinatanong ni Zid kung ano ang gusto kong kainin. Sinabi kong wala pero mukhang hindi niya narinig sa dami ng pagkain na in-order niya. Sumagi ang mata ko sa pulang rosas na nasa flower vase sa gilid ng aking kama. Isang araw niya na akong binabantayan at sa tingin ko'y wala pa din siyang tulog. Pinagmasdan ko siyang kunin ang isang bowl na mayroong sopas. Base sa pagngiwi ng kan'yang labi ay alam kong napaso siya sa init nito. Ipinatong niya ito sa isang tuwalya sa kan'yang kamay bago umupo sa aking tabi. Kumuha siya ng isang kutsarang sopas at hinipan ito. Tinikpan niya nang kaunti bago inilapit sa aking mga labi. Tahimik niya akong sinubuan ng pagkain. Naniniwala na kaya siyang hindi ako ang nagpakalat ng video? Alam niya na kayang ang mommy niya ang nasa likod ng kaguluhan ngayon? Alam na kaya ng buong bansa na isa ako sa mga undercover agent ng The Veracity? Sa dam
Capturing The Bachelor Chapter 71
Unti-unti kong iminulat ang aking mata nang masilaw mula sa liwanag na nanggagaling sa labas. Sinubukan kong ilibot ang paningin sa apat na sulok ng kwarto at nakitang walang ibang tao bukod sa akin. Kinapa ko ang aking cellphone subalit wala ito sa aking bulsa o saan man sa paligid. Huli kong naalala ang pagsagot ko sa tawag ni Zid hanggang sa mayroong bagay na itinusok sa aking balikat dahilan upang mawalan ako nang malay. Sinubukan kong bumangon mula sa pagkakahiga sa malamig na semento upang makapaghanap ng malalabasan. Wala akong ideya kung bakit ako nandito at kung sino ang nagdala sa akin dito pero alam kong kailangan ko nang tumakas habang wala pang tao. Ngunit bigo akong makahanap ng pinto o bintana. Gawa sa pinagtagpi-tagping mga kahoy ang kwarto at kailangan ko ng pamukpok upang makagawa ng butas. Naghanap ako ng matigas na bagay sa loob pero walang ibang gamit doon. Sumilip ako sa mga butas upang makita kung mayroong
Capturing The Bachelor Chapter 70
Zid's POV If there's one thing I'm regretful for, it's kissing and having sex with several women. Kung alam ko lang na darating si Kai sa buhay ko ay mas pipiliin kong sa kan'ya ko rin gawin lahat ng una ko. I am her first boyfriend, first hug, first dance, first holding hands, first kiss and I want to be the last. At first, I was upset when she declined my offer in exchange of the video that will ruin Chloe's carreer, the celebrity that destroyed my beloved sister's reputation in her school. Lahat ng tao na hinihingian ko ng pabor, mabilis kong napapa-oo, pero iba siya. Kinailangan ko pa'ng dumating sa punto na mang-kidnap. I was challenged by her toughness but seeing her sleeping on the cold pavement next to Tere, whom I thought her girlfriend that time, I was touched with sympathy. Para ba'ng ayoko na siyang ibalik sa lugar na iyon. Aaminin ko, sa bawat araw na kasama ko siya sa hideout ay nawalan na ako ng gana na ipaghiganti a
Capturing The Bachelor Chapter 69
Isang gabi pa lang na hindi kami okay ni Zid ay hirap na hirap na akong matulog. Sinabayan pa ito nang labis kong pag-aalala para sa kapatid. Tama si Zid pinuntirya nga ng mga tao si Harrieth. Tinawag na kabit si Orca Lapuz at hindi rin daw malabo na maging ganoon siya. Marami nga ang nagsabi na mabuti raw na walang kapatid na babae sina Zid dahil baka agawin rin ni Harrieth ang nobyo nito. Napagpasyahan ko siyang bisitahin sa ospital kinaumagahan. Bumili ako ng prutas at paborito niyang milk tea at cookies. Sana lang ay hindi ko maabutan si Orca Lapuz doon. Mas lalong titindi ang kan’yang galit kapag nalaman niyang ako ang nasa likod ng pagkuha sa mainit nilang eksena ni Senator Newis. Lumapit ako sa nurse station at binasa ag pangalan ng nurse sa nameplate. “Nurse Mabel, saan po dito ang room ni Harrieth Sena?” “Room 27 po,” aniya bago itinuro ang hallway kung nasaan ang kwarto. Tumango ako at nagpasalamat dito. Hindi pa man ako naka
