HINDI pa napapatay ni Minnie ang minamanehong pick-up ng Papa niya ng mabilis na bumaba si Vonie at nagtatakbo papasok sa bakuran ng bestfriend niyang si Carol. Marami siyang natutunan sa limang taon na pagtira niya mula America. Isa na roon ang natuto siyang magmaneho.
"Hai! mabuti naman at sa wakas naisipan mo rin akong dalawin ngayon dito sa amin!"masiglang saad nito habang karga nito ang magtatlong buwan pa lamang na sanggol."Pasensiya ka bff, hindi ko kasi maiwan-iwan si Papa sa mansyon. Alam mo naman matagal-tagal din akong hindi nakabalik dito sa atin,"wika ni Minnie."Okay lang, pasok kayo sa loob. Pasensiya na at hindi pa ako nakakapaglinis ng bahay. Kakapa-dede ko lang dito kay bunso,"wika nito sa karga-kargang anak."Naku huwag mong intindihin iyon, hindi naman ako maselan. Saka nasaan pala ang dalawa mo pang anak?"tanong ni Minnie sa panganay nito at ikalawang anak.Magkasunod kasing nanganak itoNAALIMPUNGATAN si Minnie ng maringgan niya ang mahihinang katok mula sa nakasaradong bintana ng sinasakiyan nila.Patuloy pa rin naman ang malakas na buhos ng ulan sa labas."S-sino i-iyan?"kinakabahan na tanong ni Minnie. Nasa lib-lib silang parte sa La Buento del Corazon kaya labis siyang nag-aalala sa kapakanan nilang mag-ina.Pinunasan niya ang salamin, para kahit paano ay maaninaw niya ang mukha ng taong kumakatok mula sa labas. At nang mapag-sino niya ito ay dali-dali niyang pinihit pababa ang bintana."I-ikaw pala Xiamvylle, m-mabuti naparaan ka,"galak na wika ni Minnie ng lubusan maibaba ang bintana ng pick-up."Mukhang nasiraan kayo, sakay na kayo sa kotse ko."Presenta ng bintana na inilapit pa sa kanilang mag-ina ang pagkalaki-laking payong.Binuhat na muna ni Minnie ang anak dahil tuluyan itong nakatulog sa bisig niya. Nang tuluyan niyang maihiga ang anak sa likuran upuan ng kotse ni Xiamvylle
KINABUKASAN nga ay maaga silang nagbiyahe pabalik ng Maynila. Hindi pa sumisikat ang araw niyon, dahil alas-kwarto pa lang ng madaling-araw."Gusto mo bang dumaan tayo sa isang fast food chain para makapag-almusal na muna tayo?"pagtatanong ni Aevo na hindi nakatiis sa pagiging tahimik ni Minnie.Nakasandig lang ito sa kinauupuan nito sa kanyang tabi habang nakapikit na tila tulog.Pero alam ni Aevo na gising ito, napabuntong-hininga na lang siya at muling ibinaling ang atensyon sa pagmamaneho ang pansin ng hindi sumagot ito.Magpahanggang sa mga sandaling iyon ay hindi pa rin sila nakakapag-usap ni Minnie sa nangyari kagabi. Paano ba naman kasi nag-walk out siya at piniling matulog sa guest room sa Hacienda. Mabuti na lang at hindi pumasok si Don Hidalgo sa loob ng magdamag na naroon siya. Kung 'di wala siyang takas sa mga pagtatanong nito sakali."Tama ang ginawa mo Aevo, baka ano lang magawa mo sa kanya,"bu
NAPANGITI si Minnie dahil muli niyang natikman ang masarap na luto ng asawa niya."Masarap ka talagang magluto babe,"puri niya sa asawa matapos niyang manguya ang kinakain."Thank you, hayaan mo mas masarap ang ipapatikim ko sa iyo mamaya."Saka kumindat ito sa kanya. Bigla ang pamumula ng magkabilang pisngi ni Minnie sa panlalandi lang naman ng mister niya.Pasimple niyang sinipa sa paa ang lalaki sa ilalim ng table nila. Kumindat lang ito sa kanya na tila naaliw pa sa naging reaksiyon niya. Pinaikot na lang niya ang mata sa kapilyuhan ng asawa.Mabuti na lang at busy pa rin sa pagkain si Vonie, habang nakatutok ang buong pansin nito sa pinapanuod nito mula sa I-pod."Baby, if we're eating huwag mo munang gamitin ang I-pod mo okay,"saad niya sa bata."But why mom, dati-rati pinapayagan mo naman ako noong nasa America pa tayo,"nakalabing saad ng bata. Nasa mukha nito ang dis-gusto."Just listen to your mommy
UNANG araw na pag-managed ni Minnie sa beauty salon na ipinama ng mama niya sa kaniya. Hindi naman siya nahirapan dahil mabilis naman niyang natutunan ang mga dapat niyang gawin. Plus graduate siya ng Cosmetolegist sa America.Naranasan din naman niyang mag-trabaho sa salon sa isang kaibigan ng mama niya kaya madali na sa kanya."Ma'am may naghahanap ho sa inyo,"wika ng isa niyang hairstyles."Sino?"pagtatanong ni Minnie. Nagtaka siya dahil masiyado pang maaga kung sino man iyon. Nang tuluyan nga siyang makalabas ay nakita niya si Lauren, katabi nito si Elijah at ang babaeng hindi nalalayo sa edad ng Mama Sandy niya."H-hai Goodmorning w-what service d-do you want?"umpisa ni Minnie. Nagpaka-formal siya dahil naalala niya magpahanggang sa mga sandaling iyon ay hindi pa rin sila in good terms ni Lauren."Can we talk in more private sis, first of all gusto kong humingi ng sorry sa mga nangyari sa atin five years
TULOY-TULOY sa pagpasok si Minnie sa loob ng private office ni Aevo. Nang may isang magandang babae ang kalalabas lang, tila slow motion na nagkatinginan sila nito. May suot itong itim na shades sa mata kaya hindi niya nabistan masiyado ng mukha nito.But what she had said ay maganda ito. Kita naman sa magandang kurba ng katawan nito. Halos lumuwa ang mayayaman dibdib ng babae sa suot nitong v-neck dress na kulay pula. Bagay sa mestisa nitong kutis, kulot-kulot naman ang buhok nito. At halos nahuhuli ang pwet, sa totoo lang ay na-insecure siya sa nakasalubong na babae.Dire-diretso na si Minnie papasok, akala nga niya ay sobrang busy siAevo.Ngunithalos hindi ito gumagalaw sa pwesto nito at nakatitig pa sa kawalan na tila may malalim na iniisip."Mukhang malayo na ang narating ng utak mo husband?"mataray niyang saad."N-no mayroon lang akong naalala, anyway why are your here?"pormal na tanong ni Aevo.Na
MABINING yugyog lang mula sa balikat ang nadama ni Minnie nang magmulat siya ay nakatunghay lang naman sa kanya ang pinaka-guwapong lalaking nakilala niya sa buong-buhay niya."What for now babe?"patamad niyang tanong. Imbes na bumangon na ay lalong ibinaon ni Minnie ang mukha sa malambot na unan na yakap-yakap lang naman niya."We must go home wifey, it's already seven thirty in the evening,"ang swabeng boses na panggigising pa rin sa kanya ni Aevo.Hindi pa rin natinag si Minnie, ninamnam niya pa rin ang malamig na tinig ng asawa."Wala akong lakas para tumayo o maglakad husband. Ang mabuti pa ay kargahin mo na lang kaya ako pauwi,"biro niyang sabi.Nadinig niya ang malalim na buntong-hininga ni Aevo sa likuran niya. Ang sumunod na nangyari y hindi inaasahan ni Minnie. Dahil tuluyan siya nitong binuhat.Nang magmulat siya ng mata ay nasa matitipunong bisig na siya ng asawa niya. Langhap na langhap niya tuloy a
NANG makatapos sa pagluluto si Aevo ay umakiyat ng muli ito para puntahan at ayain kumain si Minnie. Napagpasiyahan niya na sa silid na lang sila kumain para hindi na bumaba si Minnie. Inilagay na lang niya sa may tray ang lahat ng niluto niya.Napaakiyat na rin si Vonie, nang dumating nga sila roon ay nakapikit ang babae at mukhang nakatulog."Babe, gising na the food is ready,"panggigising niya sa asawa. Umungol ito at unti-unti ay iminulat ang mata."Are you okay?"tanong ni Aevo ng mapansin na namumutla ito. Tuluyan na ibinaba ng lalaki ang hawak-hawak pang tray ng pagkain nila at mabilis na nilapitan si Minnie."Your sick Babe,"alalang bigkas ni Aevo ng matapos niyang sapuin ang leeg nito."W-wala lang ito, tara kumain na tayo,"mahina ang tinig na sabi ni Minnie."Wait, I'll get a thermometer para mai-check natin ang init mo."Hindi pa nakasagot si Minnie ay mabilis ng naglakad
BUONG araw na nag-stay si Aevo sa bahay nila, kasama niya ang misis niyang si Minnie na kahit paano ay bumuti na ang pakiramdam. Nang huli niyang tignan ang body temperature nito ay tuluyan ng bumaba ang lagnat nito.Siya na rin ang nag-alaga kay Vonie, parang bonding na nilang mag-ama."Sigurado ka bang kahit hindi ko na tawagin para pumasok si Candy?"tukoy ni Minnie sa yaya ng bata"It's alright babe, magpahinga ka na kasi papupuntahin ko isang maid dito ni Lola Saifa para mag-asikaso. Ilalabas ko lang sa mall at park itong si Vonie,"paalam ni Aevo."Siya nga babe, mukhang sabik na si Von sa pamamasiyal noong isang araw pa kasi niya inuungot lumabas kaso hindi ko naman mapagbigyan kasi may pasok din ako sa Salon,"ani naman ni Minnie."Yeah stay here and rest babe, saka tumawag si Tita Sandy na dumaan daw ako roon kasi may ibibigay siya para sa iyo,"ang dagdag pa na sabi ni Aevo."Thanks babe, kung
ONE YEAR LATERSAMO'T SARING mga bulaklak ang makikita sa buong paligid ng maliit na chapel na iyon sa San favian. Halos kumpleto na ang entourage, maging ang groom na nasa harapan ay nakangiti nang naghihintay sa kanyang napakagandang bride sa suot lang naman nitong wedding gown na simple man ang pagkakagawa ay bagay na bagay naman iyon dito.Dinig na dinig ang wedding song habang naglalakad ng mabagal ang babae palapit sa lalaking una at huli niyang mamahalin.Sa buong oras ng kasal ay naging matiwasay naman na nairaos. Pinili ng dalawa ang isang intimate wedding. Halos piling bisita lang din ang naroon at ang kanilang pamilya.Naglakad na lang sila hanggang sa reception ng kanilang kasal. Sa itaas ng burol, hindi naman na nahirapan ang mga bisita dahil may pinasadiya ng hagdan bato sa ibaba hanggang sa pag-akiyat.Napapaligiran ng naggagandahan bulalak na tanim ang itaas. Isang bungalow ang nag-iisang nakatayo. Maliit man ku
NAGING masaya na rin sina Minnie at Aevo na sa dinami-dami ng pagsubok na dinaanan nila ay pinanitili nilang matatag ang bawat isa.Isang CEO si Aevo sa malaking kumpaniya sa Maynila, kilalang masungit, gwapo pero may mabuting kalooban at si Minnie sa una ay nakilala bilang isang mahirap na babae na nangangarap makatagpo ng lalaking pinapangarap niya. Katulad ng mga romance novel na katha ni Babz07aziole ay naniniwala siya: balang-araw darating ang prince charming niyang magbibigay katuparan sa happily ever after love life niya.Mukhang dininig naman siya, dahil isang aksidenti man sila pinagtagpo ni Aevo ay hindi naman dahilan niyon para hindi umusbong ang tunay na pag-ibig sa pagitan nilang dalawa. Pero... mapapanindigan ba nila ito hanggang sa huli.MATAPOS ang kaguluhan sa pamilya nila ay pinili ni Aevo na magpatuloy bilang CEO ng Gimenez Telecommunication Company.Habang si Aizo ay piniling magp
HALOS hindi pa nakakahuma sa kabiglaan si Minnie matapos siyang pakawan ng lalaki sa isang makapagil hiningang halikan!"Hindi na mahalaga iyon babe, ang importante ngayon andito na ako. Bumalik na ako, I have a goodnews for you... ikakagulat mo ang ibabalita ko," wika pa nito na may ngiti sa labi.Kahit na tangay na tangay siya sa paghalik at presensiya ng lalaki ay hindi pinayagan ni Minnie na maging marupok sa harap nito."Kung sino ka man, please... umalis ka na. Alam ko na ang lahat na nagpanggap kang Aevo n-na ikaw si Gideon Laurzano. Kamuntik mo nang mapatay si Aizo mabuti na lang at nakaligtas siya!" Tuloy-tuloy na wika ni Minnie."Ano bang sinasabi mo, ako ito si Aevo ang asawa mo. Umamin na ang totoong Gideon na nagpanggap siyang ako, ginamit niya ang karamdaman ko babe. Nagka-amnesia ako at mula sa umpisa ay plinano lahat ng nakakatanda naming kapatid na si Gideon ang gagawin
AGAD na binuklat ni Aizo ang DNA test result niya at sa lalaking nagsalin sa kanya ng dugo. Ang pinaghihinalaan niyang kakambal at tunay na Aevo Gimenez.Halos manginig nga ang kamay ni Aizo at maluluha habang pinagmamasdan ang hawak-hawak na papel: Na nagpapatunay na siyang nagpakilalang Gideon Laurzano noong una ay si Aevo nga talaga!"A-anong resulta apo?" Ang hindi mapakaling tanong ni Lola Saifa.Napatingin naman si Aizo sa kanyang abuela at abuelo na naghihintay din ng sasabihin niya. Kita rin sa mga mukha nila ang labis na tensyon."Yes Lola Saifa... Lolo Ghad... totoo nga siya si Aevo!" Halos isigaw ni Aizo ang mga sinabi.Wala rin pagsidlan ng katuwaan ang dalawang matanda matapos na marinig ang sinabi niya. Maging ang asawa niya na tahimik lang na nakaupo sa tabi ng mga ito ay nakangiti ngunit kasabay na umiiyak ito."Siya nga ang apo natin,
TULOG na tulog na si Minnie sa mga sandaling iyon. Hating-gabi na at sobrang napagod si Gideon sa ilang ulit na nagpaangkin sa kanya ito.Paalis na siya nang naalimpungatan ito. "Uuwi ka na ba?" tanong ni Minnie na kinusot-kusot pa ang mata na tuluyan napabangon mula sa kama."Yeah I have to go, may mahalaga akong pupuntahan. Just always take care okay, kayo ng mga bata." Matapos sabihin iyon ni Gideon ay hinalikan pa siya sa labi. Hinaplos pa nito ang pisngi niya bago ito tuluyan lumabas sa pinto na binuksan nito ng gabing iyon.Hindi aakalain ni Minnie na iyon na ang huling araw na makikita niya ang lalaki. Dahil nabalitaan niya ng sumunod na araw na nagkaroon ng engkuwentro at barilan sa loob ng mansyon ng Lolo Ghad at Lola Saifa.Lahat ng iyon ay nalaman niya mismo sa bibig ng bayaw niyang si Aizo na dinalaw niya mula sa hospital kung saan ito na-confine."Hindi ko aakalain na ibang Aevo pala ang kas
HANGGANG sa paglaki niya ay nangibabaw ang hinanakit niya sa Ama. Kahit nang mamatay ang ina niya ay hindi nagpakita si Gustav, pakiramdam ni Gideon ay tinalikuran na siya ng mundo sa mga sandaling iyon. Dahil sa walang-wala siya at nasa edad benti lamang siya noon ay kinailangan niyang mangutang sa isang loan shark ng pampalibing sa ina. Maging ang pagkakautang niya sa ospital kung saan na-admit ng ilang Buwan ito ay kinailangan niyang mabayaran para mailabas niya ito noon. Umabot din iyon ng isang milyon, natapos man ang pagpapalibing ng ina ay hindi natapos-tapos ang paghahanap niya ng paraan para mabayaran ang lahat ng utang niya kay Don Quixote isang Intsik na nagpahiram sa kaniya ng malaking halaga.Iba't ibang trabaho ang pinasukan niya, hanggang sa dumating na makilala niya si Don Vladimir ang ama ni Shamcey. Binigyan siya nito ng isang trabaho na hindi aakalain ni Gideon na siyang magsasalba sa kanya sa lahat ng pinagkakautangan niya: Ang maging bayaran mamatay
NANLALAKI ang mata niyang tinitigan ang lalaki. Takot na takot siya habang pinagmamasdan pa rin itong nakatitig din naman sa kanya."P-papatayin niyo ho ba ako mister?" ang maiiyak na tanong ni Gideon na sinalsal ng kaba ang dibdib.Isang manipis na ngiti ang pumunit sa labi ng lalaki at saka ito humalakhak ng walang humpay.Hindi alam ni Gideon kung bakit ganoon ang naging reaction nito. Muli na naman niyang sinubukan na buksan ang katabing pinto ng kotse. Nagbabakasali siyang makakatakas siya!"Natutuwa ako sa iyo alam mo ba, dahil diyan sasamahan mo akong mag-dinner," wika nito na nakatitig pa rin sa kanya.Binalingan niya ito at nakita naman ni Gideon na walang halong biro ang nasa mukha ng lalaki.Kaya kahit kabado pa rin ay nanahimik na lang si Gideon sa kanyang kinauupuan, habang hinihintay ang bawat sandali na sakay siya ng mamahalin kotse ng la
MARAHAS na binuksan ng nagpanggap na Aevo ngunit totoong Gideon Laurzano sa totoong buhay ang pinto ng roof dect ng apartment kung saan siya nagtago sa kasalukuyan. Hangga't mainit pa rin ang mata sa kanya ng lahat. Sinindihan niya ang switch ng m bombilya na patay-sindi."Puny*ta talaga!" pagmumura ni Gideon. Pabagsak siyang naupo sa kama niya na iniigkasan ng spring dahil sa lumang-luma na iyon at sira-sira pa.Kahit saan ka tumingin, ay makikita ang kalumaan ng buong silid. Ang mga kurtina na nakasabit ay puti pa ang dating kulay, ngunit dahil sa matagal ng nakasabit na ang huli pang gumamit sa silid ay naroon na iyon. Dahil sa tatlong taon na nawala siya roon ganoon na rin katagal iyon doon.Halos napuno na ng alikabok at ang ilang mga gamit ay hindi nakaayos sa tamang lagayan.Agad kumuha ng t-shirt si Gideon sa lagayan at pinunit iyon para may maipangtapal siya sa bala ng baril na tumama sa kan
TULUYAN hinila ni Aizo ang manggas na suot ng lalaki na humahalak lang."Halika! sa labas tayo mag-usap de punggal ka!" mataas ang tinig na sigaw ni Aizo. Mabilis naman niyang nahila ito sa labas ng mansyon.Isang suntok muli ang ipinadapo niya sa mukha nito." 'Yan lang ba ang kaya mo, dapat ganito ka sumuntok!" Dahil sanay sa pakikipag-basag ulo ito ay walang-wala sa kanya ang pagsusuntok sa kanya ni Aizo.Sinipa muna niya ito sa sikmura kaya sumadsad sa semento ito. Hindi ito nakatayo sa lakas ng impact niyon."Hindi ko aakalain na mabilis mong madidiskubre na hindi ako si Aevo. Matalino ka talaga, kaya mas may karapatan ka na maging CEO ng company ni Dad," nakangising sabi nito na hinila si Aizo palapit." Pero alam mo hindi ko papayagan pa na may isa sa inyo na umagaw sa lahat ng kayaman na para sa akin lang dapat. Ako ang panganay sa atin kaya ma