Kumuyom ang panga ni Jake, nanlilisik ang tingin sa akin. Kitang kita ko kung gaano niya kahirap pigilan ang sarili niya. At pareho. Ang huling bagay na gusto kong gawin ay panoorin ang lalaking nagtangkang magpadala sa akin sa langit ilang araw na ang nakakalipas. Ang pag-iisip ay nagpaparalisah sa akin, at ang takot ay umaagos sa aking katawan na parang tsunami. Nakakabaliw na nakaupo kaming lahat sa iisang lamesa. Samantalang si Harley. nakaupo na relax na relax, nakakapit sa kaniyang baba at napapangiting tinatapik ang kaniyang labi na tila ba pinapaalala niya sa akin ang halikan namin kanina. Pinagmamasdan niya akong mabuti, ang kanyang gutom na titig ay tumatama sa aking katawan. Kitang kita ko ang anino ng ngiti sa gilid ng labi niya, at ang bahagyang umbok na namumuo pa rin sa pajama niya. Malapit na akong masunog ng buhay! "Denis, this is Lilly, Lilly, this is Marnet... my fiancée." Bahagya siyang ngumisi, biglang tila nabilaukan ito sa kaniyang sinabi. Oh, hon
PROLONGUE: “Bring her to my hotel room. Ito ang address,” madiin na sabi ni Jacob kay Steven, iniabot ang isang piraso ng papel na may nakasulat na address. “7pm Sharp. Ayokong naghihintay. Kilala mo ako Steven, i always get what I want” Ang kaniyang boses ay malamig at puno ng awtoridad, isang boses na hindi sanay tumanggi sa kaniyang kausap. Hindi mapakali si Steven, kitang-kita ang kaba sa kanyang mukha, alam niyang isang maling sagot na kaniyang sasabihin ay maari siyang mapahamak. “Aah, sir Jacob. pasensya na po, pero hindi po talaga pumapayag si Marielle na lumabas , isa po ito sa kasunduan namin. Baguhan pa kasi si Marielle at parte lang po siya ng show, hindi siya sumasama sa mga guests,” sagot niya, halos humihina na ang boses sa takot. “Wala akong pakialam,” malamig na tugon ni Jacob, “Gawan mo ng paraan. Kung ayaw mong mawala ang negosyo mo. Alam mo na ang pwedeng mangyari sa bar mo kung hindi ko makukuha ang babaeng yan ngayong gabi" Napalunok si Steven at wala na
AT THE HOTEL "Hello Steven bakit hindi mo kagad sinabi sakin na dito pala sa pinag-fu-full-ti-man ko ang hotel na pupuntahan ko? alam mo namang walang nakakaalam ng trabaho ko sa gabi. Pahamak ka talaga kahit kailan!" iritable kong sabi sa aming bar owner. "Bakit di mo ba nakita ang address nung binigay ko sayo kanina?" tanong sakin ni Steven. "grrr kung nakita ko magtatanong ba ko sayo?! buti na lang naka wig pa rin ako, at buti na lang dala ko ang salamin ko pati ang scarf ko. Naku ka talaga Steven kung hindi ko lang kailangan ng perang iyon hindi talaga ako pupunta dito." sagot ko kay Steven. Nagtago muna ako sa gilid inaayos ko ang aking sarili bago ako pumasok sa loob ng hotel ng sa gayun ay walang makakilala sa akin. Para kasi akong lutang sa aking sarili kanina kaya hindi ko na namalayan ang address. Basta ko ito inabot sa driver. Nagulat na lang ako ng huminto ang taxing sinasakyan ko sa tapat ng aking regular job. Natawa naman si Steven sa akin. Nakasundo ko ang baklang a
JACOB: Mariin kong siniil ng halik ang babaeng nakamaskara. Ang tamis ng kaniyang mga labi . Sa di ko maipaliwanag na dahilan ay nakakaramdam ako ng matinding pag-iinit sa tuwing magdidikit ang balat naming dalawa. Kakaiba ang aking pakiramdam kaysa sa ibang babae na aking nai-kama. Sinasabi ko na nga ba ng makita ko pa lang siya sa kasa ay alam kong may kakaiba na sa kaniyang pagkatao. "Ayoko na hindi ko pala kayang gawin ito, hindi na ako tutuloy?" napaurong siya at tila aalis ng bigla ko siyang hilahin. "it's too late now baby!" mariin kong sabi , nakita ko ang malamlam niyang mukha. Hindi ko maintindihan pero nakaramdam ako ng pagkahabag sa kaniya pero mas nananaig ang aking pagnanasa sa kaniya. "masyado mo ng pinag init ang aking katawan." napasandal siya ng upo sa aking couch . Kinapitan ko ang kaniyang mukha at siniil siya ng marahas na halik. Pilit siyang nanlalaban pero mas malakas ang aking pwersa. Hindi ko inaasahan , bigla niyang kinagat ang aking mga labi. Matalim
Hinaplos ko ang kaniyang ulo. "it's okay, maya maya sasarap na din iyan." humalik ako sa kaniyang ulo. Ang kaninang marahas kong anyo ay napalitan ng pagtingin para sa babaeng naka-maskarang ito. Akala ko ay nagsisinungaling lang siya ng sabihin niyang first time niya. Nang maging madulas na ito ay paunti unting bumilis ang aking naging pag-ulos hanggang sa nasarapan na siya. Napapaungol na siya sa bawat pagbayong gagawin ko. "GRRR NAKAKAGIGIL KA TALAGA. AHHH " napapakapit ako ng mariin sa kaniyang hita habang itinutulak ko ito sa aking pagkalalaki. Ilang minuto kaming nagtagal sa ganuong posisyon. Hanggang sa pinihit ko na siya patuwad. Ipinasok kong muli ang aking sandata. Nakakakiliti ang pagkiskis ng mainit na balat ng aking pagkalalaki sa kaniyang loob. Ramdam ko ang aking pangigigil. Mariin kong kinakapitan ang kaniyang balakang. Naglikha ng malakas na tunog ang pagsasalpukan ng aming mga katawan. Rinig na rinig ko ang pagki-kiskisan ng aming mga balat dala ng matinding pamama
AT THE HOSPITALNagmamadali akong pumasok sa kwarto ng ospital, dala ang ilang supot ng prutas at gamot para kay Mama."Mama" parang akong bata na pinakita ang supot na aking dala "binilhan kita ng mga paborito mong pagkain at prutas, kamusta ka naman po dito ? sa susunod bibilhan kita ng tablet para may pagkakalibangan ka kapag nasa trabaho ako. parang bored na bored ka na dito e" nakangiti kong sabi sa kaniya habang binabalatan ko ang orange na aking nabili para sa kaniya.Nagtataka man si Mama pero napangiti pa rin siya ng makita ako. Ngunit sa kabila ng kanyang mga ngiti, bakas ang panghihina ng kaniyang katawan, at ramdam ko ang unti-unting pagkawala ng kaniyang lakas. Hindi na siya kasing sigla gaya noon.“Anak… baka wala nang natitira para sa’yo,” mahinang pagkakasabi sakin ni Mama, pilit man niyang itago sa akin ang kaniyang totoong nararamdaman ay dama ko ang sakit sa kaniyang mga mata sa tuwing makikita niya ako. Alam kong sumasama ang loob niya dahil palagi niyang iniisip
JACOB SOBEL: Walang paglagyan ang galit na aking nararamdaman sa mga sandaling ito, dama ko pa rin ang sakit ng kaniyang pagkakasipa sa aking pagkalalake. Hindi ko inasahang iiwan ako ng babaeng nakamaskara pagkatapos ng gabing iyon. Sa unang pagkakataon sa buhay ko, may babaeng hindi nagpakita ng interes sa akin matapos ang isang gabing pagsasama namin. Palaging ako ang nagpapaalis at tumataboy sa aking nakakaniig. "SH*T" napapamura ako sa aking sarili. hindi ako sanay na iwanan ng isang babae at lalong hindi ako sanay sa hindi pagsunod sa aking kagustuhan. Isang bagay lang ang natitiyak ko. Hindi ako titigil hanggat hindi nakikilala at muling nahahawakan ang babaeng nagpabaliw sa akin. Isang gabing punong puno ng pagnanasa. Ang daming katanungan ang iniwan ng babaeng ito sa isip ko. Hindi ako makakapayag na ganun ganun lang ang pagtakas niya sa akin. Hindi pa ako tapos sa kaniya. “Sino ka ba maskara girl?! Masyado mong ginulo ang utak ko!” Napa
"So, Marielle pala ang pangalan niya," napapabulong kong sabi sa aking sarili, pasimple akong napapangiti ngunit pilit kong winaksi ito sa aking puso dahil puno ako ng galit at determinasyon na malaman kung nasaan siya. Lumapit ako kay Steven, at mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa mesa. "Sabihin mo sa akin ang lahat ng alam mo tungkol kay Marielle, lahat lahat kahit kaliit-liitang detalye sasabihin mo sakin?" matigas kong sabi Nag-aalangang tumingin sa akin si Steven, ngunit alam niyang wala siyang magagawa. Unti-unti niyang siniwalat ang lahat ng kaniyang nalalaman tungkol kay Marielle. Lahat lahat. Kahit pa ang mga sikreto niyang pinaka-tatago niya. "Sir Jacob " napaupo si Steven nagsimula na siyang magsalita sa akin. "Sir, sa totoo lang hindi po talaga full time na stripper dito si Marielle, napalitan lang siyang gawin ito para matustusan niya ang pagpapagamot sa kaniyang ina. Kaya hindi rin po siya nagtatanggal ng kaniyang maskara dahil ayaw niyang malaman sa kaniyang full
Kumuyom ang panga ni Jake, nanlilisik ang tingin sa akin. Kitang kita ko kung gaano niya kahirap pigilan ang sarili niya. At pareho. Ang huling bagay na gusto kong gawin ay panoorin ang lalaking nagtangkang magpadala sa akin sa langit ilang araw na ang nakakalipas. Ang pag-iisip ay nagpaparalisah sa akin, at ang takot ay umaagos sa aking katawan na parang tsunami. Nakakabaliw na nakaupo kaming lahat sa iisang lamesa. Samantalang si Harley. nakaupo na relax na relax, nakakapit sa kaniyang baba at napapangiting tinatapik ang kaniyang labi na tila ba pinapaalala niya sa akin ang halikan namin kanina. Pinagmamasdan niya akong mabuti, ang kanyang gutom na titig ay tumatama sa aking katawan. Kitang kita ko ang anino ng ngiti sa gilid ng labi niya, at ang bahagyang umbok na namumuo pa rin sa pajama niya. Malapit na akong masunog ng buhay! "Denis, this is Lilly, Lilly, this is Marnet... my fiancée." Bahagya siyang ngumisi, biglang tila nabilaukan ito sa kaniyang sinabi. Oh, hon
Hinawakan niya ang pagitan ng aking hita gamit ang kaniyang kamay at dahan dahang huminto iyon, huminto siya sa tapat ng aking tahong. Hinawakan niya ito ng buong kamay, at hinimas niya ang nasa ilalim ng aking pajama. Oh God! Para akong lumulutang sa sarap. "Wala kang ideya kung gaano ko kagusto ang mga labi na iyon." Kinagat niya ang ibabang labi ko, hinila iyon. Naghahalo ang sakit sa sarap, tuluyan na akong napatumba. Parang hihimatayin ako! “Babe?! ” Nanginginig ako ng marinig ko ito mula sa hallway. boses ng isang babae. Napaungol si Harley sa pagkadismaya, nag-aatubili na humiwalay sa katawan ko. Kapag nakikita ko ang mukha niya, kailangan ko ng buong lakas para hindi siya suntukin. Seryoso siya, galit, at... sexy. Oh, napaka-sexy; sa kanyang namamagang labi, sa kanyang mabilis na paghinga, sa kanyang buhok na magulo. "Magpalit ka na, Lilly. Isang damit," utos niya at lumabas, iniwan akong mag-isa. Dumausdos ako pababa sa dingding, ipinatong ko ang aking ulo sa ma
Tinitigan niya ako ng hindi sigurado, bahagyang ibinuka ang kanyang mga labi. At sa mga labi na iyon nahuhulog ako, hindi iniisip ang aking ginagawa.Hinayaan kong mangyari ang gusto niyang mangyari.Ibinaba ko ang aking ulo katapat ng mukha niya, at agad ko siyang sinunggaban ng matamis na halik, matakaw kong itinulak ang aking dila sa loob. Hindi na ako humihingi ng pahintulot, kumikilos ako ng marahas pero may pagmamahal. Hindi ko na kayang tiisiin ang nag-aalab sa loob ng aking katawan. Inilipat ko ang aking mga kamay sa kanyang maliit na likod, hinila ko siya palapit sa akin hangga't maaari, at hinalikan siya, na halos maubusan ng hininga.Isang bomba ng pagnanasa ang sumabog sa aking katawan.LILLY POVHinahalikan ako ni Harley nang gutom, malalim, at ang kanyang mapaglarong dila ay malayong naglaro sa loob ng aking bibig na hindi ko maintindihan sa buong buhay ko. Sa halip na itulak siya palayo, inilagay ko ang aking mga daliri sa likod ng kanyang leeg, hinuhukay ang aking mga
HARLEY SOBELMabilis akong nag-shower, pilit na binubura ang imahe ni Lilly sa isip ko. Ang kanyang mapupulang labi, ang mga matang puno ng pagkamausisa, ang paraan ng reaksyon ng kanyang katawan sa bawat haplos ko. Labing-apat na araw pa lang kaming magkakilala, napakaikli ng panahong iyon pero parang bahagi na siya ng buhay ko. Siya ay kaakit-akit, masarap kausap, at napakaganda. Hindi maikakaila ang taas ng senseof humor niya. Ang kanyang mayabang na ngiti at ang kanyang pagpilit lumaban ay labis akong napatawa. Kahit na hindi niya alam, wala siyang laban.Nagulat ako sa biglang pagtawag ni Mommy sa akin. Naantala ang aking pagmumuni muni ng walang tigil na mag ring ang cellphone ko. Binilisan kong maligo at nag tapis ng aking damit.“Hello Mommy?!” Magalang at nakangiti kong pagbati.“Ow.. may gusto ka bang sabihin sa akin?” Tanong ni Mommy, alam kong may alam na siya.“Well Mom, kagaya ng sinabi ko noong huli tayong nagkita. I fell in love with this girl. Kakaiba siya sa lahat ng
Ngayon ko lang naisip ko na naman ang tungkol sa kanyang fiancée at kung paano siya tutugon sa aking presensya sa bahay na ito. Syempre, magagalit siya at ipapakita na naman ang pangil. Hindi ko siya kilala, isang beses ko lang siyang nakita, ngunit kahit sa isang tingin pa lang, hindi ko ninais na makilala pa siya ng mas mabuti."Talaga, sa tingin ko masama ang ideya na ito. Wala namang masama sa akin, hindi ko kailangan ng taga-alaga.""Tama na, Lilly!" Napatalon ako nang itaas niya ang kanyang boses. "Hindi pa maayos ang balikat mo, halos hindi mo na nga magalaw ang blouse mo!"Tama siya, pero hindi ko ito aaminin."Tumayo ka na, may utang ka pa." Piniga ko ang panga ko para hindi siya suntukin. Natutukso akong ipakita ang hindi ko pagkagusto, pero alam ko na wala itong epekto sa kanya , kahit pa magwala ako ngayon sa harapan niya ay wala ding silbi."Tara na." Inutusan ako ni Harley, kinuha ang kamay ko at inakay ako pataas. "Nakikita mo? Mas maganda kung makikipagtulungan ka sa a
Kabanata 127LILLY POVWalang sapat na salita para i-describe ang tanawin sa harap ko. Totoong namangha ako sa bahay ni Harley. Malaki, moderno, at napaka-elegante. Hindi ako sigurado kung nakakita na ako ng ganuon kalaking bahay sa personal , maliban na lang sa mga katalog. Napapahanga ako sa bawat detalye, mula sa magarang disenyo ng pinto hanggang sa itim na bubong na may kakaibang mga tiles. Ayokong isipin kung magkano ang ginastos para sa bahay na ito. Kung tutuuisin kulang pa ang apartment ko kumpara sa bodega ng bahay nila.Iniisip ko, ano bang ginagawa ko dito?! Paano ko siya hinayaang dalhin ako dito? Hindi ako bagay sa marangyang lugar na ito, at hindi pamilyar sa akin ang ganitong uri ng karangyaan! Pinaghirapan ng mga magulang ko ang pagpapatakbo ng kumpanya, kumikita sila ng maayos, pero kahit sa loob ng limampung taon, hindi nila kayang bilhin ang bahay na ito."Handa ka na ba?" Naputol ang pag-iisip ko nang marinig ang boses niya. Tumingala ako.Nakatayo si Harley sa ma
"ah..ah… No sweetie…, huwag mong gawing mahirap para sa akin." Tumayo ako sa harapan niya, at dahil mas matangkad ako sa kanya, nakikita ko siyang nakatingala. Bagamat maliit siya, lalong akong naaakit sa kanyang petite na pangangatawan. Maganda ang hugis ng katawan ni Lilly, at mahirap hindi mapansin ang mga hulma niya—lalo na ang kanyang dibdib at ang guhit na hatid ng kanyang puwetan sa masikip na itim na leggings. Oh God! Dahil sa suot niya nagiging makasalanan talaga ako, dapat ipagbawal ang mga leggings na ‘yan! "Hindi ka mapapahamak, pangako. Mananatili ka sa akin ng ilang araw, hanggang tuluyan kang gumaling. Huwag kang mag-alala, ituring mo itong bakasyon." Napasinghal siya nang may pagka-insolente, bumukas ang bibig, malamang para makipagtalo ulit. Nilapat ko ang isang daliri ko sa kanyang labi at bahagyang yumuko palapit sa kanya, epektibong pinanghina ang kanyang depensa. Napansin ko na ang pagiging malapit ko sa kanya ay laging nagdudulot ng pagkalito at pagkadistrak.
Ang makitid na kwarto, ang luma at masikip na kama, ang pagmumuni-muni ko habang may isang tasa ng tsaa sa tabi ko—ang makipag-isa sa aking mga iniisip, magbasa ng paborito kong libro, at ayusin ang aking isipan. Hindi ko na kayang pagdaanan ang drama, takot, at mga tanong na walang kasagutan. Kailangan ko ng isang lugar kung saan ako lang ang makakasama, isang lugar kung saan hindi ko na kailangang mag-alala. Lumabas ako mula sa ospital, tinangkilik ang unang sikat ng araw na tumama sa aking mukha. Huminga ako ng malalim, tinatamasa ang init sa aking balat. Sa sobrang saya ko, nais ko sanang maglakad na lang pauwi. Walang pangakong gagawin, walang plano—makatawid lang sa bawat hakbang. Makakarating sa aking apartment at muling makaramdam ng normal. Nang maglakad ako sa sidewalk, nakita ko ang isang babae na papalabas din ng ospital. "Pasensya na po," sabi ko at agad akong napaurong upang bigyang-daan siya. Nagpatuloy ako sa paglakad habang nag-iisip ng mga susunod na hakbang na p
HARLEY POV “Knock, knock.” Nagulat kami at agad na naghiwalay, parang binuhusan kami ng kumukulong tubig. Agad ko din itong pinapasok. Sa isip isip ko ang sarap kuhain ng baril sa aking tagiliran at iputok sa nars na ito dahil sa pag-antala niya sa amin ni Lilly, pero mahalaga din ang pakay nito kaya siya naruon at hindi ito maaring ipagpaliban. Putang ina! “Oras na para sa gamot mo, Lilly!” Masaya niyang sabi, ang boses niya ay tila wala talagang ideya kung ano ang naistorbo niya. Nakangiti siya at walang kamalay-malay na ang bawat salitang binanggit niya ay parang pampatagal sa tension na ramdam ko sa hangin. Umubo ako nang awkward, pilit na iniiwasan ang tingin ni Lilly. Kinuha ko ang jacket ko at mabilis na isinuot ito, na para bang kahit ang simpleng galaw na iyon ay nakakatulong para muling ibalik ang kaunting kontrol na nawala sa akin. Tiningnan ako ni Lilly, hindi ko maintindihan ang hitsura niya—litong-lito, medyo nahihiya, at higit sa lahat... parang may konting pagkad