CRUSH ON YOUตอนที่ 12 หนึ่งชั่วโมงต่อมา เราเดินกันมาจริง ๆ โดยปล่อยรถทิ้งไว้แบบนั้น เพราะไทก็ยังตอบไม่ได้ว่ารถลากจะมาถึงกี่โมง ถึงจะค่อนข้างเสี่ยงที่ปล่อยรถไว้ที่เปลี่ยว แต่ไทบอกว่าเราไม่ควรอยู่บนรถ เพราะถนนมันอันตราย และใช่… ถัดออกมาหลายกิโลฯ มีรีสอร์ตอยู่จริง ๆ จะเรี
“อาบได้นะนา สะอาดอยู่” “อะ… อือ” “งั้น… ให้ไทรอตรงไหนดี?” “…” ฉันเงยหน้าขึ้นสบตากับคนที่จะรับหน้าที่ยืนเฝ้า ไทเม้มปากเล็กน้อยก่อนจะส่งต่อกระเป๋าเป้มาให้ฉันเป็นคนถือ สายตาเราทั้งคู่คงจะพากันกระอักกระอ่วนไม่ไหว สุดท้ายเลยต้องหันมองไปคนละทิศละทาง “ไทรอฝั่งนี
CRUSH ON YOUตอนที่ 13 TAI TALKS เวลาผ่านไปค่อนคืนก็แล้ว… ผมก็นอนไม่หลับ… แต่ดูเหมือนอีกคนจะหลับสบายไปแล้ว อาจจะเพราะเป็นคนนอนไว ถึงนาจะกังวลแต่ก็หลับไปได้ง่าย ๆ เสียงลมหายใจสม่ำเสมอกับเรือนร่างเล็กในชุดนอนแขนยาวขายาวนอนนิ่งอยู่ตรงหน้าผมนี่เอง ห่างไปไม่ถึงคืบด้วยซ้ำ ผมรู้ส
คุณป้าสุขภาพไม่ค่อยดีเลยต้องออกมาอยู่กับธรรมชาติ และระหว่างที่นาเข้าไปหาพวกท่านผมก็ยืนพิงรถที่สุดท้ายแล้วก็จัดการอะไรเรียบร้อยขับต่อมาถึงที่หมายได้อย่างปลอดภัย ยิ่งยืนทอดสายตามองไปข้างหน้าก็ยิ่งสัมผัสได้ว่าทำไมพวกผู้ใหญ่ถึงเลือกมาปลูกบ้านในที่ห่างไกลแบบนี้ ธรรมชาติสีเขียวดูช่วยเยียวยาได้
CRUSH ON YOUตอนที่ 14 วันต่อมา “ไม่ต้องขับรถไปก็ได้ลูก มันมีมอเตอร์ไซค์ของลุงแดงอยู่ข้าง ๆ บ้านไทขับเป็นไหม?” “เป็นครับคุณป้า” “งั้นขับมอเตอร์ไซค์ไปก็พอ ทางเข้ามันแคบ” “…” ฉันยืนรอแม่คุยกับไทอยู่ที่หน้าประตู วันนี้ภารกิจของเราก็คือไปเก็บผลไม้จาก
“กลับไปให้แม่ช่วยดูดีไหม?” “เราอยู่ห่างออกมาตั้งสิบกิโลฯ นาจะรอ?” “…” เพราะสีหน้าจริงจังของไททำให้ฉันไม่กล้าที่จะเถียงอะไรออกไป แต่ยังยืนกลืนน้ำลายนิ่งอยู่อย่างนั้น ไทไม่รอฟังคำตอบ แต่รีบเลิกชายเสื้อขึ้นอีกครั้งส่งสัญญาณให้ฉันจับมันเอาไว้ ดวงหน้าหล่อเหลาดูจริงจังจนฉันไม่กล
CRUSH ON YOUตอนที่ 15 ฉันรู้สึกหูอื้อตาลายอีกครั้งตอนที่ไทสัมผัสแผ่วเบาเข้าที่หัวไหล่เหมือนกับกำลังอยากแกล้งกันให้ช็อกตายตรงนี้ ในขณะที่ฉันกำลังอยู่ในโมเมนต์ที่พูดอะไรไม่ออก ไทกลับกำลังโปรยเสน่ห์ใส่กันไม่หยุด ทั้งสายตา ทั้งรอยยิ้ม รวมถึงสัมผัสแบบนี้ก็ด้วย และมันก็น่าอายตรงคำพูดที่ฉันเอ่ยออ
‘พี่สาวครับ… สวัสดีครับพี่ครับ…จำน้องชายคนนี้ได้ก่…จำได้บ่ได้ก็บอกมา…ล้าลา…’ เสียงที่ติดสำเนียงเหนือร้องท่อนแรกออกมาคนก็พากันร้องตาม จากที่ยืนรอไทก็กลายเป็นว่าฉันกำลังยืนฟังเพลงอยู่ท่ามกลางวงล้อมของคนที่ทยอยเดินเข้ามาหยุดยืนใกล้ ๆ กันเพื่อฟังดนตรี มันรู้สึกสดชื่นแปลก ๆ เพราะคงหาบรรยากาศแ
CRUSH ON YOUตอนพิเศษ 2 3 ไอ้ไนน์เรียกไปเล่นเกมที่บ้าน… เพราะไม่มีอะไรให้ทำ ผมก็สะบัดตัวออกจากผ้าห่มเดินออกไปที่ระเบียงเพื่อที่จะใช้วิธีปีนระเบียงข้ามไปบ้านข้าง ๆ แบบที่ชอบทำเป็นประจำ ก็ขี้เกียจจะไปเข้าทางประตูหน้ารั้วนั่นแหละ และเพราะทำแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร… คน
CRUSH ON YOUตอนพิเศษ 1เจ็ดปีก่อน 1 “แดกข้าวยัง?” “ยัง แม่ไม่อยู่” “เจ๊นาทำข้าวเช้าไว้ให้ มึงเข้ามากินก่อนดิ” “…” ผมชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้แสดงอะไรออกไปมากกว่าการเดินตามคนที่เป็นเพื่อนสนิทมาตั้งแต่เด็กแบบไอ้ไนน์เข้าบ้านหลังที่อยู่ติดกันกับบ้
“อืม… เดี๋ยวไว้กินข้าวเสร็จไปดูด้วยกันก็ได้” ฉันชำเลืองมองไทอย่างแปลกใจว่าทำไมตัวฉันถึงจะต้องไปดูด้วย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เรากินข้าวกันไปคุยกันไปเหมือนทุกวันไม่ได้มีอะไรต่างจากตอนที่ยังไม่แต่งงานเท่าไร แต่ที่ต่างคงเป็นเรื่องหัวข้อในการสนทนาเปลี่ยนเป็นอะไรที่โตขึ้นไม่ใช่แค่เร
CRUSH ON YOUตอนที่ 44 สองปีต่อมา เราแต่งงานกันแล้ว… ตอนนี้ฉันกับไทแต่งงานกันได้ปีกว่าแล้ว และมีลูกด้วยกันหนึ่งคน แต่คนตั้งชื่อลูกกลับไม่ใช่ฉันหรือไทหรอก เป็นไนน์ต่างหาก… คุณป้าสมรกับคุณลุงรัตน์ย้ายไปอยู่บ้านที่เพิ่งซื้อมาเมื่อปีกลายได้สักพักแล้ว ตอนแรกก็ดูเหมือนว
ไทหันมาเห็นกันก็ผุดตัวลุกขึ้นยืน เพราะต้องขับรถออกไปส่งกันเหมือนทุกวัน ไนน์มองมาเล็กน้อยแล้วก็หันกลับไป “แม่มาถึงกี่โมงอะเจ๊?” “เย็น ๆ นั่นแหละ ไม่ต้องออกไปไหนอีกล่ะ” “รู้แล้วน่า” “แล้วคุณลุงคุณป้ามาถึงวันนี้ไหม?” ฉันหันกลับมาถามอีกคนที่เดินนำออกไปนอกตัวบ
CRUSH ON YOUตอนที่ 43 หลายเดือนต่อมา ในขณะที่ฉันกำลังงัวเงียตื่นเพราะถูกคนบางคนกวน แต่คนกวนดูเหมือนจะตื่นเต็มตามานานแล้ว เพราะนัยน์ตาสดใสที่กำลังเงยมองกันอยู่เป็นประกายวาววับ ผ้าห่มผืนหนาถูกสะบัดออกทันทีที่ฉันลืมตาขึ้นมอง ไทที่กำลังลากลิ้นเลียตรงกึ่งกลางร่างกายยังคงทำสิ่ง
เออ… เด็กมันก็เก่งจริงเถียงอะไรไม่ได้ไง... TT^TT สิบนาทีต่อมา ฉันบอกไทว่าจะมาเข้าห้องน้ำแล้วจะยกของไปเพิ่มให้ ตอนแรกไทก็ว่าจะมาด้วยกัน แต่เพราะปวดหนักจะมาให้น้องมันนั่งรอก็กระไรอยู่ หลังจากทำธุระเสร็จเรียบร้อยเตรียมจะเดินกลับไปที่บ้านข้าง ๆ ก็ต้องชะงักอยู่ที่ประตู เพราะ
CRUSH ON YOUตอนที่ 42 สองชั่วโมงต่อมา หลังจากเรายกอาหารมากินกันที่บ้านไท และเปิดเหล้าไปได้สองรอบทุกคนก็เริ่มที่จะเมา เสียงพูดคุยยังดังต่อเนื่องอย่างสนุกสนาน ถึงฉันเองก็สนุกไปด้วยเพราะตอนนี้เรากำลังเล่นเกมกระดานกัน ใครแพ้ก็แค่ดื่มเพียวไปหนึ่งช็อต และมันแย่ตรงที่ฉันแพ้แทบจะ
ไทยืนอยู่ข้างนอกสภาพราวกับเพิ่งตื่นนอน เจ้าตัวเดินเข้ามาได้ก็กอดกันเข้าหาตัวทันที ก้มลงมาหอมแก้มกันฟอดใหญ่ก่อนจะเอ่ยปากถาม “ไอ้ไนน์มันกลับไปแล้วเหรอ?” “อือ เห็นว่าต้องรีบกลับไปทำงาน” “อือฮึ…” “เจ๊ว่าเจ๊จะเข้านอนไวหน่อย” “…” แม้จะเป็นคนโกหกไม่เก่ง