Chapter 5: An Unwanted Fate

Fiona’s POV

Napabuntong-hininga ako. Kahit gaano kagalit si Marie kay Aries, alam kong hindi pa siya tapos. Alam kong may matinding sermon pa siyang nakareserba para sa akin.

"Kaya, ano na? Anong balak mo?" tanong niya, taas ang isang kilay, habang nakapamewang na parang isang ina na naghihintay ng paliwanag mula sa pasaway niyang anak.

Pinisil ko ang kumot na nakatakip sa akin, hindi sigurado kung sasabihin ko ba o hindi. Pero alam kong hindi ko rin ito maitatago nang matagal.

"Marie…" nilingon ko siya nang dahan-dahan.

Sumalubong ang mapanuri niyang tingin. "Hala, Fiona, ano ‘yan? May nagawa ka bang krimen?"

Huminga ako nang malalim at bumulong, "May… may naka-one night stand ako kagabi."

Sandaling natahimik si Marie.

Isang segundo.

Dalawa.

Tatlo.

Hanggang sa bigla siyang sumigaw. "ANO?!"

Napapitlag ako sa kama. "Marie, bawasan mo naman ang volume!"

Pero hindi siya nagpapigil. Nanlaki ang mga mata niya, hindi pa rin makapaniwala. Pero sa halip na magalit, bigla siyang tumalon sa kama, hinampas ako ng unan, at halos mangisay sa kilig.

"Omg, Fiona! Anong nangyari?!" halos nanginginig ang boses niya sa excitement. "Paano? Saan? Sinong lalaki?! Gwapo ba?! OMG, gwapo ba?!"

"Marie!" tinakpan ko ang mukha ko sa sobrang kahihiyan.

"Hoy, ‘wag mo akong pigilan! Spill the tea, girl! Jusko, sa wakas! Sa wakas, nakaganti ka rin!"

Napailing ako. "Hindi ko naman ginusto, Marie."

Napahinto siya, pero hindi nawala ang kislap sa mga mata niya. "Paanong hindi mo ginusto? Fiona, ilang beses ka nang niloko at sinaktan ng walanghiyang asawa mo! Compared sa dami ng babaeng ikinama niya, wala ‘yang nangyari sa’yo! At least ngayon, tabla na kayo!"

Napakagat-labi ako. "Pero hindi ko alam, Marie… hindi ko matanggap ang nangyari. Hindi ako ganitong klase ng tao."

Huminga siya nang malalim at hinawakan ang balikat ko. "Fiona, listen. Hindi mo ito kasalanan. Hindi mo sinadya. At higit sa lahat, hindi ikaw ang nangunang manloko."

Hindi ako nakapagsalita.

"Alam mo kung sino ang salarin dito? Si Aries! Dahil kung hindi ka niya trinato na parang basura, kung hindi ka niya pinagpalit sa kung sino-sinong babae, hindi ka mapupunta sa ganyang sitwasyon!"

Nagpipigil ako ng luha. "Pero Marie, parang ang dumi ko na…"

"Ano ka ba, Fiona?" Umupo siya nang maayos at seryosong tinitigan ako. "Ikaw pa rin ‘yung Fiona na kilala ko. Walang nagbago. Isa lang ‘to sa consequences ng pagiging tanga mo kay Aries."

Napakunot ang noo ko. "Hoy!"

"Aminin mo!" aniya, tumatawa. "Pero seryoso, Fiona… kung meron man akong gustong ipamulat sa’yo, ‘yon ay ang katotohanang wala kang dapat ipag-guilty."

Tahimik akong nag-isip.

"Ngayon," ngumisi siya, "ikwento mo nang buo. Gwapo ba?"

Hindi ko napigilang mapailing, pero ramdam ko ang pamumula ng mukha ko. Napalunok ako at pilit kong iwasang ngumiti, pero hindi ko mapigilan ang alaala ng lalaking iyon.

Matangkad… Matipuno ang katawan… Matangos ang ilong… Mapupungay ang mga mata… At ‘yung braso niya… Diyos ko! Ang tigas ng muscles!

Napalunok ako.

"OMG! Fiona! Bakit parang namumula ka d’yan?!" Tuwang-tuwa si Marie na parang batang kinikilig. "Wag mong sabihing gwapo siya! No—hot?! Jusko, Fiona, biglang nagbago ang ihip ng hangin!"

"Nako, Marie!" tinakpan ko ang mukha ko, hindi ko alam kung paano ako makakawala sa usapang ‘to.

"Kumpleto ba ang abs?!" tanong niya na may halong panggigigil.

"Hindi ko alam! Hindi ko tiningnan!" mabilis kong sagot.

"Aba teka, teka…" Bigla siyang napahinto at kunot-noo akong tinignan. "Pero paano ba talaga nangyari ‘yon?"

Huminga ako nang malalim bago napayuko. "Marie… nagkamali ako ng pasok ng kwarto."

"H-ha?" Kumurap siya, mukhang hindi agad nakuha ang ibig kong sabihin.

"Laseng ako kagabi. Sobrang hilo ko. Ang room number na dapat kong puntahan, 606… Pero ang napasok ko, 609."

Natigilan siya.

Tahimik.

Hanggang sa bigla niyang ibinuka ang bibig at sumigaw.

"D**N, FIONA! AS IN NAPAGKAMALAN MO SIYA NA SI ARIES?!"

Napapikit ako sa kahihiyan. "Oo…" bulong ko.

Halos mapahiga si Marie sa kama sa sobrang pagkagulat. Ilang segundo siyang hindi nakaimik, pero nang makabawi… bigla siyang sumabog sa kakatawa!

"HAHAHAHAHAHA! PAMBIHIRA, FIONA! THIS IS INSANE!"

"Marie! Wag kang maingay!" hiyang-hiya kong pinisil ang braso niya.

"Jusko, Fiona! Saan ka nakakita ng ganyang kamalas na babae pero ang ending eh jackpot?!" Pinipigilan niya ang tawa niya pero nanginginig ang balikat niya.

Napaisip ako. Jackpot ba talaga ‘to?

Kasi kung ako ang tatanungin… para itong bangungot na hindi ko alam kung paano babangon mula rito.

Napahawak ako sa sentido ko habang nakayuko. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag kay Marie nang hindi siya masyadong mag-react, pero mukhang imposibleng mangyari ‘yon dahil sa sobrang hyper niya ngayon.

"Teka lang, teka lang…" Inangat niya ang kamay niya na parang pinipigil ang sarili niyang kiligin pa lalo. "So anong edad niya? Mas matanda ba sa’yo?"

Napaisip ako. Pilit kong inalala ang mukha niya. Oo, maskulado siya. Oo, matangkad siya. Pero ‘yung mukha niya… mukhang bata.

"Uh…" Napakagat-labi ako. "Sa totoo lang, mukhang mas bata siya sa akin."

Nanlaki ang mga mata ni Marie. "Ha?! Mas bata?!"

Tumango ako. "Siguro mga… twenty-six?"

"Tangina, Fiona!" Hinawakan niya ang balikat ko at marahas na niyugyog. "Dalaga ka ulit, girl! Mas bata pa sayo ang naka-one night stand mo! Shit, sana all!"

"Marie!" siniko ko siya. "Tigilan mo nga ‘ko!"

Pero lalo lang siyang natuwa. "Bakit ka ba kinakabahan? Kung ako sa’yo, maghanap ka na ng bata! Mas sariwa, mas exciting, mas—"

Umirap ako. "Tama na, Marie."

Pero hindi siya nagpapigil. "Ano ba! Anong problema kung mas bata siya? Malay mo naman, type ka rin niya!"

Napailing ako at pilit na umiwas ng tingin. "Imposible."

"Bakit naman?"

"Marie, thirty-three na ako." Binigyang-diin ko ang edad ko. "At kung tama ang hinala ko, baka nga hindi pa siya umaabot ng twenty-seven."

"So?"

"So, anong rason niya para magkainteres sa isang gaya ko?!"

Napahinto si Marie at sinamaan ako ng tingin. "Hoy, Fiona, kung may makakarinig sa’yo, iisipin nilang matandang dalaga ka na! Jusko, girl, hindi ‘yan issue! Thirty-three ka lang, hindi ka pa senior citizen!"

Napabuntong-hininga ako. "Ang punto ko, Marie, imposible kaming magkita ulit. Imposibleng may mangyari pa ulit sa amin. And besides, hindi ko naman siya kilala."

Napangisi siya. "So ibig sabihin, kung makilala mo siya, pwede pa?"

Napaawang ang bibig ko. "Hindi ‘yon ang point ko!"

Tumawa lang siya. "Hay nako, Fiona. Basta, kung makikita mo ulit ‘yang lalaking ‘yan… sabihin mo sa akin, ha? Kasi kung hindi mo siya gusto, baka ako na lang ang lumandi sa kanya."

"Marie!"

At muli siyang humagalpak sa tawa.

Naisip ko uli si Aries.. Gusto kong gawin ang lahat para ma-save ang kasal namin.. Gagawin ko ang lahat. Kung kailangang ibaon ko sa limot ang nangyari noong gabi na iyon sa lalakeng hindi ko alam ang pangalan. Gagawin ko...