SCARLETT POV ARAW ng linggo at kanina pa ako paikot-ikot dito sa loob ng aking kwarto! Hindi kasi ako makapag-decide kung anong klaseng damit ang dadalhin ko sa birthday party ng kapatid ni Gino! Nagkalat na ang mga damit ko sa ibabaw ng kama! Habang nagpaparty daw, maglalayag ang yate patungo sa mga sikat ng mga beach resort ng bansa! Tatlong araw daw kami mamamalagi sa yate at hindi ko malaman kung anong klaseng damit ba talaga ang babagay sa naturang pagtitipon! Kung bakit naman kasi tulala ako nitong mga nakaraang araw eh! Kung saan naman last minute na lang ang natitira sa akin, tsaka naman nagbago ang isip ko sa mga attire na dapat kong bitbitin! Aminado din kasi talaga ako na nawala ako sa focus nitong mga nakaraang araw at dahil iyun kay Draku Monteverde Atienza! Pagkatapos nang mainit na sandali na pinagsaluhan namin sa loob ng sasakyan nito, hindi na talaga siya mawala-wala sa isip ko! Palagi na lang akong natutulala sa tuwing naiisip ko siya! Hindi ko talaga alam ku
SCARLETT POV "HI! Kanina ka pa? nakangiti kong bati kay Stephen nang maabutan ko siyang nakasandal sa kanyang kotse dito sa labas ng gate namin! Gustuhin ko man sana siyang ipakilala kina Mommy at Daddy kaya lang maaga naman silang umalis kanina! Sa susunod na lang siguro! Marami pa namang araw eh. "Ayos lang, Sakto lang din ang pagbaba mo!" nakangiti niyang sagot sa akin at kaagad na kinuha sa akin ang aking maleta at inilagay niya iyun sa loob ng kanyang sasakyan. Hindi ko mapigilan ang paguhit nang masayang ngiti sa labi ko! Napaka-gentleman naman kasi talaga ng boyfriend ko! Lalo na nang pagbuksan niya ako ng pintuan ng kanyang koste at inalalayan akong makapasok sa loob at makaupo ng maayos! Nang masiguro ni Gino na kumportable na ako sa aking kinauupuan, kaagad na din siyang umikot sa kabilang bahagi ng sasakyan at pumwesto sa manibela! Nang maikabit niya ang sarili niyang seat belt, mabilis na niyang pinaharurot ang sasakyan paalis! Hindi naman mawala-wala ang ngiti sa la
SCARLETT POV WALA sa sariling kaagad akong napatayo para sana puntahan si Anyana at tanungin kung ano ang ginagawa niya sa pagtitipon na ito? Huwag niyang sabihin na pati dito ba naman sumama pa rin siya? Ano ba talaga ang nangyayari sa babaeng ito? Bakit pakiramdam ko sobrang liit ng mundo namin? "Scarlett?" palapit na ako kay Anyana nang isang familiar na boses naman ang aking narinig na tumatawag sa pangalan ko! Wala sa sariling napabaling ako ng tingin at ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang makita ko si Glaiza. "Glaiza?" mahina kong sambit at mabilis na naglakad palapit sa kanya! Nakangiting nakipag-beso sa kanya! "Nandito ka din? Teka lang, sino ang kasama mo?" nakangiting tanong niya sa akin! "Si Gino! Isinama niya ako dito! Naku, mabuti naman at nandito ka din Glaiza! At least may kakilala na ako ngayun dito!" nakangiti kong sagot sa kanya'. "Yes, ganoon din ako! Alam mo kung hindi lang ako nagpapa-impress kay Director Luke, wala talaga akong balak na
SCARLETT POV 'ANO ang ibig mong sabihin? Paano mo nasabing nagpapahinga siya?" nagtataka kong tanong! Kaya lang, bago pa nakasagot si Gino, nabaling naman ang tingin niya sa lalaking palapit sa amin! Kaagad na nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang makita ko ang mukha ng lalaking bigla na lang pumutol sa seryosong pag-uusap naming dalawa ni Gino "Kuya...mabuti naman at lumabas ka din sa lungga mo! Akala ko ba hindi ka sasama?" nakangiting tanong ni Gino sa lalaking kakarating lang! Hindi ko naman malaman kung ano ang gagawin ko. Ano ang ginagawa ng isang Draku Monteverde Atienza sa pagtitipon na ito? Kaano-ano siya nila Gino at ng birthday celebrant? Tsaka bakit tinawag siya ni Gino na Kuya? "First time umattend ni Princess sa mga ganitong klaseng pagtitipon at dapat lang na kasama ako!" narinig kong seryosong bigkas ni Draku kay Gino na labis kong ipinagtaka! Princess? Sino? Ano ba? Bakit feeling ko sobrang gulo? Bakit nandito ang lahat ng mga taong hindi ko inaasahan na mak
SCARLETT POV "KAPATID MO SIYA?" wala sa sariling tanong ko kay Gino nang tuluyan nang makaalis sa harapan namin si Draku Atienza! Pakiramdam ko biglang lumubo ang ulo ko dahil sa mga nalaman! Ano pa ba? Ano pa ba ang kailangan kong malaman? "Yes...kapatid ko siya! Actually, kapatid ko siya sa ama at siya ang panganay!" nakangiting sagot ni Gino sa akin! Hindi naman ako makapaniwala. "Ang birthday Celeberant kapatid mo din? Si Direct Luke kapatid mo din? Sino pa?" naguguluhan kong tanong sa kanya! Hindi ko alam kung tama ba itong nangyayar! Lumalabas kasi ngayun na wala alaga akong alam sa kung sino at kung anong klaseng pamilya meron si Gino! "Nandito silang lahat and don't worry, ipapakilala kita sa kanila!" nakangiting sagot niya sa akin. Para bang wala lang sa kanya ang lahat samantalang heto ako, gulong gulo sa mga nalaman. "How about Anyana? Ano ang papel niya sa pamilya niyo?" seryoso kong tanong sa kanya! Once and for all, gusto kong makilala ang tunay na pagkatao nit
SCARLETT POV HINDI ko alam kung ilang oras na akong nakatulog pero nagising na ang ako na para bang hindi na ako nag-iisa dito sa loob ng silid! Wala sa sariling napabangon ako at ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang dumako ang tingin ko sa lalaking nakatayo sa may gilid ng kama! Amoy na amoy sa buong paligid ang samyo ng sigarilyo na gamit niya! HIndi ko maintindihan ang sarili ko pero ramdam ko ang malakas na kabog ng dibdib ko. "Draku...Ahmmm, Mr. Atienza?" mahina kong sambit! Yes...si Draku lang naman ang nandito sa loob ng silid! Ano ang ginagawa niya? Paano siya nakapasok dito sa loob? "Hello, sleeping beauty! Wow, nagkakasayahan na ang lahat sa labas tapos heto ka, natutulog na parang si Sleeping beauty!" bigkas niya habang may nakaguhit na kakaibang ngiti ang labi niya! HIndi ko mapigilan ang mapalunok ng sarili kong laway|! "Ano ang ginagawa mo dito sa loob ng silid? HIndi mo ba alam na nakaka-isturbo ka na?" naiinis kong tanong sa kanya pero sa totoo la
SCARLETT POV Masaya na sana ako dahil sa wakas nasampal ko din ang isang kagayang bastos na si Draku Monteverde Atienza kaya lang hindi ko napaghandaan ang kasunod niyang ginawa! Nagulat na lang ako nang bigla niya akong hawakan sa magkabilaan kong balikat at seryosong tinitigan sa mga mata! "Alam mo bang ikaw pa lang ang kauna-unahang babaeng nangahas na samapalin ako? Well, para sabihin ko sa iyo, hindi ako papyaag na walang kabayaran iyun Scarlett Buenaventura!' seryoso niyang bigkas habang pilit na hinuhuli niya ang aking paningin! Mabilis naman akong nag-iwas ng tingin sa kanya! Wala akong balak na makipagtitigan sa kanya dahil feeling ko nalulunod ako! "Deserve mo iyun kaya dapat lang sa iyo iyun! Masyado kang mayabang to the point na masyado nang mataas ang tingin mo sa iyong sarili!" lakas loob kong sagot sa kanya! Pinipilit ko ng ipakita sa kanya na hindi niya ako masisindak! Na ako ito, si Scarlett Buenaventura at hindi pa ipinapanganak ang taong pwede akong takutin
SCARLETT POV '"ANO ba! Tumigil ka na sabi eh! Mali ito...maling mali ito gago ka ba?" galit kong bigkas habang pilit na gumagawa ng paraan para makaligtas sa posible niyang gawin sa akin. HIndi ko akalain na ganito kasama ang lalaking ito! Imagine, girlfriend ako ng kapatid niya tapos may balak siyang gawan ako ng masama? Nasaan kaya ang utak ng Draku Atienza na ito? "Walang mali Sweetie! Ang mali kapag hindi ka masasarapan sa gagawin ko sa iyo!" nakangisi niyang sambit kasabay ng pagsayad ng palad niya sa isa sa mga dibdib ko! Kakaibang kilabot ang kaagad na lumukob sa buo kong pagkatao ng gawin niya iyun! "Scarlett, Sweetie! I am going to fuck you kahit na ayaw mo! Hindi mo ako pwedeng tanggihan lalo na at ilang araw ka nang hindi maalis-alis sa isipan ko!" mahina niyang sambit kasabay ng pagsayad ng isa niya pang palad ni tiyan ko! Pahaplos iyung umakyat patungo sa isa ko pang boobs at walang sabi-sabing pumisil iyun sa isa sa mga nipple ko! Pakiramdam ko biglang nanindig a
SCARLETT POV SIX YEARS LATER YES, ganoon kabilis ang paglipas ng taon! Anim na taon ang mabilis na lumipas pero parang kahapon lang nangyari ang lahat! Wala na sila Scarlett at Stephen at nandito pa rin ako ngayun! Nakatayo sa harap ng kanilang puntod at kakatapos lang mag-usal ng maiksing panalangin! Sariwa pa rin ang sugat sa puso pero kailangan tangapin ang katotohanan na wala na sila! Na kailangan nang mag-moved-on dahil iyun ang nararapat! Alam kong tahimik na din naman sila! Na masaya na sila kung nasaan man sila naroroon! Sayang nga lang dahil hindi naging masaya ang naging buhay nila noong nandito pa sila sa mundong ito pero sana, kung totoo man ang reincarnation, magiging masaya na sana sila sa susunod nilang buhay! Kahit kailan, mananatili sila sa puso ko! Hinding hindi ko sila makakalimutan! Wala sa sariling napatitig ako sa larawan ni Anyana! Napakaganda niya talaga! Buhay na buhay ang ngiti sa kaniyang labi! Sayang nga lang at hindi siya lumaban! Alam kong m
DRAKU MONTEVERDE ATIENZA RESIDENCE SCARLETT POV "YAYA, kumusta ang mga bata? Tulog na ba sila?" seryosong tanong ko sa isa sa mga yaya's ng mga anak naming dalawa ni Draku! Tanghali na at hindi ko alam kung bakit kanina pa ako hindi mapalagay. Hindi din maalis-alis sa isipan ko si Anyana! Sobra kasi talaga akong naaawa sa kalagayan niya ngayun! Alam kong masyado nitong dinamdam ang biglaang pagkamatay ni Stpehen pero hindi lang naman siya ang nagluluksa! Buong pamilya namin ay nagluksa din sa biglaang pagpanaw ng kakambal ko at hangang ngayun hindi pa rin matatangap ng mga magulang ko na wala na siya! IYun nga lang, dumagdag pa talaga sa dagok ang muling pagkakasakit ni Anyana! Sa hindi malamang dahilan, napag-alaman ng mga Doctor nito na lumulaki na naman pala ang puso ni Anyana which is hindi magandang senyales! Kaparehong kapareho ang kondisyon ng sakit niya noong bata pa siya! Wish ko lang na sana malagpasan niya lahat iyun! Hindi ko alam kung kaya pa bang tangapin nami
ANYANA POV DALAWANG linggo ang matulin na lumipas na wala akong ibang ginawa kundi ang magkulong sa loob ng aking kwarto kapag araw at sa gabi naman makikita ako sa garden na tahimik na nagmumuni-muni! Araw-araw din ako kung dalawin ni Daddy para masiguro ang kaayusan ng kalagayan ko! Minsan na din akong dinalaw ng mga Uncles ko sa bahay na ito at masasabi ko na masaya ako dahil ramdam ng puso ko kung gaano ako kahalaga sa kanila! Nakakalungkot isipin na alam ko sa sarili ko na hindi na ako magtatagal! Sa bawat araw na nagdaan, ramdam ko na lalo akong humihina! May mga pagkakataon pa nga minsan na nahihirapan na akong bumangon sa umaga at kaunting galaw lang naghahabol na din ako sa aking paghinga! Dinadalaw din ako ng Doctor ko pero wala na akong energy pa para magtanong kung ano na ba ang sitwasyon ko! Ramdam ko din naman na alam na nilang lahat na alam ko na din kung ano man ang sitwasyon ko ngayun pero kagaya noon, wala talagang ni isa sa kanila ang gustong mag-open up tun
ANYANA POV 'ARE you sure, ayos ka lang dito?" seryosong tanong sa akin ni Daddy! Ayaw niyang pumayag na lumabas ako ng hospital pero wala na din silang nagawa pa nang ako na mismo ang nagpumilit pa! Ayaw man nilang direktang sabihin sa akin ang kalagayan ko alam ko sa sarili ko na kaunting oras na lang ang natitira sa akin at ayaw kong sa hospital ako bawian ng buhay! Pasalamat na lang talaga ako dahil narinig ko ang pag-uusap nila ng Doctor ko dahil mukhang wala talagang balak si Daddy na sabihin sa akin ang tunay kong kalagayan! '"Okay, sasamahan ka nila Ate Divina at Manang Grasya sa bahay na ito! Kung bakit naman kasi gusto mo dito gayung mas palagay ang loob ko kung doon ka na lang muna sa bahay namin titira!:" seryosong sagot ni Daddy! Wala sa sariling inilibot ko ang tingin sa paligid! Nandito kami sa bahay kung saan ako lumaki at nagdalaga! Ang bahay na minsang tinirhan namin ni Stephen noong nagsasama pa kami! Ang bahay na ipinamana sa akin ni Lola Sylvia Buenaventura
ANYANA POV "I AM SORRY, Mr Atienza pero sa sitwasyon niya ngayun hindi namin maipapangako kung kaya niya bang mag-undergo ng another operation! May history na siya ng surgery noong bata pa siya dahil ipinanganak siyang may congenital heart disease." narinig kong bigkas nang kung sino! Ang alam ko si Daddy ang kausap niya kaya naman mas pinili kong matulug-tulugan! "Ano ang pwedeng gawin para madugtungan nang buhay niya? Willing akong gumastos ng kahit na magkano para maging maayos ulit ang puso niya, Doc!" narinig kong sambit ni Daddy! Hindi ko mapigilan ang mapakunot noo dahil sa narinig ko! "I am sorry, Mr. Atienza! Isa ito sa malaking side effect ng mga batang nagkaroon ng history ng congenital heart disease! Although, succesful ang surgery niya noon pero hindi ibig sabihin noon na kaya niya nang mabuhay hangang sa kanyang pagtanda! After so many years, dumadating talaga ang ganitong problema at hindi namin sigurado kung kakayanin pa ba ng pasyente ang mag-undergo ng another
ANYANA POV Ang kagustuhan ko pa rin ang nasunod kaya walang nagawa si Gino kundi pagbigyan ako! May kinausap lang siya na kung sino dito sa hospital pagkatapos noon pinayagan na akong makaalis sa kondisyon na kailangan kong makabalik para daw maobserbahan ako! Maraming test pa daw ang dapat gawin sa akin which is hindi ko na din pinagtoonan ng pansin! Hindi ko alam kung ano ang dahilan at kung bakit dalawang araw akong walang malay sa hospital pero dahil mas focus ang isipan ko sa mga nangyari kay Stephen, hindi na ako nagtanong pa kay Gino! Habang nasa biyahe kami, mas pinili ko na lang ang manahimik! Bago naman kami umalis ng hospital, nangako si Gino sa akin na didirecho daw kami sa kinaroroonan ni Stephen which is labis kong ipinagpasalamat! Hangang ngayun kasi pinilit kong kinukumbinsi ang sarili koo na hindi totoong wala na siya! Pero ang pangungumbinsi kong iyun sa sarili ko ay biglang naglaho lalo na nang mapansin ko na sa isang memorial chapel kami dumirecho! "Ano ang
ANYANA POV Hindi ko alam kung ilang oras akong nawalan ng malay pero sa muling pagmulat ng aking mga mata ibayong katahimikan ang kaagad na sumalubong sa akin! Sumalubong sa paningin ko ang puting kulay ng paligid at nang ibaling ko ang aking tingin hindi ko mapigilan ang magtaka dahil sa mga nakakabit ng kung ano sa katawan ko! May nakakabit din sa akin na oxygen which is nakakapagtaka! HIndi ko alam kung ano ang nangyari sa akin pero hindi ko mapigilan ang muling pagpatak ng luha mula sa aking mga mata nang maalala ko ang nangyari kay Stephen! Sa kabila ng mga masasakit na nangyari sa amin, hindi ko alam kung kaya ko bang tangapin ang lahat pero isa lang ang sigurado ako, sobrang sakit sa puso na makita siyang isa nang malamig na bangkay. Pero totoo ba talaga iyun? Hindi kaya isang panaginip lang? Sana panaginip lang ang lahat! Kahit na gaano pa siya kasama hindi pa rin naman magbabago ang katotohanan na siya pa rin ang tinitibok ng puso ko! Sa naisip kong iyun dahan-dah
ANYANA POV "Ano ang nangyari? Bakit ka namumutla?" seryosong tanong ni Doc Alvin nang maabutan niya ako dito sa labas ng restaurant! Kakatapos lang namin mag-usap ni Amanda at nag-aabang na lang ako ng taxi para masakyan ko patungo sa hospital kung saan daw dinala si Stephen! "Sorry, kailangan kong makaalis! Si Stephen...naaksidente!" diretsahan kong sagot kay Doc Alvin! Napansin kong saglit siyang natigilan bago tumango-tango! "Okay...sa kotse ko! Sasama ako ng hospital!" seryosong sagot niya sabay hawak niya sa akin at inakay niya ako patungo sa kanyang kotse! Naging sunod-sunuran naman ako kay Doc Alvin! Pagkasakay namin pareho sa sasakyan, kaagad siyang nagmaneho! Sinabi ko pa nga sa kanya kung saang hospital dinala si Stephen at pagkatapos noon, naging tahimik na ako buong biyahe! Ramdam ko ang takot ko sa puso ko pero umaasa ako na sana ayos lang si Stephen! Kahit naman sinaktan niya ako ng paulit-ulit, hindi ko naman pinangarap na mapahamak siya lalo na at alam kong w
ANYANA POV Dahil sa ginawa ni Stephen kanina sa simbahan, nagpasya na lang kaming dalawa ni Doc Alvin na kumain sa restaurant! Lagpas na sa oras ng pagkain ng tanghalian at nag-aalburuto na ang tiyan ko sa gutom! Wala na din akong balak na pumunta ng reception party dahil mukhang nababaliw na si Stephen! Para bang wala na siyang kahihiyan at hayagan niya nang ipinapakita sa lahat kung gaano na kasama ang ugali niya! Kahit ako, nagulat din talaga sa ginawa niya kanina! Harap-harapan ba naman kung mangumprunta! Ano ba ang pakialam niya kung may kausap akong lalaki? Naikasal na siya lahat-lahat ang hilig niya pa ring makialam sa buhay ng may buhay! "Ano ang gusto mong kainin?" nakangiting tanong sa akin ni Doc Alvin! HIndi ko naman mapigilan ang mapatitig sa kanya! Sa halos isang buwan na nakilala ko siya wala man lang akong nakitang kahit na isang kapintasan sa ugali niya! Kapag magkasama kaming dalawa talagang ipinaparamdam niya sa akin kung gaano ako ka-special na malayong mal