Chapter 70 Anne POVHindi ko mapigilan ang maawa sa kalagayan ng aking anak. Sino ba naman hindi maawa ka pang nakita mo iyong papasok sa kompanya ng kanyang daddy kung saan ito nagta-trabahong basa ang damit habang papasok sa loob ng kompanya. Agad ko iyong tinanong kung anong nangyari, agad naman niya akong sinagot ng aking anak na si Amara at tinuro ang babae kanina. Agad naman nagalit ang aking asawa na si Dixon sa kanyang nalaman. Pinagsasabi nito ang babae saka pinatawag ito ang HR upang tanggapin ito sa kanyang trabaho. Galit na galit ang aking asawa dahil ang kanyang empleyado ang nangahas na bully-hin ang kanyang anak.Habang nag-uusap kami ay biglang may pumasok sa opisina kaya napatingin kami roon. "Maawa po kayo, Ma'am Anne, Sir Dixon! Hindi ko po sinasadya! Nagmamadali lang po ako kanina kaya hindi ko po napansin na nabasa ko po pala ang anak niyo!" ang babae ay halos mangiyak-ngiyak na habang nagmamakaawa. "Pakiusap po, huwag niyo po akong tanggalin sa trabaho! Wala
Chapter 88 Kinabukasan, maaga akong nagising upang ipaghanda ng almusal ang kambal kong anak dahil may pasok pa sila sa klase.Kasalukuyan silang nag-aaral sa Grade 8. Kahit na may kasambahay kami dito sa mansyon, nais ko pa rin na ako ang mag-asikaso sa kanilang umagahan, kahit na abala rin ako sa trabaho bilang sekretarya ng aking asawa, si Dixon. "Good morning, Mom!" masiglang bati ni Sitti. "Morning, Mom!" dagdag naman ni Stanley. Ngumiti ako at inilapag ang mga plato ng almusal sa mesa. "Good morning din, mga anak. Hala, upo na kayo at kumain para hindi kayo ma-late." Agad namang umupo ang kambal at nagsimulang kumain. Habang pinagmamasdan ko sila, napansin kong pareho silang masaya at abala sa kwentuhan tungkol sa kanilang mga kaklase. "Mom, may bagong project kami sa school," sabi ni Sitti habang kumakain ng itlog at sinangag. "Group project ulit, kaya pupunta kami sa bahay ni Claire mamaya." Sumunod naman si Stanley, "Ako rin, Mom. Kailangan kong mag-research para sa sci
Chapter 89 Ang bawat minuto ng presentasyon ay tila isang oras. Sanay na ako sa ganitong mga sitwasyon—mga negosasyong mabigat, mga kliyenteng mahirap kausapin, at mga proyektong hindi maaaring magkamali. Ngunit ngayon, kakaiba ang tensyon. Siguro dahil alam kong si Anne, ang aking asawa, ang siyang maghahawak ng susi sa tagumpay ng proyektong ito. Nakaupo ako sa dulo ng conference table, tahimik na nagmamasid habang nagsasalita siya. Bilang CEO, kailangan kong maging matatag at pormal, ngunit bilang asawa, alam kong dapat kong itago ang paghanga ko sa kanya. Hindi lang dahil magaling siyang sekretarya, kundi dahil kahanga-hanga ang kanyang kakayahan sa harap ng ganitong sitwasyon. "Anne, ikaw na ang magpapaliwanag," sabi ko, mahigpit ang boses at may pormalidad. Sa ganitong mga oras, wala akong magawa kundi ang maging 'Mr. Dixon,' at hindi ang 'Mahal' na nakasanayan namin sa bahay. Habang nagsimula si Anne sa kanyang bahagi ng presentasyon, hindi ko maiwasang pagmasdan siya. Kit
Chapter 90 Anne POV Kinabukasan, muling bumalik ang nakagawiang takbo ng buhay. Nasa mansyon ako at naghahanda ng umagahan para sa mga kambal habang abala naman si Dixon sa kanyang trabaho sa opisina. Ang mga araw namin ay punong-puno ng responsibilidad, ngunit palaging mahalaga sa akin ang pagsisimula ng araw nang kasama ang mga anak ko. "Mom, nasaan ang lunchbox ko?" tanong ni Sitti, habang hinahanap ang kanyang bag. "Nasa mesa na, anak. Huwag mong kalimutan," sabi ko habang inaayos ang almusal. Si Stanley naman ay abala sa paghahanap ng kanyang sapatos. "Nakita mo ba, Mom? Hindi ko makita ang sapatos ko," pabirong reklamo ni Stanley, na parang sanay na sa kanyang pagiging makakalimutin sa mga gamit. Tumawa ako nang bahagya. "Nasa ilalim ng mesa, gaya ng lagi mong ginagawa," ngiti kong sabi. Nakahanap si Stanley ng dahilan para ngumiti. “Salamat, Mom. Hindi ko talaga alam kung ano ang nagagawa ko kung wala kayo dito," ngiting tugon ni Stanley sa akin. Pagkatapos ng ilang m
Chapter 91 Habang bumibiyahe kami pauwi mula sa restaurant, ramdam ko ang lamig ng gabi sa hangin. Ang mga bituin ay nagbibigay ng kaaya-ayang liwanag, at ang mga kalye ay tahimik, tanging mga ugong ng sasakyan ang maririnig. "Siguro, magandang ideya rin na maglaan tayo ng oras para sa sarili natin, paminsan-minsan," sabi ni Dixon, na tila nag-iisip ng malalim habang naglalakad kami. "Oo, agree ako. Minsan kailangan nating magpahinga mula sa lahat ng trabaho at mag-focus sa mga bagay na nagpapasaya sa atin, mahal!" sagot ko na may ngiti sa labi, habang tinutok ang aking tingin sa mga kalye na aming dinadaanan. Pagdating namin sa bahay, nakita naming tahimik ang paligid. Sigurado kaming mahimbing na natutulog ang kambal dahil sa pagod ito sa kanilang pag-aaral. Sa kabila ng lahat ng pagod, napawi ang stress dahil sa akin nararamdaman at dahil sa pagiging masaya na pamilyang mayroon ako ngayon. "Dad, Mom!" sambit ni Amara sa aming dalawa. "Mauna na po ako sa inyo magpahinga,
Chapter 92 -karugtong "How about this place?" tanong ni Dixon, habang ipinapakita ang isang resort na malapit sa dagat. "Mukhang perfect para sa relaxation. May mga magagandang beach activities at spa services!" wika niya sa akin. Tumingin ako sa larawan ng resort at napansin ang mga paboritong amenities ko. “Mukhang magandang ideya yan, Mahal. Lalo na ang spa services—sana makapag-pamper tayo ng kaunti!" saad ko dito. "Great, it is settled then," sagot niya, na puno ng excitement. "Mag-book tayo ng reservation at planuhin ang mga detalye para makapaghanda na tayo!" masaya niyang bigkas. Matapos ang mahabang oras ng pagpaplano, natapos namin ang mga booking at nakumpleto ang mga detalye para sa aming trip. Ang bawat hakbang ng proseso ay puno ng saya, at nagbigay ito sa amin ng bagong layunin sa kabila ng aming hectic na schedule. Sa hapon, nagpunta kami sa opisina para sa isang seryosong meeting. Habang nagtatanggap kami ng mga updates mula sa mga project managers, ramda
Chapter 93 Dixon POV Maaga akong nagising kinaumagahan dahil ngayon ay kaarawan ng aking mahal na si Anne. Nais kong ipagluto siya ng espesyal na almusal. Linggo ngayon, kaya't plano naming maghanda ng isang sorpresa para sa aming reyna.Si Amara ang inatasan kong maghanap ng magandang restaurant kung saan namin gagawin ang sorpresa para sa kanilang ina. Samantala, ang kambal na sina Stanley at Sitti, na 13 taong gulang pa lamang, ang bahala sa pagpapatawa at pag-intertain upang hindi siya makahalata sa aming plano. Habang abala ako sa kusina, hindi ko maiwasang mapangiti habang iniisip kung gaano kaswerte ako na kasama ko si Anne. Hindi niya alam na may malaking sorpresa kaming inihanda, at tiyak kong magugustuhan niya ito. Pagkatapos kong ihanda ang paborito niyang almusal—omelet na may sariwang gulay at crispy bacon—tinawag ko ang mga bata para sabay-sabay kaming magdala nito sa kwarto. Narinig kong tumatawa na ang kambal sa sala, palatandaan na malapit nang magising si Anne
Chapter 94 Habang nagkakatawanan kami sa sala, biglang bumukas ang pinto, at pumasok si Daniel, kapatid ni Anne, may dalang maraming regalo. Agad kaming nagtinginan ni Anne, habang si Daniel ay ngumiti ng malapad at bumati ng, "Surpresa!" "Daniel!" sigaw ni Anne, agad na tumayo at niyakap ang kanyang kapatid. "Hindi ko akalaing pupunta ka rin!" "Alangan namang hindi," sagot ni Daniel, nakangiti at inabot ang mga dala niyang regalo. "Kaarawan mo, Ate. Alam kong hindi ako puwedeng mawala sa espesyal na araw mo." Nagmamadali siyang inilagay ang mga regalo sa mesa habang kami ay nagsisiksikan para buksan ang mga ito. May mga kahon ng paborito ni Anne na mga luxury skincare items, pabango, at ilang personal na gamit na alam ni Daniel na gustong-gusto niya. Hindi rin nawala ang maliit na kahon na naglalaman ng isang pares ng hikaw na ka-match ng kwintas na ibinigay ko kanina. "Huwag mo sabihing may kasabwat ka rin dito," biro ko kay Daniel habang sinasabi kong hindi ko inaasahan ang da