Chapter 83 "Ang sarap po maglakad-lakad dito. Parang nasa ibang mundo tayo," sabi ni Stanley habang tinitingnan ang paligid. "Napakaganda talaga ng lugar na ito. Ang daming kasaysayan at kultura," sabi ni Anne habang kumukuha ng litrato. Pagkatapos naming maglakad-lakad sa Tenryu-ji Temple, dumiretso kami sa Iwatayama Monkey Park. Habang umaakyat kami sa burol, ramdam ko ang excitement ng mga bata na makita ang mga unggoy. "Wow, ang taas po ng akyat na ito, Daddy!" sabi ni Sitti habang humihingal. "Kaya natin ito, anak. Sulit ito pagdating natin sa taas," sagot ko habang inaakay siya. Pagdating namin sa tuktok, nakita namin ang maraming unggoy na malayang naglalakad at naglalaro sa paligid. "Mommy, Daddy, ang dami pong unggoy! Ang cute nila!" sabi ni Amara habang tinitingnan ang mga unggoy. "Ang saya po dito. Pwede po ba kaming magpakain ng unggoy?" tanong ni Stanley habang excited. "Siyempre, anak. Bumili tayo ng pagkain para sa kanila," sagot ni Anne habang inaabot ang pera
Chapter 84 "Ang ganda nga, anak. Pili ka ng gusto mo," sabi ko habang inaabot ang pera. Habang namimili kami, napuno ng excitement at kasiyahan ang aming paligid. Ang bawat isa sa amin ay naghanap ng mga bagay na magpapaalala sa amin ng aming bakasyon sa Japan. "Mommy, Daddy, tingnan niyo po itong mga Japanese dolls. Ang ganda nila!" sabi ni Amara habang tinitingnan ang mga display. "Ang cute nga, anak. Pili ka ng gusto mo," sabi ni Anne habang tinitingnan ang iba pang mga produkto. Pagkatapos naming mamili, napagpasyahan naming magpahinga muna sa isang café at mag-enjoy ng ilang Japanese desserts. Ang bawat isa sa amin ay nag-order ng kanilang paboritong dessert. "Mommy, gusto ko pong tikman yung matcha parfait," sabi ni Sitti habang tinitingnan ang menu. "Ako naman po, gusto ko yung dorayaki," sabi ni Stanley habang excited. "Masarap 'yan, mga anak. Sulitin natin ang huling araw natin dito," sabi ko habang nag-oorder. Habang kumakain kami ng dessert, napuno ng tawa
Chapter 85 Amara POV Pagkatapos ng aming masayang bakasyon sa Japan, balik na kami sa normal na buhay sa bahay. Pero kahit nasa bahay na kami, hindi ko pa rin makalimutan ang mga magagandang alaala namin doon. Isang umaga, habang nag-aayos ako ng aking school bag, napansin ko ang isang maliit na souvenir na binili ko sa Japan. Isang keychain na may hugis ng cute na usa mula sa Nara Park. Napangiti ako habang inaalala ang mga masasayang sandali namin doon. "Good morning, Amara! Ready ka na ba for school?" tanong ni Mommy habang pumapasok sa kwarto ko. "Opo, Mommy. Naalala ko lang po yung mga ginawa natin sa Japan," sagot ko habang inaayos ang aking bag. "Ang dami nating magagandang alaala doon, di ba? Pero masaya rin na nandito na tayo sa bahay," sabi ni Mommy habang hinahaplos ang aking buhok. "Opo, Mommy. Excited na rin po akong ikwento sa mga kaibigan ko yung mga ginawa natin," sabi ko habang nakangiti. Pagdating ko sa school, agad akong sinalubong ng mga kaibigan ko. Excite
Chapter 86 "Sa totoo lang, gusto ko pang mag-aral at mag-improve. Pero gusto ko ring magtrabaho dito sa kompanya ni Daddy," sagot ko habang iniisip ang aking mga plano sa hinaharap. "Magandang plano 'yan, Amara. Siguradong marami ka pang matutunan dito," sabi ni Mia habang kumakain ng cake. "Opo, at lagi kaming nandito para suportahan ka," dagdag ni Jessa habang nakangiti. Habang nagkukwentuhan kami sa café, biglang may dumating na hindi ko inaasahan. Isang babae na may matalim na tingin ang lumapit sa amin at bigla na lang akong binuhusan ng malamig na tubig. "Ahhh! What did you do?" tanong ko sa kanya habang nanginginig sa lamig. "Tsk! Yan ang nababagay sa tulad mo na pabida," sabi ng babae na may ngising nakakapang-insulto. "Anong problema mo? Bakit mo ginawa 'yan?" tanong ni Mia habang tumatayo at humaharap sa babae. "Alam mo, Amara, hindi lahat ng tao gustong makita kang nagtatagumpay. Kaya huwag kang masyadong magpaka-pabida," sabi ng babae habang tumatawa. "Amara, okay
Chapter 70 Anne POVHindi ko mapigilan ang maawa sa kalagayan ng aking anak. Sino ba naman hindi maawa ka pang nakita mo iyong papasok sa kompanya ng kanyang daddy kung saan ito nagta-trabahong basa ang damit habang papasok sa loob ng kompanya. Agad ko iyong tinanong kung anong nangyari, agad naman niya akong sinagot ng aking anak na si Amara at tinuro ang babae kanina. Agad naman nagalit ang aking asawa na si Dixon sa kanyang nalaman. Pinagsasabi nito ang babae saka pinatawag ito ang HR upang tanggapin ito sa kanyang trabaho. Galit na galit ang aking asawa dahil ang kanyang empleyado ang nangahas na bully-hin ang kanyang anak.Habang nag-uusap kami ay biglang may pumasok sa opisina kaya napatingin kami roon. "Maawa po kayo, Ma'am Anne, Sir Dixon! Hindi ko po sinasadya! Nagmamadali lang po ako kanina kaya hindi ko po napansin na nabasa ko po pala ang anak niyo!" ang babae ay halos mangiyak-ngiyak na habang nagmamakaawa. "Pakiusap po, huwag niyo po akong tanggalin sa trabaho! Wala
Chapter 88 Kinabukasan, maaga akong nagising upang ipaghanda ng almusal ang kambal kong anak dahil may pasok pa sila sa klase.Kasalukuyan silang nag-aaral sa Grade 8. Kahit na may kasambahay kami dito sa mansyon, nais ko pa rin na ako ang mag-asikaso sa kanilang umagahan, kahit na abala rin ako sa trabaho bilang sekretarya ng aking asawa, si Dixon. "Good morning, Mom!" masiglang bati ni Sitti. "Morning, Mom!" dagdag naman ni Stanley. Ngumiti ako at inilapag ang mga plato ng almusal sa mesa. "Good morning din, mga anak. Hala, upo na kayo at kumain para hindi kayo ma-late." Agad namang umupo ang kambal at nagsimulang kumain. Habang pinagmamasdan ko sila, napansin kong pareho silang masaya at abala sa kwentuhan tungkol sa kanilang mga kaklase. "Mom, may bagong project kami sa school," sabi ni Sitti habang kumakain ng itlog at sinangag. "Group project ulit, kaya pupunta kami sa bahay ni Claire mamaya." Sumunod naman si Stanley, "Ako rin, Mom. Kailangan kong mag-research para sa sci
Chapter 89 Ang bawat minuto ng presentasyon ay tila isang oras. Sanay na ako sa ganitong mga sitwasyon—mga negosasyong mabigat, mga kliyenteng mahirap kausapin, at mga proyektong hindi maaaring magkamali. Ngunit ngayon, kakaiba ang tensyon. Siguro dahil alam kong si Anne, ang aking asawa, ang siyang maghahawak ng susi sa tagumpay ng proyektong ito. Nakaupo ako sa dulo ng conference table, tahimik na nagmamasid habang nagsasalita siya. Bilang CEO, kailangan kong maging matatag at pormal, ngunit bilang asawa, alam kong dapat kong itago ang paghanga ko sa kanya. Hindi lang dahil magaling siyang sekretarya, kundi dahil kahanga-hanga ang kanyang kakayahan sa harap ng ganitong sitwasyon. "Anne, ikaw na ang magpapaliwanag," sabi ko, mahigpit ang boses at may pormalidad. Sa ganitong mga oras, wala akong magawa kundi ang maging 'Mr. Dixon,' at hindi ang 'Mahal' na nakasanayan namin sa bahay. Habang nagsimula si Anne sa kanyang bahagi ng presentasyon, hindi ko maiwasang pagmasdan siya. Kit
Chapter 90 Anne POV Kinabukasan, muling bumalik ang nakagawiang takbo ng buhay. Nasa mansyon ako at naghahanda ng umagahan para sa mga kambal habang abala naman si Dixon sa kanyang trabaho sa opisina. Ang mga araw namin ay punong-puno ng responsibilidad, ngunit palaging mahalaga sa akin ang pagsisimula ng araw nang kasama ang mga anak ko. "Mom, nasaan ang lunchbox ko?" tanong ni Sitti, habang hinahanap ang kanyang bag. "Nasa mesa na, anak. Huwag mong kalimutan," sabi ko habang inaayos ang almusal. Si Stanley naman ay abala sa paghahanap ng kanyang sapatos. "Nakita mo ba, Mom? Hindi ko makita ang sapatos ko," pabirong reklamo ni Stanley, na parang sanay na sa kanyang pagiging makakalimutin sa mga gamit. Tumawa ako nang bahagya. "Nasa ilalim ng mesa, gaya ng lagi mong ginagawa," ngiti kong sabi. Nakahanap si Stanley ng dahilan para ngumiti. “Salamat, Mom. Hindi ko talaga alam kung ano ang nagagawa ko kung wala kayo dito," ngiting tugon ni Stanley sa akin. Pagkatapos ng ilang m