BIANCA ISSABELLE POV “Sign this! Tapos na ang pagiging sunod-sunuran ko sa iyo Bianca. Hindi kita mahal at ito na din siguro ang pagkakataon natin pareho para palayain ang isat isa!” seryosong wika sa akin ni Daniel Aragon Buenaventura. Inihagis niya sa harap ko ang hawak niyang papel at gamit ang nangingnginig kong kamay pinulot ko iyun at binasa. Hindi ko na napigilan pa ang sunod-sunod na pagpatak ng luha sa aking mga mata habang binabasa ko ang divorce agreement. Mahigit isang lingo din siyang hindi umuwi dito sa bahay tapos ito pala ang pasalubong niya sa akin. Gusto niya nang makigpahiwalay sa akin. Gusto niya nang tapusin ang tatlong taon naming pagsasama na pilit kong iniingatan huwag lang masira. “Bakit? Hindi mo ba ako mahal? Never mo ba talaga akong minahal? Daniel, alam na alam mo kung paano kita inaalagaan sa loob ng tatlong taon! Hindi pa ba sapat ang lahat-lahat ng sakripisyo ko at pag-aalaga na ibinigay ko sa iyo? Ano ba ang kulang sa akin? Sabihin mo? Ano pa
BIANCA ISSABELLE POV Wala sa sariling napahawak ako sa impis ko pang puson. Kakagaling ko lang sa Doctor noong nakaraang araw at sinabi niyang dalawang buwan na akong nagdadalang -tao. Gusto ko sanang bangitin ito kay Daniel dahil mahigit isang lingo din siyang hindi umuwi dito sa mansion pero ito naman kaagad ang sinalubong niya sa akin. Divorce paper at gusto niya talaga akong burahin sa buhay niya. “Anak, don’t worry…lalaban si Mommy. Hindi ako papayag na lumaki kang walang ama. Na lumaki kang hindi tayo buo. Gagawin lahat ni Mommy para manatili sa tabi natin ang iyung ama.” Umiiyak kong bigkas. Dahan-dahan akong tumayo ng kama at naglakad patungo sa banyo. Hindi ako dapat umiyak. Hindi pa katapusan ng mundo para magmukmok ako. Kahit na anong mangyari, hinding hindi ako papayag na hihiwalayan ako ni Daniel. Pupuntahan ko si Grandma. Kakausapin ko sya. Magsusumbong ako. Alam kong papanigan niya ako dahil ako ang pinili niya para maging asawa ng paborito niyang apo. Naghilamo
BIANCA ISSABELLE POV Ang gutom na nararamdaman ko kanina ay biglang naglaho. Gamit ang nanginginig kong binti muli akong umakyat ng hagdan. Dahan-dahan akong naglakad pabalik ng kwarto ko at ganoon na lang ang gulat ko ng makarinig ako ng mahinang pag ungol. Nagpalinga-linga pa ako sa paligid at ganoon na lang ang gulat ko nang mapagtanto ko na galing sa kwarto ni Daniel ang naturang ungol. Mga ungol na parang nasasaktan or nasasarapan. Hindi ko maintindihan at kahit na hilam ang luha sa mga mata naglakad ako patungo doon at ganoon na lang ang pagtataka ko dahil nakaawang ang pintuan ng kwarto. Naisip ko nga ...baka sinadya nila para makita ko kung ano ang ginagawa nila. Para ipaintindi sa akin na wala naman talaga akong dapat na ipaglaban. Simula umpisa alam kong ako na ang balakid sa pagsasama nila. Alam kong mula umpisa ako ang dahilan sa naudlot nilang pagmamahalan. Alam kong masasaktan ako kapag sisilip ako pero kinain na ako ng matinding curiousity. Ito ang kauna-unahan
BIANCA ISSABELLE POV Napahinto ako sa paghakbang at muling napaiyak. Ako na yata ang pinakamalas na tao sa buong mundo. Parang gusto ko na lang tumakbo sa gitna ng kalasad at magpasagasa sa mga dumadaan na sasakyan. Parang gusto ko nang tapusin ang buhay ko. Nasa ganoong kalagayan ako ng mapansin ko ang paghinto ng isang itim na sports car sa gilid ng kalsada. Itutuloy ko na sana ulit ang aking paghakbang nang marinig ko na may biglang nagsalita. “Sister in Law? Sabi ko na nga ba eh…ikaw iyung nakikita ko kanina.”Nakangiting kaagad na bigkas ng driver ng naturang sports car. Wala sa sariling napatitig ako sa kanya at kaagad kong nakilala si Arnold. Ang half brother ni Daniel na bihira ko lang din makita dahil hindi naman ako umaattend sa mga mahahalagang okasyon mayroon ang angkan ng mga Buenaventura. Kung hindi pa si Lola Antonia ang mag-initiate na umattend ako malabong isasama ako n Daniel. “Saan ang punta mo? Tsaka, ayos ka lang ba? Bakit ganiyan ang hitsura mo? Bakit ka
DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV "Kumain na ba si Bianca?” kaagad na tanong ko sa kasambahay naming si Thelma pagkababa ko ng dining area. Kasalukuyan kaming magkasabay na kumakain ni Jeneva nang hindi mawala-wala sa isipan ko si Bianca. Sa tatlong taon na magkasama kami sa mansion na ito never akong pumayag na makasabay siyang kumain. Sanay akong kumakain na mag -isa habang nasa tabi ko siya at pinagsisilbihan niya. Ngayung ibang babae na ang kasama ko hindi ako nakakaramdam ng tuwa. Parang may kulang sa akin na hindi ko maintindihan. Aaminin ko sa sarili ko na nakokonsensya ako sa ginawa ko sa kanya. Aware naman ako kung gaano niya ako kamahal pero hindi ko din talaga maintindihan ang sarili ko. Tuwing nakikita ko ang kanyang mukha umiinit talaga ang ulo ko. "Si Mam Bianca po? Umalis na po siya kanina Sir." sagot naman ni Thelma na labis kong ikinagulat. Ito ang kauna-unahang lumabas ni Bianca ng bahay na hindi niya ipinaalam sa akin at hindi ko siya kasama. Wala sa sarilin
DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV "Huwag mo nang subukan dahil kahit na anong gawin mo hinding-hindi ka niya magugustuhan. Tsaka, hindi ka ba nahihiya...ang babaeng pinagsawaan ko na willing mong saluin? Ganiyan na ba kalaki ang ingit mo sa akin dahil pati ang asawa ko gusto mong agawin sa akin?" galit kong singhal kay Arnold. Malakas naman itong napahalakhak. Hindi niya man lang ininda ang sinasabi ko. "Lahat nang nasa sa iyo gusto kong agawin? Nagpapatawa ka ba Daniel! For your information, wala akong inagaw sa iyo. Nagkataon lang talaga na matagal ko nang gusto si Bianca at ngayung naghiwalay na kayo sisiguraduhin kong hindi mo na siya makukuha ulit sa akin!'' nakangisi niyang bigkas at mabilis na siyang naglakad paalis. Hindi ko na napigilan pa ang pagkuyom ng kamao ko. Mabilis kong sinundan si Arnold at hinawakan siya sa balikat. "Hindi pa nauumpisahan ang proseso ng divorce namin sa korte kaya hindi pwede iyang iniisip mo. Hangat hindi pa napapawalang bisa ang kasal naming da
BIANCA POV "Kaya ko na ang sarili ko Kuya! Nandiyan naman si Manong driver para ihatid ako sa hospital." nakangiti kong wika kay Kuya Cyrus! Kasalukuyan kaming kumakain ng breakfast! Gusto niy akong samahan sa hospital para sa check-up ko pero tumangi ako. Ayaw kong isturbuhin siya dahil alam ko kung gaano siya kaabala sa negosyo at opisina. "Are you sure? Ngayung buntis ka, kailangan mong mag-doble ingat! Hayaan mo, ikukuha kita ng magbabantay sa iyo para masigurado ko ang kaligtasan mo sa lahat ng oras." sagot niya sa akin. Nakangiti naman akong umiling. "Kuya, hindi mo na kailangan pang gawin iyan! Hindi naman ako high profile na tao eh. Ang alam ng lahat isa akong ordinaryong tao na lumaki sa orphanage!" nakangiti kong sagot sa kanya. Oo, iyun ang alam ng lahat. Isa akong nurse noon at at isa naging pasyente ko si Lola Antonia. Sa kabila ng pagtutol ni Kuya Cyrus sa kursong kinuha ko hindi ako nagpatinag. Mula bata pa ako pangarap ko na talaga ang maging nurse at kahit na il
BIANCA POV "Ano ang ginagawa mo sa hospital na ito? Sinusundan mo ba ako? Ilang beses ko pa bang ipaintindi sa iyo na wala nang pag-asa pa ang pagsasama natin! Magkakaanak na kami ni Jeneva kaya tumigil ka na!" galit na singhal sa akin ni Daniel. Hindi pa nga ako nakabawi sa narinig ko tungkol sa pagbubuntis ni Jeneva, heto na naman. Pinahiya niya na naman ako sa mismong harapan pa ng kanyang kabit. "Kung nandito man ako sa hospital na ito wala ka na sigurong pakialam pa! Wala na akong balak pang maghabol sa iyo Daniel. Hindi mo ba nakita? Pinirmahan ko na ang divorce paper na iyun kaya pwede bang lubayan mo na ako?" mahinahon kong bigkas pero sa totoo lang, para nang sasabog ang puso ko sa sobrang sama ng loob! BAkit siya pa! Bakit siya pa ang minahal ko? Kay liit talaga ng mundo? Bakit sa dinami-dami nang mga taong pwede kong makasalubong at makasalamuha, bakit ang dalawang ito pa? Masyado nang tortured sa akin ang mga nangyari sa amin at hindi ko na alam kung saan kukuha ng l
ANYANA POV TWO YEARS LATER Kay bilis ng taon! Dalawang taon na pala! Dalawang taon ang mabilis na lumipas na feeling ko wala akong ibang ginawa sa buhay kundi ang bumiyahe nang bumiyahe! Halos naikot ko na ang buong mundo! Marami na din akong nakilalang mga kapwa ko travellers mapa-Filipino man or ibang lahi! Kahit papaano, aminado ako sa sarili ko na sobrang nag-enjoy ako! Sandaling nakalimot pero nandoon pa rin ang kagustuhan na umuwi na muna ng Pinas para makasama ang mga mahal sa buhay! Mahirap din pala ang ganitong wala akong ibang iniisip kung saan-saan pupunta! Walang permanenteng address at ilang beses na din akong kinulit ni Daddy na umuwi na daw muna ng Pinas lalo na at manganganak na naman daw si Scarlett! Yes...manganganak na naman si Scarlett. Masasabi ko na ganoon lang kabilis ang panahon! Umalis ako ng bansa na kakatapos lang ng honeymoon nila tapos mukhang babalik ako ng Pinas para tulungan siyang alagaan ang new born baby niya! Dalawang taon! Ganoon kab
ANYANA POV Sa naging tanong na iyun sa akin ni Stephen muli akong napahakbang palapit sa kanya! Seryoso ko siyang tinitigan at pilit na ngumiti "Hindi! Hindi na! Kalimutan na natin ang mga nangyari noon! Parte na lang ng nakaraan ang lahat-lahat at napatawad na kita." seryoso kong sagot sa kanya! Hindi naman siya nakaimik pero kitang kita ko sa mga mata niya ang pagkalito! Napansin ko pa ngang akma niya sana akong hahawakan sa aking kamay pero mabilis akong nakaiwas! "Sana makatagpo ka na ng babaeng para sa iyo! Tapos na ang kabanata ng relasyon natin at naka-moved- on na ako! Masaya ako sa kung ano mang buhay mero ako ngayun Stephen!" pilit ang ngiting bigkas ko kahit na ang totoo sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko! Hindi ko alam kung tama ba itong sinasabi ko ngayun dahil lahat ng lumalabas sa bibig ko ay taliwas sa kung ano man ang laman ng puso ko! Ang gulo diba pero kailangan ko itong gawin para iparamdam sa kanya na ayos na! Na wala na talagang kami at hindi na kami m
ANYANA POV Pagkatapos kong kumain nagpasya akong maglaka-lakad na muna sa garden. Sakto naman na pagdating ko ng garden biglang tumunog ang aking cellphone. Si Daddy Draku ang tumatawag at kinukumusta niya ang triplets '"YES Dad, ayos naman ang triplets...don't worry enjoy niyo lang ang honeymoon niyo at ako ang bahala sa kanila!" katagang binitiwan ko bago ko tinapos ang pag-uusap naming dalawa ni Daddy sa phone! Hangat maaari ayaw kong mag alala sila sa kalagayan ng triplets. Gusto kong i-enjoy nila ang honeymoon nila. Mukhang kahit nasa Switzerland silang dalawa at nag-eenjoy sa kanilang honeymoon wala pa rin silang iniisip kundi ang mga anak nila ah? Hyaasst, siguro ganito talaga ang mga magulang..kahit saan magpunta palaging isinaalang-alang ang kapakanan ng mga anak nila! Mabuti na lang at medyo makulimlim ang kalangitan kaya kahit papaano masarap tumambay dito sa garden para magpalipas ng oras. Wala akong balak na lumabas at maglamiyerda ngayun! Gagamapanan ko kasi
ANYANA POV "Ano ang nangyari? Bakit sila umiiyak?" nagtataka kong tanong sa isa sa mga Yaya's na nag-aalaga sa triplets! Ngayun ang unang araw na wala sila Daddy at hindi nila kasama ang Triplets dahil sa honeymoon nila sa Switzerland at pagkababa ko galing sa kwarto para icheck ang triplets ito kaagad ang nabungaran ko! SAbay-sabay silang umiiyak na akala mo may masakit sa kanila! "Ahmmm, Mam parang hinahanap yata nila ang Daddy at Mommy nila!" kaagad din namang sagot sa akin ni Yaya Menggay habang ang dalawa sa mga kasamahan niya ay walang tigil sa kakahele sa mga hawak nilang babies para lang tumahan sa pag-iyak! "Akin na si Baby Deven!" tukoy ko sa nag-iisang lalaki ng triplets! Napansin ko kasing siya iyung malakas kung umiiyak kaya siya na lang muna ang kakargahin ko! Kaagad naman siyang iniabot sa akin ni Yaya Menggay kaya isinayaw-sayaw ko na kaagad! Sa hindi malaman na dahilan bigla itong tumigiil sa pag-iyak! Bigla na din itong sumubsob sa may dibdib ko na labis kong
SCARLETT POV Habang naglalakad nga ako sa gitna ng aisle hindi ko malaman kung ngingiti or iiyak ba ako! Lalo na nang mapansin ko na tumutulo na din ang luha sa mga mata ni Draku habang naglalakad ako palapit sa kanya! Kitang kita ko sa mga mata niya ang matinding pagmamahal at nang makalapit ako sa kanya napansin ko na kaagad na din naman siyang nakipagkamay kay Daddy at humalik sa pisngi ni Mommy! Ibayung saya ang nararamdaman ng puso ko lalo na at naging closed na din siya kahit papaano sa mga magulang ko! "Ipagkakatiwala namin sa iyo si Scarlett! Ingatan mo siya at mahalin!" narinig ko pang sambit ni Daddy Daniel! Nakangiti naman tumango si Draku sabay yukod! "I wil! Siya ang buhay ko and I will love and cherish her forever!" sagot niya kay Daddy na para bang musika sa pandinig ko! Isang pangako na lumabas sa bibig ni Draku na alam kong galing sa puso niya! Nag-umpisa at natapos ang seremonya ng kasal na punong puno ng tuwa at ligaya ang puso ko! Sa lahat ng oras pakiram
SCARLETT POV MABILIS na lumipas ang mga buwan! SA sobrang abala sa paghahanda naming dalawa ni Draku sa nalalapit naming kasal feeling ko bigla na lang dumadaan at lumilipas ang mga araw! Mabuti na lang talaga at ready si Anyana na tulungan kami sa mga preparations. Kahit naman may mga wedding organizers kaming kinuha, hindi pa rin talaga biro ang oras na dapat kong ibuhos para masiguradong perfect ang lahat! "Imainge, may mas ikakaganda pa pala ang hitsura mo pagkatapos kang maayusan at maisuot iyang wedding gown mo?" nakangiting bigkas ni Anyana sa akin! Kasalukuyan akong nakatayo sa full body mirror at hindi ko din naman maiwasan na humanga sa sarili kong reflexion sa salamin! Bumagay sa akin ang wedding gown na suot ko na napapalamutian ng libo-libong swarovski crystals! Pinasadya pa talaga naming dalawa ni Draku ang susuutin kong wedding gown na ipagawa sa isang kilalang International designer! Well, ayos lang naman dahil sobrang willing gumastos ng bongga si Draku mat
SCARLETT POV "DON'T mind Gino! Ayaw na ayaw kong kinakausap mo siya!" seryosong sagot niya sa akin! Buong paglalambing na hinawakan ko naman siya sa kanyang kamay habang hindi ko inaalis ang pagkakatitig sa mga mata niya! "Why? Nagseselos ka ba? Draku, ikaw na ang mahal ko at hindi na mababago pa iyun kahit na kausapin ko si Gino ngayun! Don't worry, papayuhan ko lang siya as a friend or as a kapamilya and then tapos na!" nakangiti kong sagot sa kanya! "Bakit mo ito ginagawa? I mean, kung gusto mo, itatakwil ko si Gino! Hindi ko siya kikillaning kapatid kung may plano siyang guluhin ang pagsasama natin!" seryosong sagot niya! Hindi ko naman mapigilan ang matawa! "Ano ka ba? Alam mo, napaka-advance mong mag-isip." bigkas ko! "Hindi ko mapigilang mag-isip ng hindi maganda lalo na at alam kong hangang ngyun malaki pa rin ang pagkakagusto sa iyo ni Gino!" seryoso niyang sagot sa akin! "Pero wala na kong gusto sa kanya kaya wala na siyang choice kundi ang kalimutan ang kung an
SCARLETT POV "KAILAN? Aba Kuya, linawin mo baka ang soon na tinutukoy mo ay may rayuma ka na! Bilis-bilisan mo at medyo malakas ang kumpetensiya!" natatawang wika ni Luke sabay sulyap sa tahimik lang na si Gino na naninigarilyo sa hindi kalayuan sa amin! Sa kanilang anim na magkakapatid si Gino lang ang hindi nakikihalubilo! Hindi ko nga alam kung bakit kailangan niya pang umattend ng binyag gayung halata naman na wala siyang balak ma maki-join sa mga kapatid niya! Actually, kanina ko pa sana siya gustong makausap pero hindi ko alam kung paano magpaalam kay Draku! Knowing Draku alam kong wala siyang tiwala kay Gino kahit na magkadugo sila lalo na at alam niyang bago niya ako naangkin si Gino talaga ang boyfriend ko! "No! Hindi ko mapapayagan iyan! Alam niyo kung anong ugali meron ako and of course, ngayun pa lang, itatali ko na sa akin si Scarlett!" seryosong bigkas ni Draku sabay bitaw sa akin! Hindi ko na lang sana papansinin ang susunod niyang gagawin pero ganoon na lang an
SCARLETT POV "THANK YOU!" mahina kong bigkas kay Draku habang pareho na kaming nakahiga sa ibabaw ng kama! Nakaunan ako sa braso niya habang nakayapos naman ako sa kanya! "Para saan ang thank you na iyan?" malambing niyang tanong sa akin! "SA lahat-lahat!" nakangiti kong sagot! "Lahat-lahat? Gaya nang?" malambing na sagot niya! Naramdaman ko pa nga ang paghaplos niya sa pisngi ko sa kasabay ng paghalik niya sa noo ko! "Una, sa pagiging mabuting ama sa mga anak natin! Pangalawa, sa pag-aalaga sa akin at pangatlo dahil bati na kami ni Anyana!" nakangiti kong sagot sa kanya! "Iyan lang pala eh! Maliit na bagay! Alam mo naman na walang mas mahalaga sa akin kundi ikaw at ang mga bata diba? Promise, lahat gagawin ko para sa iyo at para sa mga anak natin! Walang mas mahalaga sa akin kundi ang kaligayahan niyo, Sweetheart!" malambing niyang sagot! God! Sobrang sarap sa pandinig ng sinabi niya! Feeling ko ako na yata ang pinaka-maswerteng babae sa balat ng lupa! Nakausap ko nga