CHAPTER 38 "STRANGERS IN THE NIGHT 1"

"NAKU ngayon pa lang sasabihin ko na ang totoo, maswerte ang lalaking mapapangasawa mo dahil napakasarap mong magluto!" si Aling Malou iyon nang magkakaharap na silang kumakain ng hapunan.

Sa sinabing iyon ng ginang ay nagulat na lamang siya nang bigla ay magkakasunod na umubo si Jason. Hindi nagtagal ay inabot nito ang baso ng tubig saka uminom. Bahagya pa siyang nagulat nang biglang mag-angat ng tingin ang binata saka nito sinalubong ang mga titig niya nang may amusement sa mga mata. 

"Talagang maswerte," si Mama Loida iyon na sinagot ang sinabi ni Aling Malou.

Nahihiyang ngumiti lang si Jenny at pagkatapos ay ipinagpatuloy ang tahimik na pagkain. 

Kanina sa kusina habang nagluluto siya ay mas pinili niyang huwag nang masyadong kibuin si Jason. Naiinis kasi siya sa inasal nito kanina tungkol sa planong pag-imbita ni Mama Loida kay Leo sa birthday nito.

Dati na kasing naging ganito sa Jason sa kaniya noong nasa kolehiyo pa sila. 

Masyado itong controlling na sa huli ay inamin nito sa kaniya na selos pala ang dahilan. 

Pero iba na ang sitwasyon nila ngayon at hindi na sila mga bata. Marami nang taon ang lumipas na hindi sila magkasama at katulad ng sinabi niya kanina, kung tutuusin ay estranghero sila sa isa't-isa.

Matapos kumain ay minabuti niyang magpaalam na kay Mama Loida. Si Aling Malou naman kasi ang nagprisinta na magliligpit na ng pinagkainan nila para makapagpahinga narin daw siya. 

Totoo naman kasi iyon at marahil nababakas ng dalawang ginang ang pagkahapo sa kaniyang mukha. Nang makabalik siya sa cabin ay agad niyang tinawagan ang nanay niyang si Rowena. 

Naka-ilang missed calls narin kasi ito sa kaniya at hindi niya nasagot ang mga iyon dahil sa pagiging busy niya sa pagluluto kanina. 

Pagkatapos ng maikling kumustahan nilang mag-ina ay minabuti ni Jenny na maligo na muna bago matulog. Saktong kalalabas lang niya ng banyo at naka-cotton robe pa siya nang marinig ang magkakasunod na katok sa kaniyang pinto.

Mabilis siyang kinabahan dahil mukhang nahuhulaan na niya kung sino iyon. 

Nang makalipas ang ilang sandali at manatili siyang hindi kumikilos para buksan ang pinto ay muli niyang narinig ang magkakasunod na katok na sa pakiwari niya ay naging mas pursigido sa pagkakataong ito.

Noon palang siya parang natauhan at nagmamadaling gumalaw saka binuksan ang pinto at hindi nga siya nangkamali. Si Jason iyon, at kahit moreno ito ay halatang nakainom ang binata dahil sa namumula nitong pisngi at namumungay na mga mata.

"M-May kailangan ka?" tanong niyang bahagya pang pinanginigan ng tinig dahil sa paraan ng pagkakatitig sa kaniya ng binata.

Tumango ito saka pumasok. "Kailangan kita," anitong ibinagsak ang sarili sa sofa saka tinapik ang bakanteng bahaging nasa tabi nito.

Napalunok si Jenny sa sinabing iyon sa kaniya ng binata. Pero hindi siya naupo sa tabi nito lalo at ganito ang ayos niya ngayon.

"S-Sandali lang, magbibihis lang ako," aniyang itinulak pasara ang malaking pinto saka umakmang tatalikuran ang binata papasok sa kwarto pero napigil iyon nang mabilis itong tumayo saka siya hinawakan sa kaniyang braso.

"Jenny," anas nitong hinila siya payakap rito.

"P-Please, magbibihis ako, bitiwan mo ako," pakiusap niya sa binata pero iba ang ginawa ni Jason.

Umangat ang sulok ng labi nito dahil sa pagpunit ng isang pilyo at makahulugang ngiti. Pagkatapos ay mabilis na kumilos ang kamay ng binata at tinungo ang leeg niya. Agad na napasinghap si Jenny dahil sa init ng palad ni Jason na dumampi sa balat niya. Hindi rin niya napigilan ang pagtaas-baba ng kaniyang dibdib lalo nang maramdaman niyang inihaplos iyon pababa ng lalaki sa kaniyang kanang balikat kaya tuluyan nitong nagawang ibaba ang bahaging iyon ng kanyang roba.

"Gusto ko lang mag-thank you kasi sobrang pinasaya mo ang nanay ko," anitong kinabig palapit ang baywang niya saka nito inilapat ng husto sa katawan nito mismo.

Muling napasinghap si Jenny sa ginawang iyon ng binata. Gusto sana niyang magprotesta nang simulan siyang nitong igiya papasok ng kwarto pero parang umurong ang dila niya dahil hindi niya nagawa iyon. 

"Thank you," ani Jason na nakangiti siyang niyuko saka nito idinikit ng husto ang noo sa kaniya. 

Masarap na kilabot ang naramdaman ni Jenny na tila ba kamandag na kumalat sa kabuuan niya nang bumalandra sa kanya ang amoy alak na hininga ni Jason.

"H-Hindi naman kailangang sa ganitong paraan ka pa mag-thank you," aniyang sinubukang pakawalan ang sarili mula sa pagkakahapit niya sa lalaki. 

Inilagay niya ang dalawang kamay niya sa dibdib nito para sana itulak ito palayo pero iba ang ginawa ni Jason. Niyuko siya nito saka dinampian ng maliliit na halik sa kaniyang leeg pababa sa balikat niyang exposed na rito saka nagsalita.

"Pero gusto ko ng ganito," anitong tinitigan siya sa naglalambing na paraan. "sa ganitong paraan ko gustong mag-thank you," dugtong pa ng binata saka siya maingat na iniupo sa gilid ng kama.

Noon lalong nagtumindi ang pagtahip ng kaniyang dibdib. Hindi iyon dahil sa katotohanan na alam niyang matatalo na naman siya ni Jason at makukuha na naman nito ang gusto nitong mangyari. Iyon ay dahil sa siya mismo nang mga sandaling iyon ay dinadaya ng init na nararamdaman niyang muli at unti-unting binubuhay ng binata sa katawan niya. 

"Please, Jason hindi ba sinabi ko na sa iyo kanina na hindi na dapat ang ganito kasi," aniyang ibinitin pa ang iba niyang gustong sabihin saka tinitigan ang maiitim na mata ng binata. "I told you, dahil sa tagal na panahon nating magkahiwalay ay para narin tayong estranghero sa isa't-isa," giit niya. 

Pero hindi pinakinggan ni Jason ang sinabi niyang iyon at sa halip ay iba ang nangyari. Siniil siya nito ng halik. Sa paraan na alam nitong magiging mahina na siya ng tuluyan.

"Siguro nga tama ka, kaya isipin mo nalang na ganoon tayo, strangers in the night," anitong muling tinawid ang maliit na espasyo sa pagitan ng mga labi nila dalawa.

Sa pagkakataong iyon ay pinilit parin ni Jenny ang hindi magpatangay ng tuluyan sa maiinit na halik ni Jason. Kahit ang totoo ay gustong-gusto narin niyang bumigay. 

Ang paghaplos ng mga labi nito sa kaniya ay para bang binibigyan pa siya ng pagkakataon para maghanda sa kung anumang nakakabaliw na sandaling posible nitong gawin sa katawan niya ngayon. At alam niyang magsisimula iyon oras na simulan niyang tugunin pabalik ang mga halik sa kaniya ng binata.

"I would like to say thank you in the most special and passionate way na alam kong magugustuhan mo," sinabi iyon ni Jason sa pagitan ng paghahabol nito ng paghinga katulad niya nang sandali nitong pinakawalan ang kaniyang mga labi at muli ring inangkin makalipas ang maikling sandali.

Hindi niya alam kung ang ginawang iyon ng binata ang tanging hinihintay niya upang mabuo ang isang pagpapasya sa isip at maging sa puso niya na ibigay ang gusto at isinisigaw ng bawat himaymay ng katawan niya.

Tama. Masyado nang mainit ang pakiramdam niya na pinag-alab ni Jason para magmatigas at hindi ibigay ang alam niyang hindi lang gusto nito kundi pati narin ang kaniya.

Kaya naman sa pagkakataong iyon ay buong puso na niyang tinugon ang mga halik ng binata na tumutupok na sa kaniyang pagkatao. Ipinulupot niya ng husto ang dalawa niyang kamay sa leeg nito saka sa pinakasabik na paraan ay ibinalik kay Jason ang mapusok na pananalasa ng bibig nito sa kaniya.