Kabanata 70
Pinagplanuhan na ito ng husto ni Nathan pagkabalik nila mula sa kanilang paglalakbay sa probinsya. Alam niyang kailangan din niya ng permiso ng pamilya ni Elara para sabihin na seryoso siya sa pagkakataong ito o para patunayan kay Elara na handa siyang dalhin ang mga bagay sa mas malalim na antas.Kilala niya ang mga Lhuilliers bilang mga hustler sa mga negosyo dahil hindi sila masyadong exposed sa publiko. Kahit na ang isang bagay na alam niya tungkol sa mga ito ay ang mga ito ay masyadong hindi mahahawakan, tulad ng mga bituin na hindi mo maaabot kahit anong pilit mo.At ang makita silang lahat sa harapan niya, pinipintasan siya hanggang sa kaibuturan na para bang siya ay isang produkto na sinisikap nilang suriin upang makita kung siya ay maaaring maging sa pinakamahusay na halaga o kung siya ay kulang, ang paraan ng kanilang mga mata ay tumingin sa kanya mula ulo hanggang paa habang siya ay nakaupo at nakayuko sa kanyang nakahiwalay nSA LIKOD NG PAGSASAMA "Buntis ka, Mrs. Anderson. Pitong linggo na. Kailangan pa nating magsagawa ng ilang pagsusuri, ngunit ire-refer kita sa aming espesyalista upang mapanatili ang maayos na pangangalaga. Binabati kita, Mrs. Anderson," anang doktor bago siya lumabas ng silid. Parang sasabog ang tenga niya sa lakas ng tunog na pumapalibot sa kanya, ngunit sa kabila nito, nagawa pa rin niyang lumabas ng silid ng doktor. Hindi man lingid sa kanya ang pag-aalala ng nurse, hindi na niya iyon inalintana. Padabog siyang lumabas, nanginginig ang mga kamay habang mahigpit na hawak ang resulta ng pagsusuri. Ramdam niya ang mabilis at malakas na tibok ng kanyang puso, na tila sasabog anumang sandali. Sinubukan niyang magmukhang kalmado sa harap ng doktor kanina, ngunit sa loob-loob niya, gulo ang lahat. Pumunta siya sa ospital dala ang iniisip na simpleng sakit ng ulo at ilang banayad na sintomas ng panghihina. Ngunit ang balitang natanggap niya ay lubhang nakakagulat at nagpagulo sa kanyan
SA KABILA NG KATOTOHANAN Bumuntong-hininga si Nathaniel, "Kailangan nating pag-usapan ang isang bagay at nagpasya akong mas madaling mag-usap dito." Nais ni Elara na itaas ang kanyang kilay dahil sa sagot na iyon. Pagod na siya. At saka, lahat ng nangyari sa kanya sa araw na ito ay sobra-sobra na para tanggapin niya ang ganitong klaseng kalokohan. Hindi siya kailanman nagsalita tungkol sa kanilang palaging magkasama, ngunit ang pagsakop sa kanyang apartment—ang tanging ligtas niyang kanlungan—ay masyado na para sa kanya. Hindi niya na alam kung hanggang saan niya kayang tiisin ang lahat ng ito. Masyado silang nagiging sobra. Ang kanyang mga kamay ay nag-ball sa mga kamao. Huminga siya ng malalim, pilit na pinapanatili ang kanyang kontrol sa sarili. "Hindi mo ba kayang makipag-usap sa ibang lugar? Kailangan ko ring magkaroon ng kapayapaan," aniya, pilit na pinakakalma ang kanyang boses kahit na gusto niyang sumabog sa inis. "Stop being so dramatic, Elara," malamig na tugon ni N
SA HULING SANDALI Si Elara ay wasak na wasak. Alam niyang wala siyang kasalanan, pero masakit ang mga sinabi ni Nathaniel—parang mga punyal na tumarak sa kanyang puso. Pakiramdam niya ay nag-iisa siya, walang kahit sinong kakampi o mauhingan ng suporta. Napaupo siya sa sofa at humagulgol, dinadala ng bigat ng sitwasyon. Ngunit bigla niyang naalala ang isang bagay—buntis din siya. Kailangan niyang itabi ang sariling hinanakit at pumunta sa ospital upang siguraduhin na ligtas ang kanyang anak. Pinahid niya ang kanyang mga luha, pinilit na bumangon, at lumabas ng bahay. Pagdating niya sa ospital, narinig niyang nag-uusap sina Nathan at Brando sa hallway. Napahinto siya, bumilis ang tibok ng kanyang puso habang pilit niyang pinakikinggan ang usapan nila. "Tigilan mo na ang pag-aalala sa mga problema ko," may bahid ng inis ang boses ni Nathan. Halata kay Brando na nag-aalala ito at patuloy sa pagtatanong, bagay na lalong ikinainis ni Nathan. "Bakit hindi mo na lang hiwalayan si Elara?
SA LIKOD NG APILYEDO Tahimik na nakatingin si Elara sa labas ng bintana habang binabaybay nila ang daan. Ang tanging nasa isip niya ay ang lumayo—kalimutan ang lahat at magsimula muli. Hindi niya malilimutan kung paano siya pinili ni Nathan na talikuran, sa kabila ng pagiging asawa niya. Mas pinanigan nito si Shaira—na buntis, at hindi niya alam kung sino ang tunay na ama ng dinadala nito. Hindi na niya nais pang ungkatin, ngunit sa paraan ng pagkilos ni Shaira, may pakiramdam siyang may itinatagong lihim ang dalawa. Totoo nga kaya ang sinabi ni Shaira na may relasyon sila sa kanyang likuran? Bumagsak ang kanyang mga luha. Hindi siya ang tipo ng taong madaling umiyak, pero siguro dahil buntis siya, hindi niya mapigilan ang emosyon niya. Mas lalong tumindi ang sakit na nararamdaman niya sa nangyari kanina. Nasaktan siya. Pinagtaksilan. Nagalit. Gusto niyang maghiganti, ngunit hindi sa paraang kailangang manatili pa siyang konektado sa kanila—lalo na kay Nathan. Ang pinakamab
ANG ISANG PRINCESA AT ISANG REYNA Si Meraang palaging bumibisita kay Elara sa loob ng mga buwang siya ay buntis—at kahit noong siya ay nanganganak, nasa tabi pa rin niya si Mera. Noong gabing iyon, isinilang niya ang isang batang babae na pinangalanan niyang Nathara. Kahit nais niyang burahin si Nathan sa kanilang buhay, sa kabila ng hindi pagdadala ng kanyang apelyido, gusto pa rin ni Elara na magkaroon ng kahit anong koneksyon ang anak niya sa ama nito. Ang unang pantig ng "Natha" ay mula sa Nathan, at ang "ra" naman ay mula sa huling pantig ng kanyang sariling pangalan. Nasaktan siya, at alam niyang puno ng masasamang alaala ang relasyon nila ni Nathan. Ngunit sa hindi maipaliwanag na dahilan, may bahagi sa kanya na nagsasabing kailangan pa ring manatili ang isang ugnayan sa pagitan ng kanyang anak at ng ama nito—kahit hindi man lang alam ni Nathan ang tungkol sa kanya. "Sa palagay ko, dininig talaga ng langit ang aking panalangin—ang anak ni Elara ay nagmana ng lahat mula sa
Ang Pagbabalik ng Prinsesa “Siya ba ang pinakabatang tagapagmana ng mga Lhuillier?” “Narinig ko na narito siya para kunin ang kumpanya.” “Nakakapagtaka kung paano niya ito pamamahalaan. Si Sheila at Merand/Mera ay mahusay sa kanilang mga posisyon, pero sabi nila, mas malapit daw siya sa istilo ng pinakamatanda nilang kapatid—si Louesi.” Sa isang pribadong pagtitipon kung saan naroon ang lahat ng mga shareholder ng kumpanya ng Lhuillier Empire, nagtipon ang buong pamilya sa harap ng entablado. Tumayo si Mr. Lhuillier sa gitna, hawak ang mikropono, handang gawin ang isang mahalagang anunsyo. Tahimik ang buong silid habang ang lahat ay sabik na makinig sa sasabihin ng bilyonaryong pinuno ng pamilya. Sa isang matatag at mapagmalaking tinig, nagsimula siyang magsalita: “Napakaespesyal ng gabing ito, dahil sa wakas, ang pinakabatang tagapagmana—ang aking munting prinsesa—ay napagpasyahang sumama sa amin. Pinili niyang kunin ang kanyang trono, at wala akong ibang nadarama kundi a
WALANG KARAPATANG AKININ Nakatulog si Nathara, ngunit si Elara ay nanatiling gising, matagal na nakatitig sa kanyang anak. Ang tanong nito ay patuloy na bumabagabag sa kanyang isipan. Hindi na siya galit kay Nathan, pero matapos ang lahat ng ginawa nito sa kanya, hindi niya alam kung makakalimutan pa niya iyon. Matagal na niyang napatawad si Nathan mula nang ito mismo ang lumayo. Pinutol siya nito nang walang pag-aalinlangan, kaya't itinapon na rin niya ang anumang sakit at hinayaang malibing ang pagmamahal na minsan niyang inialay para rito. Ayaw niyang umusad sa buhay na may natitirang bagahe mula kay Nathan—ayaw niyang hayaan ang sarili niyang isipin pa ito. Sa totoo lang, desperado na siyang kalimutan ito. Matagal na siyang handang burahin ito sa kanyang buhay. Hindi siya galit, pero wala na rin siyang pakialam. Ni wala na siyang nararamdaman para rito. Lahat ng pagmamahal na dating nakalaan para kay Nathan ay inilipat na niya kay Nathara. Ngayon, ang tanging mahalaga sa kanya
MULING PAGTATAGPO Hindi nawala sa isip ni Elara na nakita niya si Nathaniel. Bagama't abala siya sa trabahong gagawin niya sa unang araw bilang bagong halal na CEO—habang pansamantalang nagpapahinga ang kanyang ama upang bigyan siya ng pagkakataong magkaroon ng karanasan sa posisyon—at sa tulong ng kanyang mga kapatid, ayaw niyang maapektuhan ng kahit anong bagay na maaaring makasira sa kanyang konsentrasyon sa trabaho. Ngunit alam niya, sa kaloob-looban ng kanyang isipan, na ang tagpong iyon ay nananatili roon. Paulit-ulit niyang nakikita ang mukha ni Nathaniel sa kanyang isipan. *Ano naman ang gusto niya sa akin? Bakit niya sinusubukang itabi ang kotse niya sa akin?* Siguradong pinakasalan na ng lalaking iyon si Shaira—ang babaeng una niyang minahal. Bagama't nakaramdam siya ng matinding sakit nang maalala niyang sinabi ni Shaira na nawalan siya ng anak o buntis siya noon, itinuro pa nito si Elara bilang may sala sa pagkawala ng kanyang sanggol sa sinapupunan. Alam niyang wala
Kabanata 70Pinagplanuhan na ito ng husto ni Nathan pagkabalik nila mula sa kanilang paglalakbay sa probinsya. Alam niyang kailangan din niya ng permiso ng pamilya ni Elara para sabihin na seryoso siya sa pagkakataong ito o para patunayan kay Elara na handa siyang dalhin ang mga bagay sa mas malalim na antas. Kilala niya ang mga Lhuilliers bilang mga hustler sa mga negosyo dahil hindi sila masyadong exposed sa publiko. Kahit na ang isang bagay na alam niya tungkol sa mga ito ay ang mga ito ay masyadong hindi mahahawakan, tulad ng mga bituin na hindi mo maaabot kahit anong pilit mo. At ang makita silang lahat sa harapan niya, pinipintasan siya hanggang sa kaibuturan na para bang siya ay isang produkto na sinisikap nilang suriin upang makita kung siya ay maaaring maging sa pinakamahusay na halaga o kung siya ay kulang, ang paraan ng kanilang mga mata ay tumingin sa kanya mula ulo hanggang paa habang siya ay nakaupo at nakayuko sa kanyang nakahiwalay n
Kabanata 69Medyo nabigla si Elara sa pag-unawa ni Nathan. Kilala niya ito mula sa nakaraan na hinihimok ng mga agenda sa negosyo kaya't pinakasalan pa niya ito upang magkaroon ng trono na gusto niya at magkaroon ng sariling larangan sa negosyo. “Ikaw…ay hindi…uh… nag-alinlangan siyang pangalanan ito. "Ano? Galit na nakuha mo ang pagkakataong gusto ko?" Nagtaas siya ng kilay, at may mapaglarong ngiti sa labi. Napatigil si Elara dahil hindi niya talaga masabi kung asar ba siya o mapaglaro Nang lumapit si Nathan at inabot ang kamay niya habang marahang hinahaplos ng hinlalaki nito ang likod nito, nakita niya kung paano kumislap ang mga mata ni Nathan . "Hayaan mo akong suportahan ka sa pagkakataong ito. Nandiyan ka para sa akin sa lahat ng mga bagay na nagawa ko, gusto kong masaksihan din ang iyong milestone. Ang tagumpay mo ay tagumpay ko. Masaya akong makita kang lumago, Elara. Dahan-dahan siyang ngumiti. Kiniliti nito ang t
Kabanata 68"Malaking bagay ang Royale, Elara," sabi ng kanyang ama, sa sandaling magpulong ang mga Lhuilliers para talakayin ang iminungkahing proyekto na personal na hahawakan ni Elara , alam niyang nakaupo na siya ngayon bilang CEO ng kumpanya . "Si Anderson ay maaaring pangalawa sa amin pagdating sa mga benta ngayon, at kami ang nangunguna ngunit ang Royale ay tulad ng mga tagalikha ng mga bilyonaryo. Sila ang nasa likod ng tagumpay ng bawat malaking negosyo ngayon dahil mayroon silang karamihan sa Kanluran at Europa. Magiging kasingdali ng paglalakbay sa buong mundo kung makikipagtulungan ka sa kanila dahil ine-export nila ang transaksyon sa buong mundo." Tumango si Elara. "Kinukuha ko ito, ama. Hindi ko ito sasayangin." Napangiti si Shiela. "Naku, akala ko bibigay ka na dahil narinig ko na hinahabol din sila ng mga Anderson, partikular na ang love of your life." Humalakhak si Shiela. Tinaas ni Louesi ang kanyang noo. "Business i
Kabanata 67Maagang-umaga, maagang nagising si Nathan at nadatnan niya si Nathara , na ngayon lang din nagmulat ng kanyang mga mata. "Good morning," anito at nilapit ang noo sa kanya. “Morning,” bati niya pabalik sa namamaos na boses at sinulyapan ang kanyang ina na mahimbing pa ring natutulog. "Gusto kong tumulong sa pagluluto ng almusal para kay Mommy," sabi niya , hinila ang sarili at gumapang palabas ng kama. "Bakit hindi natin siya ipaghanda ng almusal?" Nagprisinta si Nathan. Napangiti si Nathara at tumango habang hinihila na rin ni Nathan ang sarili at binuhat habang papalabas silang dalawa ng kwarto. Si Jessa na humihikab at kakagising lang ay napansin ang pagpasok ng dalawa sa kusina kaya agad itong tumayo ng maayos at dali-daling kinuha ang apron. "Good morning, sir. Ipaghanda ba kita ng kape?" Tanong niya , medyo nagpapanic na pagsilbihan siya. "It's alright. Jessa . Don't bother. Kam
Kabanata 66“Sobrang saya! Ulitin natin! Masayang sabi ni Nathara pagkatapos ng isang oras na pagsakay sa kabayo. Sa sobrang saya niya sa kabayo ay talagang nararamdaman ni Elara na baka mas gusto na lang niyang manatili sa probinsya kaysa umuwi dahil sa pagsakay sa kabayo kasama ang kanyang ama. "Sige. Ulitin natin. Sabi ni Nathan na medyo natawa. Nilibot nila ang buong lugar kasama ang kanilang mga kabayo, at pumasok din sila sa mga puno ng mangga habang pinapanood ni Nathara kung paano abala ang mga lalaki sa pag-aani. “Good afternoon. Bati ni Nathara nang huminto sandali ang kanilang kabayo. "Magandang hapon, munting cute na babae," bati ng mga lalaki. “Good afternoon, sir.. ma'am ,” sabi nila habang nakatingin din kina Nathan at Elara . “Kumusta ang ani tanong ni Nathan. "Medyo maganda, sir, kumpara noong nakaraang buwan," sagot ng isa sa kanila. "Gusto kong may maghatid ng basket sa bahay
Kabanata 65Nagpatuloy ang pagkukuwento habang desidido si Nathan na gawin ito kasama si Elara, si Nathara ay humagikgik minsan, nakikinig nang mabuti hanggang sa matapos ang kuwento, at namangha siya kung paano ito natapos. "Napakatapang ng prinsipe sa pagpili ng prinsesa laban sa kanyang ina na isang mangkukulam, Mommy," sabi ni Nathara habang siya ay humihikab, nakapikit habang yakap-yakap ang laruang kuneho. "Hindi na ako makapaghintay na magkaroon din ng sariling prinsipe ang mommy ko . Pero reyna si mommy, at hindi niya kailangan ng prinsipe," bulong niya habang natutulog. Tinaas ni Nathan ang kanyang noo at tumingin kay Elara. "Siyempre. Hindi mo kailangan ng prinsipe. Kailangan mo ng higit pa sa prinsipe." Iginala ni Elara ang kanyang mga mata, ngunit may nakapilang ngiti sa kanyang mga labi. Napakasarap sa pakiramdam na mabasa ang mga kuwento ng kanyang anak bago matulog hindi lamang mag-isa kundi kasama ang ama ng kanya
Kabanata 64Buong biyahe ay kumakanta si Nathara habang nag-e-enjoy siyang nanonood sa labas ng bintana habang nagpapatugtog si Nathan ng ilang Disney songs na nagpasaya sa paglalakbay ni Nathara para sa kanya. "She's so fond of Disney princesses," Elara pointed out . "Masasabi ko talaga," sabi ni Nathan. "Karamihan sa mga bagay na gusto niya ay nauugnay sa Disney.Naalala ni Elara ang sayaw na gustong gawin ni Nathara sa isang ama. Gusto niyang banggitin ito kay Nathan, ngunit gusto niyang ang sarili niyang anak ang magpasya kung kanino niya gustong makasayaw, dahil ayaw niyang magdesisyon para sa sarili niya. "Malapit na ba tayo!" Tanong ni Nathara na sinilip ang ulo sa pagitan nila. "Nasa probinsya. Medyo malayo," sabi ni Nathan, nakasuot ng sunglasses habang nakabukas ang mga butones ng kanyang white shirt. “Ilang beses ka na ba diyan, mommy? Curious na tanong ni Natharana mukhang invested. “Hmm…
Kabanata 63Kinabukasan, dahil hindi pumasok si Elara sa trabaho para samahan niya si Nathara sa kanyang pakikipagsapalaran sa probinsya kung saan siya dinadala ni Nathan, napansin niya kung gaano ka-excited si Nathara dahil maaga siyang nagising at agad ding ginising si Elara, which is flabbergasted that her first word was her father. “Nasaan si Mr. Ander6, mommy?” tanong niya, nang dahan-dahang iminulat ni Elara ang kanyang mga mata. "Good morning," paos niyang sabi sa noo. "Sunduin tayo ng daddy mo mamayang hapon, sweetheart." "Talaga? Anong oras? Maliligo na ba ako ? Naku, maghanap muna ako ng damit ko! Kailangan ko ng damit para sa pagsakay sa kabayo. Mommy!" tuwang-tuwang sabi niya na halos gusto nang gumapang palabas ng kama, pero niyakap lang siya ni Elara hanggang sa tumabi ulit siya. "Masyado pang maaga, Nathara. Hayaan mo muna akong yakapin ka," bulong niya. Nakahinga si Nathara at niyakap siya pabalik . “Naamoy
Kabanata 62 “Gusto mo ako?” Nang-aasar na tanong ni Nathan na tinutuya ng mga labi ang panga niya habang ang kamay naman nito ngayon ay humahaplos sa katawan niya. Ito ay isang hindi mapigilang pagnanais na naramdaman ni Elara para sa kanyang labis na damdamin para kay Nathan. Isang pagnanais na nais niyang ipahayag nang matingkad. Isang pagnanasang mapupuyat lamang sa kanya ni Nathan mismo. Napangiti na lang si Elara at napapikit habang bahagyang inangat ang ulo, binibigyang daan si Nathan, na ngayon ay kahabaan na ng leeg at hinuhubog ang kanyang mga suso. Hindi man lang nahirapan ang tela nang idiin niya ang sarili sa makapal na materyal na nakaumbok sa pantalon nito, ipinaalam sa kanya na hilaw siya nito, Gusto niya ng pisikal, hindi lang emosyonal, Sa kauna-unahang pagkakataon, pagkatapos magkita muli , humingi siya ng pagnanasa mula sa kanya. Gusto niya ito nang husto. Siguro dahil ang pagnanais na magkaroon ng isang perpektong