DANIEL POV "Once na lumabas na sa korte ang papel na tuluyan nang napawalang bisa ang kasal niyong dalawa ni Bianca..papakasalan ko na siya!" bigkas ni Arnold na parang bomba na sumabog sa pandinig ko. Para iyung isang matalim ng punyal na biglang tumarak sa kaibuturan ng puso ko. Kaya pala bigla niya akong niyaya na lumabas ng coffee shop dahil ito pala ang sasabihin niya sa akin. Gusto niyang pakasalan si Bianca. Gusto niyang tuluyang ilayo sa akin ang asawa ko! "What? Kasal? Ang bilis naman?" wala sa sarili kong bigkas. "Daniel, alam natin pareho na matagal akong naghintay! Actually, hindi ako sang-ayon na ipapakilala ka ni Bianca sa dalawang bata pero since anak mo naman sila wala na akong magagawa pa!" muling bigkas niya sa akin. Wala sa sariling napatitig ako kay Arnold. Kapatid ko ba talaga ang taong ito? Bakit feeling ko wala siyang pakialam sa akin? Bakit pakiramdam ko napaka-makasarili niya! Hindi niya man lang ba naramdaman kung gaano kasakit sa akin ang hindi pa
BIANCA POV "Akala ko wala kang plano na ipakilala ang mga bata sa ama nila? Kay Daniel? Anong nangyari?" tanong ni Arnold habang nandito kami sa garden. Akala ko ihahatid niya lang kami kanina pagkagaling sa amusement park pero nagkakamali ako. May balak pala siyang kausapin ako sa isang bagay na hindi pa ako ready na pag-usapan. "Iyan din ang plano ko! Pero nagbago ang lahat noong nagkita kami ni Daniel! Bigla kong na-realized kanina na bigyan siya ng chance lalo na at nakita ko kung paano niya alagaan ang anak nilang dalawa ni Jeneva!" kaagad kong sagot sa kanya. Napansin kong natigilan naman si Arnold. "Matagal na panahon kong kinimikim ang galit sa puso ko para sa kanya at ito na din siguro ang time para i-let go ko iyun! Lalo na at malapit nang dumating ang oras na tuluyan na kaming mawalan ng ugnayan sa isa't isa!" muli kong bigkas sa kanya. "Bianca...sorry! Pero aaminin ko sa iyo na natatakot ako na baka mahulog ka ulit sa kanya! Alam mo naman siguro kung gaano ako kat
BIANCA POV "Mam, may naghahanap po sa inyo sa labas!" kasalukuyan kaming kumakain ng mga bata ng breakfast nang inanunsiyo sa akin ng isa sa mga kasambahay ang tungkol sa bisita na dumating. Nagulat man pero hindi ako nagpahalata sa dalawang bata. Ako ang maghahatid sa kanila ngayun sa School bago ako papasok ng opisina. Hangat maari, gusto kong bigyan ng sapat na oras ang mga anak ko kahit na gaano ako kaabala. "Sino daw?" nagtataka kong tanong kay Elsa. Isa siya sa matagal nang kasambahay ni Kuya. "Daniel daw po ang pangalan niya Mam! May kasama din siyang bata." sagot ni Elsa na labis kong ikinagulat. Grabe, ang aga naman nitong si Daniel? Paano siya pakikiharapan ng mga bata gayung maaga din ang pasok sa School. Pinayagan ko siyang dumalaw dito sa bahay pero ini-expect ko na mamayang hapon pa! Nababaliw na ba itong si Daniel? "Wow, nandiyan si Tito Daniel kasama si Anyana Mommy?" kaagad namang sabat ni Scarlett. Nagniningning ang mga mata nito sa tuwa. Halatang exci
BIANCA POV Pagkatapos kong ihatid ang mga bata sa School iniwan ko na sila doon. Sila Daniel at Anyana naman ay tuluyan na ding pumunta sa office ng iskwelahan para makipag-usap kung pwede pa bang ihabol si Anyana na pumasok ngayung school year. Na-enroll na pala siya ng Mommy niyang si Jeneva noon pero hindi na-follow- up dahil nagkasakit nga ulit ang bata. Sana lang maihabol. Kawawa din kasi ang bata. Alam kong isa sa mga dahilan nito kaya gustong mag-aral dahil kina Scarlett at Stephen. Sabagay, kung tutuusin magkapatid naman talaga sila sa ama. Kaya siguro malapit ang loob nila sa isat-isat dahil doon. Pagkadating ng opisina nagulat pa ako dahil naabutan ko si Amber. Bakit parang sobrang aga naman yata nitong kaibigan ko? Ilang araw din itong hindi nagpakita sa akin kaya hindi ko alam kung saan nagsusuot itong kaibigan kong ito. Napaka happy go lucky niya kasi talaga eh. Walang responsibilidad sa buhay kaya ang bilis niyang magdesisyon ng mga bagay-bagay. "Good Morning Bia
ELIZABETH 'AMBER' MEYER POV Habang nakatitig ako sa masayang si Bianca habang hawak ang bulaklak na galing kay Arnold hindi ko mapigilan ang sarili ko na makaramdam ng selos. Mukhang tuluyan na ngang naka-moved-on ang kaibigan ko sa kabiguan sa pag-ibig sa una niyang asawa na si Daniel. Mukhang si Arnold na ngayun ang mahal niya. Pinigilan ko ang pagpatak ng luha sa aking mga mata kaya lang hindi ko talaga kaya! Pasaway kasi talaga itong mga mata ko eh! Gusto talagang maluha! Wala pa sana akong balak umalis pero wala akong choice kundi ang tumayo na! Ayaw kong makita ni Bianca kung ano man ang nararamdaman ko! Wala akong balak ng aminin sa kanya kung ano man ang namagitan sa amin ng boyfriend niya ngayung si Arnold! Marami na siyang mga pinagdaanan para makisawsaw pa ako! Siguro nga ito na ang panahon para tuluyan na akong magparaya! Sabagay, ano ba ang dapat kong ipaglaban gayung wala naman kaming relasyon ni Arnold! Pure sex lang ang nangyari dala ng kalasingan! "Teka...
BIANCA POV "Hi Babe!" abala ako sa kakapirma sa mga papeles na nasa harapan ko nang biglang bumukas ang pintuan ng opisina at iniluwa si Arnold! Hindi ko tuloy mapigilang ang napatitig sa kanya. Ang aga niya naman yatang bisitahin ako dito sa opisina? Hindi ba siya busy sa hospital? "Arnold...napadaan ka? By the way...thank you nga pala sa mga flowers!" nakangiti kong sagot sa kanya at mabilis na tumayo mula sa pagkakaupo sa swivel chair. Nilapitan ko siya at iginiya paupo sa sofa. Nagulat pa ako nang maramdaman ko ang paghawak niya sa kamay ko at tinitigan ako sa mga mata. Kaagad naman akong nakaramdam ng matinding pagkailang. Lalo na ng mapansin ko na may gustong ipahiwatig ang mga titig niya. Ilang saglit lang, dahan-dahan na bumaba ang mukha niya sa mukha ko! Sa gulat ko kaagad akong napaiwas! Shocks...balak niya pa yata akong halikan sa pisngi or sa lips pero hindi ko kayang magkunwari sa harapan niya. Hindi pa ako ready na magpahalik sa kanya kahit sa pisngi lang.
BIANCA POV Sa isang sikat na mall kami dumirecho! Hindi nakaligtas sa paningin ko ang tuwa na naka-rehistro sa mga mata ng mga anak ko habang kasama namin si Daniel! Nakahawak si Scarlett at Stephen sa magkabilaang kamay ni Daniel samantalang hawak-hawak ko naman din si Anyana. Ang bilis nahulog ang loob sa akin ng batang ito! Mabuti na lang at hindi nagmana ang ugali niya sa kanyang ina na si Jeneva. Kung titingnan para kaming isang masayang pamilya kasama ang mga anak namin. Pero hindi eh...nararamdaman ng puso ko na imposible na mangyari kung ano man nag nais ng kalooban ko. Direcho kami sa isang mamahaling restaurant. Nagreklamo kasi si Scarlett na nagugutom na daw siya kaya naman kaagad ding pinagbigyan ni Daniel. Sa totoo lang. Hindi ko maintindihan si Daniel. Sa isang iglap, nagbago ang ugali niya lalo na noong nalaman niyang nagkaanak kami. Sa isang iglap, biglang nagbago ang pakikitungo niya sa akin! Iyun nga lang..ayaw ko nang umasa pa. Tapos na ang kung ano man
BIANCA POV "Paanong hindi namin ito alam? How dare you para ilihim mo sila sa amin?" nang-uusig ang boses ni Mrs. Sylvia habang sinasabi ang katagang iyun. Kaagad naman akong napangisi. Hindi ko alam kung saan humuhugot ng kakapalan ng mukha ang Mommy nitong si Daniel. Gusto pa yata akong sisihin dahil itinago ko sa kanila ang anak ko! "Why...kapag sasabihin ko ba sa iyo ang katotohanan magbabago ba ang pagtrato mo sa akin noon? Hindi mo na ba ako hahamakin at kukutayain? Magiging maayos ba ang lahat at hindi mo na papanigan si Jeneva sa lahat ng oras?" seryoso kong bigkas. Kung hindi ko lang kasama ang mga anak ko baka kanina ko pa sila tinarayan. Baka kanina ko pa nailabas ang sama ng loob na naipon sa dibdib ko ng mahabang taon! Napansin ko ang pagkatigagal ni Mrs. Sylvia dahil sa sinabi ko kaya naman kaagad kong hinawakan si Stephen at Scarlett. Pinatayo ko sila at akmang aalma pa sana si Daniel pero matalim ang mga matang tinitigan ko siya. "Ayusin mo ang problema mo sa
SCARLETT POV "Nag-desisyon na siya diba? Ayaw ka na niyang makausap, bakit mo pa ipinipilit ang gusto mo?" seryosong tanong ni Draku kay Gino! "Ku-Kuya! Kahit saglit lang. Please hayaan mo muna akong makausap siya ulit! Marami pa akong gustong sabihin sa kanya!" nakikiusap na bigkas ni Gino sa Kuya niya! Isang matalim na titig ang ibinigay sa kanya ni Draku kasabay ng pag-iling! "NO! Hindi ako papayag! Sobra-sobra na ang time na ibinigay ko sa iyo para makausap siya at ayaw niya na din! Buntis si Scarlett at bawal din sa kanya ang sobrang ma-stress!" seryosong sagot ni Draku sa kapatid niya! KItang kita ko sa mukha ni Gino ang pagkadismaya at muling tumitig sa akin! "Scarlett, ikaw ang magdesisyon! Hindi ba't ako naman talaga ang mahal mo? Handa akong maghintay! Tandaan mo, handa kong itama lahat ng pagkakamali ko mapatawad mo lang ako sa lahat---" hindi na natapos pa ang sasabihn ni Gino nang biglang tumama ang kamao ni Draku sa panga nito! Impit naman akong napasigaw lal
SCARLETT POV HINDI nakaligtas sa paningin ko ang pagkagulat na kaagad na rumihistro sa mga mata ni Gino! Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan niya pa akong kausapin ngayun gayung malinaw naman noon pa na wala siyang pakialam sa akin! "Naiinitindihan ko kung bakit nakapagdesisyon ka ng ganito, Scarlett! Alam kong naguguluhan ka lang sa mga nangyari dahil feeling mo wala kang kakampi!" mahina niyang sambit! Peke naman akong natawa! Pasimple kong pinunasan ang luhang hindi ko na namalayan pa na muling pumatak mula sa aking mga mata at tinitigan si Gino! "Pinapamukha mo ba sa akin ngayun na nahihibang na ako?" Oo, wala nga akong kakampi at tanging si Draku lang ang meron ako ngayun na alam kong handa niya akong damayan kahit na ano ang mangyari!" seryoso kong bigkas sa kanya! Tiwala naman ako sa sinasabi ko ngayun dahil nararamdaman ko na tapat naman si Draku sa ginagawa niyang pag-aalaga sa akin ngayun. "No! Hindi sa ganoon! Tangap ko ang pagkakamali ko at kaya ako nandito
SCARLETT POV "KAHIT saglit lang! Please, pwede bang kahit saglit lang makausap ka?" nakikiusap na bigkas ni Gino! Wala sa sariling napatitig ako kay Draku at hindi nakaligtas sa paningin ko kung gaano siya ka-seryoso ngayung habang nakatitig kay Gino! Mukhang hindi talaga siya masaya sa pakiuisap ng half brother niya. "Okay, tungkol saan ang sasabihin mo? Sabihin mo na dahil gusto ko nang magpahinga!'' nayayamont kong bigkas! Wala sa sariing napatingin ako kay Anyana at kitang kita ko talaga sa mga mata niya ang pagkadisguto! Ilang beses ko din siyang nahunuli na pasulyap-sulyap sa tiyan ko! "NO! Hindi pwede! Hindi kayo pwedeng mag-usap!" seryosong bigkas ni Draku! Pilit naman akong ngumiti! 'Saglit lang naman daw! Pagbigyan mo na iyang kapatid mo!" pilit ang ngiting sagot ko! Sa ilang linggo na kasama ko si Draku sa bahay na ito, tuluyan na ding palagay ang loob ko sa kanya! Natuto na din akong makipag-usap sa kanya! Siguro dahil sa kaloob-kalooban ng puso ko, alam kong mabuti
SCARLETT POV Patuloy ang paglipas ng mga araw! Talagang tinutoo ni Draku ang sinabi niya sa akin na magli-leave daw siya sa opisina niya para masamahan ako! Ilang check- ups ko na din na kasama siya at hindi niya talaga ako iniiwan! Napagkakamalan na nga siya ng karamihan na asawa ko pero deadma lang siya! Mukha pa nga siyang nag-eenjoy sa ginagawa niya kaya hinahayaan ko na lang! Katulad na lang ngayun, kasama ko siya dito sa likurang bahagi ng sasakyan! Kakagaling lang namin sa OB Gyne ko at walang ibang ginawa si Draku kundi ang alalayan ako! Kung pwede nga lang buhatin niya na ako, ginawa niya na eh! Huwag lang daw akong mahirapan! "Gusto mo bang kumain na muna tayo?" nakangiti niyang tanong sa akin? Hawak niya ang isa kong kamay ngayun at pinisil-pisil pa iyun! Nasanay na ako sa ganito niyang gawain kaya naman parang normal na sa akin ang lahat Palagi siyang nakaalalay sa akin kahit saan kami magpunta kaya kahit papaano, nasanay na ako sa mga hawak niya! "Gusto ko nang
SCARLETT POV Tama lang ang naging desisyon ko na bigyan ng chance si Draku na magpaka-ama sa mga anak namin! Hindi ko pa man nasisilang ang mga babies, ramdam ko na magiging mabuti siyang ama sa mga bata! Kahit papaano, maswerte pa rin pala ako! Tinalikuran na yata ako ng lahat pero heto siya! Ang taong akala ko walang ibang gustong gawin kundi ang durugin ako pero kabaliktaran pala ang mangyayari! Siya pala ang hindi ko inaasahan na masasandalan sa mga panahong kailangang kailangan ko na ng karamay! Na kailangan ko ng matatag na masasandalan lalo na at kakaiba yata ang epekto ng pagbubuntis ko! Kahit papaano, nahimasmasan na ako! Nandito na ulit ako sa silid ko kasama si Draku na hindi ko kayang tumingin ng direcho sa kanya! Nahihiya kasi talaga ako sa mga nangyari! Feeling ko sobrang drama ko kanina na hangan ngayun, namamaga ang mga mata ko sa matinding pag-iyak! "Ayos ka na ba dito? May gusto ka bang kainin?" narinig kong muling sambit niya! Kanina pa siya! Sa tuwing nags
SCARLETT POV "GOD! hIndi ko akalain na kaya ko pa palang bumuo ng triplets!" narinig kong sambit ni Draku habang nasa tiyan ko ang dalawa niyang palad! Patuloy siya sa paghaplos sa tiyan ko at kitang kita ko ang hindi maipaliwanag na damdamin sa kanyang mukha! "Ni sa hinagap, hindi ko akalain na magiging ama ulit ako! Ito na yata ang pinaka the best na regalo na natangap ko sa tanang buhay ko! Higit pa sila sa kung ano mang kayamanan meron ako dito sa mundo! Pangako mga anak..aalagaan at poprotektahan ko kayo sa abot ng aking makakaya! Nandito lang kami ng Mommy niyo na excited na kayong masilayan!" muli niyang bigkas! HIndi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin pero sa katagang lumabas sa bibig ngayun ni Draku, kusa na lang tumulo ang luha sa aking mga mata! Nakaka-touch kaya! Hindi ko din kasi akalain na makikita ko siya sa ganitong klaseng emotion! "OH God, naramdaman mo ba iyun? Gumalaw sila! Biglang gumalaw ang mga babies natin, Scarlett!" tuwang tuwa na bigkas niya! H
SCARLETT POV "HI! Ikaw pala!" wala sa sariling bigkas ko! Pasimple kong siyang tinitigan at hindi ko mapigilan ang humanga nang mapasin ko kung gaano siya ka-presentableng tingnan ngayun! "Ano ang ginagawa mo dito? Baka mapagod ka! Parang ako kasi ang nahihirapan sa sitwasyon mo ngayun eh! Hindi ba sila mabigat?" seryoso niyang tanong sa akin sabay titig sa umbok ng aking tiyan! Wala sa sariling napahaplos ako sa aking tiyan sabay ngiti! "Medyo mabigat na sila pero kaya ko pa naman! Teka lang, saan ka galing?" nagtataka kong tanong sa kanya! "Sa opisina! May maaga akong meeting kay Mr. Sanchez at dahil wala naman akong ibang gagawin after the meeting, naisipan kong umuwi na muna!" nakangiti niyang bigkas! Wala sa sariling napatango ako bago ko muling itinoon ang buo kong attention sa mga bulaklak na nasa harapan ko! "Mahilig ka pala sa mga bulaklak? So, kumusta? Natangap mo ba ang mga flowers na padala ko kanina? Mukhang mas type mo yata ang mga flowers dito sa garden kaysa s
SCARLETT POV "Yeah, I understand! Hindi pwede dahil wala tayong pagtingin sa isa't isa! Pero pwede naman siguro nating subukan diba? Para sa mga bata!" seryoso niyang bigkas! Wala sa sariling kaagad naman akong napailng! "Subukan? Yes..pwede subukan pero paano kung hindi maging successful? Paano ang mga anak natin? Draku, for me mas mabuti na din siguro ang ganito! Na magkaundo tayo pagdating sa mga bata pero no more romantic moments sa pagitan nating dalawa!" seryoso kong sagot sa kanya! Hindi talaga pwede dahil ayaw kong magdesisyon ng mga bagay na alam kong ako lang din ang magiging talo sa bandang huli! Pagkatapos kong kumain, muli akong inihatid ni Draku sa aking silid! Kapansin-pansin ang kanyang pananahimik pero pilit kong binabaliwala iyun! Naging maayos ang unang gabi ko sa bahay ni Draku! Naging panatag naman ang kalooban ko at himalang nakatulog din naman ako ng mahimbing! Kinabukasan, nagising ako sa mahinang katok sa pintuan ng aking siild at nang sipatin ko ang
SCARLETT POV KANINA pa ako paikot-ikot dito sa loob ng silid! Hindi ko malaman ang gagawi ko dahil kanina ko pa gustong lumabas para sana makalanghap ng sariwang hangin kaya lang hindi naman ako binalikan ni Draku! Dagdagan pa na nakakaramdam na ko ng pagkalam ng aking sikmura! Kanina ko pa hinihintay na balikan ako dito ni Draku pero hindi nangyari! Mahigit isang oras na ako dito sa loob ng silid at halos alas nwebe na din ng gabi! Late na talaga at kailangan ko nang makakain! "Hayssst, nasaan na kaya siya? Hindi ko na talaga kaya!" mahina kong sambit! Hindi ko maiwasan na makaramdam ng kaba sa isiping baka nakalimutan ni Draku na kasama niya ako dito sa bahay! Akmang maglalakad na sana ako patungo sa pintuan ng kwarto nang makarinig ako ng mahinang katok! Kung hindi lang malaki ang tiyan ko tumakbo na sana ako patungo sa pintuan! TAlagang naghahanap na pagkain ang tiyan ko! "Draku?" kaagad kong bigkas pagkabukas ko sa pintuan ng silid! Kaagad na tumampad ang nakangiti niya