KABANATA 110I tried reaching for Colton kase sunod-sunod ang naging doorbell sa aming room. Nakayakap ito sa ‘kin habang ang paa naman ay nakadantay sa mga paa ko. Hubot hubad pa kami sa ilalim ng kama kaya pinilit ko ng gisingin ito upang makapagbihis ako. “L-love….may tao sa labas, please look naman kung sino yun hm?” patanong na saad ko sa kanya. “Alright, good morning love,” paos pa ang boses nito pero nakangiti na agad ang gwapo nitong mukha bago itinukod ang kamay at tinitigan ako. Nakatakip pa ang makapal na kumot sa katawan ko dahil underwear lang ang tanging suot ko ng matapos kaming magtalik kagabi. Hindi ko nga maalala na nakapagsuot pa pala ako nito dahil sa sobrang kapaguran. Madaling araw na kami natapos at alas 8 na ngayon ng umaga. Sino kaya ang panay ang doorbell sa pintuan ng room namin? “Magbihis ka na love, let’s eat after you dress up,” saad nito at hinalikan pa ang tungki ng ilong ko bago tuluyang umalis ng aming kama. Kitang kita ko ang hubad niyang kata
KABANATA 111“Do you mind kung itanong why did you break up?” tanong ko sa kanya habang namimili pa rin kami ng souvenirs.I saw a cute small strawberry keychain and naalala ko si Red kaya naman kumuha ako ng isa para sa kanya.Nagtitingin pa rin ako sa store para naman kina Max at Celeste, bukam bibig pa naman ng dalawang iyon ang pasalubong ng malaman na kasama ako ng boss namin. Na boyfriend ko na ngayon!“I couldn’t say he cheated because wala namang babae or something. Pero I felt that pinagpalit ako e, and ginawa ko naman ang makakaya ko to save our past relationship….”She stopped kaya naman napatingin ako sa kanya. Hindi ko alam kung natulala pa siya o ano pero tinapik ko ang balikat niya kaya napabalik siya sa sarili niya. Nakailang blink pa siya at dahan-dahang bumuka ang bibig para ipagpatuloy ang sasabihin. “N-ngayon, masasabi ko na sana niloko niya na lang ako,” malungkot na saad nito habang nakatingin sa dalawang tao na magkayakap sa isang souvenir shop malapit lang sa
KABANATA 112Habang tinitignan ni Colton kung sino ang nagdoorbell ay nag-focus naman ako habang nanunuod kami ng kdrama ni Alice. She looks as if she’s okay but I know na tinatago niya lang iyon. Nakita ko kanina kung paano siya nasaktan ni Vernon. Pero ngayon pinapakita niyang matatag siya, o pinipilit niya lang kaya ang sarili niya?“O-okay ka lang ba Alice?” hindi ko mapigilang tanong lalo na ng makita ko kung paano siya matawa sa bago naming pinapanuod na movie. Natigilan siya at bahagyang nawala ang mga ngiti sa kanyang labi. “Oo naman Fily, bakit mo natanong?” nakangiti nitong tanong pero nagkibit-balikat lang ako sa kanya. “W-well, you can talk to me if it’s so hard for you. Kahit bago pa lang tayong magkakilala, nakita ko na kung gaano ka-genuine at kabuti ng puso mo.”Ngayon ay nasa akin na ang focus niya at mariing naghihintay ng susunod na sasabihin ko kaya namna bumuga ako ng hangin upang mailabas ang nais kong sabihin sa kanya.“Remember kanina? Hindi ka nga nagdalawa
KABANATA 113“Okay lang kaya si Alice, Love? Hanapin kaya natin siya? I feel really bad for her, kanina lang umiyak siya dahil kay Vernon,” saad ko kay Colton na ngayon ay nakayakap na sa likod ko habang nagluluto ng dinner namin. “Chill love, hindi naman ipapahamak ni Vernon si Alice. Sana lang talaga ay maayos nila ang hindi nila pagkakaintindihan dahil ipipilit ni Mom ang arrange marriage na nais niya,” problemadong saad niya kaya naman natigilan ako. “And you said na walang makakapigil sayo kahit Mom mo pa? Are you saying na walang katotohanan yun?” “Of course totoo yun love, hindi ko nakikitang bride to be si Alice. Ayoko lang na malalaman mong engage pala ako galing kahit kanino. Ikaw lang ang nakikita kong naglalakad papunta sa aisle bilang bride ko,” wika niya kaya kahit pigilan ko ang ngiti ko ay kusa na itong lumabas mula sa bibig ko. “Huwag mo ako masyadong pakiligin baka lalo akong mahulog sayo Love,” nangingising saad ko pero ngumiti lang ito. “Mas gusto ko nga yung
KABANATA 114“O-okay love,” wika ko at niyakap siya dahil nanginginig na siya sa kinauupuan niya. Sobrang tahimik ng byahe, walang nagsasalita samin ni Colton dahil kanina pa siya may kinakalikot sa cellphone niya.“Drive her home, Manong Senti.” Walang lingon-lingon niya akong tinalikuran at mabilis na umalis papunta sa entrance ng hospital. Kumaway na lang ako kahit hindi niya nakikita pero sa loob loob ko ay nalulungkot ako. Pero naiintindihan ko pa rin ang sitwasyon niya ngayon. Baka kapag ako ang nasa sitwasyon niya ay hindi lang ganun ang magiging reaksyon ko. “Nag-aalala lang ho iyon si Sir Colton, wag niyo pong masyadong damdamin ang ginawa niya,” pampalubag ng loob na saad ni Manong Senti na tinanguan ko naman. “Naiintindihan ko naman po siya Manong, ite-text ko na lang po siguro kapag nakauwi na ako,” wika ko at sumandal na sa upuan ko ng magsimula na ulit mag-drive si Manong. Pagkababa ko pa lang sa sasakyan ay mabilis na sumalubong sa ‘kin ang kapatid kong si Easton.
KABANATA 115Matapos ng lunch break ay bumalik na ako sa floor kung nasaan ang opisina ni Colton. Akala ko ay wala pa rin siya pero nakita kong nakaawang ang pintuan ng opisina kaya sumilip ako. Hindi pa man ako tuluyang nakakasilip ay narinig ko na ang pamilyar na boses ni Devia. Kaya naman nanlaki ang mata ko at tuluyan ng binuksan ang pintuan ng kanyang opisina. “I….Akala ko hindi ka papasok ngayon, Love?” awkward na saad ko pero madiin lang itong nakatitig sa akin. Walang reaksyon kaya naman naguguluhan ako sa inaasal nito. “Love? I assume nagkabalikan na kayo,” saad ni Devia na nakaupo sa sofa habang naka dekwatro pa.“Well, I am here now, Fily. Do you need anything?” walang emosyong tanong nito na sobrang nakakapanibago. Isa!Sanay akong excited at nakangiti siya sa tuwing pumapasok ako sa kanyang opisina. Pero hindi ko lubos na maisip kung bakit ganito siya umasta ngayon habang nakangisi si Devia sa sofa ng opisina niya. Pero hindi ko na pinansin iyon dahil baka pagod siya
KABANATA 116“What!” sigaw ko kay Max na tumatawa na ngayon sa kinauupuan niya. Of course hindi ko gagawin yun no! Kahit pa magkaaway kami ni Colton ay hindi ko magagawang humalik ng ibang lalaki habang hindi ko siya kasama. “Go or shot puno, Fily.” Napatingin na lang ako sa beer na sinalinan ng puno ni Max. Napalunok na lang ako dahil alam kong tatamaan na ako kapag ininom ko ang shot na iyon. Pero mas tatamaan ako kapag humalik na lang ako ng ibang lalaki sa loob ng bar na ito. At hindi ako ganoon kababaw para pagtaksilan ang lalaking mahal ko. “Shot puno na lang,” nakapikit kong saad at mabilis na hinawakan ang baso pero bago ko pa man mainom ang alak ay may naramdaman akong humigit sa ‘kin. Sa sobrang bilis ng pangyayari ay nanlaki ang mata ko ng makita ang lalaki kanina na gustong maki-share ng table ay hinahalikan ako ngayon!Nang mapagtanto ang nangyayari ay mabilis ko siyang tinulak at malakas na sinampal sa mukha. “How dare you?!” sigaw ko sa kanya at madiin na pinunasa
KABANATA 117Buong araw ay wala akong ganang makipag-usap at binabad na lang ang sarili ko sa paperworks. Hindi ko na rin siya kinulit pero pinapaalalahanan ko siya sa mga importanteng gagawin. Kahit gusto kong tumawag ng delivery para sa pagkain niya ay nasasayangan naman ako sa lunch box na pinrepare ko para sa kanya. Kaya kahit medyo nagtatampo ako sa kanya kanina ay sinubukan ko pa ring ngumiti at pumasok sa opisina niya. Hindi ko napansing wala na pala sa loob ng opisina niya si Devia dahil hindi naman ako inimik nito kung umalis man. “Lo…S-sir, d-dinalhan kita ng lunch mo today,” nakangiting saad ko kahit napakalakas na ng tibok ng puso ko. Nag-aalala na baka tanggihan niya na naman katulad ng kanina dahil lalo kong ikakalugmok iyon. “Thanks, ilapag mo na lang diyan,” malamig na wika niya at hindi man lang ako tinignan kahit isang segundo lang. “M….may problema ba tayo?” hindi ko na mapigilang magtanong sa kanya dahil litong lito na ako. “Wala, Fily.” “W….wala?” hindi ko
KABANATA 138Tulala at malalim ang iniisip ko habang pabalik ng hospital. Hindi ko alam kung paano ako nakapag-drive habang naalala ang mga impormasyon na tumatak sa aking isipan. Ang mga taong tinanggalan nito ng hanap-buhay, mga magsasakang pilit inuutakan para sa pansariling interes, at mga taong inapakan sa kadahilanang mas may kapangyarihan ito. Kasama ang mga protesta na hindi napakinggan dahil sa hindi na-establish na balita. Naunahan ng pera bago pa ang katotohanang kayang bilhin ng mga mayayaman ang mga taong puno ng pagsisikap. Ang mga taong nagsasakripisyo sa initan at magdamag na tayuan para lang may maiuwing katiting na biyaya sa kanilang pamilya. Ang kasong ito ay hindi na lamang para sa aking itay, ito ay para na rin sa mga taong naapi, nawalan ng hanapbuhay at mga taong nasagasaan ng isang mapanakit at mapangabuso na demonyo. “Still up pa rin ba ang offer mo?” tanong ko kay Craise ng sagutin nito ang tawag ko. “A-ano….anong offer?” tanong nito habang halata na na
KABANATA 137“I won’t use the same strategy your dad did,” matigas na wika ko sa kanya. Nakakaintindi naman itong tumango pero alam ko ring ipipilit nito ang gusto. Their dad is a monster. And I want to use the law to make him beg that he should have gone for a good life instead of blaming other people just because he is powerful. “Kung hindi mo kayang gamitin ang mga anak niya, sigurado akong may gagamit sa amin laban sa kanya,” huling wika ni Craise bago ito tuluyang nawala sa aking paningin. “Anong ibig niyang sabihin?” bulong ko pero wala namang makakasagot nun dahil umalis na ang lalaki. “Fily, dito na rin muna ako tutulog ha. Samahan na kita magbantay kay Tito,” aniya Pam habang nakatingin kay itay na may mga swerong nakakabit sa kanyang katawan. Marahan lang akong tumango at tumabi sa kanya sa kabilang sofa, mahina niyang tinapik ang balikat kaya mabilis akong humilig sa kanyang balikat. Hindi man comportable ang aming mga pwesto pero hindi ko na namalayan na naka-idlip na
KABANATA 136“Pwede ba Colton? Hindi ka ba titigil sa pagsunod mo?” galit na tanong ko sa kanya ng makitang sumusunod pa rin ito sa akin. “Buntis ka ba, Fily?” mahinang tanong nito na umabot pa rin sa pandinig ko. Sorry anak, pero kailangan kitang itanggi sa ama mo. “Ganyan ka na ba kabilis maniwala ngayon? Hindi ako buntis at hinding hindi ako magpapabuntis sa ‘yo, Colton,” sambit ko tuluyan siyang iniwan sa canteen. Sinubukan niya pa akong tulungan pero mabilis kong iniwas sa kanya ang mga dala ko. Kung maaari lang ay ayoko ng magkaroon ng anumang interaksyon sa kanya. “Fina! Okay ka lang? Hindi ka naman nasaktan nung pumunta ka dito?” humahangos na tanong ni Craise. Mukhang kagagaling lang nito sa natapos na runway pero dito kaagad siya pumunta. Mukhang umaatake na naman ang pagiging emosyonal ko dahil ramdam ko ang pangingilid ng luha ko. Sa buong durasyon na nandito ako sa hospital ay sila ang tinatanong ko kung kamusta. Pero ngayong tinanong ako ng lalaki ay parang naramd
KABANATA 135Humahangos akong pumunta ng hospital, dire-diretso ako sa emergency room. Ni hindi ko na inalintana kung anong itsura ko basta makita ko lang ang itay. Malayo pa lang ako ay nakita ko na agad ang inay na nakasandal sa pader. Si bunso ay palakad-lakad at hindi alam ang gagawin. Nakita kong mahigit isang oras ng ginagamot ng mga doktor ang itay sa loob ng emergency room.“Ate!” sigaw ng kapatid ko at mabilis na lumapit sa ‘kin. Umiiyak ito habang nakayakap sa katawan ko. Mukhang nailabas ko na ata lahat ng luha ko dahil walang tumutulong luha dito. “S-sabi ng mga pulis, pinagtulungan daw si itay sa loob ng kulungan. A-alam nating mabait si itay kaya h-hindi ito magsisimula ng gulo,” pagsusumbong nito kaya lalo akong naawa sa bunsong kapatid. “Magbabayad ang may gawa nito kay itay bunso, hindi tayo papayag na kung sino pa ang nag-aagaw buhay ay siya pa rin ang mananagot,” may gigil na bulong ko sa kanya bago ako umalis mula sa yakap niya. Pinuntahan ko ang inay at itin
KABANATA 134 My mind went blank. Wala akong ibang maisip maging ang presensya ni Craise na ngayon ay hawak-hawak ako ay hindi ko napansin. “Are you okay, Fina?” nag-aalalang tanong nito. Isang masamang tingin lang ang pinataw ko sa kanya. Kahit nanghihina ay tumayo ako ng hindi humihingi ng tulong sa kanya. Ngunit dahil sa naging epekto ng masamang balita ay muli lang nanlambot ang tuhod ko at napaupo sa harapan niya. “Just let me fucking help you. I know you don’t like me, but your body can’t take it,” sambit nito kaya kahit ayoko mang magsalita dahil alam kong masasakit na salita lang ang lalabas sa aking bibig ay wala akong nagawa. “Leave me alone. Finish the runway, Villagonzalo. Wag ngayon,” madiing wika ko sa kaniya. “Tinatawag ka na ng organizers, Craise. I’ll take it from here,” wika naman ng magaling na kapatid nito. Nakita ko lang ang marahang pagtango ni Craise sa kuya niya. Hindi ko alam kung dapat ko bang ipagpasalamat na dumating ang kuya niya. Dahil alam ko sa sa
KABANATA 133That night, hindi ko alam kung paano ako nakatulog sa kakaisip sa dalawang magkapatid na handang magpagamit para makulong ang ama nila. “Gosh, sakit ng ulo ko!” inis na wika ko pagkatayo mula sa higaan. Badtrip tuloy ako ang aga-aga pa lang pero kumikirot ang ulo ko, paano ba naman ay kulang ang tulog. Everything was literally fine except for my mood, everyone was happy and smiling. Even Pam, she was smiling while looking at something on her phone. I also got medicine and cooked instant noodles before drinking my meds. It’s another day to the company, but I can finally see the models and how they present theirselves in the runway. “Girl, are you ready for tonight's ganap? A lot of our model would be representing our company at bench,” excited na sambit ni Pam. “Of course, kahit noon pa naman ay gustong gusto ko na kapag may mga rampa-rampahan diyan. I was really grateful for my parents, they put up with my kaartehan nung nakaka luwag-luwag pa kami,” wika ko at inaalal
KABANATA 132“C’mon, Fina! Just say yes already, ilang weeks na lang magsisimula na ang trial,” pangungulit nito na hindi ko pinansin. Sana pala ay nagtigil na lang ako sa bahay kesa pagurin ang sarili kong mag-ayos, mag-commute para lang ibenta ang sarili niya sa ‘kin. Kahit nanggigigil ay pinipigilan ko ang sariling sumabog dahil nakakahiya sa mga taong makakarinig ng pang-kalye kong sermon. “J….just finish your food, Craise,” may diing saad ko pero mukhang hindi niya pa rin sineseryoso ang sinasabi ko. “I have leads and statements okay? May witness rin, ano hindi ka pa rin ba papayag?” tanong nito na ikinailing ko na lang. My hunch is saying na baka niloloko na naman ako nito, baka ang sinasabi nitong leads at statements ay gawa-gawa niya lang. Baka maging ang witness na tinutukoy nito ay siya, sobrang galing niya naman kung ganoon. “We can check his whereabouts, Fina! I already put a GPS tracker on his car kaya mabilis lang natin siyang mahahanap.”“I also hired men to watch
KABANATA 131Pagkatapos kumain ay umalis na rin si Craise dahil may pupuntahan pa raw siya. Habang ako ay kinakausap ang mga events coordinator lalo na sa papalapit na fashion week. Marami kaming mga modelo sa kumpanya at dahil may mga fashion week na nataong gagawin sa iisang araw ay ipapasok ko kung maaari lahat ng mga modelong available. Experience na rin ito at knowledge on how to handle or walk in a runway. “Okay lang ba ang ayos ko, Pam?” tanong ko sa babae na nakaupo lang sa sala. Tinignan lang ako nito saglit at marahang tumango. Hindi rin naman ako nag-aasam ng malaking reaksiyon mula sa kanya dahil alam kong mag pinagdadaanan ito. Ayoko na rin siyang guluhin at magpasama sa kikilalaning lawyer dahil ayoko ng dumagdag sa sakit ng ulo niya. Kahit hindi nito sabihin ay alam kong apektado pa rin siya sa problemang hindi niya masabi-sabi sa akin. Pinili ko ring bag ay yung classic channel na nakita ko sa closet. It goes very well with my tube dress na plain black lang din. A
KABANATA 130Habang nagtatrabaho ay biglang dumaan sa isip ko ang mangga at bagoong. Pero dahil madami rin akong inaasikaso para sa isang event ay ipinagsawalang bahala ko muna iyon. Kanina pa rin ako pabalik-balik sa portfolio ni Devia dahil kasali siya sa line up ng mga models na kailangan para sa event ng bench. Hindi maipagkakaila na magaling at hinahangaan ang babae sa larangan ng kanyang career. Nang buksan ko pa ang telepono ay bumungad na naman sa akin yung mga mangga na may napakadaming alamang. Mas nangasim din ako ng makitang pwede rin lagyan ng chili garlic oil at mas masarap daw. “Hello po, pwede po bang umorder through food panda?” tanong ko kaagad sa isang tindera na nag-PM sa akin. “Ay! Pasensya na po ma’am, wala pa pong deliver ng mangoes,” hingi ng paumanhin ng isang tindera. Nag-try pa akong maghanap ng ibang seller pero wala na akong makita. Sunod-sunod na rin na nagsisilabasan ang iba’t ibang version ng green mangoes with alamang. Darn those green mangoes!I