Kabanata 84
Nagmamadaling naglakad palabas ng venue si Elara na parang tumatakas sa panganib. Ngunit pagkatapos, nang maalala niyang may mga bantay siyang nagbabantay sa kanya at nasa kulungan pa si Shaira, bumagal siya ng kaunti, dahil pakiramdam niya ay naninigas siya." Elara , " tawag ng pamilyar na boses .Napalunok siya ng mariin. Naririnig niya ang boses nito na papalapit sa kanya habang siya ngayon ay mabagal na naglalakad.Napahinto siya at napatingin sa likuran at nakita niyang bumagal din ang mga hakbang ni Nathan nang magpakita ang mga bantay ni Elara , parang kulog na dumagsa sa harapan niya, at hinarangan pa ng isa si Nathan na makalapit."Umurong ka, ginoo. Lumalampas ka na ngayon sa hangganan niya," babala ng guwardiya.Itinaas ni Nathan ang kanyang kamay para ipakita na wala siyang sinasadyang masama n gagawin."Wala akong gagawin," paniniguro niyang sabi, nakatagilid ang ulo at nakatingin kay ElarKabanata 85Inihain ang pagkain, at itinutulak ito ni Nathan kay Elara para suyuin siyang kumain. Umiling siya dahil hindi talaga siya komportableng kumain. kaya kumain muna si Nathan tapos inalok ulit si Elara na kumain.Nang makita ni Elara na masarap ang pagkain at kung paano niya ito nalalasahan, kumulo ang tiyan niya, at ngayon ay nagugutom na rin siya. Kaya't nang kunin ni Elara ang kutsara at nagsimulang kumain din, napagtanto ni Nathan na hindi siya komportable sa pagkain at naisip niya na may kinalaman ito. Masasabi niyang dahil iyon sa nangyari sa kanya noong panahon ng pagdukot, medyo nag-igting ang panga ni Nathan nang kitang-kita niya ang trauma na dala-dala pa rin nito. "Ilang taon ka nang nag-donate sa orphanage?" Tanong niya . "Halos apat na taon na ngayon," sagot niya. Medyo nabigla si Elara, Ito rin ang bilang ng mga taon na nangyari sa kanilang anak Ang totoo, ang orphanage ang naging t
SA LIKOD NG PAGSASAMA "Buntis ka, Mrs. Anderson. Pitong linggo na. Kailangan pa nating magsagawa ng ilang pagsusuri, ngunit ire-refer kita sa aming espesyalista upang mapanatili ang maayos na pangangalaga. Binabati kita, Mrs. Anderson," anang doktor bago siya lumabas ng silid. Parang sasabog ang tenga niya sa lakas ng tunog na pumapalibot sa kanya, ngunit sa kabila nito, nagawa pa rin niyang lumabas ng silid ng doktor. Hindi man lingid sa kanya ang pag-aalala ng nurse, hindi na niya iyon inalintana. Padabog siyang lumabas, nanginginig ang mga kamay habang mahigpit na hawak ang resulta ng pagsusuri. Ramdam niya ang mabilis at malakas na tibok ng kanyang puso, na tila sasabog anumang sandali. Sinubukan niyang magmukhang kalmado sa harap ng doktor kanina, ngunit sa loob-loob niya, gulo ang lahat. Pumunta siya sa ospital dala ang iniisip na simpleng sakit ng ulo at ilang banayad na sintomas ng panghihina. Ngunit ang balitang natanggap niya ay lubhang nakakagulat at nagpagulo sa kanyan
SA KABILA NG KATOTOHANAN Bumuntong-hininga si Nathaniel, "Kailangan nating pag-usapan ang isang bagay at nagpasya akong mas madaling mag-usap dito." Nais ni Elara na itaas ang kanyang kilay dahil sa sagot na iyon. Pagod na siya. At saka, lahat ng nangyari sa kanya sa araw na ito ay sobra-sobra na para tanggapin niya ang ganitong klaseng kalokohan. Hindi siya kailanman nagsalita tungkol sa kanilang palaging magkasama, ngunit ang pagsakop sa kanyang apartment—ang tanging ligtas niyang kanlungan—ay masyado na para sa kanya. Hindi niya na alam kung hanggang saan niya kayang tiisin ang lahat ng ito. Masyado silang nagiging sobra. Ang kanyang mga kamay ay nag-ball sa mga kamao. Huminga siya ng malalim, pilit na pinapanatili ang kanyang kontrol sa sarili. "Hindi mo ba kayang makipag-usap sa ibang lugar? Kailangan ko ring magkaroon ng kapayapaan," aniya, pilit na pinakakalma ang kanyang boses kahit na gusto niyang sumabog sa inis. "Stop being so dramatic, Elara," malamig na tugon ni N
SA HULING SANDALI Si Elara ay wasak na wasak. Alam niyang wala siyang kasalanan, pero masakit ang mga sinabi ni Nathaniel—parang mga punyal na tumarak sa kanyang puso. Pakiramdam niya ay nag-iisa siya, walang kahit sinong kakampi o mauhingan ng suporta. Napaupo siya sa sofa at humagulgol, dinadala ng bigat ng sitwasyon. Ngunit bigla niyang naalala ang isang bagay—buntis din siya. Kailangan niyang itabi ang sariling hinanakit at pumunta sa ospital upang siguraduhin na ligtas ang kanyang anak. Pinahid niya ang kanyang mga luha, pinilit na bumangon, at lumabas ng bahay. Pagdating niya sa ospital, narinig niyang nag-uusap sina Nathan at Brando sa hallway. Napahinto siya, bumilis ang tibok ng kanyang puso habang pilit niyang pinakikinggan ang usapan nila. "Tigilan mo na ang pag-aalala sa mga problema ko," may bahid ng inis ang boses ni Nathan. Halata kay Brando na nag-aalala ito at patuloy sa pagtatanong, bagay na lalong ikinainis ni Nathan. "Bakit hindi mo na lang hiwalayan si Elara?
SA LIKOD NG APILYEDO Tahimik na nakatingin si Elara sa labas ng bintana habang binabaybay nila ang daan. Ang tanging nasa isip niya ay ang lumayo—kalimutan ang lahat at magsimula muli. Hindi niya malilimutan kung paano siya pinili ni Nathan na talikuran, sa kabila ng pagiging asawa niya. Mas pinanigan nito si Shaira—na buntis, at hindi niya alam kung sino ang tunay na ama ng dinadala nito. Hindi na niya nais pang ungkatin, ngunit sa paraan ng pagkilos ni Shaira, may pakiramdam siyang may itinatagong lihim ang dalawa. Totoo nga kaya ang sinabi ni Shaira na may relasyon sila sa kanyang likuran? Bumagsak ang kanyang mga luha. Hindi siya ang tipo ng taong madaling umiyak, pero siguro dahil buntis siya, hindi niya mapigilan ang emosyon niya. Mas lalong tumindi ang sakit na nararamdaman niya sa nangyari kanina. Nasaktan siya. Pinagtaksilan. Nagalit. Gusto niyang maghiganti, ngunit hindi sa paraang kailangang manatili pa siyang konektado sa kanila—lalo na kay Nathan. Ang pinakamab
ANG ISANG PRINCESA AT ISANG REYNA Si Meraang palaging bumibisita kay Elara sa loob ng mga buwang siya ay buntis—at kahit noong siya ay nanganganak, nasa tabi pa rin niya si Mera. Noong gabing iyon, isinilang niya ang isang batang babae na pinangalanan niyang Nathara. Kahit nais niyang burahin si Nathan sa kanilang buhay, sa kabila ng hindi pagdadala ng kanyang apelyido, gusto pa rin ni Elara na magkaroon ng kahit anong koneksyon ang anak niya sa ama nito. Ang unang pantig ng "Natha" ay mula sa Nathan, at ang "ra" naman ay mula sa huling pantig ng kanyang sariling pangalan. Nasaktan siya, at alam niyang puno ng masasamang alaala ang relasyon nila ni Nathan. Ngunit sa hindi maipaliwanag na dahilan, may bahagi sa kanya na nagsasabing kailangan pa ring manatili ang isang ugnayan sa pagitan ng kanyang anak at ng ama nito—kahit hindi man lang alam ni Nathan ang tungkol sa kanya. "Sa palagay ko, dininig talaga ng langit ang aking panalangin—ang anak ni Elara ay nagmana ng lahat mula sa
Ang Pagbabalik ng Prinsesa “Siya ba ang pinakabatang tagapagmana ng mga Lhuillier?” “Narinig ko na narito siya para kunin ang kumpanya.” “Nakakapagtaka kung paano niya ito pamamahalaan. Si Sheila at Merand/Mera ay mahusay sa kanilang mga posisyon, pero sabi nila, mas malapit daw siya sa istilo ng pinakamatanda nilang kapatid—si Louesi.” Sa isang pribadong pagtitipon kung saan naroon ang lahat ng mga shareholder ng kumpanya ng Lhuillier Empire, nagtipon ang buong pamilya sa harap ng entablado. Tumayo si Mr. Lhuillier sa gitna, hawak ang mikropono, handang gawin ang isang mahalagang anunsyo. Tahimik ang buong silid habang ang lahat ay sabik na makinig sa sasabihin ng bilyonaryong pinuno ng pamilya. Sa isang matatag at mapagmalaking tinig, nagsimula siyang magsalita: “Napakaespesyal ng gabing ito, dahil sa wakas, ang pinakabatang tagapagmana—ang aking munting prinsesa—ay napagpasyahang sumama sa amin. Pinili niyang kunin ang kanyang trono, at wala akong ibang nadarama kundi a
WALANG KARAPATANG AKININ Nakatulog si Nathara, ngunit si Elara ay nanatiling gising, matagal na nakatitig sa kanyang anak. Ang tanong nito ay patuloy na bumabagabag sa kanyang isipan. Hindi na siya galit kay Nathan, pero matapos ang lahat ng ginawa nito sa kanya, hindi niya alam kung makakalimutan pa niya iyon. Matagal na niyang napatawad si Nathan mula nang ito mismo ang lumayo. Pinutol siya nito nang walang pag-aalinlangan, kaya't itinapon na rin niya ang anumang sakit at hinayaang malibing ang pagmamahal na minsan niyang inialay para rito. Ayaw niyang umusad sa buhay na may natitirang bagahe mula kay Nathan—ayaw niyang hayaan ang sarili niyang isipin pa ito. Sa totoo lang, desperado na siyang kalimutan ito. Matagal na siyang handang burahin ito sa kanyang buhay. Hindi siya galit, pero wala na rin siyang pakialam. Ni wala na siyang nararamdaman para rito. Lahat ng pagmamahal na dating nakalaan para kay Nathan ay inilipat na niya kay Nathara. Ngayon, ang tanging mahalaga sa kanya
Kabanata 85Inihain ang pagkain, at itinutulak ito ni Nathan kay Elara para suyuin siyang kumain. Umiling siya dahil hindi talaga siya komportableng kumain. kaya kumain muna si Nathan tapos inalok ulit si Elara na kumain.Nang makita ni Elara na masarap ang pagkain at kung paano niya ito nalalasahan, kumulo ang tiyan niya, at ngayon ay nagugutom na rin siya. Kaya't nang kunin ni Elara ang kutsara at nagsimulang kumain din, napagtanto ni Nathan na hindi siya komportable sa pagkain at naisip niya na may kinalaman ito. Masasabi niyang dahil iyon sa nangyari sa kanya noong panahon ng pagdukot, medyo nag-igting ang panga ni Nathan nang kitang-kita niya ang trauma na dala-dala pa rin nito. "Ilang taon ka nang nag-donate sa orphanage?" Tanong niya . "Halos apat na taon na ngayon," sagot niya. Medyo nabigla si Elara, Ito rin ang bilang ng mga taon na nangyari sa kanilang anak Ang totoo, ang orphanage ang naging t
Kabanata 84Nagmamadaling naglakad palabas ng venue si Elara na parang tumatakas sa panganib. Ngunit pagkatapos, nang maalala niyang may mga bantay siyang nagbabantay sa kanya at nasa kulungan pa si Shaira, bumagal siya ng kaunti, dahil pakiramdam niya ay naninigas siya. " Elara , " tawag ng pamilyar na boses . Napalunok siya ng mariin. Naririnig niya ang boses nito na papalapit sa kanya habang siya ngayon ay mabagal na naglalakad. Napahinto siya at napatingin sa likuran at nakita niyang bumagal din ang mga hakbang ni Nathan nang magpakita ang mga bantay ni Elara , parang kulog na dumagsa sa harapan niya, at hinarangan pa ng isa si Nathan na makalapit. "Umurong ka, ginoo. Lumalampas ka na ngayon sa hangganan niya," babala ng guwardiya. Itinaas ni Nathan ang kanyang kamay para ipakita na wala siyang sinasadyang masama n gagawin. "Wala akong gagawin," paniniguro niyang sabi, nakatagilid ang ulo at nakatingin kay Elar
Kabanata 83“I'm sorry sa ginawa ni Daddy, Mommy, sabi ni Nathara, na humihingi ng tawad sa ngalan ng kanyang ama habang nakaupo sila ngayon sa private jet papunta sa Paris. Na-touch naman si Elara kung paano humingi ng tawad si Nathara sa kanyang ama na hindi naman dapat dahil wala naman itong kinalaman sa kanya. Bagama't hindi naituloy ang pagsasampa ng kaso laban kay Nathan dahil sa ipinakitang ebidensya, napatunayan niyang hindi siya nagkasala. Para kay Elara, malaki pa rin ang papel ni Nathan sa nangyari sa kanya. Nakuha ni Shaira ang kanyang paraan sa pamamagitan ng paggamit kay Nathan bilang tulay upang saktan siya, na humantong sa pagkamatay ng kanilang sanggol. Labis na ang galit niya sa kanila na naisip niyang hinding-hindi niya mapapatawad ang mga ito sa ginawa nila sa kanya, lalo na sa kanyang anak. Dahil sa kanila, kailangan niyang sumailalim sa therapy dahil sa matinding trauma na iniwan nila sa kanya. She can
Kabanata 82Nalaglag ang panga ni Mrs Anderson sa biglang pahayag ng anak. "Nathan, anong ibig mong sabihin, anak? Anong problema mo? Kung tungkol ito kay Shaira, then we could find a way to help her out, Nath, nag-aalalang sabi ng kanyang ina habang inilalagay ang kanyang designer bag sa sopa at naglakad patungo sa kanyang anak, na nagbuhos ng isa pang inumin.. " And stop drinking. You are not like me. You've never been so bothered before. Alam kong nag-aalala ka kay Shaira. Siya ang first love mo, at mahirap na makulong siya sa isang bagay na hindi niya ginawa, na siguradong may pakana ang mga Lhuilliers na iyon para sa kanya." "Why do you think this is about Shaira, Mom? She was the reason why my child died. Damn it," marahas niyang pagmumura habang nakakuyom ang panga at nilagok niya ang buong inumin sa isang putok; umagos pa ang alak sa gilid ng kanyang bibig at pababa sa kanyang leeg."Ano? Anak, hindi ko maintindihan-
Kabanata 81 Sobrang sakit at pagkawasak ang naramdaman ni Nathan. Sobra-sobra na ang mawalan ng anak, ngunit ang iwanan ng sarili niyang kasintahan at pagbintangang sa kasalan-anan na hindi niya ginawa, at nawala ang kanilang anak na patay ay parang namatay siya kaagad. Ramdam niya ang trauma na idinulot ni Shaira sa kanya , at sinisisi niya ang kanyang sarili dahil hindi siya masyadong maagang kumilos, na nagresulta sa nangyari kay Elara. “I swear, I didn’t,” putol niya habang nagpapaliwanag kay Merand, na tumingin sa kanya nang may labis na galit. "I told you in the first place na ihiwalay mo ang babaeng iyon sa iyo! Tingnan mo ang nangyari! Na-trauma ninyong dalawa ang kapatid ko!" nang mahina Sabi ni Merand. Hindi niya kayang labanan si Merand, at hindi siya dapat lumaban, sinusubukang niyang patunayan na hindi totoo ang lahat na narinig nila. Nangingilid ang mga luha sa kanyang pisngi habang
Kabanata 80Hindi maisip ni Nathan ang nangyari kay Elara. Tumingin siya sa apat na lalaki sa sahig na umuubo ng dugo habang nakita niya ang mantsa ng dugo sa buko ng dalawang Lhuilliers, na nagbigay sa kanya ng pahiwatig na, tulad niya, sila ay lampas na rin sa galit. Ngunit ang galit ni Nathan ay higit pa sa mailalarawan niya sa pamamagitan ng mga salita. Handa siyang mag-ballistic at patayin ang apat. Pero ang mas lalong nagpabulag sa kanya ay ang pagkawala ng baby ni Elara–ang baby nila. “Bakit, tanong ni Shaira, Nathan sa patag na tono habang ang paghihirap at pahiwatig ng galit ay naghalo dito. Napailing si Shaira habang nangingilid ang luha sa kanyang mga mata. "Hindi. Nagsisinungaling sila. Nakalimutan mo na ba ang ginawa sa akin ng asong iyon, Nathan? Siya ang dahilan kung bakit naging miserable ang buhay ko! Siya ang unang nanakit sa akin!" sigaw niya sa basag na boses. “Nathan,” babalang tawag ni Mr. Guillermo na
Kabanata 79 Pakiramdam ni Elara ay namatay siya doon at pagkatapos. Hindi niya mapigilang umiyak habang nakayakap sa kanyang tiyan habang nagdadalamhati sa pagkawala ng kanyang sanggol. Hindi siya makapagproseso, kung ano ang nangyayari. Naiinis siya at nalungkot na nawalan siya ng anak sa makasariling dahilan ng ibang tao para lang makakuha ng posisyon sa negosyo. "Malalampasan mo ito, okay? Tutulungan ka namin, hmm? Hindi ka nag-iisa dito," sabi ni Mrs. Lhuillier , na inaalo siya habang mahigpit na niyakap ang kanyang anak. Umiling si Elara habang tumutulo pa rin ang kanyang mga luha. "Ang asong iyon!" galit na bulalas niya. Dumilim agad ang mukha ni Shiela nang mabanggit niya iyon. “Ito ay walang kapatawaran. kay Shaira? Siya ang nasa likod nito?" she asked thunderously. Hindi masabi ni Elara ang lahat ng mga salita dahil sa sobrang pagkawala at pagkawasak niya.
Kabanata 78“I'm sorry to say this, but she lost her child, the doctor continued. Laking gulat ng mga Lhuilliers kaya natigilan silang lahat habang ang ina ni Elara ay agad na nanginginig habang hawak siya ng mahigpit ng asawa at umiiyak ito sa mga bisig nito. Namilog ang mga mata ni Shiela, at ang sumunod na nalaman, ang mga luha na ngayon ay umaagos sa kanyang pisngi. Paulit-ulit na nag-igting ang mga panga ni Merand habang sinuntok pa niya ang pader dahil sa galit, habang si Louesi naman ay kailangang umupo dahil halos hindi niya maramdaman ang sarili. Ang sigaw ni Mrs. Lhuillier ay nahalo sa sigaw ni Shiela, dahil lahat sila ay nasaktan sa mga pinagdaanan ni Elara."Paano siya nawala? Anong nangyari?" Tanong ni Mr. Lhuillier habang nangingilid ang luha sa kanyang mga mata at pilit niya itong pinipigilan. "Ayon sa aming pagsisiyasat sa kanyang katawan, nagkaroon ng malakas na suntok sa kanyang tiyan na paulit-ulit na nagr
Kabanata 77Nang unti-unti na siyang nawalan ng paningin dahil sa pagod na natamo niya sa lahat ng nangyari sa kanya, naramdaman niyang naubos na niya ang kanyang lakas, at wala na siyang lakas para pigilan ang mga iyon. Pakiramdam niya ay may tumutulo mula sa kanya. Habang siya ay nagpupumilit na manatiling gising habang ang lahat ay nagiging malabo at ang mga boses ay halos mawala na na para bang siya ay mamamatay kapag siya ay pumikit, bago siya nawala ang kanyang paningin, nakita niya ang isang nakaitim na lalaki na biglang tumalon sa lugar sa pamamagitan ng mga bintana habang sila ay nagmula sa langit . "Itaas ang mga kamay at ibaba ang iyong mga armas!" Sigaw ng lalaki habang naka-alerto silang lahat, nakatutok ang baril sa mga lalaking dumukot kay Elara. Sinubukan ng mga lalaki na bumunot ng kanilang mga baril ngunit hindi sila nahabol dahil sila ay nakulong. Nanlaki ang mata ni Shaira. Sinubukan niyang gumalaw at tumakbo para sa kanyang