PRESENT DAY...
"I-I'M sorry," ang tanging nasambit ni Jenny saka maingat na binawi ang sarili niyang braso mula kay Jason.
"Papayag ka ba na kausapin ako ngayon?" ang mahinahon na tanong sa kaniya ng binata ilang sandali pagkatapos.
Tumango siya. "Pero over dinner dapat at hindi dito sa kwarto mo," aniyang inayos ang sarili saka na lumabas ng kwarto.
Pareho silang tahimik ng binata habang kumakain. Naiilang si Jenny pero ayaw niyang ipahalata. Natapos ang hapunan at hindi sila nakapag-usap. Iyon ang dahilan na nakita niya kaya siya niyaya ni Jason na mag-stay muna sa terrace at doon magpahangin. Hindi naman siya tumanggi.
"Jen?" ang binata nang manatili siyang tahimik at nakatanaw lang sa madilim na kalangitan.
"Yes?" aniyang hindi tiningnan ang binata.
"Wala na si Ara," anito.
Sa sinabing iyon ni Jason ay mabilis siyang napalingon sa katabi.
"Anong ibig mong sabihin na wala na si
"MATUTULOG na ako, salamat sa pag-i-insist ng usapan, mas okay na ang pakiramdam ko ngayon," nang ihatid siya ni Jason sa kaniyang cabin ay iyon ang sinabi niya sa binata. Tumango si Jason habang nakangiti. "Ibig sabihin ba nito okay na tayo? Hindi ka na galit sa akin?" tanong ng binata sa kanya. Noon nakangiting tumango si Jenny. "Matagal na iyon, sampung taon na, siguro kaya hinayaan ng Diyos na magkita ulit tayo kasi gusto Niya na magkaroon tayo ng maayos na closure katulad ng ginawa natin kanina. Hindi naman kasi tayo magiging totoong masaya kung hindi natin aalisin sa mga puso natin ang galit at kahit anong negative vibes, hindi ba?" "Tama ka. Salamat din at pinatawad mo ako, bukas gusto mo bang sumabay sa akin sa almusal?" si Jason sa karaniwan na nitong mabait na tono. "Naku hindi na muna siguro. Plano ko kasing maglakad-lakad muna bukas ng umaga," tanggi niya. "Ganoon ba? E di samahan nalang kita? Samahan kitang maglakad ka
"ABA, maaga ah," si Jenny iyon nang puntahan niya ang dalaga sa cabin nito na tamang nakita niyang palabas narin. "Syempre ba, ayoko yatang maiwan sa first date natin," sagot niyang inakbayan ang dalaga pero mabilis nitong tinabig ang braso niya. Tumawa lang ng mahina doon si Jason saka sa humahangang sinuyod ng tingin si Jenny mula ulo hanggang paa. As usual dahil malamig sa Baguio at naka hoodie jacket ito na kulay pula, hapit na pantalong maong at rubber shoes. "Oh, bakit ganyan kang makatingin?" halata man sa boses at tono ng pananalita ng dalaga ang matinding pagkailang dahil sa ginagawa niyang lantarang oberbasyon rito ay hindi parin siya nagpapigil. "Wala, ang ganda mo parin kasi, at sexy pa," ginawa niyang mapanukso at makahulugan ang huling adjective na ginamit niya kaya na sa tingin naman niya ay nakuha ng dalaga ang ibig sabihin kaya mabilis itong pinamulahan ng mukha. "Tumigil ka nga, ang aga-aga mo kung mang-asar,
SUMAPIT ang araw ng kaarawan ng ina ni Jason. At katulad ng naipangako niya ay siya na ang nag-ayos ng lahat ng kailangang ayusin para sa isang espesyal na hapunan na kung tutuusin ay apat lang silang magsasalu-salo. "Hindi ka ba pumapasok sa trabaho? Bakit parang ilang araw ka nang nandito sa Baguio?" naitanong niya kay Jason. Nasa supermarket sila noon para mamili ng mga kakailanganin sa lulutuin niyang mga putahe. Habang si Aling Malou nalang ang inutusan ni Mama Loida na mamalengke para sa mga iba pang mas mainam na bilhin doon. "Nagsabi naman ako sa kaibigan ko, baka natatandaan mo si Paul?" tanong ni Jason habang itinutulak ang cart. Sandaling tumahimik si Jenny saka inalala ang sinabing pangalan ni Jason pagkatapos ay tinitigan lang niya ito saka magkakasunod na umiling. "Bukod kay Daniel may iba ka pa bang naging kaibigan?" naitanong niya. Nakita niyang tila ba nag-alangan si Jason na sagutin ang tanong niyang iyon kaya maagap na
"NAKU ngayon pa lang sasabihin ko na ang totoo, maswerte ang lalaking mapapangasawa mo dahil napakasarap mong magluto!" si Aling Malou iyon nang magkakaharap na silang kumakain ng hapunan. Sa sinabing iyon ng ginang ay nagulat na lamang siya nang bigla ay magkakasunod na umubo si Jason. Hindi nagtagal ay inabot nito ang baso ng tubig saka uminom. Bahagya pa siyang nagulat nang biglang mag-angat ng tingin ang binata saka nito sinalubong ang mga titig niya nang may amusement sa mga mata. "Talagang maswerte," si Mama Loida iyon na sinagot ang sinabi ni Aling Malou. Nahihiyang ngumiti lang si Jenny at pagkatapos ay ipinagpatuloy ang tahimik na pagkain. Kanina sa kusina habang nagluluto siya ay mas pinili niyang huwag nang masyadong kibuin si Jason. Naiinis kasi siya sa inasal nito kanina tungkol sa planong pag-imbita ni Mama Loida kay Leo sa birthday nito. Dati na kasing naging ganito sa Jason sa kaniya noong nasa kole
KUNG kailan siya tinitigilang halikan ni Jason para magkaroon ng pagkakataong huminga, hindi alam ni Jenny. Dahil ang totoo pinakawalan lang ng binata ang mga labi niya pero hindi parin tumigil sa pananalakay ang nakakapaso nitong mga labi sa kaniya nang bumaba ang mga iyon sa leeg niya hanggang sa balikat niyang kanina pa nakabilad sa harapan nito. "Napakabango mo," anas ng binata saka walang kahirap-hirap na ibinaba ang kabilang bahagi ng roba niya na naiwang nakasabit sa kaniyang balikat. "Jason, please habang maaga pa, tumigil ka na," muli nang parang bahagyang bumalik sa tamang huwisyo at direksyon ang isipan niya ay iyon ang nanulas sa mga labi niya Jenny pero sa paanas na paraan. Narinig niya ang mahinang tawa na naglandas sa lalamunan ng binata bago nito hinawakan ang mukha niya saka iniharap rito kaya nagtagpo ang kanilang paningin. "No," anitong hinalikan siya sandali bago nagmamadali ang mga kilos na tuluyan inalis an
MAHABANG daing ang itinugon ni Jenny sa ginawang pagtrato ni Jason sa kaniyang pagkababae lalo nang magsimulang gumalaw sa mas mabilis na ritmo ang daliri nito doon. Lalong nagtumindi hindi lang ang init na nararamdaman niya kundi pati narin ang panginginig ng buong katawan niya. Isang malamig na gabi kung tutuusin lalo at nasa Summer Capital na lugar sila ng Pilipinas, ang Baguio City. Pero iba ang nangyayari sa kaniya ngayon. Pakiwari niya ay nagliliyab ang kabuuan ng silid dahil sa hindi pa man pero matinding pananalasa na ni Jason sa kaniyang pagkababae habang hindi rin nito nilulubayan ng napakapusok na halik ang kaniyang bibig. Agad siyang nanghina nang dahil sa matinding sensasyon na makailang beses na gumuhit sa katawan niya habang ramdam na ramdam niya ang bawat paghugot at pagpasok ni Jason sa loob niya ng daliri nito. "Oh, my god!" ang agad na kumawala sa bibig niya nang pakawalan ni Jason ang mga labi niya at saka siya tinitigan sa paraan na
THE movement of Jason's tongue in and out of the slit of her femininity stopped for a moment. Instead, he began to give her an inhuman suck on her jewel which made her even more aroused. Parang isda an inalis sa tubigan si Jenny sa ikinilos na iyon ng kaniyang katalik. Kung parusa ito o katulad ng sinabi nito kanina ay pasasalamat, hindi na iyon mahalaga sa kaniya. Dahil nang mga sandaling iyon isa lang ang importante sa kaniya, at iyon ay ang nararamdaman niya nakakapasong init at nakakabaliw na kaligayahan at contentment na ibinibigay ni Jason sa kaniya at ang lahat ng nagiging maalab pero mainit na epekto niyon sa katawan niya. Paano ba niya ipaliliwanag na noon at hanggang ngayon kahit sampung taon na ang nakalilipas ay tanging kay Jason lang siya nadarang ng ganito? At iyon ay sa kabila pa ng katotohanang sinaktan siya nito ng husto. Hindi nagawang bawasan ng sakit at sugat na ginawa at iniwan ni Jason ang init at sensuwal na pag
SINABI niyang gusto pa niya kaya iyon ang ibinigay sa kaniya ng binata. Pero sa pagkakataong iyon wala na ang mahinahon na dila nitong sumusuyo at malambing na humahaplos sa kaniyang pagkababae.Sa halip ay naging parang baga ang dila ni Jason. Tama isang nagbabagang paint brush na nagpapahid ng nakakabaliw pero maalab na kaligayahan sa pagkababae niya. At iyon ang nagbigay sa kaniya ng dahilan para magkakasunod na magpakawala ng magkakasunod na ungol at impit na pagdaing.Hindi niya alam kung plano siyang patayin ni Jason sa labis na kaligayahan pero sa ginagawa nito ay parang iba ang gusto niyang paniwalaan. Parang tinuturuan siya ng leksyon, kung ano ba ang ginawa niyang kasalanan rito para parusahan siya ng binata ng ganito kasarap, gusto niyang ipagsigawan sa mukha nito na willing siyang habang buhay na magkamali at talagang sasadyain niya ang pumalpak gawin lang nitong muli sa kaniya ang ganito."Yes, shit ang sarap," ang tanging nasambit
“CONGRATULATIONS, kambal na babae at lalake ang magiging anak ninyo,” ang masaya anunsiyon ng doktor na tumitingin kay Jenny. “Talaga Dok?” ang malakas na sambit ni Jason na halatang napakasaya nang mga sandaling iyon. “Yes, Mr. Espinosa,” anitong malapad ang pagkakangiti sa mga labing pinaglipat-lipat ang paningin sa kanilang dalawa. “Grabe, hindi ako makapaniwala!” si Jason iyon. Mula kaninang nasa byahe sila galing ng ospital at hanggang ngayon nasa bahay na sila ay iyon parin ang paulit-ulit nitong sinasabi. Si Jenny nang mga sandaling iyon ay nakangiting nakaupo sa paborito niyang rocking chair. Natatandaan niya, mga college pa lamang sila ni Jason ay gustong-gusto na niya ang tumba-tumba na iyon. Kaya siguro ganoon at ngayon doon na nga siya nakatira sa bahay na iyon na sinasabi ng kanyang asawa na bahay na nilang dalawa noon pa man ay madalas siyang doon nakaupo. “Grabe, daig mo pa ang nagbubuntis kung maka-reac
SA opisina ni Jason siya pinayuhan ng binata na maghintay rito. Nagsimula ang meeting matapos siyang pormal na ipakilala ng lalaki kay Paul na nang makaharap niya ay noon pa lamang niya naalala. Nakikita nga niya ito noo sa school pero hindi siya nagkaroon ng chance na makausap ito. Medyo natagalan ang meeting kaysa isang oras na sinabi ni Jason sa kanya. Noon niya naisipan na umidlip muna sa mahaba at magandang leather couch sa loob ng opisina ng lalaki. Sa dami ng nangyari sa nakalipas na mga araw ay masasabi niyang ngayon siya literal na nakaramdam ng pagod kaya naman madali siyang tinangay ng mahimbing na pagtulog. ***** MALAPAD na napangiti si Jason nang mapasukan sa loob ng opisina si Jenny at makitang himbing na himbing ito sa mahabang leather couch. Noon maiingat ang mga hakbang niyang nilapitan ang dalaga saka naupo sa center table na yari sa kahoy. Kung hindi pa niya gagawin ngayon,
“I’M so sorry, Miriam,” simula ni Jenny nang magkaharap na sila ng legal na asawa ni Ryan. “Wala kang kasalanan. Kahit ayokong aminin sa sarili ko, alam ko sa lahat ng nangyari si Ryan ang responsible. Pero hindi ko pwedeng isisi sa kanya ang lahat, siguro may pagkukulang din ako,” iyon ang isinagot nito sa kanya habang pareho nilang inaabot ng tanaw ang walang malay na si Ryan mula sa salamin glasswall ng ICU. Nagbuntong hininga doon si Jenny saka muling nagbuka ng bibig para magsalita. “Pero hindi ko maiwasan ang makaramdam ng guilt. Alam ko kahit hindi ko ginusto kasama ako sa mga naging dahilan kung bakit nasira ng tuluyan ang pamilya ninyo,” sa puntong iyon ay hindi na napigilan ni Jenny ang mapaiyak. “H-Hindi ko sinasadya, I’m so sorry,” aniyang tuluyan na ngang napahikbi. Nang mga sandaling iyon ay nasa hindi kalayuan si Jason. Sa lobby rin na iyon at nakaupo. Hindi alam ni Jenny kung nakikita siya ng binata pero sana ay hindi.
“ARE you okay?” tanong ni Jason sa kanya nang manatili siyang nakaupo lang sa ibabaw nito. Sa puntong iyon ay nahati si Jenny sa kagustuhan niyang sagutin ang tanong na iyon ni Jason o mas bigyan ng pansin ang masarap na pakiramdam na inihahatid sa kanya ng posisyon niya ngayon. Pero may palagay siya na nahuhulaan ng binata kung ano ang tumatakbo sa isipan niya nang mga sandaling iyon. At iyon rin ang nakikita niyang dahilan ng paggalaw nito. “Oh!” ang nasambit niya na sinundan ng isang nasasarapang singhap. “Huwag kang magulo Jason!” aniya saka pinigil ang muling mapa-ungol pero nabigo siya. Malapad ang ngiting nakita niyang pumunit sa mga labi ng binata. “Hindi naman ako magulo ah, ang tagal mo kasi. Nabibitin ako,” sa huli nitong sinabi ay mabilis na nag-init ang mukha ng dalaga. Napalunok ng magkakasunod si Jenny pagkatapos niyon. “A-Ang haba kasi ng ano mo, hindi ko alam kung paano ako mag-
“TAMANG-TAMA ang dating ninyo, ready na ang pananghalian,” si Rowena nang araw ring iyon bago magpananghali at maihatid siya ni Jason sa kanila.Mabilis na binalot ng pagtataka ang isipan ng dalaga nang makita niyang matamis pang nginitian ng nanay niya si Jason at ganoon rin ang binata rito.“Tulungan na kita, Tita Weng,” prisinta pa ni Jason.“Sige anak, halika na sa kusina,” ang nanay niya kay Jason. “At ikaw naman Jenny, magbihis ka na,” anito pa sa kanya.Tumango lang si Jenny sa sinabing iyon ng nanay niya saka na siya nagtuloy sa kanyang kwarto para mabihis.*****“MAHAL na mahal ko po si Jenny, Tita Weng. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung ano ba talaga ang totoong nararamdaman niya para sa akin,” si Jason na nagpakawala pa ng isang mabigat na buntong hininga matapos sabihin kay Rowena ang totoo.Kahapon, katulad
“OH! Jason!” iyon ang unang nasambit ni Jenny nang pakawalan ni Jason ang mga labi niya habang patuloy ito sa ginagawa nitong pananalasa sa pagkababae niya. “Oh sweetheart, hindi mo alam kung gaano ako kasaya sa tuwing napapasigaw kita,” anitong tinitigan siya ng tuwid sa kanyang mga mata. Napangiti si Jenny sa sinabing iyon ni Jason. Alam naman niya iyon. At alam rin niya na gusto ni Jason ang nag-iingay siya kasi ganoon rin naman ang nararamdaman niya kapag ganoon ang nagiging reaksyon nito sa mga pagsisikap niyang mapaligaya rin ito. Nakangiti rin siyang muling niyuko ng binata saka hinalikan. Habang siya naman ay ikinawit ang isang kamay sa leeg nito saka sinubukang salubungin ang bawat pananalasa nito sa kanya sa sariling paraan na alam niya. “Oh, Jenny, matalino ka talaga,” ang compliment sa kanya ni Jason nang maramdaman nito ang ginawa niya.
“NANDITO ka na pala, gusto mo bang ipaghanda kita ng makakain mo? O kumain ka na ba?” iyon ang magkakasunod na tanong ni Miriam kay Ryan na kararating lang kahit kung tutuusin ay umaga na. Noon malamig ang emosyon sa mga mata lang siyang sinulyapan ng lalaki at pagkatapos ay padabog pero walang imik na ibinaba sa mesa na nasa loob ng kwarto nila ang dala nitong bag. “Ah, Ryan, may---,” “Putang ina, Miriam! Hindi ka ba naman makahalata na hindi kita gustong kausap? Mukha mo nga lang sukang-suka na ako eh! Kaya tantanan mo ako sa mga kaartehan mo!” ang galit nitong bulyaw sa kanya na labis niyang ikinabigla. Iyon lang at nagtuloy na ito sa loob ng banyo. Alam niyang maliligo lang ito at aalis na naman. Noon parang dinudurog ang pusong huminga ng magkakasunod si Miriam. Hindi man niya gustong magalit kay Ryan sa mga ginagawa nito sa kanya pero hindi niya mapigilan. Alam niyang hindi si Jenny ang unang naging babae nito. D
MALAKAS na napasigaw si Jenny dahil sa biglaang pagsibasib na ginawa ni Jason sa kanyang pagkababae. Hindi karaniwang kay Jason ang ganoon. Palagi kasi, o kung hindi man ay mas tamang sabihing madalas, sa simula ay nagiging maingat ito at dahan-dahan upang hindi siya mabigla. Pero sa puntong ito, masyadong mapusok at naging marahas ang bibig nito sa kanyang pagkababae. Hindi nito pinakitaan ng kahit anumang gentleness ang hiyas niya dahil hindi nagtagal, habang sinusuyo ng bibig nito ang kanyang bukana ay naramdaman rin niya ang mabilis na pagpasok ng daliri nito doon at nagsimulang maglabas-masok kaya lalong tumirik ang mga mata ni Jenny sa labis na kaligayahan. “Damn! Jason! Shit!” ang magkakasunod at walang pagitan niyang sambit nang magsimulang maglunoy sa kanyang harapan ang dila at bibig nito na tinutulungan rin ng daliri nito. Kung ang lahat ng pagsasanib pwersa na iyon ang titingnan, ano nga naman ang laban niya? Wala
ALAM ni Jenny na ang halik na iyon na ang simula. Alam niyang kung ibabase sa mapang-angkin na bibig ni Jason ngayon ay talagang malilintikan siya. Pero okay iyon sa kanya dahil alam naman niya sa sarili niyang wala siyang kakayahang tumanggi. Palagi kapag sinimulan siyang sindihan ng binata ay nararamdaman na lamang niyang sabik na sabik siya kay Jason at hindi niya maipaliwanag kung bakit. “Shit! Mmnn, sige pa please, hard!” utos niya nang magsimula ang binata sa ngayon ay malalalim na nitong ulos sa kanya. Pero hindi iyon nangyari. Ilang sandali lang at hinila na ni Jason palabas ang pagkalalaki nito at pagkatapos ay tinungo ang tub at sinimulang pinuin ng tubig. Mabilis na pinuno ng matinding excitement ang puso ni Jenny dahil doon. Nang balikan siya ni Jason ay hinawakan nito ang batok niya saka siya muling mariing kinuyumos ng halik. Si Jenny nang mga sandaling iyon ay parang nilalagnat sa tindi ng init na kaniyang nararamdaman. Pero kah