SCARLETT POV HINDI AKO ITO! Kahit na ginagabi ako sa mga bars kasama ng mga kaibigan ko, never akong nakipag-lampungan sa kung kani-kaninong lalaki! Kay Gino nga hangang holding hands at halik lang sa noo ang nagagawa sa akin eh! Kaya nga mas lalo kong nagustuhan ang lalaking iyun dahil ramdam ko ang pag-aalaga nya sa akin! '"Draku!" mahina kong sambit! Hindi ko maintindihan ang sarili ko pero hindi na ako kontento sa ginagawang paghaplos niya sa pisngi ko! Nakakaramdam na din ko ng excitement sa buo kong laman na sa kanya kong lang narararamdaman. "Let me taste your sweet lips, honey!" bigkas niya kasabay ng pagbaba ng mukha niya patungo sa aking mukha kasabay ng pagsayad ng labi niya sa labi ko! Hindi ko mapigilang mapaawang ang bibig ko lalo na nang maramdaman ang init ng labi niya! Nakakapaso na para bang dinadala ako sa ibang dimension! Shit...first time na may sumayad na labi sa labi ko at isang istranghero pa talaga ang may gawa! Dapat magalit ako at lumayo pero bakit w
SCARLETT POV "Ahmmm, Draku...ano ang ginagawa mo?" mahina kong sambit! Pakiramdam ko kakapusin na ako sa aking paghinga! Nararamdaman ko na ang kanyang daliri na humagod sa aking hiwa. "Masarap ba?" mahina niyang sambit! Wala sa sariling napatitig ako sa kanya at ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang maramdaman ko na pilit nang bumabaon ang isa niyang daliri sa aking butas! Masakit iyun at wala sa sariling napaiktad ako kasabay ng mabilis kong pag-alis sa kadungan niya! "Bastos! Ano ang ginawa mo sa akin?" naiiyak kong tanong sa kanya at nagmamadaling hinagilap ang lahat ng mga kasuotan sa natangal niya na sa katawan ko! Tanging ang maikising mini-skirt na lang ang natira sa akin dahil tuluyan niya na din palang nahubad ang panty ko nang hindi ko man lang namamalayan! "Ano ang ginawa ko? Don't tell me hindi ka nasasarapan?" nakangisi niyang sagot sa akin at pasimpleng isinubo ang isang daliri niya kung saan alam kong ginamit niya sa paglalaro sa aking pagkababae! Pa
ANYANA POV "WALA pa ba si Daddy?" nakangiti kong tanong kay Ate Divina habang nagpapahid ako ng mga pampaganda sa aking mukha! Late na at hinihintay ko talaga ang pag-uwi ni Daddy dahil magpapaalam ako sa kanya na may lakad ako bukas! Itutuloy ko ang naudlot na pagbibigay ko ng treats sa mga staff ko! "Wala pa Senyorita eh! Teka lang, late na ah...kailangan mo nang matulog!" bigkas ni Ate Divina! Matamis ko naman siyang nginitian! "Kayo yata ang dapat matulog Ate eh! Iwan niyo na ako dito sa room ko! Hindi na ako bata para all the time bantayan mo pa! GAbi na at kailangan mo na din matulog!" nakangiti kong sagot sa kanya! "Sure po ba kayo Senyorita? Katunayan inaantok na din ako eh! Pero kung ipangako mo sa akin na wala kang gagawin pagkatapos mong magpaganda kundi ang matulog na, iiwan na kita dito sa room mo!" nakangiti niyang sagot sa akin 'Wala na akong gagawin! Tsaka, kailan ba ako gumawa ng mga hakbang na hindi niyo nagugustuhan?" nakalabi kong sagot sa kanya! Kaagad
ANYANA POV KINABUKASAN, hindi ko na naabutan pa si Daddy Draku pagkababa ko ng dining area para kumain! Ayun sa tagaluto takipsilim pa lang daw lumarga na si Daddy! Hindi naman bago sa akin ang mga ganitong klaseng pangyayari kaya ipinagkibit balikat ko na lang! Sinabi na sa akin ni Daddy Draku kagabi na malaya ko na daw gawin lahat ng nais ko! Pwede akong mamasyal kahit na hindi ko daw sabihin sa kanya! Ibig sabihin, binibigyan niya na ako ng kalayaan para magdesisyon ng mga bagay-bagay para sa sarili ko! Pero siyempre, bilang isang masunuring anak, wala akong balak na abusuhin ang kalayaan na ibinigay niya sa akin ngayun! Pagkatapos kong kumain ng breakfast kaagad na din akong naghanda para sa pamamasyal! SA nasabi ko na kagabi, itutuloy ko ang naudlot kong pagbili ng mga regalo sa mga taong palagi kong kasama! Isasabay ko na din siguro sa pagbili ng regalo ang iba ang mga kasambahay dahil simula nang dumating ako dito sa bahay nakita ko naman kung gaano sila kababait at kung
ANYANA POV "ANO ba talaga ang gusto mong gawin ko para mapatawad mo ako? Sabihin mo sa akin, at gagawin ko!" sambit ni Stephen kaya peke akong natawa! Tinaasan ko siya ng kilay at seryosong tinitigan mula ulo hangang paa! "Ano ang pwede mong gawin para mapatawad kita? Wala! Wala dahil para sa akin walang kahit na anong pwedeng gawin para maibsan ng kahit na kaunti ang galit na nararamdaman ko para sa iyo!" galit kong sigaw sa kanya! "Ganiyan na ba talaga kalaki ang galit mo sa akin Anyana? Oo, aminado ako! Nagkamali ako kaya nga nandito ako ngayun sa harap mo eh! Tangap ko na ang pagkakamali ko! Alam ko na kung saan ako nagkasala at sana naman bigyan mo ako ng kahit na kaunti para man lang maipakita sa iyo na labis akong nagsisisi!''seryoso niyang sagot! Ayaw niya pa rin patinag kaya naman galit ko siyang tinitigan. "Bigyan ng chance? Ano ang tingin mo sa akin uto-uto? Kung noon, mabilis mo akong napaikot iba na ngayun Stephen! Hindi mo na ako maluluko pa at kung talagang sin
SCARLETT POV ARAW ng linggo at kanina pa ako paikot-ikot dito sa loob ng aking kwarto! Hindi kasi ako makapag-decide kung anong klaseng damit ang dadalhin ko sa birthday party ng kapatid ni Gino! Nagkalat na ang mga damit ko sa ibabaw ng kama! Habang nagpaparty daw, maglalayag ang yate patungo sa mga sikat ng mga beach resort ng bansa! Tatlong araw daw kami mamamalagi sa yate at hindi ko malaman kung anong klaseng damit ba talaga ang babagay sa naturang pagtitipon! Kung bakit naman kasi tulala ako nitong mga nakaraang araw eh! Kung saan naman last minute na lang ang natitira sa akin, tsaka naman nagbago ang isip ko sa mga attire na dapat kong bitbitin! Aminado din kasi talaga ako na nawala ako sa focus nitong mga nakaraang araw at dahil iyun kay Draku Monteverde Atienza! Pagkatapos nang mainit na sandali na pinagsaluhan namin sa loob ng sasakyan nito, hindi na talaga siya mawala-wala sa isip ko! Palagi na lang akong natutulala sa tuwing naiisip ko siya! Hindi ko talaga alam ku
SCARLETT POV "HI! Kanina ka pa? nakangiti kong bati kay Stephen nang maabutan ko siyang nakasandal sa kanyang kotse dito sa labas ng gate namin! Gustuhin ko man sana siyang ipakilala kina Mommy at Daddy kaya lang maaga naman silang umalis kanina! Sa susunod na lang siguro! Marami pa namang araw eh. "Ayos lang, Sakto lang din ang pagbaba mo!" nakangiti niyang sagot sa akin at kaagad na kinuha sa akin ang aking maleta at inilagay niya iyun sa loob ng kanyang sasakyan. Hindi ko mapigilan ang paguhit nang masayang ngiti sa labi ko! Napaka-gentleman naman kasi talaga ng boyfriend ko! Lalo na nang pagbuksan niya ako ng pintuan ng kanyang koste at inalalayan akong makapasok sa loob at makaupo ng maayos! Nang masiguro ni Gino na kumportable na ako sa aking kinauupuan, kaagad na din siyang umikot sa kabilang bahagi ng sasakyan at pumwesto sa manibela! Nang maikabit niya ang sarili niyang seat belt, mabilis na niyang pinaharurot ang sasakyan paalis! Hindi naman mawala-wala ang ngiti sa la
SCARLETT POV WALA sa sariling kaagad akong napatayo para sana puntahan si Anyana at tanungin kung ano ang ginagawa niya sa pagtitipon na ito? Huwag niyang sabihin na pati dito ba naman sumama pa rin siya? Ano ba talaga ang nangyayari sa babaeng ito? Bakit pakiramdam ko sobrang liit ng mundo namin? "Scarlett?" palapit na ako kay Anyana nang isang familiar na boses naman ang aking narinig na tumatawag sa pangalan ko! Wala sa sariling napabaling ako ng tingin at ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang makita ko si Glaiza. "Glaiza?" mahina kong sambit at mabilis na naglakad palapit sa kanya! Nakangiting nakipag-beso sa kanya! "Nandito ka din? Teka lang, sino ang kasama mo?" nakangiting tanong niya sa akin! "Si Gino! Isinama niya ako dito! Naku, mabuti naman at nandito ka din Glaiza! At least may kakilala na ako ngayun dito!" nakangiti kong sagot sa kanya'. "Yes, ganoon din ako! Alam mo kung hindi lang ako nagpapa-impress kay Director Luke, wala talaga akong balak na
SCARLETT POV SIX YEARS LATER YES, ganoon kabilis ang paglipas ng taon! Anim na taon ang mabilis na lumipas pero parang kahapon lang nangyari ang lahat! Wala na sila Scarlett at Stephen at nandito pa rin ako ngayun! Nakatayo sa harap ng kanilang puntod at kakatapos lang mag-usal ng maiksing panalangin! Sariwa pa rin ang sugat sa puso pero kailangan tangapin ang katotohanan na wala na sila! Na kailangan nang mag-moved-on dahil iyun ang nararapat! Alam kong tahimik na din naman sila! Na masaya na sila kung nasaan man sila naroroon! Sayang nga lang dahil hindi naging masaya ang naging buhay nila noong nandito pa sila sa mundong ito pero sana, kung totoo man ang reincarnation, magiging masaya na sana sila sa susunod nilang buhay! Kahit kailan, mananatili sila sa puso ko! Hinding hindi ko sila makakalimutan! Wala sa sariling napatitig ako sa larawan ni Anyana! Napakaganda niya talaga! Buhay na buhay ang ngiti sa kaniyang labi! Sayang nga lang at hindi siya lumaban! Alam kong m
DRAKU MONTEVERDE ATIENZA RESIDENCE SCARLETT POV "YAYA, kumusta ang mga bata? Tulog na ba sila?" seryosong tanong ko sa isa sa mga yaya's ng mga anak naming dalawa ni Draku! Tanghali na at hindi ko alam kung bakit kanina pa ako hindi mapalagay. Hindi din maalis-alis sa isipan ko si Anyana! Sobra kasi talaga akong naaawa sa kalagayan niya ngayun! Alam kong masyado nitong dinamdam ang biglaang pagkamatay ni Stpehen pero hindi lang naman siya ang nagluluksa! Buong pamilya namin ay nagluksa din sa biglaang pagpanaw ng kakambal ko at hangang ngayun hindi pa rin matatangap ng mga magulang ko na wala na siya! IYun nga lang, dumagdag pa talaga sa dagok ang muling pagkakasakit ni Anyana! Sa hindi malamang dahilan, napag-alaman ng mga Doctor nito na lumulaki na naman pala ang puso ni Anyana which is hindi magandang senyales! Kaparehong kapareho ang kondisyon ng sakit niya noong bata pa siya! Wish ko lang na sana malagpasan niya lahat iyun! Hindi ko alam kung kaya pa bang tangapin nami
ANYANA POV DALAWANG linggo ang matulin na lumipas na wala akong ibang ginawa kundi ang magkulong sa loob ng aking kwarto kapag araw at sa gabi naman makikita ako sa garden na tahimik na nagmumuni-muni! Araw-araw din ako kung dalawin ni Daddy para masiguro ang kaayusan ng kalagayan ko! Minsan na din akong dinalaw ng mga Uncles ko sa bahay na ito at masasabi ko na masaya ako dahil ramdam ng puso ko kung gaano ako kahalaga sa kanila! Nakakalungkot isipin na alam ko sa sarili ko na hindi na ako magtatagal! Sa bawat araw na nagdaan, ramdam ko na lalo akong humihina! May mga pagkakataon pa nga minsan na nahihirapan na akong bumangon sa umaga at kaunting galaw lang naghahabol na din ako sa aking paghinga! Dinadalaw din ako ng Doctor ko pero wala na akong energy pa para magtanong kung ano na ba ang sitwasyon ko! Ramdam ko din naman na alam na nilang lahat na alam ko na din kung ano man ang sitwasyon ko ngayun pero kagaya noon, wala talagang ni isa sa kanila ang gustong mag-open up tun
ANYANA POV 'ARE you sure, ayos ka lang dito?" seryosong tanong sa akin ni Daddy! Ayaw niyang pumayag na lumabas ako ng hospital pero wala na din silang nagawa pa nang ako na mismo ang nagpumilit pa! Ayaw man nilang direktang sabihin sa akin ang kalagayan ko alam ko sa sarili ko na kaunting oras na lang ang natitira sa akin at ayaw kong sa hospital ako bawian ng buhay! Pasalamat na lang talaga ako dahil narinig ko ang pag-uusap nila ng Doctor ko dahil mukhang wala talagang balak si Daddy na sabihin sa akin ang tunay kong kalagayan! '"Okay, sasamahan ka nila Ate Divina at Manang Grasya sa bahay na ito! Kung bakit naman kasi gusto mo dito gayung mas palagay ang loob ko kung doon ka na lang muna sa bahay namin titira!:" seryosong sagot ni Daddy! Wala sa sariling inilibot ko ang tingin sa paligid! Nandito kami sa bahay kung saan ako lumaki at nagdalaga! Ang bahay na minsang tinirhan namin ni Stephen noong nagsasama pa kami! Ang bahay na ipinamana sa akin ni Lola Sylvia Buenaventura
ANYANA POV "I AM SORRY, Mr Atienza pero sa sitwasyon niya ngayun hindi namin maipapangako kung kaya niya bang mag-undergo ng another operation! May history na siya ng surgery noong bata pa siya dahil ipinanganak siyang may congenital heart disease." narinig kong bigkas nang kung sino! Ang alam ko si Daddy ang kausap niya kaya naman mas pinili kong matulug-tulugan! "Ano ang pwedeng gawin para madugtungan nang buhay niya? Willing akong gumastos ng kahit na magkano para maging maayos ulit ang puso niya, Doc!" narinig kong sambit ni Daddy! Hindi ko mapigilan ang mapakunot noo dahil sa narinig ko! "I am sorry, Mr. Atienza! Isa ito sa malaking side effect ng mga batang nagkaroon ng history ng congenital heart disease! Although, succesful ang surgery niya noon pero hindi ibig sabihin noon na kaya niya nang mabuhay hangang sa kanyang pagtanda! After so many years, dumadating talaga ang ganitong problema at hindi namin sigurado kung kakayanin pa ba ng pasyente ang mag-undergo ng another
ANYANA POV Ang kagustuhan ko pa rin ang nasunod kaya walang nagawa si Gino kundi pagbigyan ako! May kinausap lang siya na kung sino dito sa hospital pagkatapos noon pinayagan na akong makaalis sa kondisyon na kailangan kong makabalik para daw maobserbahan ako! Maraming test pa daw ang dapat gawin sa akin which is hindi ko na din pinagtoonan ng pansin! Hindi ko alam kung ano ang dahilan at kung bakit dalawang araw akong walang malay sa hospital pero dahil mas focus ang isipan ko sa mga nangyari kay Stephen, hindi na ako nagtanong pa kay Gino! Habang nasa biyahe kami, mas pinili ko na lang ang manahimik! Bago naman kami umalis ng hospital, nangako si Gino sa akin na didirecho daw kami sa kinaroroonan ni Stephen which is labis kong ipinagpasalamat! Hangang ngayun kasi pinilit kong kinukumbinsi ang sarili koo na hindi totoong wala na siya! Pero ang pangungumbinsi kong iyun sa sarili ko ay biglang naglaho lalo na nang mapansin ko na sa isang memorial chapel kami dumirecho! "Ano ang
ANYANA POV Hindi ko alam kung ilang oras akong nawalan ng malay pero sa muling pagmulat ng aking mga mata ibayong katahimikan ang kaagad na sumalubong sa akin! Sumalubong sa paningin ko ang puting kulay ng paligid at nang ibaling ko ang aking tingin hindi ko mapigilan ang magtaka dahil sa mga nakakabit ng kung ano sa katawan ko! May nakakabit din sa akin na oxygen which is nakakapagtaka! HIndi ko alam kung ano ang nangyari sa akin pero hindi ko mapigilan ang muling pagpatak ng luha mula sa aking mga mata nang maalala ko ang nangyari kay Stephen! Sa kabila ng mga masasakit na nangyari sa amin, hindi ko alam kung kaya ko bang tangapin ang lahat pero isa lang ang sigurado ako, sobrang sakit sa puso na makita siyang isa nang malamig na bangkay. Pero totoo ba talaga iyun? Hindi kaya isang panaginip lang? Sana panaginip lang ang lahat! Kahit na gaano pa siya kasama hindi pa rin naman magbabago ang katotohanan na siya pa rin ang tinitibok ng puso ko! Sa naisip kong iyun dahan-dah
ANYANA POV "Ano ang nangyari? Bakit ka namumutla?" seryosong tanong ni Doc Alvin nang maabutan niya ako dito sa labas ng restaurant! Kakatapos lang namin mag-usap ni Amanda at nag-aabang na lang ako ng taxi para masakyan ko patungo sa hospital kung saan daw dinala si Stephen! "Sorry, kailangan kong makaalis! Si Stephen...naaksidente!" diretsahan kong sagot kay Doc Alvin! Napansin kong saglit siyang natigilan bago tumango-tango! "Okay...sa kotse ko! Sasama ako ng hospital!" seryosong sagot niya sabay hawak niya sa akin at inakay niya ako patungo sa kanyang kotse! Naging sunod-sunuran naman ako kay Doc Alvin! Pagkasakay namin pareho sa sasakyan, kaagad siyang nagmaneho! Sinabi ko pa nga sa kanya kung saang hospital dinala si Stephen at pagkatapos noon, naging tahimik na ako buong biyahe! Ramdam ko ang takot ko sa puso ko pero umaasa ako na sana ayos lang si Stephen! Kahit naman sinaktan niya ako ng paulit-ulit, hindi ko naman pinangarap na mapahamak siya lalo na at alam kong w
ANYANA POV Dahil sa ginawa ni Stephen kanina sa simbahan, nagpasya na lang kaming dalawa ni Doc Alvin na kumain sa restaurant! Lagpas na sa oras ng pagkain ng tanghalian at nag-aalburuto na ang tiyan ko sa gutom! Wala na din akong balak na pumunta ng reception party dahil mukhang nababaliw na si Stephen! Para bang wala na siyang kahihiyan at hayagan niya nang ipinapakita sa lahat kung gaano na kasama ang ugali niya! Kahit ako, nagulat din talaga sa ginawa niya kanina! Harap-harapan ba naman kung mangumprunta! Ano ba ang pakialam niya kung may kausap akong lalaki? Naikasal na siya lahat-lahat ang hilig niya pa ring makialam sa buhay ng may buhay! "Ano ang gusto mong kainin?" nakangiting tanong sa akin ni Doc Alvin! HIndi ko naman mapigilan ang mapatitig sa kanya! Sa halos isang buwan na nakilala ko siya wala man lang akong nakitang kahit na isang kapintasan sa ugali niya! Kapag magkasama kaming dalawa talagang ipinaparamdam niya sa akin kung gaano ako ka-special na malayong mal